All Chapters of Bad Love ถึงเฮียจะร้ายหนูก็จะรัก: Chapter 41 - Chapter 50

“ทำไมยังไม่มากันเนี่ย” เอิงเอยมองซ้ายมองขวาหาเพื่อน ทั้งที่เพื่อนเธอเป็นคนนัดมาเองแท้ แต่พอเอาเข้าจริงบอกไปเข้าห้องน้ำแล้วก็พากันหายไปเลย ก่อนที่เอิงเอยจะเห็นเหมือนมีใครบางคนเดินมาก็น่าจะเป็นเจมส์"ทำไมมาช้า...อะ"เธอชะงักเมื่อได้กลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคย ก่อนที่คนเดินมาใกล้พร้อมกับถอดหมวกออก เผยให้เห็นใบหน้าหล่อที่คุ้นตา“พี่เจย์!” เจย์รีบปิดปากบางทันทีเมื่ออีกฝ่ายเรียกชื่อเขาเสียงดัง จนเริ่มมีคนหันมามองเขามอง เขาส่งยิ้มให้เธอก่อนจะค่อยๆ ปลดมือลง เอิงเอยมองอีกฝ่ายด้วยความตกใจจนป๊อปคอร์นของเอิงเอยกระเด็นตกพื้นบางส่วน“พี่เจย์มาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ” เอิงเอยเอ่ยถามเสียงเบา ในขณะที่เจย์ดึงที่กั้นระหว่างเก้าอี้ขึ้นก่อนจะขยับเข้าไปใกล้เอิงเอยจนอีกฝ่ายตกใจ“ไม่รู้สิ” คำพูดของเจย์ทำเอาเอิงเอยหน้าง้ำกับความกวน และเป็นจังหวะเดียวกันกับที่หนังเริ่มฉายภายในโรงหนังจึงมืดขึ้นกว่าเดิมและเงียบลงอย่างเห็นได้ชัดเอิงเอยนั่งเกร็งทันทีเมื่อหัวของเจย์ซบเข้าที่ไหล่ของเอิงเอยเจย์แข็งๆ ที่ถูกเจลเซตไว้โดนที่ต้นคอของเอิงเอยเล็กน้อยจนรู้สึกแปลก ๆ “พี่เจย์..” เอิงเอยเอ่ยเรียกอีกฝ่ายเสียงเบา“อืมม...พี่ขอนอนหน่อยน

“อื้อออออ~”“อ่าาาส์~” เจย์สอดใส่ตัวตนเข้าไปครั้งนี้ เขาไม่ได้ใส่ถุงยางเพราะตอนแรกกะจะหยุด แต่พอเจอใบหน้าน่ารักของเอิงเอยเขาก็เกิดอยากอีก จะให้ลงไปเอาถุงยางในกระเป๋าตอนนี้ก็คงทนไม่ไหวแล้วปั่ก ปั่ก ปั่ก“อึกพะ พี่เจย์อื้ออ มันอ๊าาาาระรู้สึกดีอื้อออ!” เจย์ยิ้มรับก่อนจะล็อกเอวบางแล้วกระแทกเข้าหาอย่างเต็มรัก เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นบ้าน แต่ก็ไม่มีใครสนใจเพราะในบ้านหลังนี้ก็มีเพียงเขาและเอิงเอยมือหนาอ้อมไปยังด้านหน้าพร้อมกับขยี้ปุ่มเม็ดเล็กๆ ของเอิงเอยเพื่อกระตุ้นอารมณ์“อื้อออพะเจย์อะเอิงเสียวอ๊ะอ๊าาา”“เอิงซี๊ดดดด” ใบหน้าหล่อก้มลงกดจูบที่แผ่นหลังเนียน เขาฝากรอยรักเอาไว้บางจุด พยายามไม่ย้ำมันมากเพราะกลัวอีกฝ่ายเจ็บ เจย์เชิดหน้าขึ้นสูงเมื่ออีกฝ่ายบีบรัดตัวตนของเขาถี่ ๆ การทำโดยไม่มีถุงยาง ทำให้เขาสัมผัสเอิงเอยได้แนบชิดขึ้นและมันก็รู้สึกดีสุด ๆ เช่นกัน“อ๊าาาาาอื้อออออ!” เอิงเอยกระตุกเกร็งถี่ ๆ ตามมาด้วยเจย์ที่ชักแก่นกายออกมาปลดปล่อยไปที่ก้นสวยของเอิงเอย“อื้มมมมมมม!!”เอิงเอยฟุบตัวลงนอนอย่างหมดแรง รับรู้ถึงความอุ่นร้อนที่กระเซ็นตามแผ่นหลังเจย์กดจูบที่แก้มของเอิงเอยอีกครั้งก่อนจะอุ้มเอ

