ขี้อิจฉา/ขี้หึง

ภายใต้ใบหน้าที่เย็นชา และเต็มไปด้วยความหยิ่งทะนงของมาเฟียนักรัก แท้จริงคือหน้ากาก ที่ดักใจใครบางคนให้ตกหลุมพลาง รักที่เกิดขึ้นโดยคนสองคนโดยไม่ต้องมีเหตุผล แต่เมื่อไหร่เราไร้ตัวตนจากสายตาเขา เราก็ต้องหาเรื่องให้ได้ใกล้ชิด เพื่อเรียกร้องความสนใจ และให้อีกฝ่ายซึมซับว่าเรามีตัวตนเพื่อที่จะอยู่ในใจเขา แม้ว่าจะด้วยวิธีการเห็นแก่ตัวก็ตาม....

หนูเอามาคืนท่านป้าค่ะ ตอนนี้เจ้าของตัวจริงก็กลับมาแล้ว ดังนั้นหนูจึงไม่จำเป็นต้องเก็บเอาไว้แล้วค่ะ ขอบคุณที่ท่านป้าเมตตาหนูนะคะ.. "ไม่มีเพื่อนที่ไหนเขาทำกันแบบนี้" เพื่อนที่ไหนจะมายืนจูบกันโดยไม่แคร์สายตาคนอื่น ทินกรรู้ว่าเขาควรจะเบามือกับธันยกานต์มากๆ แต่ในเมื่อความอยากและความอดยากของเขามันถูกจุดขึ้นมาและเขาก็มาเจอของดีอย่างธันยกานต์เข้าให้.. เขาไม่สามารถเบาแรงได้เลย.. ถ้าเขารู้ว่าธันยกานต์ยังไม่เคยล่ะก็.. เขาจะเบามือกว่านี้.. แต่ขอเป็นรอบหน้านะ... เด็กที่มีอายุต่ำกว่า18ปีควรได้รับคำแนะนำจากผู้ปกครอง เพราะเนื้อเรื่องบางช่วงบางตอนอาจจะมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม และไม่ควรเอาไปลอกเรียนแบบ ทุกตัวละคร สถานที่ อาชีพ และอื่นๆเป็นเพียงการสมมุติขึ้นมาดังนั้นทุกอย่างที่เกิดขึ้นในเนื้อเรื่องของนิยายจึงไม่มีอยู่จริง

เขาหล่อเขาร้ายและร้อนแรงดังเปลวเพลิงที่พร้อมจะละลายน้ำแข็งอย่างเธอ ให้เดือดพล่านด้วยไฟเสน่หา.. ++++++++++ “คนบ้าปล่อยนะ พี่แสน อ๊ายย” หญิงสาวหวีดร้องเสียงหลงเมื่อภาสกรก้มลงหอมแก้มใสหนักๆ อย่างมันเขี้ยวและอยากแกล้ง “แก้มน้ำแข็งหอมจัง” “พี่แสนคนบ้า รังแกน้ำแข็ง คอยดูนะน้ำแข็งจะฟ้องพี่ธาร” หญิงสาวหน้าแดงก่ำทั้งโกรธทั้งอาย “ฟ้องไอ้ธารคนเดียวเหรอ ฟ้องคุณอาด้วยสิ และฟ้องให้หมดด้วยนะว่าพี่ทำอะไรบ้าง” “พี่แสนจะทำอะไร ว้าย.. ปล่อยนะ คนบ้า พี่แสน กรี๊ดดด..” ทิพย์ธาราหวีดร้องเสียงหลงเมื่อตกอยู่ในวงแขนที่รัดแน่นของเขาแล้วทิพย์ธาราก็รู้ได้ทันทีว่าตนตกเป็นรองเขาหญิงสาวดิ้นเร่าอย่างโมโหฉุนเฉียวเกรี้ยวกราด ความเยือกเย็นที่มีก่อนหน้าหายไปสิ้น เพราะเมื่อปะทะกับเขาทีไรเธอก็มักจะเป็นเช่นนี้และไม่สามารถควบคุมตัวเองให้สงบเยือกเย็นได้นานเลยสักครั้ง +++

“โอ๊ย! แทงเบาๆ สิวะ” ฉันหยุดขาไว้เพื่อที่จะเงี่ยหูฟังบทสนทนา “ไอ้ห่า! แทงทีละนิดมันจะไปเสร็จอะไร เนี่ยแบบนี้แหละดีแล้ว แทงครั้งเดียวมิดเลย เจ็บ แสบดีมั้ยล่ะ ฮ่าๆ” ทั้งสองเสียงที่คุยกันดันเป็นเสียง... ผู้ชาย ทั้งสถานการณ์และสถานที่เกิดเหตุมันชวนให้ฉันเข้าใจผิดคิดว่าทั้งคู่เป็นมนุษย์สายเหลืองที่กินกันเอง จนมาวันนี้ ผู้ชายคนนั้นกลับมาปรากฏตัวต่อหน้าฉันในอีกครั้งในอีกสถานะ “ขอโทษครับ ช้าไปหน่อยพอดีคนรอคิวเยอะ” เสียงทุ้มฟังแล้วคุ้นหูดังขึ้น ทำให้พวกเราห้าคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะหันกลับไปมอง เฮ้ย! นั่นมัน... ตาฉันเบิกกว้างอัตโนมัติ เมื่อเห็นหน้าเจ้าของเสียงเมื่อกี้เต็มๆ สองตา “นี่มัน... ไอ้สายเหลืองนี่” ฉันเรียกคู่กรณีครั้งก่อนเสียงลั่น “เมื่อกี้หนูเพลย์เรียกพี่เขาว่าอะไร...” เสียงผู้หญิงที่มากับลุงพงษ์ถามฉันขึ้น แต่ยังไม่ทันที่ท่านจะพูดจบใครบางคนที่ไร้มารยาทก็พูดแทรกขึ้นมาซะก่อน “อย่าบอกนะ... จะให้ผมแต่งกับยัยขี้มโนนี่” เรื่องราววุ่นวายจึงได้เริ่มต้นขึ้น ณ ตอนนั้น จากคู่ปรับ กลายเป็นว่าที่คู่หมั้น ฉันจะสามารถเปลี่ยนเกย์ให้แมนได้หรือไม่

