สัญญาการแต่งงาน

กว่าจะรู้ตัวว่ารักก็เมื่อสาย สุดท้ายจึงได้รู้ว่า... สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าความตาย คือการอยู่อย่างเดียวดายใน "โลกที่ไม่มีเธอ" ****************************************** คำโปรย “สามีที่ดีงั้นเหรอ?” คนใจร้ายทวนคำด้วยสีหน้าเหยียดหยัน ดวงตาคมจัดที่เธอเคยหลงใหลมาตลอดกวาดมองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าของคนที่กำลังเรียกร้องสิทธิ์ในฐานะภรรยาที่เขาไม่ต้องการอย่างเลือดเย็น จนคนถูกมองใจหาย รู้สึกหนาวยะเยือกในอก “ใช่ค่ะ เป็นสามีที่ดี พี่ทำเป็นไหม” คนถูกถามแค่นยิ้มเหี้ยม พลางใช้ลิ้นเดาะกระพุ้งแก้มตัวเองแบบกวนๆ “ก็คงทำเป็นมั้ง ถ้าเมียของฉันเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เธอ” หญิงสาวหน้าเสีย ความขมขื่นแล่นขึ้นมาจุกที่คอหอย “เสียใจด้วยนะ ที่มันใช่ ไม่ว่าพี่จะคิดยังไง แต่ปูนก็เป็นเมียพี่...” “หึ ก็แค่เมียในนามไหม แต่เอาเถอะ ในเมื่อร่านอยากเป็นเมียฉันนัก ก็ทำหน้าที่ของเธอซะปูน ต่อไปนี้ฉันจะเอาเธอเป็นเมียให้หนำใจ เอา...จนเธอต้องร้องขอชีวิต!”

เธอ ต้องการ ทำให้ พี่สาวต่างมารดา เจ็บปวด จึงวางยาปลุกเซ็กซ์คู่หมั้นพี่สาว ในงานวันเกิดพี่สาว แล้วจ้างให้ผู้หญิง มานอนด้วย แต่แผนดันผิดพลาด เมื่อตื่นขึ้นมา กลับกลายเป็นเธอ ที่นอนอยู่บนเตียงกับชายหนุ่ม "คุณได้เป็นเมียผมแค่ในใบทะเบียนสมรสเท่านั้นแหละ อย่าหวังว่าเรื่องในคืนนั้นจะเกิดขึ้นอีก และอย่าหวังอะไรไปไกล" "ฉันจะคอยดูว่าคุณทำได้ตามที่พูดไหม อย่ามาเป็นหมาทีหลังแล้วกัน" "ผมไม่มีวันยอมรับผู้หญิงร้ายกาจอย่างตุณเป็นเมีย นับดาว" "..."

“เธอ” ทิ้งความเจ็บปวดไปเรียนต่อต่างประเทศ กระทั่งกลับมาเเละรู้ว่าครอบครัวกำลังล้มละลาย เเต่อยู่ ๆ เพื่อนของบิดาก็ยื่นข้อเสนอมาพร้อมการช่วยเหลือ โดยมีเงื่อนไขคือ การเเต่งงานกับลูกชายของเขา ทว่า...เจ้าบ่าวของเธอคือ “รุ่นพี่” ในความทรงจำที่เจ็บปวด ! การเเต่งงานที่เกิดขึ้นเพราะหนี้สินครั้งนี้... จะทำให้เขาหันมารักเธอได้หรือไม ?!

