ความรัก

(แม่ทัพหนุ่มยุคโบราณ x เศรษฐีนีคนงาม โบราณเชื่อมโยงกับปัจจุบัน + กักตุนเสบียง + โครงสร้างพื้นฐาน + ยุคข้าวยากหมากแพง) เย่มู่มู่พบว่าแจกันที่ตกทอดมาจากบรรพบุรุษมีอิทธิฤทธิ์สามารถพาทะลุไปยุคโบราณเมื่อสองพันปีก่อนได้อย่างน่าอัศจรรย์ ด้วยเหตุนี้ เธอจึงได้รู้จักกับแม่ทัพหนุ่มยุคโบราณคนหนึ่ง แม่ทัพเฝ้าพิทักษ์เมืองสำคัญบริเวณชายแดน ตกอยู่ในวงล้อมของทัพใหญ่สามแสนนายของเผ่าหมาน เกิดภัยแล้งรุนแรง แม่น้ำแห้งเหือด ราษฎรสองแสนหิวตายเหลือเพียงแปดหมื่นคน ด้วยความอับจนปัญญา แม่ทัพอธิษฐานขอน้ำและอาหารจากเทพยดา หวังให้ราษฎรมีชีวิตรอดต่อไป เย่มู่มู่โบกมือ ได้เลย! เธอกักตุนเสบียงปริมาณมหาศาล นำมาช่วยเหลือทหารกับราษฎรทั้งหลาย ซาลาเปา หมั่นโถวนึ่ง หมั่วโถวเกลียว ขนมปังไส้เนื้อ...ทุกวันไม่ซ้ำกัน ทำให้คนโบราณทึ่งในอาหารเลิศรสจากยุคปัจจุบันเล็กน้อย ส่งตำราพิชัยสงคราม กักตุนเสบียง เกณฑ์ทหาร สร้างโรงงานคลังสรรพาวุธ...ทำให้คนโบราณต้องตะลึงในการทหารยุคใหม่ เมื่อเธอถูกคนหลอกลวง กิจการครอบครัวที่ได้รับสืบทอดมาถึงคราวล้มละลาย แม่ทัพก็ส่งเงินทอง ตำรา ภาพวาด พู่กัน โบราณวัตถุและเครื่องเคลือบมาให้เป็นการตอบแทนบุญคุณ... เธออาศัยวัตถุโบราณเหล่านี้ฟื้นฟูกิจการครอบครัวจนกลายเป็นเศรษฐีนี ก้าวสู่จุดสูงสุดในชีวิต! ขณะที่แม่ทัพอาศัยอาวุธยุทโธปกรณ์สมัยใหม่ที่เย่มู่มู่นำมาสนับสนุน กำราบหมานอี๋ ฟื้นฟูแผ่นดิน คืนความสงบให้หกแคว้น รวมใต้หล้าเป็นหนึ่งเดียว! ตกลงกันไว้ว่าจะสร้างวัดให้เธอแล้วให้ลูกหลานกราบไหว้บูชาสืบไป แม่ทัพหนุ่มกลับส่งหนังสือสมรสมาให้ ภูผามหานทีเป็นพยาน ถึงวันใต้หล้าสงบสุข เฝ้ารอการพบกันกับท่านอีกครา หนังสือสมรสทับอยู่บนชุดเจ้าสาว หน็อยแน่ นายแม่ทัพตัวดี เจตนาที่แท้จริงของนายคือแบบนี้เองสินะ!