เขาแค้นที่เธอทำร้ายหัวใจเขาอย่างไม่ใยดี เมื่อถึงวันเอาคืนเขาจะขังเธอไว้ในกรงสวาทให้เธอได้เจ็บปวดทรมานมากกว่าที่เขาเคยได้รับ

ลำดับที่1 ของซีรีส์อ้อมกอด R&R แพททริกสัน...พี่ใหญ่ของตระกูลโรคาซานเดอร์ แอบหลงรักน้องสาวบุญธรรม แต่ทว่า...ความลับนั้นกลับถูกผู้เป็นมารดาล่วงรู้เข้า จึงถูกสั่งห้ามไม่ให้เข้าใกล้ จนกว่าพิมพลอยจะเรียนจบ มาร่วมลุ้นไปด้วยกันว่า...พี่ใหญ่จะสมหวังหรือไม่ ในอ้อมซาตานเฝ้ารัก

“คู่หมั้นเหรอคะ!” เธอตกใจแทบช็อกเลยทีเดียว เรื่องราวมันพลิกเหลือเกิน “เพราะอย่างนี้พี่ปราบถึงคิดจะทำอะไรหยกก็ทำ ใช่ไหม แสดงความเป็นเจ้าของ ไม่ได้ทำเพราะรักหรือชอบหยกเลย” คิดไกลไปนั่น ให้ตายสิ "อย่าเพิ่งงอนสิ ถ้างอนพี่จะกินหยกอีกรอบนะเอาไหม” “อย่ามาหาเรื่องหยก” ว่าแล้วเธอก็ขยับตัวแล้วนั่งหันหลังให้ เขาจึงลุกขึ้นแล้วโน้มเข้าไปสวมกอดเอาไว้หลวมๆ “จะรักหรือชอบ หยกก็เป็นเมียพี่แล้ว อยู่เป็นนายหญิงของที่นี่นะ ส่วนเรื่องแต่งงาน เอาไว้ให้หยกมั่นใจก่อนว่าหยก... รักพี่ แล้วเราค่อยแต่ง” “แล้วถ้าหยกไม่ได้รักพี่ปราบล่ะ” เธอถามเพื่อหยั่งเชิงเท่านั้น “ถ้าไม่รัก ไม่ชอบพี่ แล้วหยกจะยอมเหรอ ฮืม พี่รู้ว่าหยกคิดเหมือนพี่ เพียงแต่จะพูดคำนั้นออกมาเมื่อไหร่เท่านั้นเอง”

เขาไม่เคยคาดคิดว่าการทานอาหารกับเจ้านายญี่ปุ่นจะกลายเป็นประสบการณ์ที่ไม่ธรรมดา เมื่อเขาได้พบกับ ‘เนียวไตโมริ’ ซูชิบนเรือนร่างหญิงสาวเปลือย โกษิตไปกินข้าวกับเจ้านายญี่ปุ่นที่ร้านอาหารญี่ปุ่นพรีเมี่ยม ไปถึงก็เซอร์ไพรส์เพราะ ไม่ได้แค่กินธรรมดา แต่เป็นแบบเนียวไตโมริ คือซูชิบนเรือนร่างหญิงสาวเปลือย เมื่อเจ้านายกลับก่อน พนักงานก็เอาซูชิมาจัดวางบนตัวหญิงสาว ใจพระเอกก็ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว จะคีบก็เงอะ ๆ งัน ๆ เมื่อพ่อครัวปั้นซูชิเสร็จก็ออกไป ในห้องเหลือเพียงโกษิตกับนางเกอิชาย ทันใดนั้นเธอก็จู่โจมเขาทันที

หลิวอันอันอัน อดีตคุณหนูในห้องหอผู้ไม่เคยต้องลำบากยากเข็นในการเลี้ยงดูตนเองมาก่อน ไม่เคยรู้จักคำว่าไม่มีว่าเป็นอย่างไร วันหนึ่งครอบครัวถูกเนรเทศออกไปจากแคว้นเพราะคดีฉ้อฉลของบิดา แต่นางกลับถูกซื้อตัวมาเป็นทาสส่งมาเป็นสาวใช้ที่หอคณิกาแห่งหนึ่ง แต่ถูกมือดีผลักตกสระบัวจนตุยไป และวิญญาณที่มาอยู่ใหม่เพื่อชดใช้ความผิดแทนกลับเป็นอดีตนางแบบสาวขาวีนจากอีกยุคหนึ่ง และแล้วการลงทัณฑ์อย่างเร่าร้อนก็เกิดขึ้นกับนางแบบสาวที่อายุสามสิบแล้วก็ยังไม่เคยมีแฟน นางจะได้พบรักในภพใหม่นี้หรือไม่ หรือจะแห้วตลอดกาล เรื่องราวจะเป็นเช่นไรต่อไป…..

"กลัวคนอื่นมาทำร้ายกู แต่มึงเลี้ยงกูด้วยหมัดด้วยลำแข็งตลอด" "ใครก็ห้ามแตะมึง กูทำมึงได้คนเดียว"