บททั้งหมดของ คนคุ้นเคย: บทที่ 11 - บทที่ 20

บรรยากาศในยามเช้าเต็มไปด้วยกลิ่นอายของความรักของทั้งสอง หญิงสาววัยใสอยู่ในชุดเดรสสีชมพูกระโปรงบานแต่งหน้าโทนเดียวกันยิ้มอย่างร่าเริงไม่ต่างอะไรจากแฟนหนุ่มซึ่งทั้งสองได้พากันมาฉลองครบรอบหนึ่งปีที่คบเป็นแฟนกัน ณ ที่ห้างสรรพสินค้าชื่อดังกลางเมืองกรุง"อยากได้อะไรเป็นของขวัญไหม"ต้นกล้าเอ่ยถามแฟนสาวหลังจากทั้งคู่เดินเที่ยวด้วยกันมาสักพักใหญ่ เขาไม่ได้เตรียมของขวัญไว้ล่วงหน้าเพราะตั้งใจจะให้เธอเลือกด้วยตนเอง"ถามแบบนี้อย่าบอกนะว่าไม่ได้เตรียมของขวัญมา"วาดฝันหันไปมองแฟนหนุ่มคิ้วสวยขมวดยุ่งทำปากยื่นเมื่อเห็นแฟนหนุ่มพยักหน้า"ต้นกล้า""อย่าพึ่งคิดไปเองว่าไม่สนใจหรือไม่ได้รักกัน"ชายหนุ่มเอ่ยปรามจูงมือแฟนสาวไปนั่งยังเก้าอี้ที่ทางห้างเตรียมไว้ให้สำหรับลูกค้าได้นั่งพัก"ไม่เอาสิไม่งอนกัน ที่กล้าไม่ได้เตรียมของขวัญมาให้เพราะกล้าอยากให้ฝันเลือกด้วยตัวเองมากกว่า ถ้าหากกล้าเตรียมมาก็กลัวว่าฝันจะไม่ถูกใจ"ต้นกล้ารีบอธิบายยาวเหยียด เพราะเขาเป็นผู้ชายแข็งทื่อไม่รู้ว่าผู้หญิงส่วนมากชอบอะไร จะให้ไปถามเพื่อนก็คงไม่ได้ความสู้ให้เธอเลือกแล้วเขาออกเงินซื้อให้เสียดีกว่า"กล้าซื้ออะไรให้ขวัญก็ชอบทั้งนั้นแหละ"วาดฝ

โทมัสในวัยยี่สิบแปดปีเขากลายเป็นคนเย็นชาไร้หัวใจตั้งแต่เกิดเรื่องในครั้งนั้น กว่ามันจะผ่านมาได้ในแต่ละวันชั่งยากเย็น ความคับแค้นภายในใจไม่มีวันลบเลือนให้จางหายครอบครัวของเขาต้องมาตายเพราะน้ำมือของผู้ชายคนเดียว ภาพถ่ายและคลิปวิดีโอของพี่สาวกับผู้ชายสารเลวคนนั้นถูกบันทึกไว้ในโทรศัพท์ของต้นน้ำเครื่องมือสื่อสารเพียงเครื่องเดียวที่เขานำพาติดตัวไปตลอดทุกที่ สมุดไดอารี่เล่มนั่นเขียนเรื่องราวทุกอย่าง ความรักอันสุดแสนจะหอมหวานและบอบช้ำจากพิษรักในตอนท้ายสุดจนต้องปลิดชีพตัวเองในตอนสุดท้ายสิบปีก็ยังไม่สาย ถ้าเขาจะกลับไปแก้แค้นให้สาสมกับสิ่งที่ผู้ชายคนนั้นได้ทำเอาไว้กับครอบครัวของเขา"เป็นอะไรไปโทมัส เครียดเรื่องงานหรือลูก"แองเจลิน่า มารดาบุญธรรมมองสีหน้าบุตรชายที่ครอบครัวได้อุปการะรับเลี้ยงมาด้วยความเป็นห่วง โทมัสรีบสลัดความคิดปรับสีหน้าให้เป็นปกติเมื่อเห็นว่าทุกสายตาภายในห้องรับประทานอาหารกำลังมองมาที่เขาเป็นจุดเดียว"เปล่าหรอกครับมัม ผมไม่ได้เป็นอะไร""แต่มัมเห็นลูกนั่งเหม่อ ไม่สบายใจเรื่องอะไรหรือเปล่าลูก""ผมปกติดีครับมัม"ริมฝีปากหยักขยับยิ้มส่งให้แม่บุญธรรม แต่สายตาของเขากลับมองเลยไปยังร่าง

