LOVE YOU MY SUGAR DADDY | รักนะครับคุณแด๊ด

บทที่1 Morning Game เอี๊ยด อ๊าด เสียงร่างกายขยับลงจากเตียงด้วยชุดนอนยับยู่ยี่ ตาเรียวหันมองร่างสูงอีกคนที่ยังหลับอยู่ คนตื่นนอนลุกขึ้นไปดื่มน้ำเพราะคอแห้งจากอุณหภูมิต่ำเพียงสิบองศาเซลเซียสจากแอร์คอนดิชั่น คุณแด๊ดเขาขี้ร้อน แด๊ดที่พูดถึงคือคนที่กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียง ชื่อของเขาคือ ทินกร อัครกิจ ชื่อเล่นอาทิตย์ นักธุรกิจหนุ่ม วัย37 ปี ถึงจะใกล้เข้าเลข4 แล้วแต่ใบหน้าและหุ่นเขามันดีจนใครหลายๆคนต้องอิจฉา ลอนกล้ามหน้าท้อง กล้ามแขน และแผ่นหลังที่กำยำเพราะดูแลสุขภาพออกกำลังกายสม่ำเสมอ งานอดิเรกที่คุณทินกรชอบทำนอกจากออกกำลังกาย คงเป็นการเลี้ยงเด็ก เด็กในที่นี้ไม่ใช่ลูก แต่เป็น sugar baby เขาใช้เงินสิ้นเปลืองกับเรื่องนี้มากเลยล่ะ และเด็กคนนั้นก็คือคนที่กำลังดื่มน้ำอยู่ตอนนี้ เขามีชื่อว่าหลิน อายุ 26 ปี ถึงอายุจะไม่ได้เด็กแล้วก็เถอะ แต่ด้วยรูปร่างหน้าตาผิวพรรณของเขาดันตรงไทป์ที่คุณแด๊ดชอบ เขาเลยเหมือนหนูตกถังข้าวสารดีๆนี่เอง จากพนักงานออฟฟิศธรรมเลยได้งานเสริมอีกอย่างคือเป็นเด็กเลี้ยงของคุณแด๊ดเขา แล้วถ้าถามว่าทำไมเขาถึงตกลงรับข้อเสนอนี้ ก็เพราะว่าเขามันหัวสูง อยากใช้ของแพงแบรนด์เนมแบบที่ค

ภายในผับชั้นล่าง หลินชนแก้วกับเพื่อนรอบโต๊ะ เขาดื่มได้แก้วที่สามก็มีพนักงานเดินมาหา ที่ป้ายติดอกเสื้อเขียนไว้ว่า ‘ผู้จัดการ’ ในใจคิดว่า เขาคงไม่ได้ทำผิดกฎอะไรใช่ไหม แต่เคยมาที่นี่หลายครั้งก็ไม่เคยมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น เขาหันมองหญิงสาวด้วยใบหน้าฉงนเล็กน้อย เพื่อนเขาเองก็มองตาม “ขอโทษที่รบกวนนะคะ ไม่ทราบว่าคุณผู้ชายสะดวกคุยไหมคะ” เธอพูดด้วยคำพูดสุภาพ ด้วยเสียงเพลงที่ดังจึงเข้าไปพูดที่ข้างหูของหลิน “ครับ มีอะไรหรือเปล่า?” หลินตอบกลับเธอด้วยท่าทางเดียวกัน “มีคนสนใจอยากคุยกับคุณค่ะ” เธอบอกเหตุผลของการมาหาอีกฝ่าย “ใครเหรอครับ?” หลินพอเข้าใจที่อีกฝ่ายพูด “ห้องวีไอพีข้างบนค่ะ” เธอผายมือไปที่กระจกทึบ มองไม่เห็นอะไรเลย “คุณผู้ชายสะดวกไหมคะ” ห้องวีไอพีของที่นี่ค่าเปิดโต๊ะขั้นต่ำต้องห้าหมื่นถึงจะเข้าไปที่นั่นได้ อีกฝ่ายคงรวยมากพอที่จะจ่ายกับการเที่ยวเล่นยามค่ำคืนเช่นนี้ได้ หอมกลิ่นเงินมาแต่ไกล หลินใช้เวลาประมวลผลในหัวเล็กน้อย จะลองขึ้นไปดูสักครั้ง ถือว่าเป็นบุญก้นที่ได้นั่งในห้องวีไอพีของที่นี่ ถ้าข้างในเป็นลุงแก่หรืออาซ้อแก่ๆค่อยปฏิเสธแล้วเดินลงมาก็ไม่สาย แต่ถ้าอีกฝ่ายเป็นคุณหนูคุณชายมห

