Share

บทที่11

last update Huling Na-update: 2025-04-20 09:35:16

พรึ่บ

"วาดฝัน"รูปหน้าหล่อเหลาหันมองไปยังทางอื่น ภาพประติมากรรมชั้นเอกตรงหน้าทำให้หัวใจแกร่งเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งจนแทบจะทะลุออกมาอยู่นอกอก เมื่อชุดนอนตัวถูกถอดออกมากองตรงเอวคอด ดอกบัวตูมพอดีมือชี้เด่นทำเอาชายหนุ่มต้องกลืนน้ำลาย

"ใส่เสื้อผ้าเถอะนะฝัน"

"ทำไมล่ะ กล้าไม่ต้องการฝันเหรอ"วาดฝันวางฝ่ามือเล็กลงบนแผงอกอัดแน่นไปด้วยมัดกล้ามของแฟนหนุ่ม ดวงตากลมโตคู่นั้นชั่งเย้ายวนจนต้นกล้าใจหวั่นไหว

"อย่าทำแบบนี้ เราสองคนยังเด็ก"วาดฝันส่ายหน้าปฏิเสธถอดชุดนอนตัวสวยผ่านทางศีรษะ ร่างเพรียวบางมีส่วนเว้าส่วนโค้งผิวขาวอมชมพูปีนป่ายขึ้นไปนั่งคร่อมร่างของแฟนหนุ่มโดยหันหน้าเข้าหากัน ฝ่ามือเล็กดันดวงหน้าหล่อเหลาของต้นกล้าให้หันมาสบสายตา

"มองฝันสิกล้า แล้วบอกฝันมาว่ากล้าไม่ต้องการฝันจริง ๆ "

"วาดฝัน"น้ำเสียงแหบพร่าเรียกชื่อของคนรักเมื่อเธอคว้ามือใหญ่ไปกอบกุมเต้าอวบทั้งสองข้าง

"สัมผัสมันสิกล้า มันเป็นของกล้านะ"หญิงสาวบดเบียดกายเข้าหาโน้มศีรษะลงไปประกบริมฝีปากบดจูบ ปลายลิ้นเล็กสอดแทรกดูดดึงดื่มด่ำกับความหอมหวานอย่างใจกล้าไร้ความกลัว

"ฝันรักต้นกล้านะ"ฝ่ามือใหญ่นวดคลึงเต้าอวบพอดีมือริมฝีปากของทั้งคู่ดูดดึงตวัดแลก
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Kaugnay na kabanata

  • คนคุ้นเคย   บทที่12

    บรรยากาศในยามเช้าเต็มไปด้วยกลิ่นอายของความรักของทั้งสอง หญิงสาววัยใสอยู่ในชุดเดรสสีชมพูกระโปรงบานแต่งหน้าโทนเดียวกันยิ้มอย่างร่าเริงไม่ต่างอะไรจากแฟนหนุ่มซึ่งทั้งสองได้พากันมาฉลองครบรอบหนึ่งปีที่คบเป็นแฟนกัน ณ ที่ห้างสรรพสินค้าชื่อดังกลางเมืองกรุง"อยากได้อะไรเป็นของขวัญไหม"ต้นกล้าเอ่ยถามแฟนสาวหลังจากทั้งคู่เดินเที่ยวด้วยกันมาสักพักใหญ่ เขาไม่ได้เตรียมของขวัญไว้ล่วงหน้าเพราะตั้งใจจะให้เธอเลือกด้วยตนเอง"ถามแบบนี้อย่าบอกนะว่าไม่ได้เตรียมของขวัญมา"วาดฝันหันไปมองแฟนหนุ่มคิ้วสวยขมวดยุ่งทำปากยื่นเมื่อเห็นแฟนหนุ่มพยักหน้า"ต้นกล้า""อย่าพึ่งคิดไปเองว่าไม่สนใจหรือไม่ได้รักกัน"ชายหนุ่มเอ่ยปรามจูงมือแฟนสาวไปนั่งยังเก้าอี้ที่ทางห้างเตรียมไว้ให้สำหรับลูกค้าได้นั่งพัก"ไม่เอาสิไม่งอนกัน ที่กล้าไม่ได้เตรียมของขวัญมาให้เพราะกล้าอยากให้ฝันเลือกด้วยตัวเองมากกว่า ถ้าหากกล้าเตรียมมาก็กลัวว่าฝันจะไม่ถูกใจ"ต้นกล้ารีบอธิบายยาวเหยียด เพราะเขาเป็นผู้ชายแข็งทื่อไม่รู้ว่าผู้หญิงส่วนมากชอบอะไร จะให้ไปถามเพื่อนก็คงไม่ได้ความสู้ให้เธอเลือกแล้วเขาออกเงินซื้อให้เสียดีกว่า"กล้าซื้ออะไรให้ขวัญก็ชอบทั้งนั้นแหละ"วาดฝ