"ทำหน้าให้มันดี ๆ หน่อยสิคะเดี๋ยวทุกคนก็รู้หรอกว่าน้องวาดฝันโดนบังคับมา"โอโซนกระซิบพูดให้ได้ยินกันเพียงแค่สองคนหลังจากพวกเขาทั้งคู่เดินเข้ามาภายในงานของผู้มีเชื่อเสียงในระดับเดียวกัน "หึ เชิญนายสวมหน้ากากปั้นหน้ายิ้มไปคนเดียวเถอะ"ดวงหน้าสวยสะบัดหันมองไปทางอื่นด้วยความไม่ชอบใจ เธอถูกบังคับจากผู้เป็นพ่อให้เคียงคู่มาร่วมงาน แถมผู้ชายบ้าอำนาจอย่างโอโซนเข้าไปลากตัวเธอถึงในห้องโดยมีผู้เป็นพ่อเปิดทางให้มีหรือผู้หญิงตัวเล็ก อย่างเธอจะขัดใจได้สุดท้ายก็ต้องมาร่วมงานด้วยความไม่เต็มใจจะหนีกลับก็ไม่ได้ "อ้าว โอโซนหลานรักวันนี้มาร่วมงานกับเขาด้วยหรือ แล้วผู้หญิงคนนี้คือ""สวัสดีครับคุณอา นี่คือน้องวาดฝันครับว่าที่คู่หมั้นของผมเอง""สวยใช้ได้เลยนี่"ดวงตากลมโตมองถลึงชายหนุ่มข้างกายอย่างไม่ชอบใจ แถมเขายังถือวิสาสะคว้าร่างของเธอเข้าไปโอบแม้จะพยายามแกะฝ่ามือใหญ่ที่โอบเอวเล็กของตัวเองเอาไว้แต่มันก็ชั่งยากเย็น"นี่นาย ปล่อยมือออกจากเอวของฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ""ถ้าไม่อยากให้พ่อของน้องวาดฝันเดือดร้อนก็ยอมทำตามความต้องการของพี่เสียดี ๆ "โอโซนกระซิบตอบก่อนจะกันไปพูดคุยกับแขกที่เดินเข้ามาทักทายส่งสายตาห้ามปรามไ

"อุ๊ย คุณโทมัส"วาดฝันดีดตัวลุกขึ้นนั่งทันทีเมื่อเธอลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วเห็นว่าเป็นร่างของโทมัสนั่งอยู่โซฟาฝั่งตรงกันข้ามในมือของเขาถือโทรศัพท์ เขาใช้สายตาเหลือบมองมาก่อนจะเก็บโทรศัพท์เครื่องหรูใส่ในกระเป๋าเสื้อสูทด้านใน"ตื่นแล้วเหรอครับคุณวาดฝัน""เอ่อคือ ฝันหลับไปนานแค่ไหนคะ จริงสิแล้วนายโอโซน""คุณโอโซนเขามีธุระด่วนเลยขอตัวกลับไปก่อนแล้วครับ""กลับไปก่อนแล้ว"ดวงตากลมสวยกรอกมองบน นี่น่ะหรือคนที่พ่อของเธอบอกว่าดีนักดีหนาถ้าเธอฝากชีวิตไว้กับผู้ชายคนนี้จะเป็นผู้หญิงที่โชว์ดีมาก"บ้าที่สุด"มันอดโมโหไม่ได้จริง ๆ ไปลากเธอออกมาจากห้องแต่กลับพาเธอมาทิ้งไว้ที่นี่คนเดียว มันน่านัก"ฝันต้องขอโทษคุณโทมัสด้วยนะคะ""ขอโทษเรื่องอะไรครับ?"ถ้าเรื่องที่พ่อของคุณฆ่าพ่อแม่ของผมคำขอโทษเป็นร้อยเป็นพันคำมันใช้ไม่ได้ผล"ขอโทษเรื่องที่ขวัญทำตัวไม่เหมาะสม ขอโทษจริง ๆ นะคะ""ไม่เป็นอะไรหรอกครับ ผมไม่ได้ถือสาหาความอะไรคุณฝันอย่าคิดมากเลยครับ"ทั้งสองหยัดกายลุกขึ้นยืน วาดฝันรีบเก็บโทรศัพท์ใส่ในกระเป๋าของตัวเองเช็กดูความเรียบร้อย"จะไปกันเลยไหมครับ""ไปไหนคะ""คุณโอโซนฝากให้ผมไปส่งคุณวาดฝันที่บ้าน""มะ...ไม่เป็นไร

ร่างอ่อนแรงเดินกลับเข้ามาภายในบ้าน เธอเดินผ่านทุกคนไม่คิดจะหันไปสนใจใครแม้แต่ผู้เป็นบิดาของตนเองแกร็กประตูห้องนอนถูกล็อกเอาไว้อย่างดีป้องกันไม่ให้ใครเปิดเข้ามารบกวนความเป็นส่วนตัวของเธอในตอนนี้ฟุบ"ฮึก ฝันจะทำยังไงดีต้นกล้า"ข้อเสนอของโทมัสทำให้เธอคิดหนักมันจะคุ้มเสี่ยงไหมหากเธอยินยอมตกลงเป็นคู่นอนให้กับเขาเพื่อแลกกันกับบ้านหลังนั้น'เรื่องนี้ผมไม่ได้บังคับนะครับ มันขึ้นอยู่กับความสมัครใจของคุณว่าจะตัดสินใจยังไง''ฝันมองคุณผิดไปจริง ๆ คุณโทมัส คุณมันก็ไม่ต่างอะไรจากผู้ชายคนอื่น''หึ คงมีแต่ผู้ชายแสนดีในโลกของนิยายเท่านั้นล่ะครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัว''เดี๋ยวก่อนค่ะ'เสียงเล็กเอ่ยเรียกอีกครั้งเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มจะเดินหนีไป วาดฝันยืนครุ่นคิดหนักว่าจะเอายังไงต่อไปดี'นานเท่าไหร่คะ''อะไรครับ''ฝันต้องเป็นคู่นอนของคุณนานเท่าไหร่คะ กี่วันหรือกี่เดือน''จนกว่าผมจะพอใจครับ'ดวงตากลมโตมองรูปหน้าหล่อเหลาอย่างตัดพ้อ คำโบราณท่านว่าอย่าไว้ใจคนแปลกหน้าที่พึ่งจะรู้จักกันดูท่าจะเป็นจริง'จะว่าไปแล้วบ้านหลังนี้พอตกแต่งใหม่ก็ดูสวยดีนะครับ ถ้าหากประกาศขายทอดตลาดคงได้ราคาดีอยู่ไม่น้อย หึ ๆ 'โทมัสทิ้