เพราะไม่รู้ว่า การหนีจากคนร้ายในวันนั้น เธอจะได้มาพบกับตัวพ่อที่ร้ายกว่าคนที่หนีมา ในตอนแรก เด็กสาวจากที่ห่างไกล กับความจำเป็นของครอบครัว ทางเลือกของเธอ มีแค่สู้ เผชิญหน้า และต้องรอด เพียงอย่างเดียว หนีจรเข้ มาเจอเสือร้าย ที่จ้องมองเธอ และพร้อมจะตะครุบกิน
View Moreเสียงพูดคุยของผู้หญิงและผู้ชาย สนทนาโต้ตอบกันเป็นเวลาเพียงนาทีกว่าเท่านั้น แต่คนฟังรู้สึกได้ถึงความสนิทสนม ลึกซึ้งของคนทั้งคู่ ฝ่ายชายคงจะต้องการบอกเค้า เป็นแน่ว่าให้เลิกยุ่งกับผู้หญิงของเค้าได้แล้ว หมอหลับตาลงแล้วถอนหายใจออกมาสายฝนเดินเข้ามาในห้อง คุณธีร์ เดินตรงเข้ามาหา โอบประคองเธอไว้"ชุดนี้สวยเซ็กซี่มาก ถูกใจจัง'' สายฝนยิ้มออกมา"ฝนอยากให้คุณธีร์ชอบค่ะ ถ้าคุณธีร์ถูกใจฝนก็โอเค "หน้าจอโทรศัพท์ดับไปแล้ว ธีร์เหลือบมอง สงสัยมันจะตัดสายไปแล้ว ทนฟังไม่ได้สินะ เค้าคิดในใจ ไอ้ห่าหมอ นี่แค่เบาะๆ ถ้ายังไม่เลิกโทร จะส่งเป็นคลิปให้ดูเลย เค้าโอบเอวเธอมานั่งตัก กระโปรงชุดรั้งขึ้นไปจนเห็นชั้นในตัวน้อย มือหนาสอดเข้าไปด้านใน เเหย่นิ้วเข้าไป เธอขยับตัวให้เค้า ดึงกระโปรงรั้งขึ้นไปอีก ปากประกบจูบอย่างยั่วยวน เธอคล้องคอเค้าไว้ อ้าขาให้กว้างขึ้นอีก"ขอทีได้ไหม "เค้าถามเสียงสั่น นิ้วเค้าขยับเข้าออกจนเธอเปียกชุ่มไปหมด เค้าขยับวางเธอลง แล้วยกขาเธอให้ตั้งขึ้นกับโซฟา ชั้นในตัวน้อยถูกเกี่ยวออกด้วยนิ้วเดียวของเค้า ธีร์ถอดกางเกงออกอย่างรวดเร็ว จัดท่าให้ดี ขาวางบนโซฟา แล้วจ่อแก่นกายที่แข็งขืนใส่กลีบดอกไม้ของ
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขณะช่วงเที่ยงหรือบ่ายของวันทุกวันเวลาประมาณนี้ที่เค้าขับรถมาส่งเธอ วันนี้เป็นวันที่สามแล้ว แม้จะเป็นเสียงพูดคุยสอบถามธรรมดา แต่คนฟังที่เคยรู้สึกว่าเบอร์นี้จะไม่มีใครโทรหา กลับมีคนโทรมาได้ สามวันติดแล้ว สายฝนพูดจาตอบกลับไปอย่างสุภาพ แต่เค้าคิดว่ามันผิดปกติ''มีอะไรใครโทรมา'' เค้าถามขึ้นทันทีที่เธอวางสาย"หมอโทรมาค่ะ เรื่องอาการพ่อ''เธอพูดแค่นั้น แล้วนิ่งเงียบไป เค้าไม่ได้เอะใจอะไร แต่นี่มันวันที่สามแล้ว หมอมันจะดีอะไรขนาดนั้น โทรมาติดตามคนไข้ทุกคนหรือไง เค้าหงุดหงิดแต่ไม่ได้ตอบอะไร เธอนั่งนิ่งไม่มีท่าทีที่จะเล่าต่อยิ่งทำให้เค้าหงุดหงิด"ค่ะ ฝนคงไม่มีปัญหาอะไร