บททั้งหมดของ พ่ายรักนางบำเรอ: บทที่ 41 - บทที่ 50

มาร์ชที่ล้มตัวลงนอนก็ต้องสะดุ้งกับคำพูดของหญิงสาวทันที...“น้องพาย พี่ขอนอนด้วยนะครับคนดี พี่คิดถึงพายมากๆ เลยรู้ไหม???”ตึกตัก!!! ตึกตัก!!! ตึกตัก!!!อยู่เสียงของหัวใจของหญิงสาวก็เต้นแรงขึ้น เมื่อได้ยินคำพูดว่าเขานั้นคิดถึงเธอ...'อย่าไปฟังเขานะพาย เขาก็แค่หลอกให้เธอตายใจเท่านั้นแหละ' เธอพยายามเตือนสติตัวเองอยู่ภายในใจ“แต่พายไม่ให้นอนด้วยค่ะ คุณไปนอนห้องนู้นเลย...”หญิงสาวใช้มือชี้ไปยังห้องตรงข้ามที่เธอเห็นก่อนหน้านี้ว่ามันว่างอยู่“แล้วน้องพายไม่คิดถึงพี่เหรอครับ??”“ไม่ค่ะ พายจะไปคิดถึงคนใจร้ายทำไมกัน??”“น้องพาย!!” ชายหนุ่มพูดออกมาอย่างแผ่วเบา“ฮึก..” อยู่ดีดีหญิงสาวก็ร้องไห้ออกมา“พะ พี่ขอโทษครับคนดี ไม่ร้องไห้นะ”ชายหนุ่มขยับตัวดึงตัวหญิงสาวเข้ามากอดเพื่อปลอบใจ และลูบที่แผ่นหลังร่างบางเบาๆ“ไม่ร้องไห้คนดี พี่ปวดหัวใจนะรู้ไหม ที่เห็นหนูร้องไห้ออกมา แบบนี้”“ฮึก!!! ไปนอนที่อื่นเลย โอ้ะ!!”ชายหนุ่มที่กำลังกอดหญิงสาวนั่นก็ตกใจ เมื่อได้รับถึงแรงสั่นสะเทือนเบาๆ“ละ ลูกดิ้นอีกแล้วใช่ไหมครับ??”หญิงสาวพยักหน้าเบาๆ“โอ้ะ!!!” เธอเอามือจับไปที่ท้องของเธอเบาๆ“สงสัยคงชอบพ่อกอดแน่ๆ เลยใช่ไหม

เมื่อชายหนุ่มเดินกลับเข้ามาในห้องนอนทำให้เขาตกใจเป็นอย่างมาก“พายยยยยย ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าละครับ??”ภาพที่เห็นตรงหน้านั้นคือ...แมวน้อยแสนน่ารักของเขานั้นไม่ยอมใส่เสื้อผ้านั่งอยู่บนที่นอน แถมยังดึงผ้าขนหนูที่คลุมตัวไว้ก่อนหน้านี้ออกไปอีก“เข้ามานี่สิคะ”“พาย อย่าแกล้งพี่เลยนะ” ชายหนุ่มพยายามข่มใจและเรียกสติของตัวเองกลับมา“เข้ามาหาพายหน่อยค่ะ”เขาได้ยินเธอเรียกดังนั้นก็ปิดประตูห้องและเดินไปหาหญิงสาวอย่างกล้าๆ กลัวๆ“ครับ ใส่เสื้อผ้าก่อนนะครับคนดี” ชายหนุ่มเดินไปหยิบเสื้อผ้าให้หญิงสาวและยื่นให้หญิงสาวบนที่นอน เพราะตอนนี้สติของเขานั้นแทบไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว“เข้ามาใกล้ๆ พายค่ะ”ชายหนุ่มพยายามข่มใจเป็นอย่างมาก จนตอนนี้เส้นเลือดนั้นปูดขึ้นมาอย่างชัดเจน เขาค่อยๆ นั่งลงบนที่นอนใกล้ๆ กับหญิงสาว“มะ มีอะไรเหรอครับ น้องพาย”จู่ๆ หญิงสาวก็ลุกขึ้นนั่งบนตักแกร่งชายหนุ่มและเอามือคล้องคอชายหนุ่มไว้ จนตอนนี้หน้าของเธอและเข้านั่นแทบจะชิดจบจูบกัน“เมื่อกี้พายเสียขวัญ ช่วยปลอบใจพายหน่อยได้ไหมคะ”“พายยย ไม่แกล้งพี่ใช่ไหมคนดี”“พายรู้ว่าคุณมาร์ชกำลังอดทนอยู่ พายจะช่วยนะคะ”พูดจบหญิงสาวก็ดึงลำคอชายหนุ่

