Chapter 151 - Their Real Bet

Nagtungo sila sa court. Nadatnan nilang nagwa-warm-up na ang mga ka-team ni Oliver. Napapalunok nalang si Jonas habang pinagmamasdan ang nagtatangkarang mga kalaban samantalang si Totoy na hindi kasali ay humahanga sa kanila.

Agad na lumapit sa kanila ang dalawa pa nilang kakamping ni-recruit lang din ni Andrie sa kanila mismong klase. Parehas na matangkad at mukhang athletic ang dalawa pero hindi kasingtangkad ng kanilang kalaban. Parehong may nag-aalalang ekspresyon sa mukha ang mga ito.

"Ano 'to Andrie? Bakit sila ang mga kakampi ni Oliver?" tanong ng isa.

"Ang akala ko ba ay mga taga business management lang ang maglalaban-laban? Hindi ba't iyon ang usapan ninyo ni Oliver?" agad na dugtong ng isa pa.

"Chill out, kakampi natin si Luke. Don't worry." sambit ni Andrie habang may hambog na ekspresyon sa mukha sabay baling ng tingin kay Luke.

Sinundan ng dalawa ang tingin ni Andrie. "Siya? Marunong ba siyang maglaro ng volleyball?" tanong ng isa, makikita sa pagkunot ng noo nito ang pagkadiskumpyado.

"You're joking, right?" tumatawang ani naman ng isa. "Kapag kinampi natin 'yan ay paniguradong ang isang porsyentong tsansa ng pagkapanalo natin ay magiging zero nalang."

Sumama ang timpla ng mukha ni Andrie. "Kayong dalawa, binayaran ko kayo upang maglaro sa aking team hindi para insultuhin si Luke. Mag-ingat kayo sa mga sasabihin n'yo kung hindi ay ako mismo ang tatabas ng mga dila ninyo!"

Natahimik nalang ang dalawa. Naalala nilang itinuturing na palang kamiyembro nina Andrie si Luke, bagay na hindi nila maintindihan. Sino ba ang Luke na ito at paano niya nagawang kaibiganin sina Andrie?

Hindi sila pinansin ni Luke na ngayon ay bahagya lang na nakangiti habang nakatingin sa direksyon ng dalawang babaeng nakaupo at nakabukod sa ibang nanonood ng badminton. Sina Kina iyon at Jackielyn. Gusto niyang lumapit sa kinaroroonan nila at kausapin si Kina, pero paano kung lumayo lang ulit ito tulad ng lagi nitong ginagawa?

"Hey Andrie, kamusta?"

Pare-parehas silang napalingon sa isang manlalaro na nakasuot ng kulay pulang jersey na may tatak na numero uno. May hawak-hawak itong bola ng volleyball habang may malawak na ngisi sa labi. Si Oliver iyon.

"Is this your team? What a crappy team you've got." Iginala ni Oliver ang tingin nito sa mga ka-team ni Andrie at nahinto iyon kay Luke kaya napataas ang mga kilay nito.

"Isa kang mandaraya! Wala sa usapan ninyo ni Andrie na magkampi ka ng taga ibang courses!" nandudurong sambit ni Isaac. Pinakalma naman agad ito ni Totoy at Jonas, pinaalalahanang ang young master ng pamilya Martinez ang sinisigawan nito.

Umismid si Oliver. "Ha? Iyon ba ang sinabi sa inyo ni Andrie?"

Nahinto naman si Isaac sa pag-aalboroto nito nang mapagtanto ang ibig sabihin ni Oliver. Napatingin ito kay Andrie na ngayon ay nag-iiwas ng tingin at mababatid sa mukha nito na guilty ito.

"Anong naging usapan n'yo ni Oliver?" tanong ni Isaac habang may seryosong tingin.

Maang-maangang tumingin si Andrie rito. "U-usapan namin?" Tumingin ito kay Oliver. "Ano nga ba ulit ang usapan natin?"

Napasampal nalang sa noo si Jonas at Totoy. Maging ang dalawa pang ni-recruit ni Andrie ay napakurap-kurap nalang din ang mata.

"You really are funny Andrie Aragon, aren't you? Baka pati pustahan nating isang daang libo at kotse ay nakalimutan mo na rin?"

Kotse?

Napako ang tingin nilang lahat kay Andrie at pare-parehas na may nagtatakang ekspresyon sa mukha, sa parehong pagkakataon ay pagkagulat. Hindi lang isang daang libong piso ang kanilang pustahan kung hindi ay pati kotse?

Nakataas ang isang kilay na napatingin na rin si Luke kay Andrie. Katulad nga ng kanyang iniisip ay may higit pang napagkasunduan ang mga ito. Nakaraang linggo ay nagpaangasan ang dalawa patungkol sa pag-aari nilang kotse. Kung kanino ang mas astig at kung kanino ang mas magara. Marahil ay iyon ang dahilan kung bakit naisipan nilang magpustahan at iyon ang ipusta. Kung sinuman sa dalawa ang matatalo ay ibibigay sa mananalo ang kanilang kotse.

'Malas mo lang. Mukha atang mawawalan ka ng kotse.' naisip ni Luke habang nakatawang nakatingin kay Andrie.

"So 'yon pala ang naging pustahan n'yong dalawa?" Dahan-dahang lumapit si Isaac kay Andrie, pinapalagutok nito ang mga daliri nito kaya nagsimulang kabahan si Andrie.

"H-hey, listen to me first!" Napaatras naman si Andrie habang nakaharang sa unahan ang mga kamay nito. Nagtago ito sa likod ni Luke kaya nahinto rin sa paglakad si Isaac. "Hindi ko naman alam na maiisipan pala ni Oliver na i-recruit ang mga varsity players. Saka ako ang may pusta, hindi naman kayo ah. Bakit parang kayo ang higit na mas apektado kaysa sa'kin?" pag-amin at pagbibigay ng kabuluhan ni Andrie.

"Nakasalalay rin ang grado namin dito, Andrie. Masyado kang nagpadalos-dalos. Sana man lang ay sinabi mo sa'min ang naging usapan n'yo ni Oliver. Kung gano'n kalaki ang pustahan niyong dalawa, sa tingin mo kaya ay magkakampi lang siya ng mga teletubbies sa klase natin?"

Natahimik si Andrie dahil sa sinabi ni Isaac. Siya itong higit na mawawalan kapag natalo sila sa kanilang laro at higit pang mahalaga ang naging pustahan nila ni Oliver kaysa sa kanilang gradong makukuha. Pero may punto si Isaac at batid niya ring mahalaga sa kanila ang gradong iyon kaya desidido silang maglaro. Para makumbinsi silang sumali sa binubuo niyang pangkat ay sinabi niya lang sa kanila na mga taga-BSBM lang din ang kakampi ni Oliver. Malinaw na iyon ang ikinagagalit ni Isaac. At marahil ay maging sina Jonas ay diskumpyado na rin sa kanya ngayon.

"Fine, I'm sorry, okay? Bakit hindi nalang natin laruin 'to? Tutal nandito na rin naman tayo at wala nang magagawa ang panunumbat n'yo sa'kin. Isa pa ay..." Saglit itong huminto at nag-angat ng tingin sa mukha ni Luke. "Ipapanalo naman ni Luke ang laro, hindi ba Luke?"