bl・同性愛

หมอนวดนหนุ่มที่พึ่งอกหักต้องมาว้าวุ่นใจอีกครั้ง เมื่อสองหนุ่มต่างเชื่้ือชาติมารุมจีบ เขาต้องตัดสินใจรักอีกครั้งว่าจะเลือกใคร

たった一つの唐揚げを弟より多く食べたことだけが理由で、雪の中を追い出された私。 その後、父が遺跡の調査中に私の遺体を発見したが、頭部が失われていたため、すぐに私だと気づかなかった。 しかし、体には私と同じ傷があったのに、彼は全く気に留めなかった。 母は私のかつての心臓を学生たちに見せ、「これは先天性心疾患のある心臓です。 一緒に研究しましょう」と言っていた。 かつて母は「どんな姿になっても、私はあなたを見分けられる」と言っていたのに、今では心臓だけになった私が母に見分けられるだろうか？

双子の妹は幸運の星、私は厄災の星。 幼い頃から、妹は「お姫様」、私は「召使い」。妹はみんなに愛される存在、私はみんなにいじめられる存在だった。 しかし、私が大学入学受験で逆転し、地区トップの成績を取ったとき、両親は私に妹の代わりに浪人するよう求めた。 私が拒否すると、両親は私を「恩知らず」と罵り、家から追い出した。その結果、私は不運にも命を落とすことになった。 それでも幸いなことに、私は過去に戻り、生き直す機会を得たのだった。

หูของทหารยศร้อยเอกได้ยินเสียงกระพรวนข้อเท้าดังกรุ๊งกริ๊งมาแต่ไกล มือหยาบละเมียดจับกระดาษบางขึ้นมาพิจารณา แม้จะมีเงาของผู้มาเยือนพาดผ่านโต๊ะไม้เนื้อดีก็ยังคงไม่เงยหน้าขึ้นไปพาที ตึง! เสียงฝ่ามือฟาดเข้าบนพื้นที่ทำงาน นายทหารมองว่าเป็นจังหวะเหมาะสมจึงได้เงยหน้าขึ้นมาแต่ก็ยังไม่ได้ปรับระยะสายตาให้ดี "คุณฝึกหนักเกินไปแล้วนะครับ ถึงพวกเขาจะเป็นยุวชนทหารแต่ยังไงก็เป็นเด็กนะ!" เขาชินชากับประโยคพวกนี้แล้วจึงฟังหูซ้ายทะลุหูขวา อย่างไรเสียก็คงจะเป็นผู้ปกครองที่ไม่เข้าใจบริบทของสังคมไทยตอนนี้ที่พวกญี่ปุ่นกดดันเราเข้ามาทุกที ทหารชั้นกลางหลับตา เอนกายกับพนักพิงก่อนจะหรี่ตามองแล้วเห็นว่าคู่สนทนาหาได้ใส่ชุดคลุมมิดชิดตามมารยาทแต่เป็นผ้าเกาะอกและผ้าถุงทว่าเผยเนื้อเอวบางส่วนแม้จะมีผ้าแพรคลุมสัดส่วนแต่ในมุมของกาลเทศะอย่างไรผิดก็คือผิด เขาจึงกล่าวตักเตือนไปอย่างไม่ยี่หระ "ผู้ปกครองครับ ผมเข้าใจในสัมมาอาชีพของคุณ แต่ที่นี่เป็นโรงเรียน รบกวนให้เกียรติสถานที่ราชการโดยการไม่ใส่ชุดนางรำมาพบด้วยครั- เสียงเข้มขาดห้วงเมื่อเขาเงยหน้ามามองเจ้าของเสียงเจี๊ยวจ้าวนั่นชัด ๆ 'อะไรกัน นักเรียนเขามีผู้ปกครองเป็น นางฟ้า ด้วยเหรอ'

　事故の後、父が救急処置室にいたとき、必ず菅野健一を連れ戻してくれと頼まれた。 　私は涙をこらえ、「はい」と答えた。 　でも、私は、彼が私を憎んでいる。 　ちょっと金持ちで、彼と彼の初恋を台無しにした私を憎んでいた。 　だから、菅野健一が初恋の彼女のもとに行くのを誰も止められなかった。 　「美緒、今日は奈奈の誕生日だ。わかる？」 　聞き慣れた小馬鹿にしたような笑い声の中、菅野健一は忙しそうに電話を切った。 　次の瞬間、父は息を飲み込み、安らかに息を引き取った。 　私は父さんの最後の言葉に従って葬儀を行いながら、彼と離婚しようと思った。 　しかし、彼は後悔した......