นี่ก็ผ่านไปแล้วสามสัปดาห์ที่ชายหนุ่มและหญิงสาวนั้นอาศัยอยู่ด้วยกัน...และความสัมพันธ์ของทั้งสองนั้นเหมือนทิศทางจะไปในทางที่ดีขึ้น แต่มันก็กับหยุดชะงักเหมือนวันสองวันแรกที่อาศัยอยู่ด้วยกันเพราะหญิงสาวนั้นขีดเส้นและจำกัดความสัมพันธ์ของเขากับเธอไว้อย่างชัดเจน คือทุกมื้อเธอจะต้องนั่งทานข้าวเพียงแค่คนเดียว โดยจะต้องมีชายหนุ่มนั้นเป็นคนเตรียมอาหาร ไม่ว่าเธอจะทำอะไรชายหนุ่มก็ต้องเว้นระยะห่างกับเธอห้ามแตะเนื้อต้องตัว เว้นแต่ตอนที่จะต้องนวดเท้าให้เธอทุกคืน และตอนเล่านิทานก่อนนอนให้ลูกฟังเขาก็จะได้จูบลงที่ท้องนู้นนั้นหนึ่งครั้งในทุกๆ วันก่อนนอนและเขานั้นจะต้องนอนบนพื้นไม้แข็งๆ ข้างที่นอนของเธอเสมอๆ และมองใบหน้าของเธอทุกๆ คืนก่อนหลับไป แต่สิ่งที่หญิงสาวทำร้ายจิตใจเขามากที่สุดก็คือ ในช่วงเวลาที่เธออาบน้ำ หญิงสาวจะให้เขาไปยืนเฝ้าทุกครั้ง เพราะตั้งแต่เกิดเหตุการณ์วันนั้น เธอก็ไม่ยอมอาบน้ำคนเดียวอีกเลย และเป็นเขาเองเช่นเดียวกันที่ไม่อยากให้เธอคลาดสายตาของเขาแม้แต่วินาทีเดียว เพราะกลัวว่าลูกในท้องนั้นจะเป็นอะไรไป นั่นจึงทำให้ลูกชายตัวน้อยๆ ที่อยู่ภายในกางเกงของเขานั้นแสนจะทรมานเป็นอย่างมากในทุกๆ วั

