Maligamgam na tubig ang lumalabas mula sa hawak ni Lucine na ipinaaambon niya sa katawan ng lalaking nakaupo sa silya. Marahan niyang sinasabunan ang bawat parte ng katawan nito, pilit binabaliwala ang titig ni Amadeus sa kaniya na tila sinusundan ang bawat galaw niya. Hindi niya alam kung bakit siya ngayon nakakaramdam ng pagkailang gayong hindi naman ito ang unang pagkakataon na gawin niya ito sa pasyenteng inaalagaan. Itinigil niya ang ginagawa matapos mabanlawan ang katawan nito ng tubig. Inangat niya ang ulo at nagtama ang kanilang mga mata. Segundo ang lumipas bago niya maibuka ang bibig niya. " Mayroon ba kayong gustong sabihin? " tanong niya saka ibinalik ang hawak niyang sabon sa lalagyan. " Nagtataka lang ako dahil parang normal na sa'yo ang makakita ng hubad na katawan ng lalake, " anito, " Kung tama ang pagkakatanda ko, ito ang unang beses na pumasok ka sa ganitong trabaho. " " Sa katunayan, noong una ay kinabahan ako pero dahil parte ito ng trabaho ko, kailangan ko
Huling hapunan. Iyon ang pakiramdan ni Amadeus habang kaharap ang mahabang mesa na puno ng mga putaheng paborito niya. " Kay tagal na rin pala simula noong mag salo-salo tayo isang hapag kainan. " Nakangiting wika ni Logan habang ang mga mata ay nakapako sa kaniya. " Anong masasabi mo? Hindi ka ba natutuwa sa aming hinanda? Kagaya ng sabi ko, ngayon na lang ulit tayo magsasalo-salo sa iisang mesa pero bakit parang hindi ka masaya? " " Papà, sa tingin ko naninibago lang si Amadeus dahil ilang buwan din siyang kumakain nang mag-isa sa kwarto niya, " mungkahi naman ni Venice na nasa kanang bahagi niya, kaharap ang ina at ama. Hinawakan nito ang kamay niyang nakapatong sa mesa. " Mahal, mayroon bang problema? Mayroon ka pa bang ibang putahe na gusto mong ipaluto? Sabihin mo lang. " " Tama, huwag kang mahiya. Ituring na rin natin itong isan
Madaling araw pa lang, mulat na ang mga mata ni Amadeus habang pinagmamasdan ang pagbukang liwayway ng kalangitan mula sa balkonahe na kaniyang kinalalagyan. Maganda ang panahon, ang mga ibon ay malayang nagsisiliparan sa itaas at nagsisimulang mag ingay hudyat na panibagong pakikipagsapalaran na naman ang kailangan lagpasan ngayong araw. Binaba niya ang tingin mula sa balkonahe kung saan nagsisimula ng magwalis sa harapan at magdilig ng mga halaman ang ilang kasambahay. Dito siya mismo sa pwesto na ito naghintay sa pagdating ni Lucine kahapon at ngayon ay ito pa rin ang pwesto niya subalit wala na siyang hinihintay pa. Kagabi rin mismo matapos malaman na nakalaya na ang dalaga, agad din siyang nag desisyon na tanggalin ito sa trabaho. Hindi niya gustong idamay pa ang ibang tao sa gulo ng pamilyang ito, lalo na't nababatid niyang nagsisimula ng kumilos ang biyenan niya para kalabanin siya. " Señor, narito na po ang umagahan niyo, " rinig niyang boses ng mayordoma matapos nitong kum
Mabilis na binawi ni Owen ang kaniyang kamay kasama ang baril na itinutok ni Amadeus sa sariling noo bago umatras palayo dito. " Pasensya na pero hindi ko kayo magagawang sundin, " anito saka inalis ang magasin para sana tanggalan ng bala pero wala itong laman. Inangat niya ang tingin kay Amadeus na may kakaibang ngisi sa mukha habang nakatingin sa kaniya. " Mas mabuti ng makasiguro, " anito saka pinaandar ang silyang de gulong patungo sa pintuan ng balkonahe. " Tatapatin na kita, kailangan ko ng tulong mo, Goslin. Kailangan kong makaalis dito sa impyernong ito bago ko maisagawa ang lahat ng mga pina-plano ko. " " Nakahanda akong tulungan kayo, " walang pag aalinlangang sagot nito saka pumwesto sa likuran ni Amadeus na hanggang ngayon ay hawak pa rin ang papel na binigay niya kanina. " Ano bang pina-plano niyo? May ipagagawa ba kayo agad saakin ngayon? " " Ang una mong kailangang gawin ay mabigyan ng proteksyon si Lucine Verine. Humanap ka ng mapagkakatiwalaang tao upang mabantay
