MasukShare
บทที่23
Terakhir Diperbarui:
2025-04-20 09:42:27
Bab terkait
คนคุ้นเคย บทที่24
"สวัสดีครับคุณวาดฝัน"เฮือก"ใครเหรอวาดฝัน ดูน่ากลัวจัง"มัดหมี่กระซิบถามสายตามองหาผู้คนท่ามกลางความเปลี่ยวในลาดจอดรถของห้างสรรพสินค้า วาดฝันยืนขาสั่นเมื่อพบชายชุดดำคนสนิทของโทมัสลงมาจากรถตู้หยุดยืนอยู่ตรงหน้าของเธอ"นะ...นาย""ตอนนี้เวลาเท่าไหร่แล้วครับคุณวาดฝัน""แกรู้จักผู้ชายคนนี้เหรอวาดฝัน""มัดหมี่ แกกลับไปก่อนนะฉันมีธุระต้องไปจัดการ"เธอลืมไปเสียสนิทว่าตนเองมีหน้าที่ต้องทำอะไร โทมัสคงรอเธออยู่ที่บ้านของเขานานหลายชั่วโมงไม่เช่นนั้นเขาคงไม่ส่งคนมาตามเธอ"แกจะไปไหนวาดฝัน แกจะไปกับคนพวกนี้อย่างนั้นเหรอ"มัดหมี่คว้าแขนเพื่อนเอาไว้ มองชายชุดดำอย่างไม่ไว้วางใจกลัวว่าคนพวกนั้นจะทำร้ายเพื่อนสนิทของเธอ"พวกเขาไม่ทำอะไรฉันหรอก ไว้เสร็จธุระเดี๋ยวฉันจะติดต่อไปนะ"วาดฝันเดินขึ้นไปบนรถตู้สีดำคันนั้นปล่อยให้มัดหมี่ได้แต่ยืนมองตามหลังด้วยความเป็นห่วงตึก ตึก ตึก"ดูเหมือนว่าเจ้านายของพวกคุณจะเบื่อฉันแล้วนะ"เปิดประตูลงมาจากรถก้าวขาเดินเข้าไปอาณาเขตรั้วบ้านก็เห็นความหวานของชายหญิงคู่หนึ่งเบ่งบานออกมา"เชิญครับคุณวาดฝัน นายท่านกำลังรอคุณอยู่""ฉันไม่อยากรบกวนเวลาสวีทหวานของใครค่ะ ให้ฉันไปรอในที่ประจำข
Terakhir Diperbarui : 2025-04-20คนคุ้นเคย บทที่25
แสงแดดในยามเช้าสาดส่องเข้ามาปลุกให้วาดฝันในสภาพอ่อนล้าตื่นนอน คราบน้ำสีขาวขุ่นเปียกชื้นไปทั่วทั้งร่างกายภายในช่องทางรักยังคงเปียกชื้นโทมัสพึ่งจะปล่อยให้เธอเป็นอิสระในยามรุ่งเช้าตามที่เขาว่า "บ้าที่สุด"ดวงตากลมโตมองบนเมื่อชายหนุ่มปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นหลังใน ให้ตายเถอะหวังว่าเธอกินยาคุมตอนนี้ยังทัน"นี่มันอะไรกันคะคุณพ่อ"เรื่องบ้าบอยังไม่ทันจบออกไปจากชีวิตของเธอเมื่อวาดฝันกลับมาแล้วเห็นว่าผู้เป็นพ่อให้แม่บ้านจัดเตรียมกระเป๋าเสื้อผ้าของเธอเอาไว้"พ่อขอโทษนะวาดฝัน แต่พ่อไม่มีทางเลือกบริษัทของเรากำลังเข้าวิกฤตกำลังจะล้มละลาย พ่อจำเป็นต้องยกหนูให้ไปอยู่กับคุณโทมัส"น้ำตาไหลอาบใบหน้าเมื่อได้ฟังคำพูดของคนเป็นพ่อ สองขาไร้เรี่ยวแรงที่จะยืนจนป้านวลต้องเข้ามาช่วยพยุงร่างของคุณหนูของบ้านเอาไว้"ฮึก คุณพ่อทำแบบนี้กับหนูได้ยังไง หนูเป็นลูกสาวของคุณพ่อนะคะไม่ใช่ลูกแมวลูกหมาที่คิดจะยกหนูให้กับใครก็ได้""พ่อขอโทษวาดฝัน พ่อไม่อยากทำแบบนี้แต่คุณโทมัสเขายืนยันว่าจะช่วย หนูต้องเข้าใจพ่อนะลูกวาดฝัน"ครั้งนี้มันไม่ใช่แผนเมื่อบริษัทส่งออกของชัชชัยมีหนอนบ่อนใส่ยักยอกเงินในบริษัทไปหลายสิบล้านแถมยังสินค้าของลูกค้า
Terakhir Diperbarui : 2025-04-20คนคุ้นเคย บทที่26