บัวรัตนาคิดมาพักใหญ่แล้วว่าชีวิตตัวเองช่างเหมือนนิยายน้ำเน่าเสียจริง เธอเกิดเป็นอัลฟ่า แต่เพราะสังคมปิตาธิปไตยบีบให้จำต้องแต่งใครสักคนเข้ามาช่วยดูแลบริษัท ทั้งที่เรื่องทั้งหมดเธอสามารถทำได้ด้วยตัวคนเดียว ภายหลังยังต้องมารับรู้ว่าสามีอัลฟ่าของเธอเคยลักลอบมีสัมพันธ์กับโอเมก้าคนอื่น แถมโอเมก้าคนนั้นยังต้องท้อง ทั้งสองมีลูกด้วยกัน! กับนรกานต์ สามีของเธอ เดิมทีแม้จะแต่งงานกันด้วยเหตุผลทางธุรกิจโดยปราศจากความรัก ทว่าเธอก็ยังหวังว่าเขาจะให้เกียรติกันในฐานะสามีภรรยา ไม่นึกว่าหลังจากได้พบกับชลธารโอเมก้าคนนั้นอีกครั้ง นรกานต์จะมุ่งมั่นตามตื๊ออีกฝ่ายจนไม่สนภาพลักษณ์หรือหน้าตาทางสังคมใด ๆ ถ้าสามีของเธอแค่ต้องการรับผิดชอบเพียงอย่างเดียวก็ว่าไปอย่าง แต่นรกานต์กลับทำทุกอย่างเพื่อให้ได้แต่งอีกฝ่ายเข้าบ้านให้ได้ เพียงเพราะคำว่ารักคำเดียว ทำให้เธอต้องสูญเสียทุกอย่าง ถูกหักหลังจนสิ้นเนื้อประดาตัว แม้แต่ชีวิตก็เอาไม่รอด! ไม่คิดว่าหลังจากตายไป เธอจะได้รับโอกาสกลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง ในคืนวันแต่งงานของพวกเขาทั้งสองคน เอาละ กับชลธารคนนั้น เธอถือว่าอีกฝ่ายก็เป็นเหยื่อราคะของนรกานต์เหมือนกันจึงยังพอปล่อยไปได้ แต่สามีสุนัขของเธอคนนี้ต้องได้รับบทเรียนอย่างสาสม!

เพราะพี่สาวอยากได้ ผัวฝรั่ง และมารดาอยากได้เขยฝรั่งที่ร่ำรวยทำให้ พี่สาวของเธอตกเป็นเหยื่อฝรั่งขี้นกที่ชอบหลอกลวงหญิงไทยเพื่อแสวงหาผลประโยชน์ จึงทำให้ พลอยไพลิน ต้องตกมาเป็นเหยื่อรองรับความผิดแทนพี่สาวที่ขโมยของสำคัญของเขาไปนั่นคือ สร้อยพลอยไพลินน้ำงามของ อาเธอร์ คิงส์ มหาเศรษฐีหนุ่มชาวอเมริกันผู้เกลียดผู้หญิงไทยเป็นที่สุด ท่ามกลางความเกลียดชังที่เขาตั้งอคติขึ้นมา กับความเย้ายวนใจของเธอทำให้เขาสร้างสัญญาขึ้นมาผูกมัดเธอไว้เพื่อชดใช้สิ่งที่พี่สาวของเธอก่อ แต่กลับกลายเป็นว่าสัญญานั้นผูกพันเขากับเธอไว้ด้วยไฟสวาทที่เร่าร้อนเกินห้ามใจและกลายเป็นความรักที่หลอมรวมหัวใจกระด้างของเขาให้ยอมรับว่า ผู้หญิงไทยไม่ได้ง่ายและไม่ได้เหมือนกันทุกคน... และกว่าเขาจะได้ใจและความรักของเธอที่มีต่อเขากลับคืนมาเขาก็เกือบจะสูญเสียเธอกับลูกไป มันจึงทำให้อาเธอร์รับรู้ว่า “ความรัก” นั้น ลบล้างได้ทุกสิ่ง

เธอทิ้งศักดิ์ศรีเพื่อยื้อชีวิตพี่ชายที่เหลือคนเดียวในครอบครัวเพื่อมาเป็นของเล่นให้คนบางคนนานวันเข้าจากของเล่นชิ้นโปรดก็กลายเป็นของรักของหวงของเขาจนเขายากที่จะปล่อยมือเธอไปได้ ความสัมพันธ์ที่ใช้ตัวแลกเงินตามข้อเสนอแม้นจะเริ่มต้นไม่ดีนักแต่เมื่อนานวันความสัมพันธ์ก็เกิดพัฒนาขึ้นเรื่อยๆจนดูเป็นความรักแสนหวานแต่และแล้วมันก็ต้องจบลง....แต่ด้วยเหตุอันใดโปรดติดตามได้ในเรื่อง...เสี่ยงรักมาเฟียร้าย..