คำพูดของหญิงสาวเมื่อสักครู่ทำให้ชายหนุ่มนั้นแทบช๊อคเข้าไปอีก‘พระเจ้า!!! แมวน้อยของเขากำลังจะเป็นแม่เสือสาวอีกแล้ว’ แต่เหตุการณ์ก่อนหน้านี้มันทำให้เขานั้นไม่ค่อยไว้ใจหญิงสาวสักเท่าไหร่ จึงหรี่ตามองหญิงสาวอย่างชั่งใจ“พายยยย กำลังแกล้งพี่อีกแล้วใช่ไหม??” ชายหนุ่มมองหน้าหญิงสาวอย่างไม่ไว้ใจ“ครั้งนี้ไม่แกล้งแล้วค่ะ พายสัญญา” หญิงสาวที่เห็นชายหนุ่มนั้นแอบลังเลเธอจึงค่อยๆ ถอดชุดนอนกระโปรงยาวสีขาวที่ไม่ได้ใส่ชุดชั้นในตั้งแต่แรกออกอย่างช้าๆ ทำให้เห็นหน้าท้องที่นู้นเด่น บวกกับร่างอวบอิ่มของเธอให้ชายหนุ่มนั้นเห็นอย่างเต็มตา“พายยยยย!!!” ชายหนุ่มมองภาพที่อยู่ตรงหน้าและเปล่งเสียงออกมาด้วยน้ำเสียงแห่บพร่า“พี่มาร์ช เข้ามาสิคะ พายพร้อมแล้ว” ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็ค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าที่ส่วมใส่อยู่ออกอย่างรวดเร็ว และค่อยๆ คลานเข้าไปหาเธออย่างช้าๆ“ทำไมพายตัวแดงจังเลย เขินพี่เหรอครับ หึหึ”หญิงสาวได้ยินดังนั้นก็เบือนหน้าไปอีกฝั่งเพราะความเขินอาย เพราะวันนี้เธอนั้นเป็นฝ่ายที่ชักชวนเขาเสียเอง“พะ พายยย เออ ขอดับไฟห้องดีกว่านะคะ”ในขณะที่เธอกำลังเอี้ยวตัวหันหลังให้ชายหนุ่มและกำลังใช้มือเรียวของเธอที่กำล

“พะ พี่มาร์ช!!!”หญิงสาวได้ยินดังนั้นก็เขินชายหนุ่มจนหน้าแดง นับวันเขายิ่งพูดจาห่ามๆ ได้ทุกวัน ไม่อายเธอเลย แถมยังรุกเธอไม่หยุดหย่อน“หึหึ!!” เขาหัวเราะออกมาในลำคอเบาๆ อย่างชอบใจ“ว๊ายย!!! พี่มาร์ช หยุดมองพายเดี๋ยวนี้นะ คนบ้า!!! พายก็อายเป็นนะ”เมื่อเธอมัวแต่เขินอายจนลืมไปว่าตอนนี้เธอนั้นตัวเปลือยเปล่าไม่มีอะไรติดตัวเลย และชายหนุ่มนั้นก็จ้องมองเธออย่างไม่วางตา“ไม่ต้องอายครับ พี่เห็นของหนูทุกซอกทุกมุม แถมยังสัมผัสมาหมดแล้ว”ชายหนุ่มพูดจบก็ค่อยๆ ขยับตัวเข้าไปหญิงสาวโดยอ้อมไปทางด้านหลังของเธอ“พี่มาร์ช จะทำอะไรคะ??”“พี่ก็จะนวดให้พายไงละครับ เดินทางมาเหนื่อยคงจะเมื่อยน่าดู”ชายหนุ่มพูดจบก็ค่อยๆ ใช้มือนวดที่ไหล่ของหญิงสาวเบาๆ เพื่อให้เธอนั้นรู้สึกผ่อนคลาย“อือ พะ พี่มาร์ช!!!”“ครับ??”“ไม่ต้องนวดให้พายก็ได้ค่ะ พาย ไม่เมื่อยแล้ว” หญิงสาวที่กำลังจะลุกขึ้นก็อ่างอาบน้ำก็ถูกมือของชายหนุ่มนั้นรั้งที่บ่าไหล่ของเธออีกครั้ง“อยู่เฉยๆ นะครับ พี่กำลังทำให้หนูผ่อนคลาย ลูกของเราก็จะได้ไม่เครียดด้วย”“อืมมม!!! อื้อออ!!!” อยู่ๆ มือหนาที่กำลังนวดที่บ่าไหล่ของเธอนั้นค่อยเลื่อนลงมาบีบคล้ำที่หน้าอกของเธออย