ชีวิตของเธอตอนนี้นั้นมันไม่ต่างอะไรจากตกนรกทั้งเป็น กลางวันต้องลากสังขารอ่อนแรงออกไปทำงานกลางคืนต้องมานอนเป็นนางบำเรอรองรับอารมณ์ของผู้ชายใจร้าย ร่างกายผอมแห้งไร้เรี่ยวแรงก้าวขาลงจากเตียงดั่งเช่นทุกวันนับติดต่อกันเป็นเวลาหลายวันนั้น ชีวิตของเธอต้องผู้ติดอยู่กับชีวิตของโทมัสเมื่อตอนนี้เขาได้เขาไปเป็นผู้ถือหุ้นช่วยพยุงบริษัทของคุณพ่อให้อยู่รอดต่อไปได้"อ้าว คุณฝันวันนี้ไม่ไปทำงานเหรอคะ"เสียงของป้าแม่บ้านเอ่ยถามเมื่อเห็นร่างอ่อนแรงของวาดฝันเดินลงบันไดมาจากชั้นสอง"วันนี้ฝันรู้สึกปวดหัวค่ะ เลยขอพัก""เป็นอะไรมากหรือเปล่าคะ ให้ป้าเรียกการ์ดให้พาคุณฝันไปหาหมอดีไหม""ฝันไม่ได้เป็นอะไรหนักค่ะป้า เดี๋ยวทานยาก็คงจะหาย"ว่าแล้วก็เดินไปนั่งบนโซฟายกนิ้วขึ้นมานวดคลึงขมับเนื่องจากอาการปวดศีรษะกำลังเล่นงานปวดหัวตุ๊บ ๆ จนต้องลางานแต่ก็ไม่ลืมสั่งให้เลขาจัดการกับงานที่ยังค้างคาอยู่"เดี๋ยวป้าไปอุ่นข้าวต้มให้นะคะ ทานข้าวจะได้ทานยา""ขอบคุณมากค่ะ"ป้าแม่บ้านเดินหายเข้าไปในครัว ร่างกายอ่อนเองเอนกายพักเปลือกตาหลับพริ้ม เธอไม่ได้พักผ่อนนานติดต่อกันหลายวันและไม่ได้รับการพักผ่อนที่เพียงพอไม่แปลกที่จะเกิดอาการเช่
Terakhir Diperbarui : 2025-04-20คนคุ้นเคย บทที่27
"มีคนของเรารายงานมาว่าตอนนี้คุณวาดฝันกำลังให้เพื่อนที่ชื่อมัดหมี่สืบหาประวัติของนายท่านครับ""คงจะเริ่มสงสัยในตัวของฉันแล้วสินะ""ก็น่าจะเป็นไปได้ครับ"ลูกน้องคนสนิทยื่นนิ่งสายตามองสีหน้าของผู้เป็นเจ้านายหลังจากรายงานความเคลื่อนไหวของวาดฝันในแต่ละวัน"ถ้าเธออยากจะรู้ประวัติของฉันก็ให้เธอรู้ไป ฉันเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าคนอย่างวาดฝันจะทำยังไงถ้าหากรู้ว่าฉันคือคนที่เธอตามหามาตลอด"เขาพูดออกมาอย่างไม่คิดจะใส่ใจแต่หารู้ไม่ว่าความรู้สึกข้างในของเขานั้นกำลังสนุกเหมือนตัวเองและวาดฝันได้หยุดเข้าไปอยู่ในเกมการแข่งขันที่จะต้องหาตัวตนของอีกฝ่ายให้เจอ"แล้วเรื่องของนายชัชชัย นายท่านจะให้ผมทำยังไงต่อไปดีครับ จะให้ผมจัดการปลอมแปลงเอกสารกว้านซื้อหุ้นทั้งหมดที่เหนือจากหุ้นส่วนคนอื่นเลยไหมครับ""ยังก่อน งานนี้เราต้องค่อยเป็นค่อยไป นายไปจัดการทำยังไงก็ได้ให้ลูกค้าของบริษัทไอ้ชัชชัยกลับมาใช้บริการเหมือนเดิม"มุมปากหนากระตุกยิ้มร้าย สายตาอำมหิตสบตามองหน้าของลูกน้องคนสนิทที่จงรักภักดีต่อเขาเสมอมา"เราจะต้องสร้างความไว้ใจให้กับไอ้ชัชชัยให้มันยอมเชื่อมั่นในฝีมือการทำงานของเรา""...""แล้วหลังจากนั้นเราก็ค่อย
Terakhir Diperbarui : 2025-04-20คนคุ้นเคย บทที่28