ชาร์ลี เฮนเดอร์สัน เลือกแต่งงานกับช้องนาง เพื่อซ่อนข่าวฉาวโฉ่ระหว่างตนเองกับน้องสาวบุญธรรม ในขณะที่เธอตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกเห็น และยินดีแต่งงานกับชายหนุ่มผู้เพียบพร้อมอย่างเขา จนกระทั่งหล่อนบังเอิญพบเห็นฉากรักระหว่างเขากับน้องสาวบุญธรรมของเขาเข้า ทำให้เลือกที่จะหลีกหนี "ปล่อยฉันไปเถอะค่ะ ฉันสาบานว่าจะไม่แพร่งพรายเรื่องของคุณกับคุณไลลาเด็ดขาด ความลับนี้มันจะตายไปพร้อมกับฉันค่ะ" "เสียใจด้วย ฉันคงปล่อยเธอไปไม่ได้ เธอต้องเป๋นเจ้าสาวของฉัน" "ตะ แต่ก็เห็นได้ชัดๆ ว่าคุณรักอยู่กับคุณไลลา และไม่มีทางรักฉัน" หล่อนจ้องหน้าเขา และพูดแผ่วเบาแต่หนักแน่น "ฉันไม่พร้อมเป็นหุ่นเชิดของคุณค่ะ" "เธอไม่มีทางเลือกอื่นอีก นอก แต่งงานกับฉัน และทำตัวเป็นภรรยาที่ดีของฉัน" "ฉันทำไม่ได้หรอก คุณไปหาคนอื่นเถอะ ฉันเชื่อว่ามีผู้หญิงอีกมากมายที่อยากแต่งงานกับผู้ชายร่ำรวยเช่นคุณ" "เธอพูดถูก ยังมีผู้หญิงอีกมากที่อยากเป็นเมีนฉัน แต่เธอคือผู้หญิงคนเดียวที่เห็นฉันจูบกับไลลาในห้องสมุด" "ก็ฉันบอกแล้วว่าจะไม่พูดความลับของคุณไง เชื่อฉันเถอะ" "ผู้หญิงมักจะแกล้งทำเป็นลืมสัจจะ เวลาที่หิวเงินเสมอ"

ฟู่เซียงเซียง บุตรสาวภรรยาเอกของเสนาบดีกรมพิธีการฟู่เจี้ยนกั๋ว อาศัยในแคว้นสือเจ้า ตั้งแต่มารดาของนางตายจาก บิดาละเลยไม่สนใจ นางจึงทุ่มเทแรงใจศึกษาแพทย์ปรารถนาจะเป็นหมอหญิง ขณะที่เดินผ่านตลาดค้าทาส บังเอิญได้พบทาสหนุ่มผู้หนึ่ง แม้สภาพร่างกายบอบช้ำเต็มไปด้วยบาดแผล แต่แววตาแข็งกร้าวทำให้นางตัดสินใจซื้อตัวทาสหนุ่มผู้นั้น โดยไม่รู้เลยว่า... ด้ายแดงแห่งโชคชะตาร้อยรัดพันเกี่ยวชีวิตของนางและเขาไว้ด้วยกัน

‘ปีนี้เจ้อายุ 35 เข้าไปแล้วนะ นอกจากตีนกาจะถามหา มดลูกเจ้ก็ใกล้หมดอายุ รีบๆ ลงจากคานได้แล้ว’ คำก็แก่ สองคำก็ตีนกาถามหา สามคำก็มดลูกจะหมดอายุ เจอขนาดนี้เข้าไป หาสามีเถอะค่ะ งื้อ

เขาหล่อเขาร้ายและร้อนแรงดังเปลวเพลิงที่พร้อมจะละลายน้ำแข็งอย่างเธอ ให้เดือดพล่านด้วยไฟเสน่หา.. ++++++++++ “คนบ้าปล่อยนะ พี่แสน อ๊ายย” หญิงสาวหวีดร้องเสียงหลงเมื่อภาสกรก้มลงหอมแก้มใสหนักๆ อย่างมันเขี้ยวและอยากแกล้ง “แก้มน้ำแข็งหอมจัง” “พี่แสนคนบ้า รังแกน้ำแข็ง คอยดูนะน้ำแข็งจะฟ้องพี่ธาร” หญิงสาวหน้าแดงก่ำทั้งโกรธทั้งอาย “ฟ้องไอ้ธารคนเดียวเหรอ ฟ้องคุณอาด้วยสิ และฟ้องให้หมดด้วยนะว่าพี่ทำอะไรบ้าง” “พี่แสนจะทำอะไร ว้าย.. ปล่อยนะ คนบ้า พี่แสน กรี๊ดดด..” ทิพย์ธาราหวีดร้องเสียงหลงเมื่อตกอยู่ในวงแขนที่รัดแน่นของเขาแล้วทิพย์ธาราก็รู้ได้ทันทีว่าตนตกเป็นรองเขาหญิงสาวดิ้นเร่าอย่างโมโหฉุนเฉียวเกรี้ยวกราด ความเยือกเย็นที่มีก่อนหน้าหายไปสิ้น เพราะเมื่อปะทะกับเขาทีไรเธอก็มักจะเป็นเช่นนี้และไม่สามารถควบคุมตัวเองให้สงบเยือกเย็นได้นานเลยสักครั้ง +++