อวิ๋นฝูหลิงเดินทางข้ามมิติแล้ว ทันทีที่ลืมตา ไม่เพียงกลายเป็นแม่คนโดยที่ไม่ต้องเจ็บปวด มีลูกชายอายุสามปีครึ่งหนึ่งคน ยังต้องเผชิญหน้ากับอันตรายของภัยน้ำท่วมอีก จึงได้แต่หอบข้าวหอบของหนีภัย ไม่มีกินไม่มีดื่มหรือ? ไม่กลัว พี่สาวมีเสบียงเต็มมิติ! อันธพาลเจ้าถิ่นหาเรื่องหรือ? ไม่กลัว เข็มเดียวก็ทำให้เขาไปพบยมบาลได้! มีทักษะการแพทย์อยู่ในมือ ทั่วหล้าก็เป็นของข้า แค่ช่วยชายรูปงามผู้หนึ่งเอาไว้ เหตุใดเขาจึงติดนางจนสลัดอย่างไรก็ไม่หลุดเสียแล้ว “ฮูหยิน พวกเรามีลูกคนที่สองกันเถอะ!”

หลังจากใช้ชีวิตแต่งงานมาสามปี สุดท้ายฉู่เหมียนก็ไม่อาจเอาชนะใจกู้ว่างเชินได้ หลังเกิดเหตุการณ์เข้าใจผิด เธอก็หย่าจากเขาอย่างเด็ดขาดและกลับไปหาตระกูลฉู่เพื่อเป็นคุณหนูแก้วตาดวงใจของครอบครัวตามเดิม ผู้เป็นพ่อออดอ้อนชวนให้ใจอ่อน “ลูกสาวที่รัก เมื่อไหร่จะกลับมารับมรดกหลายพันล้านของพ่อล่ะ?” ผู้เป็นแม่ยิ้มร่าเหมือนดอกไม้บาน “มาทำงานดีไซน์เนอร์กับแม่ดีกว่า! ตราบใดที่มีแม่คอยสนับสนุน ลูกต้องโด่งดังในวงการแน่!” คุณย่าทำหน้าจริงจัง “เหมียนเหมียนของเราเรียนจบหมอมา ทักษะทางการแพทย์ไม่มีใครเทียบ ไม่เห็นต้องเสียใจกับผู้ชายพรรค์นั้น!” ฉู่เหมียน “คุณปู่ คิดว่าหนูควรเลือกอะไรดีคะ?” คุณปู่พูดอย่างภาคภูมิใจ “เรามาจิบชา ปลูกดอกไม้นานาชนิด ดื่มด่ำกับชีวิตก่อนเกษียณด้วยกันดีไหม?” ฉู่เหมียนคิดว่าทั้งหมดนี้คือสิ่งที่จะพาเธอไปสู่จุดสูงสุดของชีวิตแล้วเชียว แต่ใครจะรู้ว่าคนไม่รักดีที่เพิ่งหย่าขาดจากเธอจะกลับมาหาเธออีกครั้ง “เหมียนเหมียน ผมผิดไปแล้ว…” ผู้ชายคนนี้มึนเมาเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ ดวงตาแดงก่ำ อ้อนวอนด้วยเสียงสะอื้น “เรียกผมว่าสามีเหมือนเดิมได้ไหม…” ฉู่เหมียนพูดกลั้วหัวเราะ “อดีตสามี ไม่รู้สึกละอายบ้างเลยเหรอ?” อดีตสามี “ศักดิ์ศรีหรือจะสำคัญเท่าเมีย”