    Huling Na-update : 2025-04-20
  • คนคุ้นเคย   บทที่13

    ปัง ปัง ปังเสียงปืนดังขึ้นกันติดต่อหลายนัดคร่าชีวิตของศัตรูหลายชีวิตโดยชายหนุ่มผู้มีรูปหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตร ผิวขาวดั่งราวกับหญิงสาวแต่แววตาดำขลับคู่นั้นของเขากลับไร้ความรู้สึกปึกรถหรูสีดำขับเคลื่อนไปสู่ท้องถนนอีกครั้งหลังจากมีลูกน้องกระจอกฝั่งศัตรูดักทำร้ายหมายจะพรากชีวิตของ 'โทมัส'ชายหนุ่มผู้ขึ้นชื่อเรื่องความโหดเหี้ยมบุตรชายบุญธรรมของ อาร์มันโด้ พ่อค้าอาวุธสงครามรายใหญ่ที่ใครต่อใครต่างพากันเกรงขาม แต่ก็ยังมีคนกลุ่มน้อยคิดอยากจะลองดียึดอำนาจแต่ก็ไม่มีใครก้าวข้ามเข้ามาได้เพราะลูกชายบุญธรรมอย่างโทมัสคอยจัดการกวาดเรียบไม่ให้มีเหลือ"ท่านประธานคะ"น้ำเสียงแหบปนเซ็กซี่ของแม่สาวผมบลอนด์นามว่า ลิต้า เลขาสาวหุ่นสวยที่นั่งอยู่ด้านข้างเอ่ยเรียกชื่อผู้เป็นเจ้านายก่อนจะยื่นโทรศัพท์ซึ่งมีสายจาก อาร์มันโด้ผู้เป็นพ่อโทรเข้ามา"ครับ""เป็นยังไงบ้างได้ข่าวว่าถูกลอบดักทำร้าย""ผมส่งพวกมันไปลงนรกหมดแล้วครับ แด๊ดไม่ต้องเป็นห่วง""ได้ยินแบบนี้แด๊ดก็เบาใจ ถ้าว่างก็เข้ามาเยี่ยมที่บ้านบ้างนะ มัมกับคามิล่าเขาบ่นคิดถึง""ครับ"ใบหน้าเรียบนิ่งไม่แสดงอารมณ์หรือความรู้สึกอะไรออกมา แม้จะได้คุยกับผู้เป็นพ่อบ

