นางเอกเก่ง

เรือนไผ่ริมธารอันเร่าร้อน สู่วังหลวงอันหนาวเย็น อบอวลอุ่นไอรักที่ซ่อนเร้น นางผู้ปรากฏกายให้เห็น พร้อมบุตรสาวของเขา *** นางคืออดีตจอมยุทธ์หญิงฝีมือฉกาจในร่างหญิงสาวอ่อนแอไร้ค่า เขาคือองค์รัชทายาทหนุ่มรูปงาม ในคราบชายอัปลักษณ์ การแต่งงานเกิดขึ้นที่ริมธาร ความเร่าร้อนในค่ำคืนหนึ่งคือจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง *** มิใช่เพียงเพราะสัญญาหมั้นหมาย หากแต่เป็นเพราะเขากับนางรักกันมาก รักกันมานาน ทว่าภาพที่เห็นคืออันใด น้องสาวแสนดีกับชายคนรักกำลังเดินจูงมือกันอย่างหวานชื่น และหายไปทางเรือนแห่งหนึ่ง หลังจากลอบติดตามและแอบมองเนิ่นนาน เห็นพวกเขาอยู่ด้วยกันในสภาพเสื้อผ้าหลุดลุ่ย ก็ยิ่งไม่เข้าใจ พวกเขาทำอะไร? นั่นคือคู่หมั้นอันเป็นที่รักของนางกับน้องสาวผู้แสนดี พวกเขาคงเจอกันโดยบังเอิญ แล้วทักทายกันตามประสา นางมิอาจคิดการไม่บังควรกับพวกเขา... “ช้าก่อน!” ซานซานตวาดก้อง “นี่ข้าต้องเป็นวิญญาณสิงร่างนางโง่งมผู้นี้อย่างนั้นหรือ? คู่หมั้นตัวเองกำลังขย่มกับน้องสาวก็ยังไม่เข้าใจ ข้าจะบ้าตาย ขอลงนรกแทนได้ไหม?” “ไม่ได้!” “...!?”

เลือกเอาจะคอมิดี้หรือดราม่า วันนี้นางหน้าพระพักตร์ที่รู้ใจฝ่าบาท มีหน้าที่จัดหานางในถวายตัวให้ฝ่าบาทในแต่ละคืน รู้ทุกเรื่องบนแท่นนอน เรื่องบนแท่นนอนของฝ่าบาทอยู่ในเงื้อมมือของข้าแล้ว ฝากนิยาย ที่นางเอกแอบร้าย เห็นแบบนี้ข้ารักเดียวนะ แค่เพียงสนุกชั่วครั้งชั่วคราว

'ถ้าหนูอายุ 20 นายจะเอาหนูทำเมียไหม' :::::::::::::: เรื่องราวของเด็กสาววัยรุุ่นที่ถูกพ่อ...ที่ผีการพนันเข้าสิง นำเธอมาขายให้เป็นนางบำเรอของหนุ่มใหญ่นักธุรกิจคนหนึ่ง ซึ่งนิยมเลี้ยงนางบำเรอไว้ในบ้านอีกหลัง ซึ่งตัวเขานั้นทั้งหล่อและรวยมากๆ แต่เพราะเขาอายุ 42 แล้ว จึงไม่นิยมมีเซ็กซ์กับเด็กอายุต่ำกว่ายี่สิบ แต่ยินดีรับเด็กสาวไว้เพราะเวทนา กลัวพ่อเธอจะขายให้คนอื่น แล้วถูกส่งต่อไปยังซ่อง

ตำรวจสาวมือดีกลับต้องมาอยู่ในร่างของหญิงสาวสติไม่ดีของบ้านถัง แค่นี้ก็ว่าแย่แล้ว แถมบ้านของเธอยังถูกใช้งานเยี่ยงทาสอีก เอาว่ะ เธอจะใช้ความบ้านี่แหละทำให้ครอบครัวมีกินมีใช้เอง!!

มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ที่สายตาของนางมีเขาเพียงผู้เดียว เพราะหนีการถูกไล่ล่า หญิงสาวจึงเลือกจะกระโดดผาน้ำตกพร้อมนกหงส์หยกตัวน้อย เสียงวัตถุตกลงผิวน้ำอย่างแรงทำให้ชายหนุ่มที่อยู่ใกล้บริเวณนั้นหันไปมองทันที เขาใช้วิชาตัวเบาพุ่งไปช่วยหญิงสาวในชุดสีแดงดำดิ่งลงไปในน้ำลึกอย่างเร็ว เลือดสีสดปะปนในสายน้ำ มือแกร่งแหวกสายน้ำพยายามคว้าร่างของหญิงสาวไว้ เขาประกบริมฝีปากส่งลมหายใจเข้าปากของนาง เพียงดวงตาคู่นั้นเบิกกว้าง สีหน้าของนางแสดงความตื่นตระหนก ริมฝีปากสั่นระริกพยายามส่งเสียงอย่างยากลำบาก ทำให้เขาจำใจโน้มศีรษะลงใกล้เพื่อได้ยินคำพูดของนาง “ข้า...ได้...พบ...ท่าน...แล้ว... ซือจื่อ”