[ตระกูลอภิมหาเศรษฐี + บอสจอมเผด็จการ + เนื้อเรื่องพลิกผัน + คุณหนูจริงและปลอม] คู่หมั้นสุดแสนกากนอกใจสาวน้อยจอมซน ซูหรานหันมาหาบาร์โฮสต์และแต่งงานด้วย สามีที่แต่งงานสายฟ้าแลบด้วยหน้าตาหล่อเหลา แต่เขากลับนามสกุลเดียวกับศัตรูคู่แค้นของเธอ คุณชายสามฟู่... ซูหรานคิดว่า มันจะต้องเป็นเรื่องบังเอิญอย่างแน่นอน! แต่ทุกครั้งที่คุณชายสามฟู่ปรากฏตัว สามีของเธอก็จะอยู่ที่นั่นด้วย และด้วยเหตุนี้ สามีสายฟ้าแลบก็ได้อธิบายว่า "มันคงเป็นเรื่องบังเอิญอย่างแน่นอน!" และซูหรานก็เชื่ออย่างสนิทใจ จนกระทั่งวันหนึ่ง เธอพบว่าคุณชายสามฟู่และสามีสายฟ้าแลบของเธอมีหน้าตาที่หล่อเหลาเหมือนๆกัน ซูหรานกำหมัดแน่นและกัดฟัน และจ้องเขม็งราวกับมีด "มันบังเอิญอย่างนั้นเหรอ??!!" ตามข่าวลือบนโลกอินเทอร์เน็ต คุณชายสามฟู่ผู้กุมอำนาจในตระกูลฟู่ได้ตกหลุมรักผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว คนในตระกูลฟู่ปฏิเสธข่าวลือทันที "ข่าวลือ!! เป็นข่าวลือแน่นอน ทายาทของตระกูลฟู่จะไม่มีวันทำลายการแต่งงานของใครเขาอย่างแน่นอน!" แต่เมื่อหันกลับมา คุณชายสามฟู่ก็ได้พาหญิงสาวที่สะสวยและโดดเด่นคนหนึ่งเดินเข้ามา "ไม่ใช่ข่าวลือ ภรรยาของผมแต่งงานแล้วจริงๆครับ!"

ซ่งอวิ้นอวิ้นแต่งงาน แต่เจ้าบ่าวกลับไม่เคยออกมาปรากฏตัวเลยภายใต้ความแค้น ในคืนวันแต่งงานเธอจึงมอบกายให้แก่ชายแปลกหน้าคนหนึ่งหลังจากนั้น เธอก็ได้เข้าไปพัวพันกับชายคนนี้ สุดท้ายกลับรู้ความจริงว่าชายคนนี้ คือคนเดียวกันกับเจ้าบ่าวที่หนีงานแต่งไป

ซือเจ๋อเยว่ถูกบังคับให้แต่งงานกับเยียนอ๋องซื่อจื่อผู้ล่วงลับไปแล้ว แต่ไม่คาดคิดว่าคนที่มารับตัวเจ้าสาวนั้นคือบุรุษที่นางเคยได้ร่วมหลับนอนด้วยมาก่อน! ชะตาชีวิตช่างบัดซบเสียจริง! นางครุ่นคิดอยู่ว่าแต่งก็แต่งไปเถิด อย่างไรเสียเขาก็จำนางไม่ได้อยู่ดี ทว่านางคิดไม่ถึงว่าบุรุษผู้นี้คือคนที่สวรรค์ลิขิตมาเพื่อแก้ไขชะตาอายุสั้นของนาง หากกอดเขาหนึ่งครั้งจะมีชีวิตยืนยาวขึ้นหนึ่งวัน หากจุมพิตเขาหนึ่งทีจะมีชีวิตยาวขึ้นสามวัน หากร่วมเรียงเคียงหมอนกับเขาหนึ่งคืน...จะมีอายุยืนยาวขึ้นได้กี่วันยังต้องรอการพิสูจน์เสียก่อน นางจึงวางกลอุบายเพื่อความอยู่รอดของตน ในคืนเดือนมืดที่ลมพัดแรง นางปีนหน้าต่างเข้าไปในห้องของเขา แหวกผ้าม่านออกแต่กลับไม่พบใคร... พอหันกลับไป นางก็เห็นเขายืนอยู่ด้านหลัง สายตาเยือกเย็นลึกล้ำมองมาที่นาง “องค์หญิง ข้ารอท่านอยู่นานแล้ว” ซือเจ๋อเยว่ “!!!”