    Huling Na-update : 2025-04-20
  • คนคุ้นเคย   บทที่14

    โทมัสในวัยยี่สิบแปดปีเขากลายเป็นคนเย็นชาไร้หัวใจตั้งแต่เกิดเรื่องในครั้งนั้น กว่ามันจะผ่านมาได้ในแต่ละวันชั่งยากเย็น ความคับแค้นภายในใจไม่มีวันลบเลือนให้จางหายครอบครัวของเขาต้องมาตายเพราะน้ำมือของผู้ชายคนเดียว ภาพถ่ายและคลิปวิดีโอของพี่สาวกับผู้ชายสารเลวคนนั้นถูกบันทึกไว้ในโทรศัพท์ของต้นน้ำเครื่องมือสื่อสารเพียงเครื่องเดียวที่เขานำพาติดตัวไปตลอดทุกที่ สมุดไดอารี่เล่มนั่นเขียนเรื่องราวทุกอย่าง ความรักอันสุดแสนจะหอมหวานและบอบช้ำจากพิษรักในตอนท้ายสุดจนต้องปลิดชีพตัวเองในตอนสุดท้ายสิบปีก็ยังไม่สาย ถ้าเขาจะกลับไปแก้แค้นให้สาสมกับสิ่งที่ผู้ชายคนนั้นได้ทำเอาไว้กับครอบครัวของเขา"เป็นอะไรไปโทมัส เครียดเรื่องงานหรือลูก"แองเจลิน่า มารดาบุญธรรมมองสีหน้าบุตรชายที่ครอบครัวได้อุปการะรับเลี้ยงมาด้วยความเป็นห่วง โทมัสรีบสลัดความคิดปรับสีหน้าให้เป็นปกติเมื่อเห็นว่าทุกสายตาภายในห้องรับประทานอาหารกำลังมองมาที่เขาเป็นจุดเดียว"เปล่าหรอกครับมัม ผมไม่ได้เป็นอะไร""แต่มัมเห็นลูกนั่งเหม่อ ไม่สบายใจเรื่องอะไรหรือเปล่าลูก""ผมปกติดีครับมัม"ริมฝีปากหยักขยับยิ้มส่งให้แม่บุญธรรม แต่สายตาของเขากลับมองเลยไปยังร่าง

    Huling Na-update : 2025-04-20
  • คนคุ้นเคย   บทที่15

    "วาดฝัน นั่นลูกจะไปไหน"เสียงเรียกทักท้วงทำให้ร่างเล็กในชุดเดรสสีชมพูแขนตุ๊กตาที่กำลังเดินลงบันไดมาหยุดชะงักหันไปมองทางต้นเสียงก็เห็นพ่อของตัวเองยืนพิงประตูห้องรับแขกมองมา"ฝันจะไปบริษัทค่ะ คุณพ่อมีอะไรหรือเปล่าคะ""แล้วฝันจะไปรถอะไร ให้พ่อเรียกโอโซนมารับลูกเอาไหม"วาดฝันหันไปมองหน้าผู้เป็นพ่อ สองเท้าเดินไปหยุดยืนอยู่ตรงหน้าด้วยแววตาขุ่นเคืองยามเมื่อท่านกำลังยัดเยียดใครบางคนให้เข้ามาในชีวิตของเธอ"ฝันบอกคุณพ่อกี่ครั้งแล้วคะ ว่าให้หยุดยัดเยียดผู้ชายคนอื่นเข้ามาในชีวิตของฝันสักที ฝันไม่ต้องการ""แต่โอโซนไม่ใช่ผู้ชายคนอื่น เขาเป็นว่าที่คู่หมั้นของลูกนะฝัน" "ต้องให้ฝันพูดอีกสักกี่ครั้งคะคุณพ่อถึงจะเข้าใจว่าฝันไม่มีวันหมั้นกับใครหรือผู้ชายคนไหนทั้งนั้น""แต่ฝันต้องหมั้นเพราะนี่คือคำสั่งของพ่อ"แววตาตัดพ้อมองหน้าผู้เป็นพ่อด้วยความเสียใจ วาดฝันไม่พูดอะไรหมุนตัวเดินออกมาจากตรงนั้นก่อนจะรีบขึ้นรถแล้วขับออกมารถมินิคูเปอร์สีหวานเลี้ยวจอดใต้ร่มไม้ใกล้หมู่บ้านซึ่งเป็นที่ประจำสำหรับการแอบร้องไห้สำหรับเธอไปแล้วในตอนนี้"ฮึก กล้านายหายไปอยู่ที่ไหน"ดวงตาเศร้ามองภาพถ่ายของคนรักในวัยมัธยมปลายซึ่งเป็นภาพท