ถึงคราวที่เธอจะต้องสืบให้รู้ความจริงจึงทำตามแผนของมัดหมี่ที่แนะนำมา สร้างความคุ้นชินยอมจำนนต่อเขาเป็นอันดับแรกด้วยการเอาอกเอาใจยอมทำตามความต้องการของโทมัสทุกอย่างไม่ว่าเขาจะต้องการให้เธอทำอะไรก็ต้องยอม อยากจะระบายความใคร่กับร่างกายของเธอเวลาไหนก็ต้องทำ"เดี๋ยวเย็นนี้เก็บเสื้อผ้าให้พร้อมนะ ผมจะไปดูงานที่ต่างจังหวัดอาจจะต้องนอนพักค้างคืนที่นั่น""ฝันต้องไปด้วยเหรอคะ""ใช่ ทำไมหรือว่าคุณไม่อยากไป"โทมัสหมุนตัวหันกลับมามองหน้าวาดฝันจนเธอนั้นต้องรีบเปลี่ยนสีหน้าก้าวขาลงจากเตียงเดินเข้าไปใกล้โอบกอดร่างกายกำยำของชายหนุ่มเอาไว้"อย่าพึ่งมองหน้าฝันด้วยสายตาแบบนั้นสิคะ"ดวงหน้าสวยคลอเคลียไปมาอย่างน่ารัก ริมฝีปากเล็กคลี่ยิ้มหวานชวนทำให้หัวใจของชายหนุ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ"มานั่งตรงนี้ก่อนนะคะ"สายตาคมคู่นั้นอ่อนลง โทมัสยอมเดินตามแรงจูงมือของวาดฝันไปนั่งลงบนเตียงนอนภายในห้องของเธอ โดยมีเธอหย่อนกายนั่งลงบนต้นขาทั้งสองหันหน้ามองสบตากัน"พอจะบอกฝันได้ไหมคะว่าเราจะไปดูงานที่ไหนกัน""หัวหิน"โทมัสตอบเสียงห้วนหันหน้ามองไปทางอื่นด้วยความขุ่นเคืองใจเมื่อเธอทำราวกับว่าไม่อยากไปดูงานกับเขา"ไปเที่ยวทะเลแบบนี้ฝัน
Terakhir Diperbarui : 2025-04-20คนคุ้นเคย บทที่29
หลังจากดูงานเสร็จไม่ทันที่ทั้งคู่จะได้เที่ยวพักอย่างมีความสุขก็มีเหตุให้โทมัสต้องบินกลับต่างประเทศโดยด่วนอย่างไม่มีกำหนดกลับ แต่ก่อนจะเดินทางโทมัสได้กำชับวาดฝันไม่ให้เธอเข้าไปวุ่นวายล้ำเส้นความเป็นส่วนตัวภายในบ้านและยังบอกเธอว่าหลังจากเขากลับมาจะพาเธอไปตรวจครรภ์ "แกต้องใช้เวลาที่คุณโทมัสเขาไม่อยู่นี่แหละหาเบาะแสว่าเขาเป็นใครมาจากที่ไหนกันแน่"มัดหมี่พูดขึ้นในขณะที่ทั้งคู่นัดเจอกันยังร้านอาหารภายในห้าง สองฝ่ามือเรียวเล็กกุมมือวางไว้บนตักอย่างคิดหนักเพราะมีบอดี้การ์ดเคยเฝ้าเอาไว้และไหนจะยังมีแม่บ้านนั้นอีก"ฉันกลัว""แกยังจะกลัวอะไรอีกวาดฝัน หรือแกจะทนอยู่กับผู้ชายที่ไม่รู้หัวนอนปลายเท้าชาติตระกูลของเขาอย่างนี้เหรอ""...""แกอยากรู้ไม่ใช่เหรอว่าคุณโทมัสแท้จริงแล้วเป็นใครกันแน่"วาดฝันนั่งคิดตามคำพูดของมัดหมี่ก่อนที่เธอตัดสินใจจะลักลอบเข้าไปค้นหาความจริงภายในห้องนอนของโทมัสในค่ำคืนนี้แกร็กประตูบานใหญ่ตรงข้ามกับห้องนอนของเธอถูกเปิดออกได้อย่างง่ายดาย ท่ามกลางความมืดมิดไร้แสงสว่างยิ่งยากต่อการมองเห็นแต่เมื่อโอกาสลอยเข้ามาหามีหรือวาดฝันจะพลาดโอกาสนี้ไป แสงสว่างจากไฟฉายในโทรศัพท์มือถือถูกนำม
Terakhir Diperbarui : 2025-04-20คนคุ้นเคย บทที่30
