สัญญาการแต่งงาน

หญิงสาวตัวคนเดียวที่ต้องกลายมาเป็นคุณแม่จำเป็นว่าหนักแล้วเมื่อต้องมาเป็นเมียจำเป็นยิ่งหนักกว่า...เพราะดูท่าคุณสามีปลอมๆของเธออยากจะให้เธอเป็นภรรยาขึ้นมาจริงๆ... พาขวัญที่เคยอยู่ตัวคนเดียวมาโดยตลอดต้องกลายมาเป็นคุณแม่จำเป็นเพราะคำขอร้องของพี่สาวที่เธอเคยรู้จักแถมยังต้องมาแต่งงานกับคนที่เธอไม่คุ้นเคยอีกต่างหากเพื่อรักษาสัญญาที่เธอเคยให้ไว้กับแม่หนูน้อยว่าเธอจะทำทุกอย่างให้หนูน้อยปลอดภัยเธอจึงต้องจำใจมาอยู่กับคนที่เธอไม่คุ้นเคยอย่างเลี่ยงไม่ได้ เขาและเธอต้องกลายมาเป็นพ่อแม่จำเป็นให้หนูน้อยเพราะต้องการปกป้องหนูน้อยให้พ้นจากอันตรายพร้อมทั้งช่วยกันสืบหาคนร้ายที่ทำร้ายพ่อและแม่ของหนูน้อยมาลงโทษให้ได้เรื่องราวและอุปสรรคต่างๆจะทำให้ทั้งสองรักกันได้อย่างไรติดตามความสนุกได้ในเรื่องเลยค่ะ

ต้องโทษที่ฟ้าเหวี่ยงเธอมาเจอกับเขาอีกครั้ง..พ่อของลูกที่เธอไม่อยากเจอหน้าอีก ระยะเวลาที่เธออยู่ในชีวิตของเขาร่วมสองปีคำสั่งที่ห้ามทำตัวเป็นเจ้าของเธอก็เริ่มทำไม่ได้เพราะหลงรักชายหนุ่มไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ตัวบางวันยิ่งเห็นเขาใกล้กับผู้หญิงคนอื่นเธอก็เจ็บปวดทรมานไม่อยากจะรับรู้จนทำให้เธอตัดสินใจหนีไปจากเขาหลังเรียนจบ...ขอเพียงแค่ลูกเท่านั้นที่เธอต้องการคนเดียวในครอบครัวที่เธอมีอยู่ในชีวิต

ขวัญรดาไม่รู้ว่าเช้าวันแรกของชีวิตแต่งงานสำหรับผู้หญิงคนอื่นนั้นเป็นอย่างไร แต่สำหรับเธอ มันมีแต่ความหวาดหวั่นและไม่มั่นใจเอาเสียเลย... --------- ‘เอามาปั๊มลูกเฉยๆ ไม่ได้แต่งมาเป็นเมียเชิดหน้าชูตา เรื่องนี้คนวงในเขารู้ เขาอยากให้มีทายาทรุ่นสามหลายคน เธอสังเกตหรือเปล่าว่าที่ผ่านมาพวกเขามีลูกชายแค่คนเดียว ส่วนลูกสาวก็ไม่มีสักคน เหมือนพวกเขามีกรรม เธอลองไปค้นข่าวเก่าๆ ดู ท่านประธานแต่งงานกับแม่ของคุณติณณ์ไม่กี่ปีก็หย่า มีลูกคือคุณติณณ์คนเดียว พอแต่งงานใหม่ก็กลายเป็นว่าภรรยาใหม่มีลูกไม่ได้ เพราะมดลูกไม่แข็งแรง’ คนที่ถูกยัดเยียดให้กลายเป็นผู้ลอบฟังเกือบหลุดเสียงอุทาน... คนอะไรรู้ถึงมดลูกของคนอื่น บ้ากันหรือเปล่า

ความผิดพลาด นำมาสู่เรื่องราวเลวร้ายในชีวิต อยากตายจะไม่ให้ตาย แต่..จะทำให้ตายทั้งเป็น

“ไม่ขายแล้วโว้ยนิยาย ขายตัวดีกว่า” เพราะคำที่ตะโกนออกไปในตอนที่เมา เป็นผลพวงทำให้เธอได้ป่าวประกาศว่า “ประธานคนนี้สามีของฉัน” ในวันแต่งงาน เธอ นักเขียนนิยายที่เริ่มย่อท้อในการเป็นนักเขียน เพราะไม่ว่าจะทำยังไงเธอก็ไม่ประสบผลสำเร็จในเส้นทางนี้เสียที เธอนั่งดื่มคลายเครียดแล้วตะโกนว่าอยากขายตัวในขณะที่ไม่มีสติ... เขา ประธานผู้บริหารโรงพยาบาลเอกชนยักษ์ใหญ่ ผู้ที่เชื่อมั่นในรักแรกพบ ในเมื่อคนที่ถูกตาต้องใจเสนอขายตัวมาแล้ว มีหรือเขาจะไม่สนอง...