Wala namang nangyayari sa itaas ngunit ang mga mata ni Lucine ay nakapako sa kisame. Ang isip ay lumilipad at binabalikan ang naging usapan nila ng sekrataryo ni Amadeus na hanggang ngayon ay bumabagabag sa kaniya. Hindi niya maintindihan kung bakit kailangan pa siyang alalahanin ni Amadeus gayong ito mismo ang nasa panganib ang buhay. Mula sa kaniyang pagkakahiga sa kama ay bumangon siya. Patay na ang lahat ng ilaw sa loob ng bahay ampunan. Tahimik na rin ang paligid at kuliglig na lamang ang naririnig niya. Dala ang lampara na nakapatong sa kaniyang lamesita, lumabas siya ng silid at nagtungo sa beranda. Sinalubong siya nang malamig na simoy ng hangin. " Gabi na, saan ka pupunta? " Gulat siyang napalingon sa likuran nang marinig ang pamilyar na boses. " Ah, dito lang po ako, sister. Magpapahangin lang, " aniya saka naupo sa bangko na nasa gilid niya. Binuksan naman ni sister Bella ang ilaw sa beranda at naupo sa tabi niya. " Hindi ka makatulog, tama ba? Anong gumugulo sa isip
Matapos itali ni Lucine ang sintas ng kaniyang sapatos, tumayo siya nang diretso upang tignan ang sariling repleksyon sa salamin. Sa tingin niya'y nakabawi na siya ng tulog kagabi kung kaya't ang pakiramdam niya ngayon at maluwag at tila handa ng sumabak sa panibagong gyera. Ibinaling niya ang tingin sa lamesita kung saan nakapatong ang dyaryong ibinigay sakaniya kagabi ng madre. May isang ulat doon na puwedeng makatulong upang siya't makatipon ng mga taong may galit kay Logan Banville. Nabasa niya na marami ng nag we-welga sa Hassan's Corporation nitong mga nakaraang linggo dahil sa hindi pagbibigay nang tamang sahod sa ilang empleyado. Kailangan niyang puntahan ang mga taong 'yon at kausapin upang mas marinig ng nakatataas ang mga d***g at reklamo ng bawat isa. Mas marami, mas lalakas ang boses nila. " Lucine, nandiyan ka pa ba? " Napatingin siya sa pinto nang marinig ang boses ni sister Bella. " Nandito pa po ako. Palabas na, " aniya saka kinuha ang dyaryo at tiniklop upang pag
Mula sa isang malaki at magarang mansyon, tila naging isang abandonadong bahay na lamang ito ngayon. Halos wala ng bubong, ang mga dingding ay sira-sira na at ang karamihan sa mga gamit sa loob ay naging abo na. " Ano ng sunod na gagawin natin ngayon? " ang tanong ni Victoria sa kaniyang asawa habang pareho nilang pinagmamasdan ang kabuuan ng nasunog na mansyon. " Halos wala na tayong natirang pera. Nabenta at nasangla ko na ang lahat ng alahas na mayroon ako kaya paano na tayo ngayon, Logan? " Hindi ito nakasagot. Malayo ang mga tingin at malalim ang iniisip. Tila ngayon lang nag po-proseso ang lahat ng mga nangyari sa kanila. Iyong pagbagsak ng kompanya, pagkasunog ng mansyon at pagkawala ng yaman nila. Hindi pumasok sa isip niya na maaaring mawala ang yaman sa ganitong paraan sapagkat si Amadeus lamang ang inisip niyang kalaban pagdating sa pagbawi ng kapangyarihan. " Kailangan nating maibenta ang kalahati ng lupaing ito, " wala sa sarili niyang sambit na kinakunot ng noo ng a
Kabadong pinagmamasdan ni Lucine ang isang sulat na ibinigay sa kaniya ni Owen kung saan nakalahad doon ang mga impormasyon at detalye na maaaring makasagot sa mga katanungan sa kaniyang isipan. Ilang oras na ang nakalipas matapos itong ibigay sakaniya at umalis din nang walang kahit na anong sinagot sa mga tanong na binuhos niya matapos nitong mag iwan ng mga katagang nagbigay sa kaniya ng pag-asa. Natatakot siyang basahin ang nilalaman sapagkat maaaring mali ang nasa isip niya, subalit mayroon siyang pakiramdam na tama ang hinala niya. Huminga siya nang malalim bago buksan ang sobre at kuhanin ang papel na nasa loob nito. Nanginginig ang mga kamay niya habang inaalis ito mula sa pagkakatupi at ang 'yong nerbyos na nararamdaman niya ay nawala nang parang bula nang makilala ang sulat-kamay ni Amadeus. Pigil hininga niyang binasa ang nilalaman.