地震が起きたとき、誠実で家族思いと噂されていた夫は、私と子供たちを廃墟の下に置き去りにした。 子供たちがずっと哀願したにもかかわらず、彼は高嶺の花とその娘を抱き、振り返ることなく去っていった。 その結果、高嶺の花と娘は軽傷で済んだ。 一方で、私たちの息子や娘たちは鉄筋に胸を貫かれ、永遠にこの世を去った。4年間の結婚記念日であるはずのその日は、子供たちの犠牲の日となった。 一週間後、子供たちの葬儀の式で、川原和馬から電話があり、子供たちが入院している病院を尋ねられた。 バカバカしい、高嶺の花と子供たちを落ち着かせてから、ようやく自分の子供たちに会う時間ができたのだ。 私は「一週間も経っているのに、子供たちに会いに来るなんて、川原和馬、地獄に落ちたらどうだ」と言った。

離婚の日、荷物を整理している時に、妻の家計ノートを見つけた。 その中には、私たちが一緒に歩んできた日々の出費の記録だけでなく、 妻が私のために作った採点表も挟まれていた。 交際初日から始まり、私ですら忘れてしまった些細な出来事の一つ一つを、 妻は赤いペンで細かく書き留め、10点、20点と加点していた。 だが、記録が進むにつれ、減点項目がどんどん増えていくのが見て取れた。 そして最後に、妻は黒いペンでこう書いていた。 「彼はもう、私を愛していた高瀬鶴也ではない－100点」

ชีวิตที่ขัดสนเรื่องเงินของหลินที่เป็นพนักงานบริษัทธรรมดาเริ่มเปลี่ยนหลังมือเป็นหน้ามือ หลังจากได้รับข้อเสนอจากทินกร เขายอมมีอะไรกับผู้ชายคนนี้เพื่อเงิน ยอมว่านอนสอนง่ายกับคุณแด๊ดทุกครั้งที่มีเงินเข้าบัญชี เป็นอย่างคติประจำใจที่เขาพึ่งตั้งมันสดๆร้อนหลังจากมาอยู่ในความสัมพันธ์นี้ได้ไม่นาน HAVE MONEY HAVE SEX เงินมันยั่วยวนใจนี่นา ที่ยอมอยู่แบบนี้ก็เพราะเขามันหัวสูง อยากได้อยากมี และคนที่ให้มันกับเขาได้งานดายแค่ปลายนิ้วก็คือคุณแด๊ดทินกร.. ทางกลับกันทินกรต้องการจีบหลิน เพราะรู้สึกว่าอีกฝ่ายเป็นรักแรกพบ ที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงอีกครั้ง หลังจากที่มันสงบมาหลายปี แต่เพราะการเข้าหาที่ไม่เหมือนใคร จึงทำให้เขากลายเป็น Sugar daddy ของหลินแทนเสียได้

ศิลาเป็นเเฟนกับคิวมา7ปี วันหนึ่งเขาเล่นพนันเเพ้ไม่มีเงินจ่ายบอดี้การด์ของพายุไม่ให้ออกจากร้าน ถ้าจะออกให้เอาของมาจำนำถึงจะออกได้ ศิลาโวยวาย พายุที่นั่งอยู่ในห้องส่วนตัว บอดี้การ์ดเข้ามารายงาน เขาจึงลุกขึ้นไปดูด้วยตัวเองก็เห็นศิลาเพื่อนร้ก พายุยิ้มมุมปาก มองศิลา ไม่คิดว่า มาเฟียอันดับต้นของ ของประเทศมหาเศรษฐี ถึงได้สภาพเป็นเเบบนี้ ยาจกชัดๆ ศิลา:พายุ พายุ:อืมกูเอง ไม่เจอกันนานเลยนะเพื่อนรัก มึงสบายดีไหมศิลา พายุ:ฉันต้องการคุยกับศิลาเป็นการส่วนตัว คีริน: เเต่... นายครับ พายุ:ไม่มีเเต่ ออกไป คีริน:ครับนาย พายุ:ฉันได้ข่าวว่านายเล่นพนันเเพ้เหรอ ศิลา:อืม กูเล่นพนันเเพ้ พายุ:อืม เห็นเเกที่กูกับมึงเป็นเพื่อนกัน กูมีข้อเสนอให้มึง ศิลา: ข้อเสนอ อะไร พายุ :กูได้ข่าวว่าเเฟนมึงสวยที่สุด เห็นเขาลือกัน กูอยากเห็นเเฟนมึงพามาให้กูดูหน่อยสิ มึงอย่าทำหน้าเเบบนั้นสิ เเค่ดูเฉยๆน่า อย่าคิดมากเลย

夫は娘の十八歳の誕生日を祝うために、裸で自転車に乗ることを決めた。 「年を取って恥ずかしがらないのね」と私が言ったが、夫は嫌悪の目を向けて、「紗織、お前はいつも決まった枠の中で生きていて、新しいことに挑戦する気概がない。つまらない」と言い放った。 そして、彼は憧れという人物の犬を連れてきて見せた。そのとき初めて、この裸の自転車乗り会は憧れの人が主催していると知った。 私は怒りを堪えながら、息子が犬のリードを私に渡した。 「父さん、千鶴さんと楽しんでください。母さんは犬の世話をしますから」 しかし、犬が私を襲いかかってきたとき、息子は犬を庇い、娘だけが私を庇おうとした。 私と娘は生きたまま犬に噛み殺され、夫は病院に連れて行かず、そのまま葬儀屋に運ばれた。 私が灰になったとき、私は炎の中で苦しむ娘と、憧れを慰めている夫と息子を見た。 その瞬間、人を見誤ったと後悔し、娘を死なせてしまったことを悔やんだ。 目を覚ましてみると、息子がリードを渡すその日に戻っていた。 今度こそ、彼ら全員に償いをさせてやるつもりだった。