ในวันวิวาห์ กู้ซิวหมิงผู้เป็นว่าที่สามีได้หนีไปกับสตรีนางอื่น ทำให้เมิ่งจิ่นเหยากลายเป็นตัวตลกถูกผู้คนหัวเราะเยาะ นางจึงตัดสินใจเด็ดขาดเปลี่ยนสามีกลางงาน แต่งงานกับกู้จิ่งซีผู้เป็นบิดาบุญธรรมของกู้ซิวหมิง หลังจากแต่งงาน กู้ซิวหมิงเย้ยหยันนางว่า “เมิ่งจิ่นเหยา เจ้ามียางอายหรือไม่? ไม่ได้เป็นเจ้าสาวของข้า ก็เลยจะมาเป็นแม่ของข้าหรือ?” เมิ่งจิ่นเหยามองไปยังบุรุษที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูแล้วฟ้องว่า “ท่านพี่ บุตรชายของท่านอกตัญญู ล่วงเกินผู้อาวุโส” กู้จิ่งซีเดินมาอยู่ที่ข้างกายนาง ยื่นกฎตระกูลให้นาง แล้วเอ่ยอย่างไม่ทุกข์ร้อนว่า “ลูกเนรคุณไม่รู้ความ ข้ายุ่งกับงานราชการ วันหน้ายังต้องรบกวนฮูหยินช่วยดูแลสั่งสอนให้ดี” กู้ซิวหมิงตะลึงงัน “???” [แต่งงานแล้วค่อยรัก+รักเดียวใจเดียว+รักหวาน ๆ+การต่อสู้ภายในบ้าน+แก้แค้นคนเลว+ชีวิตประจำวันอันอบอุ่น]

[คลั่งไคล้ภรรยา+เป็นที่รักของทุกคน+นางเอกเทพ] น้องสาวผู้ไร้เดียงสาแย่งคู่หมั้นของนาง และยังส่งนางไปเป็นของเล่นของลูกเศรษฐีจอมเสเพล นางหมุนกายปีนขึ้นรถม้าของเสด็จอา ถูกแต้มบุญอันสว่างจ้าของเขาทำให้ตาแทบบอด  เขากำลังจะตาย บังเอิญว่านางรักษาได้ ทั้งสองจึงลงเรือลำเดียวกัน ราชโองการประทานงานแต่งมา เมื่อมีจิ้นอ๋องคอยหนุนหลัง นางก็ทำการล้างแค้นทันที บิดาเลว “บ้านเราไม่มีเงิน!” นางแค่ยกมือก็ยึดทรัพย์ทั้งครอบครัว แย่งสินสมรสของมารดาคืน ปล่อยให้พวกเขากินก้อนดิน น้องสาวเลว “คนที่องค์ชายรองชอบคือข้า!” นางค้นเจอสัญญาทาสของแม่เลี้ยง “ทีนี้จะทำอย่างไร แม่เจ้าเป็นบ่าวรับใช้ของข้านะ เจ้าก็เป็นลูกสาวของบ่าวรับใช้” ไท่ซ่างหวง “เจ้าเป็นพระชายาไม่ได้ ดวงชะตาลูกข้าแบกรับเจ้าไม่ไหว!” จิ้นอ๋อง “พระชายาจะปล่อยให้ข้าตายได้ลงคอได้อย่างไร”