ในที่สุด ตอนนี้เอิงเอยกลายเป็นผู้บริหารสูงสุดแทนเจ้าของบริษัทไปโดยปริยาย “แต่ว่าเอิงเอยมีเรื่องให้ช่วยหน่อยได้รึเปล่าคะถ้าได้เอิงเอยจะเพิ่มให้พิเศษอีกสองแสน” คนที่ฟังตาลุกวาวทันที“ได้สิครับได้เลยครับ”“คือกำหนดการถ่ายแบบของนายแบบที่ชื่อเจย์กับนางแบบที่ชื่อเมย่าในวันมะรืนนี้น่ะค่ะ” คนที่ได้ฟังชะงักไปเล็กน้อยที่อีกฝ่ายรู้ตารางงานของทั้งสองด้วยแต่ก็ไม่ได้ถามอะไรออกไป“พอเปลี่ยนจะนางแบบได้ไหม” เอิงเอยเอียงคอถามอีกฝ่ายอย่างน่ารักแม้ตอนนี้เอิงเอยจะเป็นผู้บริหารสูงสุดแต่ก็ยังไม่ได้ยืนยันในทันทีอำนาจต่างๆ จึงยังอยู่กับผู้ชายตรงหน้าอยู่แม้จะเซ็นเอกสารโอนหุ้นแล้วก็ตาม“คะคือว่า..” เจ้าของบริษัทหนักใจทันทีเพราะงานนี้เมย่าเป็นคนมาขอทำเอง และบอกว่าจะทำให้นิตยสารขายหมดให้ได้ซึ่งเขาก็แอบหนักใจเพราะนายแบบดันมีข่าวไม่ดีอยู่ตอนนี้“สองแสนค่ะ^^” เอิงเอยเอ่ยย้ำด้วยรอยยิ้มก่อนจะโชว์เงินสดในกระเป๋าล่อตาล่อใจอีกฝ่าย“ไม่ทราบว่านางแบบที่จะเปลี่ยนเป็นนางแบบในสังกัดของผมหรือเปล่าครับ” เขาเอ่ยถามเพราะนางแบบดัง ๆ ของสังกัดเขามีแค่เมย่าเท่านั้นเขาเลยเอ็นดูเอิงเอยเป็นพิเศษส่วนคนอื่นๆ ก็พอขายงานออกแต่ไม่ได้ปังเท่

