Semua Bab Bad Love ถึงเฮียจะร้ายหนูก็จะรัก: Bab 21 - Bab 30

“ไม่เอานะ!”เอิงเอยรีบดิ้นหนีทันทีแต่สุดท้ายก็เป็นเหมือนเดิมคือเอิงเอยโดนล็อกไว้อีกครั้งใบหน้าหล่อซุกเข้าที่ซอกคอขาว กลิ่นหอมของเอิงเอยทำเขาแทบคลั่ง แม้จะพยายามควบคุมตัวเองแต่จะมีใครบ้างที่จะต้านทานฤทธิ์ของยาปลุกเซ็กส์ได้“อื้ออไม่เอา” หญิงสาวพยายามดันใบหน้าหล่อให้ออกห่างจากตัว แต่ก็โดนมือหนาจับกดทั้งสองข้อมือไว้ เธอเชิดหน้าขึ้นสูงเมื่ออีกฝ่ายขบเม้มอย่างแรงน้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลลงมาอีกครั้งความฝันที่เคยคิดว่าอยากมีโมเม้นท์กับคนที่รักอย่างอ่อนโยนของเอิงเอยได้พังทลายลงเจย์ที่เห็นอีกฝ่ายเริ่มนิ่งไปเขาก็กระทำมากขึ้นริมฝีปากหนาไล้ขึ้นไปตามกรอบหน้าสวยโดยมีเสียงเล็ก ๆ ใต้ร่างร้องเบาๆ มันไม่ได้ฟังดูน่ารำคาญแต่มันกลับยิ่งกระตุ้นอารมณ์เขาได้ดีเหลือเกิน“อื้ออเอิงเจ็บ” เอิงเอยเอ่ยบอกเมื่อโดนเจย์กัดเข้าที่ซอกคอเกิดมาก็พึ่งเคยโดนแบบนี้ไม่คิดว่าจะเจ็บจนน้ำตาไหล“หึ...หยุดขัดขืนแล้วนี่?” น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความดูถูกพูดขึ้นมาสองสายตาจ้องมองกัน และเป็นเอิงเอยที่หลบออกไปก่อนยิ่งเธอดิ้นเขาก็ยิ่งทำรุนแรง ในเมื่อจะหนีก็ไม่ได้จะดิ้นก็ไม่ได้ จำยอมดี ๆ นั่นแหละเจย์หัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะประกบจูบอีกฝ่า

Jay & Aeng Aei – 22 โรคจิต 3 NC++สองน้ำแล้วที่เขาปลดปล่อยแต่ร่างกายเขายังคงรู้สึกร้อนอยู่เรื่อย ๆ เจย์เสยผมที่เปียกเหงื่อขึ้น พร้อมกับใบหน้าที่หงุดหงิดเล็กน้อยยานี้มันคืออะไรทำไมมันแรงได้ขนาดนี้เจย์มองไปที่ตัวตนของเขาที่ยังคงตั้งโด่งก่อนจะมองเอิงเอยที่นอนคว่ำหายใจรวยรินด้วยความเหนื่อยเจย์เปิดกระเป๋าสตางค์ออกและพบว่าเขาเหลือถุงยางอีกแค่อันเดียวเท่านั้นและไม่รู้เลยว่ามันจะหยุดที่รอบต่อไปรึเปล่าแต่เขาจะทำอะไรได้เขาไม่สามารถฝืนมันได้อยู่ดีเพียงแต่ต้องทำตามจนกว่ายาจะหมดฤทธิ์ไปเอง“อ๊ะะจะพาไปไหนคะ” จู่ ๆ ร่างของเอิงเอยก็ถูกอุ้มขึ้นเอิงเอยมองใบหน้าหล่อของเจย์ที่เรียบเฉย“ห้องอยู่ไหน” เขาเอ่ยถามเพราะโซฟาที่มันแคบไปเขาทำมันไม่สะดวกเลยเสร็จช้าถ้าได้ทำบนเตียงดีๆ ในท่าที่ตัวเองถนัดเขาอาจจะปลดปล่อยได้เร็วขึ้นเอิงเอยไม่ยอมตอบ แต่คนตัวโตกลับไม่สนใจ เขาอุ้มเธอเดินไปยังห้องชั้นบนที่คิดว่าน่าจะเป็นห้องของเธอ ก่อนจะวางเอิงเอยลงกับเตียงแล้วตะคอกเสียงดัง“รีโมตแอร์อยู่ไหน!” คนตัวเล็กสะดุ้ง ก่อนจะชี้ไปยังตำแหน่งของรีโมตก่อนจะมองเจย์ที่เดินไปหยิบและกดเปิดมันแน่นอนว่าเขาลดอุณหภูมิลงมาจนถึง13องศาไม่นานคว