อาการที่ร้อนอบอ้าวทำให้วาดฝันรู้สึกหน้ามือจนต้องรีบจอดรถข้างทางหลังจากที่ขับออกมาจากวัดได้ไม่ถึงไหน เธอสัมผัสได้ถึงอัตราการเต้นของหัวใจที่ผิดจังหวะอีกทั้งยังอาการคลื่นใส่ตีขึ้นมาจุดลำคอเธอไม่รอช้ารีบตั้งสติควานหาถุงพลาสติกที่เตรียมไว้ยามฉุกเฉินออกมาอ้วก อ้วกหยาดน้ำตารินไหลพร้อมกับเสียงอาเจียนที่ดังขึ้นเป็นระลอก ครั้งนี้รู้สึกว่ามันจะหนักกว่าครั้งไหน ๆ เพราะมีหยาดเลือดไหลออกมาจากโพรงจมูกยิ่งเธอเช็ดมันก็ยิ่งไหล กว่าจะหยุดได้ก็ใช้เวลานานเกือบห้านาที"ทรมานจัง ฮึก"ใบหน้าซูบเซียวไร้สีเลือดซบลงบนพวงมาลัยลมหายใจอ่อนแรงคล้ายกับอาการของคนจะขาดใจตาย เพียงไม่นานเปลือกตาบางก็ปิดสนิทก่อนที่จะหลับไปพร้อมความเหนื่อยล้าก๊อก ก๊อกเสียงเคาะกระจกที่ดังขึ้นปลุกให้วาดฝันรู้สึกตัวตื่น เมื่อม่านตาปรับแสงได้ชัดก็เห็นว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งเคาะกระจกรถพยายามชะโงกหน้าสอดสายตามองภายในครืด"เป็นอะไรหรือเปล่าคะคุณ""มะ...ไม่เป็นอะไรค่ะขอโทษด้วยนะคะ""เข้ามาในร้านดื่มน้ำก่อนไหมคะ ดูเหมือนว่าคุณจะไม่สบาย""ไม่เป็นอะไรค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ"ผู้หญิงคนนั้นส่งยิ้มบาง ๆ ให้ก่อนจะหมุนตัวเดินกลับเข้าไปในร้านขายอาหารซึ่งอย
Terakhir Diperbarui : 2025-04-20คนคุ้นเคย บทที่31
จากวันเป็นสัปดาห์ จากสัปดาห์เป็นเดือนที่โทมัสบินกลับไปต่างประเทศ ชีวิตของเธอในตอนนี้มันว่างเปล่าไร้ชีวิตชีวา สีหน้าเศร้าหมองเหม่อมองไปยังนอกหน้าต่างสายฝนโหมกระหน่ำเทลงมาไม่ต่างอะไรกับเรื่องราวร้ายแรงในชีวิตของเธอตอนนี้ก๊อก ก๊อก ก๊อก"คุณวาดฝันคะ""ฝันไม่หิวค่ะ ป้าเอาไปเก็บได้เลย"น้ำเสียงเหนื่อยหอบเปล่งเสียงบอกป้าแม่บ้านก่อนร่างไร้เรี่ยวแรงของเธอนั้นจะล้มตัวลงนอนคว้าผ้าห่มผืนใหญ่ขึ้นมาคลุมให้โผล่พ้นแต่ศีรษะติ๊ด ติ๊ด ติ๊ดแต่ทว่าล้มตัวลงนอนได้ไม่นานโทรศัพท์เครื่องหรูก็มีเสียงเรียกเข้า ชื่อที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอทำให้เธอต้องจำใจกดรับแม้ลึก ๆ อยากจะกดตัดสายก็ตาม"ทำไมไม่ยอมทานข้าว"เสียงเข้มแทรกดังขึ้นทันทีเมื่อเธอกดรับสาย สงสัยแม่บ้านคงจะโทรศัพท์ไปรายงานโทมัสถึงได้ต่อสายหาเธออย่างด่วนจี๋"เงียบทำไมวาดฝัน ทำไมไม่ยอมทานข้าว""ฝันไม่หิว""อย่าทำตัวงี่เง่าคิดว่าตัวเองเป็นเด็กอายุสามขวบสักทีได้ไหม วาดฝัน"ริมฝีปากที่กำลังจะอ้าพูดเงียบลงฉับพลันแต่กลับมีน้ำตาเม็ดใสไหลออกมาแทน"ฉันไม่อยู่ด้วยแค่ไม่กี่วันชักจะทำตัวงี่เง่าเข้าทุกวัน นี่ถ้าฉันไม่อยู่สักเดือนเธอคงไม่กลายเป็นเด็กน้อยบ้านแตกไปแล้วหรืออย่
Terakhir Diperbarui : 2025-04-20
Bab terbaru
คนคุ้นเคย บทที่40