รบกวนคุณหมอด้วยค่ะ "หลายวันต่อมา ประโยคสนทนายังคงเดิม เวลาใก้ลเคียงกันทุกวัน แต่คนที่ได้ฟังกลับหงุดหงิดหนักกว่าเดิม"พ่อเธอป่วยมากหรอไง หมอโทรมาบ่อยจัง" สายฝนมองเค้า"ป่าวค่ะ หมอโทรมาคุยเรื่องอาการ และอยากเอาเคสพ่อทำวิจัยเท่านั่นแหละค่ะ หมอเค้าเก่งนะคะ ยังหนุ่ม มีความตั้งใจจะช่วยรักษาคนบนดอย"เสียงชื่นชมหมอหนุ่มออกมาจากปากของเธอ ธีร์รู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก มือที่จับพวงมาลัย กำแน่น ไม่อยากฟัง ไม่อยากได้ยิ
สายฝนเช็ดตัวให้พ่ออย่างทะมัดทะแมงจนเจ้าหน้าที่พยาบาลอดชมไม่ได้ หน้าตาน่ารักแถมยังเอาใจพ่อเก่งอีกด้วย สายฝนเดินทางมาถึงรพ.ในตัวเมืองช่วงบ่ายเกือบเย็น ร่างผอมบางของลูกสาวตอนนั้น กลับเป็นสาวเต็มตัว เสื้อผ้าที่สวมใส่ดูดีมีราคา ผมยาวสยายตัดเป็นทรงสวย ดูกลายเป็นสาวกรุงจนคนเป็นพ่ออดยิ้มไม่ได้คุณหมอหนุ่มพูดคุยกับญาติคนไข้อย่างดี พ่อเป็นหวัด ไอหนักมาก จนกลายเป็นโรคปอดในที่สุด สายฝนบ่นพ่อเบาๆ แต่คลอเคลียไม่ห่าง ยามพ่อหลับลูกสาวจะเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างเหมือนคนใจลอย กว่าหนึ่งอาทิตย์แล้วที่เธอกลับมา คุณธีร์จะมีใครแทนเธอหรือยัง เค้าโทรหาเธอทุกวัน วันละหลายครั้ง และถามย้ำทุกครั้งว่าจะกลับเมื่อไหร่ เธอตอบแต่เพียงว่า ยังไม่รู้ เค้าดูโมโหแล้ววางสายไป"นายโทรมาตามหรอลูก" พ่อถามลูกสาวเมื่อได้ยินบทสนทนา ลูกสาวพยักหน้า"พรุ่งนี้พ่อจะออกจากรพ.แล้ว ฝนก็ไปทำงานเถอะ"ผู้เป็นพ่อเห็นอาการลำบากใจของลูก สายฝนไม่ตอบแต่ยิ้มออกมา เพียงไม่กี่เดือนลูกสาวพ่อเก็บงำความรู้สึกต่างๆ เอาไว้เก่งเหลือเกิน ถามคำตอบคำ ยิ้มแบบสดใส หายไปไหนหมดแล้ว สายฝนของพ่อธีร์ขับรถออกจากกรุงเทพมาช่วงค่ำ มาถึงที่นี่ช่วงเช้าตรู่ ภาพคนตรงหน้าย
เหมือนเช่นเคย คุณธีร์ขับรถมาส่งในช่วงบ่ายเหมือนเดิม เค้าส่งซองสีขาวให้เธอซองหนึ่ง สายฝนส่งสายตาถามเค้า ธีร์ตอบมาว่า"เอาไว้ใช้ หาเสื้อผ้าดีดีใส่หน่อย "เธอยกมือไห้ว แล้วลงจากรถ จากครั้งแรกจนถึงวันนี้ เกือบสามเดือนมาแล้วที่เธอเป็นเด็กของเค้า ทุกวันเค้าจะเรียกเธอขึ้นไปหา ช่วยทำบัญชี ดูแลรายละเอียดในร้าน แล้วพากลับคอนโดเค้าทุกวัน หากวันไหนเธอไม่สะดวก เค้าจะมาส่งเธอที่ห้องแต่ก็ไม่เคยขึ้นมาบนห้องเธอสักครั้งสายฝนมองดูเงินสดในกล่องที่เก็บสะสมไว้ ตอนนี้เธอจ่ายหนี้ไปแล้วสามงวด แล้วเธอยังมีเงินสดติดตัวอีกกว่าหกหมื่นบาท คุณธีร์มักจะให้เงินสดเธอเสมอ เวลาที่เค้ามาส่ง บางทีก็ห้าพัน บางทีก็หมื่นนึงบ้าง สายฝนคิดเอาเองว่า คงเป็นค่าตัวเธอละมั้ง น้ำตาไหลลงหมอนอีกครั้ง เธอเสียใจกับคำพูดของเค้า แต่ไม่เคยถามหาคำรักจากเค้าสักที เธอไม่อยากเจ็บไปกว่านี้อีกแล้วสายฝนมองดูเวลา เที่ยงคืนแล้ว ทำไมคุณธีร์ยังไม่มา เธอเรียกพนักงานมาถาม เด็กบอกว่าคุณธีร์มาแล้ว เด็กยังพูดไม่จบเธอก็ปิดประตูห้องแล้วรีบเก็บของ เดินเร็วๆ ขึ้นไปเคาะห้องทำงานเค้า เสียงเคาะประตูทำให้เค้าหงุดหงิด วันนี้ธีร์บังเอิญเจอสาวน้อยลูกครึ่งนักท่องเท
สายฝนเดินเข้ามาในห้องแต่งตัว สายตาพี่ๆ ที่มองเธอวันนี้เปลี่ยนไป บางคนอมยิ้ม บางคนมองแบบเหยียดๆ พี่รุ่งดึงมือเธอเข้าไปแต่งตัว เสียงพี่รุ่งกระซิบถาม"เมื่อคืนใส่ถุงยางไหม" คนฟังหน้าแดงก่ำส่ายหน้าออกมา"กินยาคุมฉุกเฉินหรือยัง''เธอพยักหน้าอายๆ เมื่อตอนบ่ายเค้าออกมาส่งเธอพร้อมแวะร้านขายยา ซื้อยาคุมฉุกเฉิน ยาคุมกำเนิดอีกหลายแผงมาให้ เสียงเค้าสั่ง''อ่านแล้วกิน ห้ามท้องเด็ดขาด"สายฝนพยักหน้ารับ แล้วรับถุงยามาถือเอาไว้ เธอสวมเสื้อเชิ้ตของเค้ากลับมา ด้านบนไม่มีบราด้วยซ้ำ สูทตัวใหญ่คลุมตัวเธอมาอีกที ข้างล่างมีแพนตี้ตัวเก่าสวมเท่านั้น ยังดีที่ชายเสื้อยาวเกือบถึงเข่า จึงไม่โป๊พี่รุ่งมองจ้ำที่หน้าอกที่โผล่พ้นชั้นในออกมาแล้วถอนหายใจ ลงรองพื้นปิดรอย ก่อนจะหาชุดที่ปิดด้านบน เปิดด้านล่างให้แทน ชุดคล้องคอสีทองระยิบระยับ ปิดคอและทรวงอกด้านหน้ามิด แต่เปลือยหลังถึงบั้นเอวขาว ดูสวยเซ้กซี่กว่าเดิม ผมดำสนิทบิดเป็นลอนเกลียวม้วนใหญ่ ริมฝีปากทาลิปสติกสีแดงสด ดูยั่วยวน พี่รุ่งยิ้มออกมา" สวยละ ออกไปเถอะ "พี่รุ่งพาเธอไปนั่งที่ห้องแคชเชียร์ คอยดูบิลตามโต๊ะต่างๆ สายฝนมองดูบิลแต่ละโต๊ะแล้วตาโต คำนวนค่าใช้จ่ายแต่ล
ธีร์สวมสูทของเค้าให้เธออย่างระมัดระวัง มือหนาโอบประคองเธอลงบันไดลงมา อย่างทะนุถนอม สายฝนหน้าแดงก่ำเพราะฤทธิ์เหล้าชัยเห็นภาพเจ้านายประคองสายฝนลงมา ตรงจะเข้าไปช่วย แต่เค้าปฎิเสธ ด้วยการส่ายหน้าและผลักมือออก เด็กในร้านมองภาพตรงหน้าอย่างแปลกใจ นายของพวกเค้าไม่เคยมีท่าทีกับใครที่นี่ ไม่เคยเกินเลยกับพนักงานสาวๆ ที่พร้อมจะถวายตัวให้ คู่ควงนายส่วนใหญ่เป็นนักศึกษา และ พริตตี้ทั้งนั้น แต่คืนนี้สายฝนเป็นข้อยกเว้นเค้าดันตัวเธอเข้าไปในรถอย่างระมัดระวัง เธอกอดเเขนเค้าไว้แน่น แล้วดึงเอาไว้ ธีร์อมยิ้มกับท่าทางอ้อนนั้น แล้วดึงแขนออกเพื่อจะได้ขับรถ ตีหนึ่งกว่าเท่านั้น สาวน้อยของเค้าก็เมาแย่แล้ว เธอขยับตัวนอนลงอย่างไม่ระวัง กระโปรงตัวสั้นรั้งขึ้นมาจนสูง เปิดเผยให้เห็นชั้นในสีดำสนิท ธีร์มองอย่างหื่นกระหาย กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เค้าเร่งความเร็วอย่างเต็มที่ จนถึงจุดหมายมือดึงกระโปรงเธอลงอย่างยากลำบาก ก่อนจะอุ้มเธอลงจากรถ"คุณธีร์ แค่คุณธีร์"เสียงเธอบ่นงึมงำ ธีร์เปิดประตูห้องแล้วรีบเดินตรงไปยังห้องนอน เค้าวางเธอลงบนเตียง ถอดรองเท้าเธอออกอย่างรวดเร็ว เมื่อรองเท้าหลุดออก เธอดันตัวขึ้นบนกลางเตียง แล้
มือหนาลูบไล้เอวบางเบาๆ เธอขนลุกซู่กับสัมผัสเค้า ธีร์ยกแก้วเหล้าดื่มเป็นระยะ เธอมองแก้วเหล้าเค้าแล้ว ชงแก้วใหม่ให้ ธีร์ยิ้มเบาๆ เสียงเพลงข้างล่างดังขึ้นมาถึงห้องข้างบน นักร้อง ร้องเพลงสดๆ เริ่มร้องเพลงรักหวานฉ่ำธีร์ดึงตัวเธอขึ้นให้เธอหันลงไปมองข้างล่าง เค้ายืนซ้อนหลังเธออยู่ แง้มมองผ้าม่านออกไป ภาพข้างล่างปรากฎสายตา สาวๆ หลายคนคลอเคลียกับแขกอย่างสวีทหวาน บางคนนั่งตักแขกด้วยซ้ำ แขกบางคนลูบไล้หน้าอกภายนอกอย่างเมามัน เค้ายืนทาบทับหลังเธออย่างแนบแน่น มือลูบหน้าท้องไปด้วย เสียงกระซิบดังข้างหู"เห็นแบบนี้แล้ว จะเปลี่ยนใจไหม" เธอหันหน้ากลับมา สบตากับเค้า"หนูกลัวค่ะ คุณธีร์"เธอบอกกับเค้าตามตรง เค้าพยักหน้า" กับคนอื่นกลัวใช่ไหม ถ้ากับฉันละ เธอจะทำได้ไหม สายฝน " เสียงเค้านุ่มนวลอ่อนหวาน'' แค่ดูแลฉันคนเดียวเธอทำได้ไหม "สายฝนไม่ตอบ เค้าโอบเธอกลับมมานั่งที่ แล้วจิบเหล้าต่อ เธอขยับตัวเข้าไปนั่งใก้ลเค้าอีก ธีร์มองเธอตรงๆ" ค่อยๆ คิดใจเย็นๆ นะ"เธอยกแก้วจิบอีกครั้ง ธีร์อมยิ้มกับแก้วเหล้า มือหนาขยับไปลูบขาเธอเบาๆ เลยขึ้นมาถึงเนินเนื้อภายนอกกระโปรง แล้วเลยขึ้นมาถึงเกาะอกตัวจิ๋ว สอดมือเข้าไปใต้ชุด