คอนโดเจย์“ปิดม่านอะไรมืดขนาดนี้”“อื้มมม” ร่างกายกำยำขยับตัวหนีจากแสงแดดทันทีแต่ไม่กี่วินาทีต่อมาก็ทำให้เขาตื่นเต็มตาด้วยเสียงกรี๊ดอันแหลมปี๊ดของผู้จัดการ“เฮ้ยยยย เจย์แกไปทำอะไรมา!!” ผู้จัดการรีบเข้ามาหาเจย์ทันทีที่มองไปยังลำตัวของอีกฝ่ายที่เต็มไปด้วยรอยขีดข่วนทั้งด้านหน้าและด้านหลังรวมถึงใบหน้าหล่อๆ ก็ยังมี“เจย์แกไปฟัดกับใครมา..เมย่าเหรอ” ผู้จัดการวีนใส่ทันที เพราะเจย์ยังมีงานถ่ายแบบอีกหลายงานที่ต้องทำ และแต่ละงานก็ต้องโชว์เรือนร่างทั้งนั้น โดยเฉพาะใบหน้าที่มีรอยข่วนแบบนี้ถ่ายงานต่อไม่ได้แน่ผู้จัดการมองแล้วแทบจะล้มทั้งยืน“ไม่ใช่” เจย์เอ่ยตอบเสียงเรียบก่อนจะเสยผมขึ้น และนั่งนิ่งๆ เขากำลังเรียกสติตัวเองอยู่“ไม่ใช่แล้วใครอีก..โอ้ยยยยยตายแล้วจะทำยังไงดีเนี้ย!”“พี่ ช่วยขึ้นแบล็กลิสเอิงเอยให้หน่อยครับ” คำพูดของเจย์ทำเอาผู้จัดการที่กำลังวีนอยู่ชะงักไปทันที ก่อนจะจ้องมาที่เจย์ด้วยความมึนงงแล้วเบิกตากว้าง“หรือว่าเจย์นี่แก…นอนกับเอิงเอย?”“ยัยเด็กนั่นวางยาผม” เจย์ตอบด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดผู้จัดการเบิกตากว้างด้วยความตกใจอีกรอบ ก่อนจะเข้ามาสำรวจร่างกายของเจย์อย่างถี่ถ้วน มือของเขาจับเข้าท

คอนโดเจย์ติ๊ด....ใบหน้าหล่อเงยขึ้นจากเตียงนอนทันทีหลังได้ยินเสียงกดคนรหัสผ่านประตูไม่นานร่างคุ้นตาก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเขา“ไอ้พี่ชั่วววววว!” เจย์มองน้องชายที่จู่ ๆ ที่ปรี่เข้ามาหาเขาพร้อมกับพ่นคำด่าสารพัดเขาลุกขึ้นนั่งก่อนจะมองน้องชายด้วยความไม่เข้าใจว่าไปโมโหอะไรมาแล้วทำไมต้องมาลงที่เขาแบบนี้“ทำไมเฮียแม่งเลวขนาดนี้วะ แม่งโคตรผิดหวังในตัวเฮียเลย”“เดี๋ยวก่อนแล้วจู่ ๆ มาด่ากูทำไม?” เจย์เอ่ยถามขึ้นเจมส์ที่หงุดหงิดเขาเดินกระทืบเท้าปึงปังด้วยความโมโหอยากจะพุ่งเข้าไปชกหน้าพี่ชายสักสองสามทีแต่ก็ต้องอดทนไว้“โธ่เว้ย..เฮียทำแบบนี้กับผู้หญิงตัวเล็กๆ ได้ไงวะแม่ง” คำพูดของเจมส์ทำเอาเจย์ขมวดคิ้วเล็กน้อย“มึงพูดดี ๆ ให้รู้เรื่องดิ” เขาเอ่ยขึ้นอย่างมีเหตุผลเจมส์ถอนหายใจด้วยความหงุดหงิดก่อนจะนั่งลงปลายเตียงมองพี่ชายที่นอนถอดเสื้อเปิดแอร์เย็นฉ่ำแต่ร่องรอยของบาดแผลก็ยังคงมีให้เห็นแต่มันเทียบไม่ได้เลยกับของเอิงเอยที่เป็นหนักถึงขนาดไข้ขึ้นแบบนั้นผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่พ่อแม่ก็ไม่อยู่แล้วทั้งชีวิตเหลือเพื่อนอยู่2คนแบบนั้นถ้าวันนั้นเขาไม่มาหาเพราะมีนัดกันไว้ ป่านนี้เอิงเอยจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ยิ่งคิด

Jay & Aeng Aei – 28 ตามหาความจริง “เจย์นี่นายเป็นอะไร นายเบื่อพี่แล้วเหรอไง” คำถามของเมย่าทำเขาหยุดนิ่งเขาไม่ได้เบื่อเมย่าแต่ตอนนี้เขากำลังจะเป็นบ้า ในเมื่อหัวสมองมันเอาแต่คิดภาพของเขากับเอิงเอยตอนมีอะไรกันตลอดเวลา“ไม่ใช่..” เขาตอบเสียงเบาเมย่าเข้ามากอดเจย์แน่นพร้อมกับจับไปที่ตัวตนของเขาที่แข็งทื่อ“จริงด้วยเพราะตอนนี้ของเจย์มันแข็งมาก” เมย่าเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้ม ที่เจย์มีอารมณ์กับตัวเองมากขนาดนี้แต่ใบหน้าหล่อรู้ดีว่าที่ตัวเองแข็งขนาดนี้มันไม่ใช่เพราะเมย่าแต่เป็นเพราะเขากำลังคิดถึงเอิงเอย“ผมขอกลับก่อนนะครับ ไว้เสร็จงานจะทักหา” เจย์ดันเมย่าให้ออกจากตัวก่อนจะรีบเดินออกจากห้องไปทันที ส่วนเมย่าแม้จะเสียดายที่ไม่ได้กินอีกฝ่าย ในวันนี้แต่เธอก็ไม่เสียใจเพราะนับตั้งแต่นี้เจย์จะเป็นของเธอคนเดียวตลอดไปอยู่ดีที่ร้านอาหารต้นเหตุ“เอาไงดี” เสียงเล็กๆ เอ่ยขึ้นตอนนี้เอิงเอยยืนอยู่หน้าร้านอาหารต้นเรื่องวันนี้เอิงเอยอยากมาดูกล้องวงจรปิดถึงความผิดปกติอะไรบางอย่างเพื่อเป็นหลักฐานเอาไปให้กับเจย์ แม้จะตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ขอยุ่งกับเขาอีกต่อไปแต่จะให้เอิงเอยกลายเป็นคนผิดแบบนี้เอิงเอยก็ไม่สบายใจเหมือนกั