มีใครเคยบอกคุณไหมว่าให้ทำดีกับคนรักเอาไว้ให้มาก ๆ เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เราทั้งสองจะหมดบุญวาสนาตายจากกันไป ถึงครานั้นแม้เราอยากจะย้อนหมุนทวนเข็มนาฬิกาไปมากเท่าไหร่มันก็เป็นได้เพียงแค่ความคิดส่วนลึกของคนที่ยังมีลมหายใจอยู่เท่านั้นภายในห้องมืดทึบไร้ซึ่งแสงสว่างเปรียบเสมือนดั่งหัวใจของชายหนุ่มผู้นี้ ที่เอาแต่นั่งดูรูปคนรักพร้อมกับภาพอัลตร้าซาวด์ลูกน้อยซึ่งติดอยู่บนแผ่นกระดาษในสมุดฝากครรภ์เสียงสะอื้นร่ำไห้ยังคงดังติดต่อกันทุกวันทุกเวลานับตั้งแต่คนรักตัดสินใจโบกมือลาโลกใบนี้โดยไม่คิดจะหวนกลับมาหาหรือปรับความเข้าใจ"ฮึก ขอโทษ"หัวใจที่เต้นรัวแรงและความรู้สึกเจ็บปวดราวกับถูกคมมีดกรีดแทงเกิดขึ้นเพราะอะไรมีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้ดีอยู่แก่ใจ"ขอโทษที่ทำร้าย"น้ำตาหยดหนึ่งร่วงหล่นลงบนฝ่ามือด้วยความรู้สึกรวดร้าวอาลัยหัวใจของเขาร่วงดิ่งลงสู่ห้วงทะเลลึก"กลับมานะ กลับมารักกันเหมือนเดิม""...""ขอโทษที่โกหก ขอโทษที่เอาแค่ทำร้าย ขอโทษที่ปากบอกว่าไม่รัก""...""ผู้ชายสารเลวคนนี้ยังรักวาดฝันสุดหัวใจนะรู้ไหม"น่าเศร้ายิ่งนักที่เธอไม่ทันได้ฟังคำบอกรักจากปากของเขา ความโกรธแค้นเปรียบเสมือนเกาะกำแพงสูงใหญ่คอ
คนคุ้นเคย บทที่39
พิธีในช่วงเช้าใกล้จะเริ่มขึ้น เหล่าขบวนขันหมากของเจ้าบ่าวเดินทางมาถึง ใบหน้าของเจ้าบ่าวประดับด้วยรอยยิ้มพลอยทำให้ท่านอาร์มันโด้และแองเจลิน่าสบายใจเมื่อท่านทั้งสองได้รับข่าวดีเรื่องล้มเลิกการแก้แค้น ส่วนเรื่องในอดีตของชัชชัยปล่อยให้เป็นไปตามหน้ากระบวนการของเจ้าหน้าที่ตำรวจ"แดดดี้ดีใจนะที่ลูกคิดได้และยอมปล่อยวาง""ผมต้องขอขอบคุณแดดดี้กับมัมมากเลยนะครับที่คอยเตือนสติไม่ทำให้ผมหลงทำผิดไปมากกว่านี้""ที่มัมกับแดดดี้คอยกล่าวตักเตือนก็เพราะไม่อยากให้ลูกทำผิดพลาด แม้เราจะมีเงินมีอำนาจมากเท่าไหร่แต่มันก็ไม่สามารถช่วยให้เราย้อนเวลากลับไปแก้ไขอะไรได้"คำสอนของท่านทั้งสองช่วยฉุดดึงไม่ให้เขาทำร้ายผู้หญิงที่ตนเองรักไปมากกว่านี้ "ผมไม่รู้จะพูดยังไงดี ผมเองก็รู้สึกเสียใจอยู่ไม่น้อยที่ทำร้ายเธอ""มัมอยากจะขอให้ลูกเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นบทเรียน ต่อไปภายในภาคหน้าลูกจะต้องมีสติให้มากกว่านี้จะได้ไม่ทำผิดพลาดอีก มัมรักลูกนะโทมัส""แดดดี้ก็รักลูกเหมือนกัน"โทมัสอ้าแขนโอบกอดท่านทั้งสองด้วยความรัก แม้จะไม่ใช่พ่อแม่แท้ ๆ แต่ท่านทั้งสองก็เลี้ยงดูเขามาคอยเติมเต็มความรักให้อย่างไม่ขาดหายเช่นเดียวกับคามิล่าบุตรสาวแท้
คนคุ้นเคย บทที่38
ป้านวลทำตามความต้องการของวาดฝันเธอนำซองใส่สิ่งของมาฝากไว้กับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเป็นคนสนิทของโทมัสพร้อมกำชับไว้อย่างดีว่าให้ส่งซองใส่สิ่งของในซองนี้ให้โทมัสในตอนเวลาเสร็จจากงานแต่งงาน"ป้าเป็นใครกัน""ป้าชื่อป้านวล เป็นคนรับใช้ของคุณหนูวาดฝัน"มือขวาคนสนิทก้มมองสิ่งขอภายในมือก่อนจะเก็บเข้ากระเป๋าเสื้อสูทรักษามันไว้อย่างดีรอนำส่งให้กับผู้เป็นเจ้านายในวันพรุ่งนี้ตามความต้องการของหญิงสาว"โทมัส