บทที่20

ร่างอ่อนแรงเดินกลับเข้ามาภายในบ้าน เธอเดินผ่านทุกคนไม่คิดจะหันไปสนใจใครแม้แต่ผู้เป็นบิดาของตนเอง

แกร็ก

ประตูห้องนอนถูกล็อกเอาไว้อย่างดีป้องกันไม่ให้ใครเปิดเข้ามารบกวนความเป็นส่วนตัวของเธอในตอนนี้

ฟุบ

"ฮึก ฝันจะทำยังไงดีต้นกล้า"ข้อเสนอของโทมัสทำให้เธอคิดหนักมันจะคุ้มเสี่ยงไหมหากเธอยินยอมตกลงเป็นคู่นอนให้กับเขาเพื่อแลกกันกับบ้านหลังนั้น

'เรื่องนี้ผมไม่ได้บังคับนะครับ มันขึ้นอยู่กับความสมัครใจของคุณว่าจะตัดสินใจยังไง'

'ฝันมองคุณผิดไปจริง ๆ คุณโทมัส คุณมันก็ไม่ต่างอะไรจากผู้ชายคนอื่น'

'หึ คงมีแต่ผู้ชายแสนดีในโลกของนิยายเท่านั้นล่ะครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัว'

'เดี๋ยวก่อนค่ะ'เสียงเล็กเอ่ยเรียกอีกครั้งเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มจะเดินหนีไป วาดฝันยืนครุ่นคิดหนักว่าจะเอายังไงต่อไปดี

'นานเท่าไหร่คะ'

'อะไรครับ'

'ฝันต้องเป็นคู่นอนของคุณนานเท่าไหร่คะ กี่วันหรือกี่เดือน'

'จนกว่าผมจะพอใจครับ'ดวงตากลมโตมองรูปหน้าหล่อเหลาอย่างตัดพ้อ คำโบราณท่านว่าอย่าไว้ใจคนแปลกหน้าที่พึ่งจะรู้จักกันดูท่าจะเป็นจริง

'จะว่าไปแล้วบ้านหลังนี้พอตกแต่งใหม่ก็ดูสวยดีนะครับ ถ้าหากประกาศขายทอดตลาดคงได้ราคาดีอยู่ไม่น้อย หึ ๆ 'โทมัสทิ้