เธอสวมเสื้อผ้ากลับคืน ใจเต้นรัวๆ คุณธีร์สุภาพมาก เค้ามองอย่างเดียว แต่ไม่ได้สัมผัส แล้วเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะ มือเปิดลิ้นชัก ก้มหน้านับเงินออกมาอีกปึกหนึ่ง"สามหมื่น เงินเดือนกับค่าชุด พรุ่งนี้มาทุ่มนึง ไม่ต้องใส่ชุดนี้มา พรุ่งนี้มาเทรนด์งานก่อน เข้าใจไหม''เค้าสั่งคำสั่งรัวๆ เธอพยักหน้ารับ แล้วถามต่อ "หนูจะต้องซื้อชุดใหม่ใช่ไหมคะ " เค้าพยักหน้า ''ไปหาชั้นในสวยๆ มาใส่หน่อย ยิ่งโป๊ยิ่งดี ตามตลาดไม่เอา เสื้อผ้าชุดทำงานที่นี่จะไว้ให้ เข้าใจยัง"เธอพยักหน้า แล้วยกมือไห้วรับจากเค้า แล้วเดินออกมา เงินสี่หมื่นนอนอุ่นในกระเป๋า พรุ่งนี้เธอจะไปห้าง ไปส่งธนานัติแต่เช้าเลย สายฝนยิ้มออกมาลูกสาวโทรศัพท์ไปบอกพ่อแต่เช้า เธอตื่นเต้นจนนอนไม่หลับ มือบางเขียนใบธนานัติส่งเงินไปให้พ่อค่าบ้าน แถมยังฝากเผื่อไปอีกสามพันบาทอีกด้วย พ่อแสนดีใจที่ลูกทำงานได้เงินมาก สายฝนย้ำพ่อว่าให้ลงรายละเอียดเงินให้ครบ ว่ามาจ่ายแล้ว หมื่นสองพันบาท จะได้ไม่โดนโกง พ่อรับคำบอกว่าจะให้อบต.ประจำหมู่บ้านช่วยดูให้ แล้วอวยพรให้ลูกโชคดีก่อนวางสาย สายฝนปาดน้ำตาแล้วยิ้มอย่างดีใจ เธอเดินเข้าไปในห้างหรู หลังจากเมื่อคืนถามป้าว่าขึ้นรถเมล์
สายฝนสวมชุดพนักงานล้างจานของคลับอย่างเรียบร้อย ผมยาวมัดรวบอย่างดี พี่ชัยพามาดูงานในวันแรกที่มาทำงาน ตอกบัตรสี่โมงเย็น เลทได้ห้านาที เลิกงานตีสี่เธอมีป้าแก่ๆ อีกสองคนเป็นเพื่อนร่วมงาน มือบางล้างจานคว่ำอย่างระมัดระวัง หากแก้วแตก จานบิ่น หักเงิน คือคำพูดของพี่รุ่ง ผู้จัดการที่ดูแลทุกอย่าง สายฝนทำงานด้วยความตั้งใจ ไม่เคยพูดจาเล่นหัวกับใคร แม้จะมีเด็กเสริฟหลายคนมาเเซวเล่น ซื้อขนมเล็กๆ น้อยๆ มาฝาก เธอก็จะแบ่งกับป้าที่ล้างจานด้วยกันกินในช่วงเวลาพักสาวๆ เด็กดริ้งก์มองเธอแบบแปลกใจ ทำไมอายุยังน้อย หน้าตาก็ดี ทำไมถึงมายืนล้างจาน เธอยิ้มอายๆ มองพี่ๆ คนสวยๆ แต่งตัวแล้วก็ยิ้มออกมา เธอตอบด้วยความจริงว่า"หนูอายจ้ะ ไม่เคยใส่ชุดแบบนี้เลย หน้าตาก็แต่งไม่เป็น ล้างจานแบบนี้ก็ดีแล้ว"สาวๆ ยิ้มกับคำตอบแล้วอดเอ็นดูไม่ได้ กระซิบกระซาบบอกไปว่า เราก็สวยแต่งหน้าแต่งตัวคุยให้มันเก่งๆ ก็พอแล้ว ไปนั่งข้างนอก ดีกว่ามายืนขาแข็งแบบนี้ สายฝนส่ายหน้าออกมาอีกทีชัยรายงานผลงานรายได้ในคลับให้นายทราบ ธีร์ถามถึงสายฝนออกมา ชัยบอกว่า ขยัน ทำงานดี ไม่ค่อยพูดจา ไม่เคยไปไหน นอกจากที่ห้องกับที่คลับนี่ ธีร์พยักหน้ารับรู้ แล้
Comments