“นายแบบชิดกับนางแบบหน่อยครับ” เจย์ขยับตามคำสั่งเขาโอบเอวบางอันเปลือยเปล่าของเอิงเอยก่อนจะบีบเคล้นมันเบาๆ เอิงเอยเบ้หน้าด้วยความเจ็บเล็กน้อยเงยหน้ามองเจย์ที่ส่งสายตาดุให้กับเธอ แต่เจ้าตัวก็ได้แต่ส่งยิ้มหวานกลับไป“ดีครับน้องนางแบบขอยิ้มแบบสดใสเลยนะครับ” เอิงเอยทำตามอย่างว่าง่ายก่อนจะปรับเปลี่ยนท่าไปตามที่ช่างภาพบอกทุกคนต่างมองด้วยความอึ้งเพราะทั้งสองดูเข้ากันได้ดีมากประหนึ่งถ่ายแบบคู่รักก็ไม่ปาน“ดีครับเจย์กอดจากด้านหลังได้ไหมครับนางแบบโอเครึเปล่า” ช่างภาพเอ่ยถามเอิงเอยพยักหน้ารับด้วยรอยยิ้มไม่นานเจย์ก็เดินไปทางด้านหลังของเอิงเอย ก่อนจะสวมกอดจากด้านหลังและใช้ใบหน้าหล่อเกยบนไหล่ของเอิงเอย“ดีมากครับยิ้มหน่อยครับนางแบบเอามือ แตะหน้านายแบบ เยี่ยมครับ” ทั้งสองถ่ายอยู่เกือบครึ่งชั่วโมงก่อนจะออกไปรอเปลี่ยนฉากเอิงเอยโดนช่างแต่งหน้าเรียกไปเติมหน้า เช่นเดียวกับเจย์ไม่นานฉากใหม่ก็ถูกจัดขึ้นและทั้งสองต้องลงไปนั่งในบ่อน้ำด้วยกันเอิงเอยลงนั่งเป็นคนแรกระดับน้ำอยู่ตรงช่วงอกของเอิงเอยพอดีไม่นานเจย์ก็เดินตามเข้ามา“กลับบ้านไปเจอแน่” เขาเอ่ยเสียงดุก่อนจะหันไปสนใจช่างภาพอีกครั้ง เอิงเอยที่ได้ยินแบบนั้นก็

เคร้ง!คำพูดของเอิงเอยทำเขาถึงกับทำช้อนตกใส่จานอาหาร เอิงเอยถึงกับหัวเราะออกมาเมื่อเห็นเจย์ทำท่าช็อก“พูดอะไรเนี่ย!” เจย์เอ่ยขึ้นพร้อมหัวเราะอย่างไม่เชื่อหู มีที่ไหนผู้หญิงจะขอผู้ชายแต่งงานก่อน“ไม่แต่งเหรอคะหนูให้สินสอดพี่เยอะๆ เลยก็ได้” เอิงเอยยังคงพูดต่อ เธอเกรงใจที่เจย์ต้องไปๆ มาๆ ที่คอนโดกับที่บ้านเอิงเอย สู้ย้ายมาอยู่บ้านเธอให้เป็นเรื่องเป็นราวก็สิ้นเรื่อง“เอิงครับ พี่สิต้องเป็นคนขอ ไม่ใช่เรา” เจย์เอ่ยตอบเสียงเรียบ“นี่มันสมัยไหนกันแล้วค่ะไม่สำคัญหรอกว่าใครจะเป็นคนขอก่อน นะๆ แต่งงานกันนะคะ พี่เจย์จะได้ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านเอิงไง”เจย์ผ่อนลมหายใจด้วยความเหนื่อยใจต้องเป็นเขาสิที่เป็นคนขอเอิงเอยแต่งงานและต้องเป็นเขาสิที่ต้องพาเอิงเอยย้ายมาอยู่ด้วยกัน“น้าๆ ~” เอิงเอยยังคงเว้าวอนไม่เลิกดวงตาสวยกะพริบกันถี่ ๆ จนคนเจย์อมยิ้มออกมา“ไหนแหวนล่ะ” เขาเอ่ยถามเอิงเอยชะงักไปทันทีเพราะไม่ได้เตรียมมา“อะเอ่อเป็นจุ้บ ๆ ขัดไว้ก่อนได้ไหมคะแหะ ๆ ^^” เจย์มองเอิงเอยที่จำแห้งเขาลุกขึ้น ก่อนจะเชยคางเอิงเอยมาจูบอย่างดูดดื่มเอิงเอยจูบตอบด้วยรอยยิ้มเขินในทันทีไม่นานเจย์ก็ผละจูบออกไปสองสายตามองกันพร้อมกับ