ผมใช้ฟันงับที่ซองถุงยางอย่างว่าง่าย ฉีกซองถุงยางด้วยปากให้มันขาดออก “เด็กดี..” เขาเอ่ยชมผม มือหนาลูบหัวชมผมเหมือนให้รางวัลสัตว์เลี้ยงแสนรู้ที่ทำตามคำสั่งเจ้านายอย่างถูกต้อง เขาใส่ถุงยางเรียบร้อยแล้วกลับมาเล้าโลมผม ปากพรมจูบที่ท้ายทอย สลับขบกัดมัน มือข้างหนึ่งเขาเล่นที่ยอดอกบวมแดง ขยี้มันจนแสบและเสียว ผมแอ่นอกรับแบบไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ระหว่างที่ผมโฟกัสอยู่กับมือหนาที่ชำเรายอดอกอยู่นั้น แก่นกายขนาดใหญ่ก็ชำแรกเข้ามาในรูจีบฉ่ำแฉะ “อ๊ะ เบาได้ไหมผมเจ็บ อือ ฮู่ว” มันเจ็บเหมือนข้างในมันฉีกขาด ขนาดของเขามันใหญ่กว่าดิลโด้ที่ผมเคยเล่น ขาสั่นแทบพะยุงตัวเองไม่อยู่ ดีที่มีมือเขาช้อนเอวผมเอาไว้ “ทนหน่อยนะ เดี๋ยวก็เสียวแล้ว” แก่นกายใหญ่ถูกแช่ไว้ให้ผมปรับตัวอยู่หลายนาที เราจูบกันแทบไม่ผละออก มือเขาทั้งปรนเปรอที่ยอดอกและกลางกายของผมที่มันแข็งพร้อมปลดปล่อย เขาชักรูดมันรวดเร็วขึ้นบีบเจลหล่อลื่นใส่ยิ่งเกิดเสียงเฉอะแฉะลามก ปลุกปั่นอารมณ์จนผมลืมความเจ็บ “อ่า อ๊ะ ใกล้แล้วเร็วอีกครับแด๊ด” ผมเริ่มเกร็งตัวจะปลดปล่อย “ฮึ่ม รัดแน่นจริง” เขาขยับเอวเข้าออกช้าๆ ให้ผมเคยชินกับมัน มือยังคงชักรูดไอ้หนูของผมอยู่เช่

“แด๊ดครับบบบ รักนะครับ” แขนเรียวโอบรอบคอแกร่งที่กำลังนั่งบนโซฟา มือหนาโอบรอบเอวหนั่นแน่นที่นั่งคร่อมบนตักตนเอง มืออีกข้างยังคงถือไอแพดดูงานเอกสารอยู่ “อยากได้อะไรวันนี้?” ตอบพลางขยำก้นแน่นของคนเด็กกว่า “มันมีนาฬิกาเวอซาเช่ออกใหม่ครับ ใส่คู่กันคงสวยน่าดู” “เอาไปกดเองสิ” มือใหญ่ยื่นไอแพดที่เข้าหน้าเว็บไซส์ของร้านแบรนด์เนมดังให้เด็กบนตัก “อ๊ะ” เมื่อรับไอแพดมาหลินก็เกือบทำมันหลุดมือ เพราะกำลังโดนร่างสูงรังแกยอดออกสีสด หัวของทินกรมุดเข้าไปในสาบเสื้อของร่างเพรียวบนตัก ปากลากไล้ จูบ ขบเม้มตั้งแต่หน้าท้องลีนสวย ไปจนถึงยอดดอกบัวตูมสีหวาน กระดกลิ้นสัมผัสกับจุดอ่อนไหวแผ่วเบา แต่คนถูกกระทำกลับสะดุ้งเป็นระยะ บางครั้งก็เผลอแอ่นอกรับความวาบหวามอย่างลืมตัว “อึก แด๊ดครับ” “กดเสร็จแล้วเหรอ?” เสียงแห่บพร่าถามเด็กในปกครอง “ยังครับ แด๊ด อื้มมม ผมไม่ถนัด” หลินเกือบทำไอแพดในมือร่วง เพราะสัมผัสเสียดเสียวที่ได้รับ “แด๊ดให้หลินกดแล้ว อันนี้เป็นคิวแด๊ดกดบ้าง” กดในคนละความหมายล่ะนะ เมื่อได้ฟังคำพูดของอีกฝ่าย ท้องน้อยหลินก็เสียววูบวาบขึ้นมาเหมือนผีเสื้อเข้ามาบินวนด้านใน มือหนาบดบี้ตุ่มไตแข็ง หน้าอกแอ

บทที่ 5 Jealous person “พี่หลินจริง ๆ ด้วย” เสียงใสเอ่ยทักร่างเพรียวตรงหน้า หลินหันมามองก็พบว่าเป็นคู่ขาเก่า มีชื่อว่า ชา อีกฝ่ายหน้าตาน่ารัก ตัวเล็ก อายุน้อยกว่าหลินสามปี “ชา มาเที่ยวกับเพื่อนเหรอ?” หลินทักทายน้องกลับอย่างคนเคยแนบชิดกัน “ใช่ครับ คิดถึงพี่หลินจัง ช่วงนี้เป็นไงบ้างครับ?” คนน้องเดินเข้ามาเกาะแขนทั้งยังยิ้มทะเล้นใส่ “พี่สบายดี เราล่ะเป็นไงบ้าง?” “ช่วงนี้ไปทำงานช่วยพ่อครับเหนื่อยมาก ไม่ค่อยมีเวลามาเที่ยวเลย คืนนี้พี่หลินว่างไหมครับ?” เสียงใสบ่นอุบอิบ ก่อนจะช้อนสายตาเชิญชวนให้คนโตกว่า ทั้งยังเขย่งปลายเท้าหวังจะจูบปากบาง แต่ก็ต้องผิดหวังเมื่ออีกฝ่ายเบี่ยงหลบ “ขอโทษที พี่มีคนรออยู่น่ะ” ว่าพลางแกะมือเล็กออกจากแขนอย่างเบามือ “เสียดายจัง ไว้ว่างเมื่อไหร่ติดต่อมานะครับ ชาไม่ได้เปลี่ยนเบอร์นะ โซเชียลก็ยังเหมือนเดิม” อีกฝ่ายส่งสายตาออดอ้อนหลินไม่หยุด มือเล็กลูบที่อกของหลินแผ่วเบา ฉับพลันก็ถูกมือใหญ่กระชากออกไปด้านหลัง จนตัวของชาลอยหวือไปตามแรงคนแปลกหน้า “นี่ คุณเป็นใครน่ะ ผมเจ็บนะ” ชาเสียงแหวใส่ เมื่อถูกใครก็ไม่รู้มาดึง “คุณอาทิตย์!” หลินเรียกชื่ออีกฝ่ายอย่างตกใจ เมื่อเห