แต่งงานมาสามปี ฉันรู้สึกพอใจกับชีวิตที่เป็นอยู่มาก เพราะมีสามีที่ทั้งหล่อ ทั้งรวย นิสัยอบอุ่นอ่อนโยน อารมณ์มั่นคง ไม่เคยโกรธหรือโมโหฉัน เราไม่เคยทะเลาะกันเลย กระทั่ง... ฉันเห็นสามีที่เป็นคนเก็บตัวและอ่อนโยนมาโดยตลอด คร่อมสาวสวยกับกำแพง แล้วถามหล่อนด้วยน้ำเสียงโกรธเกรี้ยวว่า "ตอนนั้นเธอเป็นคนเลือกที่จะแต่งงานกับผู้ชายคนอื่นเอง ตอนนี้มีสิทธิ์อะไรมาร้องขอฉัน?!" ฉันถึงได้รู้ว่า แท้จริงแล้ว เวลาที่เขารักใครสักคน เขาทั้งเร่าร้อนและดุเดือด ฉันก็หย่าและจากไปเงียบๆ อย่างสำเหนียกตัวเองดี หลายคนบอกว่าฟู่ฉีชวนเป็นบ้าไปแล้ว เขาแทบจะพลิกแผ่นดินเพื่อตามหาเธอให้เจอ คนที่สุขุมและควบคุมตัวเองได้ดีอย่างเขา จะเป็นบ้าได้ยังไงกัน ยิ่งไปกว่านั้นเพื่ออดีตภรรยาที่ไม่มีค่าแม้แต่ให้เอ่ยถึงอย่างฉันด้วยแล้ว หลังจากนั้น เมื่อเขาเห็นฉันยืนอยู่ข้างกายชายหนุ่มคนนึง เขาคว้าข้อมือของฉันไปกุมแน่น ดวงตาทั้งสองข้างแดงก่ำ แล้วอ้อนวอนฉันด้วยความต่ำต้อย "อาหร่วน ฉันผิดไปแล้ว เธอกลับมาได้ไหม?" ฉันถึงได้รู้ว่า ข่าวลือบนโลกนี้จะเกิดขึ้นมาไม่ได้ถ้าไม่มีมูล เขาเป็นบ้าไปแล้วจริงๆ

เอวา เมื่อเก้าปีก่อน ฉันได้กระทำเรื่องอันผิดมหันต์ลงไป มันไม่ใช่หนึ่งในช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตฉัน แต่เมื่อโอกาสที่จะได้ครองคู่กับชายผู้เป็นที่รักตั้งแต่วันเยาว์มากองอยู่ มีหรือที่ฉันจะไม่ไขว่คว้าเอาไว้ เวลาพัดผ่านไปอย่างรวดเร็วหลายปีจนฉันสุดจะทนกับชีวิตคู่ซึ่งไร้รักเช่นนี้ มีใครบางคนบอกว่าหากรักคนคนนั้นจริง ก็ควรปล่อยให้เขาก้าวเดินต่อไป ฉันรู้ตัวดีมาตลอดว่าเขาไม่เคยมอบหัวใจให้หรือมองว่าฉันเป็นตัวเลือกเลยด้วยซ้ำ เขามีเพียงผู้หญิงคนนั้นอยู่เต็มทั้งสี่ห้องหัวใจและรังเกียจการทำผิดบาปของฉันยิ่งนัก แต่ฉันก็มีสิทธิ์ได้รับความรักเช่นกัน โรแวน เมื่อเก้าปีก่อน ผมตกหลุมรักจนตามืดบอด ผมเสียความรักนั้นด้วยการทำผิดพลาดที่สุดในชีวิตและระหว่างนั้นเอง ผมก็สูญเสียคนที่รักที่สุดในชีวิต ผมรู้ดีว่าต้องรับผิดชอบต่อความผิดนั้นด้วยการแต่งภรรยาที่ผมไม่ต้องการ อยู่กับผู้หญิงที่ไม่ใช่คนรัก ตอนนี้เธอปั่นปวนชีวิตผมอีกครั้ง ด้วยการหย่าร้างทุกอย่างมันวุ่นวายมากยิ่งขึ้นเมื่อหญิงผู้เป็นดั่งหัวใจของผมกลับมาที่เมืองนี้ คำถามหนึ่งผุดขึ้นมา หญิงคนไหนกันเล่าที่เป็นคนนั้นของหัวใจ? หญิงที่ผมหลงรักหัวปักหัวปำเมื่อหลายปีก่อน? หรือหญิงที่เป็นอดีตภรรยาของผม ผู้ที่ผมไม่เคยต้องการแต่กลับแต่งงานกับเธอ?