ลูกคิดดีแล้วเหรอหนูวาดฝันเธอไม่รู้อะไรด้วยเลยนะ"อาร์มันโด้เอ่ยแย้มขึ้นทันทีเมื่อเขาเดินทางมาถึงประเทศไทยพร้อมกับภรรยาเพื่อเป็นผู้ใหญ่ฝ่ายเจ้าบ่าวในพิธีการแต่งงาน"เธอกับพ่อของเธอคือคนละคน ลูกอย่าเอาความแค้นมาปิดบังความรักถ้าพรุ่งนี้เกิดอะไรขึ้นมันไม่สามารถย้อนเวลากลับมาแก้ไขอะไรได้แล้วนะ"แองเจลิน่าเกลี้ยกล่อมลูกชายเพราะไม่อยากให้โทมัสทำผิดไปมากกว่านี้ แม้การกระทำจะบอกว่าเกลียดและไม่ต้องการแต่ทั้งคู่รู้ดีว่าโทมัสยังรักวาดฝันเพียงแค่เจ้าตัวปากแข็งไม่ยอมรับความจริงเท่านั้น"คิดให้ดีนะโทมัส ล้มล้างความคิดในตอนนี้ก็ยังไม่สายแดดดี้ไม่อยากเห็นลูกเสียใจไปตลอดชีวิตนะลูก"ถ้อยคำสั่งสอนของบิดาและมารดาบุญธรรมเริ่ม
คนคุ้นเคย บทที่37
"ตอนนี้นายชัชชัยไปรับตัวคุณวาดฝันกลับมาอยู่ที่บ้านแล้วครับท่าน""ดี ฉันจะได้จัดการพวกมันทั้งสองคนเลยทีเดียว""แต่ท่านครับ คุณวาดฝันเธอกำลังตั้งท้องท่านคิดดีแล้วหรือครับที่จะ"ปัง"ชีวิตของกูต้องพังย่อยยับเพราะพวกมัน พี่สาวของกูต้องมาผูกคอยตาย กูต้องสูญเสียพี่สาวและลูกในท้องไปพร้อม ๆ กัน""...""พ่อของมันลงมือฆ่าพ่อแม่ของกูอย่างเลือดเย็น แล้วมึงคิดจะให้กูปรานีคนอย่างพวกมันสองคนอย่างนั้นเหรอ ฮะ"ความคับแค้นใจถูกกลั่นออกมาเป็นน้ำตา ภาพการตายในอดีตของครอบครัวมันยังคอยตามติดชีวิตของเขาไม่เคยเลือนหายไปไหน"แต่คุณวาดฝันเธอน่าสงสาร เธอไม่รู้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับความเลวที่พ่อของเธอได้ทำ""แดดดี้ส่งให้มึงมาพูดเกลี้ยกล่อมกูใช่ไหม"ลูกน้องคนสนิทยืนก้มหน้าอย่างจำยอม แม้อาร์มันโด้จะอยู่ห่างออกไปไกลแต่เรื่องที่เกิดขึ้นภายในบ้านเขารับรู้มันทั้งหมดผ่านการรายงานของบอดี้การ์ด"เธอเป็นคนรักของนายท่าน ผมรู้ว่านานท่านยังคงรักเธออยู่ อย่าทำร้ายผู้หญิงตัวเล็ก ๆ เลยนะครับ""ออกไป""อย่าทำร้ายคุณวาดฝันกับคุณหนูเลยนะครับท่าน ท่านยังรักคุณวาดฝันอยู่ไม่ใช่เหรอครับ""กูไม่ได้รักเธอแล้ว มึงออกไปจัดการทุกอย่างตามที่กูสั
คนคุ้นเคย บทที่36
ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูไม้ดังขึ้นปลุกให้วาดฝันรู้สึกตัวตื่นนอนในยามรุ่งเช้า "ใครคะ""หนูเอาอาหารมาส่งค่ะ"เสียงคุ้นเคยของพนักงานหญิงดังขึ้นมาจากทางด้านหน้าของประตู โดยที่วาดฝันไม่ได้เอะใจหรือนึกสงสัย เธอก้าวขาลงจากเตียงรีบเดินไปเปิดประตูให้พนักงานสาวที่มักจะมาส่งอาหารให้เธอในทุก ๆ เช้า "คุณพ่อ"ริมฝีปากเรียวเปล่งเสียงเรียกชื่อของบิดาเมื่อเห็นว่าท่านกำลังยืนประกบหลังพนักงานผู้หญิงคนนั้นแถมยังมองมาที่เธอด้วยสายตาแข็งกระด้าง"นี่เงินของเธอ""ขอบคุณค่ะ"พนักงานสาวคนนั้นคว้าเงินอย่างลุกลี้ลุกลนรีบวิ่งออกไปโดยทันทีหลังจากได้รับเงินค่าจ้างเสร็จ"คุณพ่อมาที่นี่ได้ยังไงคะ""พ่อต้องเป็นคนถามลูกมากกว่าวาดฝันว่าลูกกำลังเล่นอะไรอยู่ ทำไมถึงได้หนีออกมาจากบ้านของคุณโทมัสเขาแบบนั้น""เขาให้คุณพ่อมาตามหนูเหรอคะ"ริมฝีปากซีดเซียวเม้มเขาหากันด้วยความประหม่า สองเท้าเล็กก้าวถอยหลังหมายจะปิดประตูหนีแต่ลูกน้องผู้ภักดีของผู้เป็นพ่อไม่ยอมให้เธอทำแบบนั้น"หนูต้องกลับไปกับพ่อเดี๋ยวนี้วาดฝัน นี่คือคำสั่ง""ปล่อยหนูไปเถอะนะคะคุณพ่อ อย่าส่งตัวหนูไปให้ผู้ชายคนนั้นเลย"เธอวิงวอนแผ่วเบาด้วยความร้าวราน หัวใจเธอพลันดิ่งว
คนคุ้นเคย บทที่35
อ้วก อ้วกเสียงอาเจียนอย่างรุนแรงดังขึ้นภายในห้องน้ำพร้อมกับหยาดเลือดกำเดาไหลทะลักออกมา เส้นผมสีดำสนิทขับดวงหน้าซีดให้ขาวดังหิมะ ความมืดมิดไร้ขอบเขตกำลังห้อมล้อมรอบตัวของเธอเมื่อผลตรวจเลือดในครั้งนี้เป็นไม่น่ายินดีสำหรับคุณแม่ตั้งครรภ์อย่างเธอเลยสักนิด'คนไข้คิดดีแล้วหรือครับ ตอนนี้เซลล์มะเร็งมันลุกลามจนน่าเป็นห่วงถ้าคนไข้ยืนยันจะรักษาเด็กในครรภ์เอาไว้หมอเกรงว่า''ฝันไม่เป็นอะไรค่ะคุณหมอ ฝันทนได้''แต่ถ้าคนไข้ไม่รักษา ทั้งตั้งคนไข้เองรวมไปถึงเด็กอาจจะ...''แล้วมันจะมีประโยชน์อะไรล่ะคะ ในเมื่อฝันไม่สามารถเลือกทางไหนได้'ไม่ว่าตอนนี้หรือตอนไหนชีวิตของเธอมันก็จะต้องเกิดความสูญเสียขึ้น'ขอร้องเถอะค่ะหมอ เมตตาคนที่กำลังใกล้จะตายอย่างฝันด้วยเถอะนะคะ'"แม่ขอโทษนะลูก ถ้าหากชาติหน้ามีจริงขอให้เราสองคนได้เกิดมาเป็นแม่ลูกอย่าให้ได้มีเหตุร้ายทำให้เราสองคนต้องพลัดพรากกันอีกเลย"เธอไม่เคยท้อแท้หรือสิ้นหวังอะไรเท่านี้มาก่อน ชะตาชีวิตคงลิขิตให้เธอได้เจอแต่กับความทุกข์ไร้ความสุขจนวินาทีสุดท้ายสองเท้าก้าวไปยังเตียงนอนหลังจากจัดการอาบน้ำแต่งตัวในชุดใหม่แต่ใบหน้าสวยยังคงขาวซีดไม่มีชีวิตชีวา ขอบดวงตาบวมช้ำ
คนคุ้นเคย บทที่34
ใบหน้าซีดเผือดไร้สีเลือดเติมแต่งดูน่าเป็นห่วงในสายตาของป้าแม่บ้านเมื่อเห็นว่าวาดฝันนั้นต้องลุกขึ้นมาทำอาหารให้กับเอ็มม่าตั้งแต่เช้าตรู่ทั้งที่เธอนั้นยังตั้งท้องอ่อน ๆ"ให้ป้าทำเองจะดีกว่านะคะคุณวาดฝัน""ไม่เป็นอะไรค่ะป้า นี่มันเป็นหน้าที่ของฝัน"น้ำเสียงแหบแห้งเอ่ยตอบพร้อมกับตัดวางจานอาหารลงบนโต๊ะ"ได้ยังไงกันคะ คุณฝันของป้าไม่ใช่แม่บ้านอีกทั้งกำลังท้องกำลังใส่ไปนั่งพักเถอะค่ะเดี๋ยวป้าทำต่อเอง""ฝันยังไหวค่ะอีกเดี๋ยวก็จะเสร็จแล้ว"สายตาของแม่บ้านมองวาดฝันจัดโต๊ะอาหารสำหรับสองท่านด้วยความเหนื่อยใจ แม้เธออยากเข้าไปช่วยแต่กลับถูกวาดฝันปฏิเสธใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงในที่สุดวาดฝันก็จัดเตรียมโต๊ะอาหารเสร็จและเป็นเวลาที่เธอนั้นต้องทานข้าวเช้าและทานยาบำรุงครรภ์"สายจนป่านนี้แล้วทำไมยังไม่ตื่นกันอีก"ป้าแม่บ้านขมุบขมิบพูดหลังจากเก็บจานอาหารของวาดฝันที่ทานเสร็จไปล้าง"คุณโทมัสคงเดินทางมาเหนื่อย ๆ ก็คงอยากจะพักถ้าหากพวกเขาตื่นแล้วเราค่อยเอาอาหารมาอุ่นเอาใหม่ก็ได้ค่ะป้า""ก็คงต้องเป็นอย่างนั้นค่ะ ว่าแต่คุณฝันมีนัดตรวจครรภ์เมื่อไหร่อีกคะ""อาทิตย์หน้านี้ล่ะค่ะ ป้าถามทำไมหรือคะ""เปล่าหรอกค่ะ ป้าแค่ตื่