หลี่จื้อฉิงเป็นพระธิดาเพียงคนเดียวขององค์หญิงใหญ่แห่งฉางหมิง ทั่วทั้งแผ่นดินนี้ไม่รู้บ้างว่าฉางหมิงนี้มีใครเป็นผู้ปกครอง นิสัยของนางจึงร้ายกาจและหยิ่งยโส ไม่เกรงใจและไว้หน้าผู้ใด ในค่ำคืนต้นคิมหันต์ฤดู เสด็จแม่เรียกนางให้ไปพบและส่งสัตว์เลี้ยงเนื้อตัวมอมแมมมอบให้กับนางเป็นของขวัญ ในวันที่นางตกต่ำ เขาได้กลับคืนสู่สถานะเดิม การแก้แค้นเอาคืนในสิ่งที่นางเคยกระทำจึงเริ่มต้นขึ้น

โปรยปรายข้า ผู้ไม่เคยถูกจดจำ ไม่ว่าในฐานะบุตรีของเสนาบดีหรือแม้แต่อยู่ในฐานะองค์หญิง ในเมื่อผู้คนใต้หล้าเลือกที่จะลืมเลือนข้า คงไม่ผิดอันใดที่ข้าผู้นี้จะสังหารทุกคนให้หมดสิ้น

"ถ้าช่วยเธอแล้วฉันจะได้อะไร" "คุณต้องการอะไรล่ะคะ" ในเมื่อเขาถามมาแบบนั้น แล้วเธอจะตอบยังไงล่ะ..นอกจาก ถามเขากลับว่าต้องการอะไรจากเธอ "ยังไม่ได้คิด" สายตาเขายังคงจ้องมองดูผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้า อยากให้เธอเป็นคนเสนอมาเอง "คุณจะทำเป็นสัญญาขึ้นมา ก็ได้นะคะ ฉันจะทยอยใช้เงินคืนให้คุณ" "ยืมไปเป็นก้อน แต่จะใช้ทีละบาทสองบาท?" "คุณก็พูดมาสิคะว่าคุณต้องการแบบไหน" ตอนนี้เธอมองไม่เห็นทางไหนแล้วจริงๆ เขาจะดูถูกเธอแค่ไหนก็คงต้องทนเอา สายตาคมมองตั้งแต่ใบหน้าต่ำลงไปจนถึงจุดกึ่งกลางลำตัวของผู้หญิง จนคนที่ถูกมองรู้สึกอายสายตานั้น แต่เธอก็ยืนให้เขามองสำรวจเรือนร่างของเธอโดยไม่หลบไปไหน "ถ้าฉันบอกว่าต้องการตัวเธอล่ะ"

ข้ารอเจ้า ด้วยน้ำพุแห่งกาลเวลา รอว่าเจ้าจะย้อนมาพบกันอีกครั้ง เค้าโครงเรื่องจริงจากประวัติศาสตร์ราชวงศ์หมิงนางเอกของเราจะเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ได้หรือไม่

"ทำไมถึงไม่บอกฉันว่าเธอท้อง" "เรื่องนั้นนายไม่ต้องกังวลหรอก และนายก็ไม่ต้องรับผิดชอบเด็กคนนี้ด้วย" "ทำไม? ก็ในเมื่อเด็กคนนี้เป็นลูกของฉัน" "ทำไมงั้นเหรอ ฉันว่านายรู้ดียิ่งกว่าใคร" สายตาคมมองจ้องใบหน้าของหญิงสาวแบบสงสัยว่าเธอกำลังจะพูดอะไรต่อ "ขนาดจังหวะเต้นหัวใจของนายยังดังออกมาเป็นชื่อผู้หญิงคนนั้น แล้วนายจะให้ฉันกับลูกไปแทรกอยู่ตรงไหน" ************ "เจ็บ" "ถ่างขาออกอีกนิดจะได้ไม่เจ็บ" "อื้ออ ยังเจ็บอยู่เลย" "ทนเอาหน่อยสิ" ว่าแล้วชายหนุ่มก็ดันความใหญ่โตของตัวเองเข้าไปอีกครั้ง "โอ๊ย! ไอ้บ้าดิน" "เรียกผัวเพราะๆ หน่อยสิ อ้าาเสียวจัง" ทอรุ้งตกใจที่เขาใช้คำนั้นกับเธอ หรือว่าตอนนี้เขายังคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงคนนั้นอยู่ "อืม อ่ะ อ่ะ" กำลังจะน้อยใจแต่สติของเธอได้เตลิดไปอีกครั้งเมื่อเขาเร่งกระแทก "ยังกินยาอยู่ใช่ไหม" หญิงสาวตอบโดยการพยักหน้า มือเรียวโอบร่างหนาไว้แน่น เพราะเธอชักจะทนไม่ไหวแล้ว "ขอปล่อยข้างในนะ ซี๊ดด อ้าา"