บุษบันเป็นแค่...เหยื่อ หล่อนถูก ผู้ชายสองคนรุมยื้อแย่ง... แต่ละคนเข้ามาในชีวิตเธอ เพราะต้องการแค่...ความสาว เธอถูกด่าจากคนรอบตัวของเขา กลายเป็นอาหารปาก แบบไม่สามารถโต้แย้งได้ ‘เมียเก็บ’ ผู้ชายคนหนึ่งคุยโอ่ ว่าเธอเป็นแค่นั้นสำหรับเขา ‘ผู้หญิงกากี’ คือคำด่าของใครหลายคน รวมทั้งผู้ชายอีกคนหนึ่งด้วย ถึงบุษบันจะจน เธอเป็นแค่หลานสาวคนใช้ในบ้านของคนร่ำรวย แต่เธอก็ไม่ได้อับจน ถึงขนาดต้องยอมลดศักดิ์ศรีทิ้งนี่ หญิงสาวเชิดหน้าสู้ แม้จะถูกรุมประณาม จนวันหนึ่ง ความดีของเธอก็พิสูจน์ให้หลายคนรู้ บางครั้งลมปากของผู้ชายคนหนึ่ง ก็บิดเบือนความจริงได้เหมือนกัน เพราะเขาแค่พูดปดให้ตัวเองดูดี...แต่มันคือหายนะของผู้หญิงคนหนึ่ง...

หญิงสาวอกหักจนต้องหนีมาอยู่บ้านของเพื่อนแม่ของเธอที่ต่างจังหวัดเพราะชายหนุ่มที่เธอแอบรักมาตั้งแต่สมัยเรียนอยู่ดีๆก็ไปแต่งงานซะงั้น..ทำให้เธอต้องมารักษาแผลใจที่ผืนป่าทางภาคเหนือ ไม่รู้ด้วยเหตุอันใดดันมาทำให้เธอเจอชายหนุ่มคู่กัดที่ไม่อยากเจอแถมยังต้องมาอยู่บ้านหลังเดียวกันอีกไม่รู้กามเทพเล่นตลกอะไรทำให้ทั้งเขากลับพลาดมีสัมพันธ์เธอจนเกิดบ่วงที่ไม่อาจจะหลุดพ้นหนีกันได้

ถึงจะยอมหมั้นตามสัญญา ก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะต้องอยู่กับผู้หญิงที่ไม่ได้รัก งานแต่งจะไม่เกิดขึ้นเพราะเขาจะทำทุกทางให้เธอ.. เป็นคนขอถอนหมั้นเอง

เมื่อความรักไม่เคยอยู่ในแผนของเธอและเขา แต่เมื่อแม่ๆ จัดนัดบอดให้ เรื่องราวสุดวุ่นวายจึงเริ่มต้นขึ้น งานนี้เธอและเขาจะใจแข็งให้กับความรักท่ามกลางแผนสร้างความใกล้ชิดมากมายของคนรอบข้างที่อยากให้ทั้งสองเคียงคู่กันได้อย่างไร ใครจะถอยก่อนกันนะ ระหว่างกองเชียร์กับเธอและเขา เอาใจสู้ฝ่ายไหนดีค่ะ

**กินเด็กเขาว่าอมตะ** เธอหนีจากไฟที่แผดเผามาซบอกกว้างที่แสนอบอุ่น ความรักที่เกิดขึ้นตั้งแต่ค่ำคืนแรก ทุกอย่างมันควรจะจบลงแค่นั้น.....ทว่าสัมผัสรักที่ทั้งคู่มอบให้แก่กันมันมีความสุขเกินกว่าจะตัดใจ ********* “อืม...แดน” ใบหน้าที่คมภายใต้ผิวขาวค่อย ๆ ใช้ปลายลิ้นเลื่อนต่ำลงมาก่อนที่เขาจะจัดการกับเสื้อตัวบางที่ขวางกั้นเส้นทางที่เขาจะได้ใช้สองมือสัมผัสกับเนื้อนุ่มของอกอิ่มของหญิงสาวที่กำลังนอนหลับตาพริ้มในที่สุดอาภรณ์ทั้งส่วนบนและส่วนล่างก็ถูกถอดกองไว้ข้าง ๆ ก่อนที่แดนไตรจะสาละวนกับยอดที่ชูช่อแข็งตั้งรับสัมผัสของลิ้นอุ่นแสนหวานของเขา