คนคุ้นเคย บทที่33
วันเวลาผ่านไปร่วมสองเดือน วันนี้วาดฝันตื่นเช้ากว่าทุกครั้งหลังจากได้รับข่าวว่าโทมัสกำลังจะเดินทางกลับมา ใบหน้าของเธอดูสดใสกว่าครั้งไหน ๆ ร่างกายผมบางอยู่ในชุดคลุมท้องสีชมพูลายดอกเดซีสีหวานดูเบ่งบานมีชีวิตชีวามากกว่าทุกครั้ง"คุณฝันไปนั่งพักเถอะค่ะ เดี๋ยวทางนี้ป้าจัดการเอง""ไม่เป็นอะไรค่ะป้า ฝันอยากช่วยป้าทำ"สองมือกำลังระวิงในการจัดโต๊ะอาหารต้อนรับการกลับมาของเจ้าของบ้าน "วันนี้ดูคุณฝันมีความสุขเป็นพิเศษนะคะ""ดูออกขนาดนั้นเลยเหรอคะป้า"ริมฝีปากฉีกยิ้มกว้างจนตาหยี่เธอมีความสุขที่สุดเมื่อรู้ว่าชายหนุ่มกำลังเดินทางกลับมาหลังจากจัดโต๊ะอาหารเสร็จก็ใกล้จะถึงเวลา หญิงสาวออกไปยืนเฝ้ารอชะเง้อคอมองหาว่าเมื่อไหร่รถของชายหนุ่มจะมา ตลอดเวลาสามเดือนที่เขาไม่อยู่มันทำให้เธอรู้สึกแปลกประหลาดราวกับว่าขาดอะไรไปยิ่งพอมาได้รู้ว่าเขาคือคนรักก็ยิ่งจะทำให้หัวใจตื่นตระหนักเฝ้ารอเขากลับมาอยู่ทุกเช้าค่ำ"มาแล้ว"ริมฝีปากสวยคลี่ยิ้มกว้างเมื่อเห็นรถคันหรูขับเข้ามาจอดตรงหน้าบ้าน หัวใจดวงน้อยเต้นสั่นระรัวมือไม้ไม่รู้จะวางไว้ตรงไหนเมื่อเห็นร่างของชายหนุ่มเปิดประตูเดินลงมาจากรถด้วยท่าทีสง่างามดังเทพบุตรแต่แล้วความด
คนคุ้นเคย บทที่32
ยิ่งเวลาผ่านไปร่างกายของวาดฝันยิ่งซูบผอม จะมีเพียงแต่หน้าท้องของเธอเท่านั้นที่เริ่มนูนเด่นออกมาให้เป็นที่จับตาของทุกคน"ข้าวต้มกุ้งร้อน ๆ ไม่ใส่กระเทียมเจียวไม่ใส่ต้นหอมเสร็จแล้วค่ะคุณฝัน""ขอบคุณป้ามากเลยนะคะ""มาค่ะเดี๋ยวป้าช่วย"ป้าแม่บ้านรีบเข้ามาช่วยพยุงร่างอ่อนแรงของวาดฝันให้ลุกขึ้นนั่งพร้อมกับช่วยจัดท่าให้นั่งได้สะดวก ข้าวต้มกุ้งร้อน ๆ ส่งกลิ่นหอมแต่วาดฝันกลับทานเข้าไปได้เพียงไม่กี่คำเท่านั้นก็ต้องอาเจียนออกมา"ว้าย คุณวาดฝัน"ป้าแม่บ้านหวีดร้องด้วยความตกใจรีบตรู่เข้าไปช่วยลูบแผ่นหลังแววตาของเธอนั้นยามมองร่างเล็กเต็มไปด้วยความรักความเอ็นดูและความรู้สึกสงสารในเวลาเดียวกัน"ไหวไหมคะ ให้ป้าเรียกบอดี้การ์ดให้พาคุณฝันไปหาหมอดีไหม""ฮึก ฝันไม่เป็นอะไรค่ะป้า""จะไม่เป็นอะไรได้ยังไงคะ คุณฝันแพ้ท้องหนักมาติดต่อกันหลายวันแล้วนะคะ ข้าวปลาก็ทานได้ไม่กี่คำ ดูสิร่างกายผอมแห้งไปหมดแล้ว"ร่างเล็กเหลือแต่ผิวหนังห่อหุ้มกระดูกผลพวงมาจากการแพ้ท้องอย่างหนักบวกกับผลข้างเคียงของมะเร็งเม็ดเลือดขาวซึ่งทำให้ร่างกายของเธอแทบจะลุกไม่ไหว"ฝันไม่เป็นอะไรจริง ๆ ค่ะป้า เดี๋ยวทานยาแก้แพ้ก็คงหาย""อดทนอีกนิดนะคะคุ
