แก้แค้น

เมื่อจุดเริ่มต้นเกิดขึ้นท่ามกลางความเกลียดที่เต็มไปด้วยความเคลือบแคลงอย่างไม่บริสุทธิ์ใจ...เขาควรจะยอมรับความรู้สึกหรือยอมรับความจริง ความจริงที่ทั้งเกลียดแต่แสนรัก!

" ฉันจะทำให้พี่เธอรู้จักการสูญเสียเหมือนที่มันทำกับพี่ชายฉัน คนทรยศอย่างมันต้องตาย หรือการตายสำหรับมันจะง่ายไป เธอคิดว่าไงล่ะ ? " เทวินเดินเข้าไปหามิลินพร้อมกับยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้เธอแล้วเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบ ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปาก เธอกลัวจนเนื้อตัวสั่นเทา " อย่าทำอะไรพี่ชายลินเลยนะคะ " " เสียใจสาวน้อย พี่ชายเธอทำตัวเองช่วยไม่ได้ "

"คุณอัน คุณแน่ใจหรือว่าต้องการยกเลิกข้อมูลประจำตัวทั้งหมดของคุณงั้นเหรอ หลังจากที่คุณยกเลิกแล้ว บุคคลนี้จะไม่มีตัวตนในโลกนี้อีก และทุกคนจะไม่สามารถตามหาคุณเจอเลยนะ" อันยีเซี่ยเงียบอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้าอย่างแน่วแน่ "ค่ะ สิ่งที่ฉันต้องการก็คือไม่ให้ใครตามหาฉันเจอ" ทางปลายสายนั้นรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ก็ตอบกลับทันทีว่า "ได้ค่ะ คุณอัน คาดว่าขั้นตอนการยกเลิกจะเสร็จสิ้นภายในครึ่งเดือน กรุณาอดทนรอหน่อยนะคะ"

เพราะคู่หมั้นของเธอเป็นต้นเหตุทำให้น้องสาวของเขาเสียชีวิต เธอจึงเป็นหมากตัวสำคัญในการแก้แค้นของเขา แต่ทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่คิด กลายเป็นเขาที่รู้สึกผิดและทำทุกอย่างให้หมากตัวนี้เป็นของตนเอง

วันที่สามหลังจากฉันตาย ซูสือเยี่ยนก็ได้รับสายโทรศัพท์ยืนยันศพ เขาโอบผู้หญิงอยู่ในอ้อมแขนพูดอย่างไม่ใส่ใจ “ตายแล้วก็ตายไปสิ เผาแล้วค่อยโทรบอกผม” ร่างของฉันถูกส่งเข้าเตาเผา พอกลายเป็นเถ้ากระดูกแล้ว เจ้าหน้าที่ก็โทรศัพท์หาซูสือเยี่ยนอีกครั้ง เขาจิ๊ปากด้วยความหงุดหงิด “รู้แล้วน่า จะไปเดี๋ยวนี้แหละ”

ดอกแก้ว สตรีผู้เพียบพร้อมงามพิสุทธิ์บุตรีท่านพระยา ชีวิตที่สูงส่งกลับพลิกผันมีหนี้สินก้อนโต ไหนจะผู้เป็นน้องสาวที่กำลังรอความหวังจากนาง ดอกฟ้าจึงโน้มลงดินให้บุรุษที่ตนชังหนักหนาเชยชม กลายเป็นทาสสวาท เมียขัดดอก ทอดกายให้บุรุษมากเล่ห์ตักตวงความหวานจากดอกแก้วดอกงาม

เมื่อผู้นำสูงสุดได้กลับมา เขาตั้งใจที่จะมีชีวิตที่เรียบง่าย สงบสุข แต่เขาก็ได้ถูกทุกคนดูถูกดูแคลน เมื่อในวันแต่งงานของเขา เขาได้โบกมือเรียกเก้ามหาเทพแห่งสงคราม เทพแห่งสงครามทั้งเก้าต่างเข้ามาคุกเข่าและเรียกเขาว่า นายท่าน...

แฟนของฉันเป็นตำรวจ ขณะที่ฉันถูกพวกคนร้ายข่มขู่ และระเบิดบนร่างเหลือเวลาอีกสิบนาทีก่อนจะระเบิด พวกคนร้ายให้ฉันโทรหาเขา แต่ฉันกลับได้รับเพียงคำต่อว่าเข้าเต็ม ๆ จนชะงักไป “ฟางซู เธอยังไม่จบอีกเหรอ? เพราะความหึงหวงเธอถึงขั้นเอาชีวิตมาล้อเล่นเลยเหรอ? เธอรู้ไหมว่าแมวของเชี่ยนเชี่ยนติดอยู่บนต้นไม้มาสามวันแล้ว เชี่ยนเชี่ยนรักแมวตัวนั้นเท่าชีวิตเลยนะ!” “ถ้าฉันไปช่วยคนล่าช้ากว่านี้ เธอได้กลายเป็นฆาตกรไปแล้ว!” เวลาเดียวกันก็ได้ยินเสียงอ่อนหวานของผู้หญิงดังมาในสาย “ขอบคุณนะคะพี่ชาย พี่ชายยอดเยี่ยมที่สุดเลย” ผู้หญิงคนนั้นก็คือเพื่อนสมัยเด็กของแฟนฉัน ก่อนที่ระเบิดกำลังจะทำงาน ฉันก็ส่งข้อความไปหาแฟนว่า “ลาก่อน ชาติหน้าอย่าได้มาเจอกันอีกเลย”

“ไปรับน้องสิแทน” แทนคุณเลื่อนสายตามองไปทางบันได พบกับเจ้าสาวของตัวเองที่กำลังก้าวขาเดินลงมา วันนี้เธอดูสวยสะดุดตาเป็นพิเศษ แต่สุดท้ายสายตาเขากลับหลุดโฟกัส มองไปที่พี่สาวของเธอแทนอย่างไม่สามารถห้ามได้ “น้องสวยจนอึ้งไปเลยใช่ไหมล่ะ” เสียงเอ่ยแซวของผู้เป็นแม่ทำให้แทนคุณหลุดออกจากภวังค์ความคิด สาวเท้าเดินตรงไปหาเจ้าสาวทันที โดยไม่ได้ต่อบทสนทนากับผู้เป็นแม่ “ฝากน้องด้วยนะแทนคุณ” วิจิตตรานำมือลูกสาววางบนฝ่ามือใหญ่ ส่งต่อให้เป็นหน้าที่ของเจ้าบ่าว “ครับ” มาริษาช้อนตาขึ้นมองสบตากับแทนคุณเพียงครู่ ก่อนจะเป็นฝ่ายหลุบตามองต่ำอย่างเขินอาย สาวเท้าเดินไปเข้าพิธีพร้อมผู้ชายที่แอบรักมานาน แทบไม่น่าเชื่อเลยว่าจะเป็นเรื่องจริง ที่เธอและเขาได้แต่งงานใช้ชีวิตร่วมกัน

"อุ๊ย..บอสจะทำอะไรคะ" "ไม่รู้จริงเหรอว่าจะทำอะไร" ในขณะที่พูดใบหน้าหล่อคมก็ได้โน้มเข้าไปใกล้ริมฝีปากบาง "เดี๋ยวก่อนสิคะท่านประธาน ถ้าคุณคนนั้นขึ้นมา..เออ..บอสไม่กลัวว่าเธอจะเห็นหรือคะ"