    Huling Na-update : 2025-04-20
  • คนคุ้นเคย   บทที่16

    "ทำหน้าให้มันดี ๆ หน่อยสิคะเดี๋ยวทุกคนก็รู้หรอกว่าน้องวาดฝันโดนบังคับมา"โอโซนกระซิบพูดให้ได้ยินกันเพียงแค่สองคนหลังจากพวกเขาทั้งคู่เดินเข้ามาภายในงานของผู้มีเชื่อเสียงในระดับเดียวกัน "หึ เชิญนายสวมหน้ากากปั้นหน้ายิ้มไปคนเดียวเถอะ"ดวงหน้าสวยสะบัดหันมองไปทางอื่นด้วยความไม่ชอบใจ เธอถูกบังคับจากผู้เป็นพ่อให้เคียงคู่มาร่วมงาน แถมผู้ชายบ้าอำนาจอย่างโอโซนเข้าไปลากตัวเธอถึงในห้องโดยมีผู้เป็นพ่อเปิดทางให้มีหรือผู้หญิงตัวเล็ก อย่างเธอจะขัดใจได้สุดท้ายก็ต้องมาร่วมงานด้วยความไม่เต็มใจจะหนีกลับก็ไม่ได้ "อ้าว โอโซนหลานรักวันนี้มาร่วมงานกับเขาด้วยหรือ แล้วผู้หญิงคนนี้คือ""สวัสดีครับคุณอา นี่คือน้องวาดฝันครับว่าที่คู่หมั้นของผมเอง""สวยใช้ได้เลยนี่"ดวงตากลมโตมองถลึงชายหนุ่มข้างกายอย่างไม่ชอบใจ แถมเขายังถือวิสาสะคว้าร่างของเธอเข้าไปโอบแม้จะพยายามแกะฝ่ามือใหญ่ที่โอบเอวเล็กของตัวเองเอาไว้แต่มันก็ชั่งยากเย็น"นี่นาย ปล่อยมือออกจากเอวของฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ""ถ้าไม่อยากให้พ่อของน้องวาดฝันเดือดร้อนก็ยอมทำตามความต้องการของพี่เสียดี ๆ "โอโซนกระซิบตอบก่อนจะกันไปพูดคุยกับแขกที่เดินเข้ามาทักทายส่งสายตาห้ามปรามไ

    Huling Na-update : 2025-04-20
  • คนคุ้นเคย   บทที่17

    "สวัสดีครับคุณวาดฝัน ผมโทมัสยินดีที่ได้รู้จักนะครับ"ดวงหน้าเรียวรูปไข่เงยมองจ้องหน้าหล่อเหลา เขาเป็นสุภาพบุรุษมีรูปลักษณ์งดงามไร้ที่ติทำเอาคนมองอย่างเธอรู้สึกใจสั่น เมื่อสบมองเข้ากับดวงตาดำขลับมีพลังอำนาจคู่นั้นทำเอาเนื้อตัวตามร่างกายหวาดหวั่นแทบจะล้มลงกองกับพื้น"น้องฝันครับ อย่าเสียมารยาทสินี่คุณโทมัสนักธุรกิจและนักลงทุนระดับโลกเลยนะ"อำนาจและบารมีล้วนเป็นที่น่าเกรงขามจนไม่มีใครอยากต่อสู้กับคนกลุ่มนี้ ทุกคนล้วนมีความต้องการปรองดองพึ่งพาอำนาจของอีกฝ่ายส่งผลให้กิจการของตัวเองพัฒนาต่อไปได้"สวัสดีค่ะคุณโทมัส ฝันต้องขอโทษด้วยนะคะที่เสียมารยาทในตอนแรก""ไม่เป็นอะไรครับ แต่ที่จริงแล้วไม่ต้องเรียกผมว่าคุณก็ได้นะครับเพราะดูแล้วอายุของเราคงรุ่นราวคราวเดียวกัน"รอยยิ้มแฝงไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมน้อยคนนักจะดูออกปรากฏขึ้นบนรูปหน้าหล่อเหลา ทำเอาคนมองถึงกับสายตาพร่า น้ำตาของวาดฝันแทบจะไหลออกมาเมื่อเห็นภาพของต้นกล้าซ้อนทับรูปหน้าของโทมัสอีกครั้ง"ดูท่าทางคุณวาดฝันจะไม่สบาย ให้คนของผมพาไปพักที่ห้องรับรองก่อนดีไหมครับ""ก็ดีเหมือนกันครับ ฝันเดี๋ยวน้องไปพักก่อนนะพี่มีธุระจะคุยกับคุณโทมัส"ฉันไม่ได้เป็นอะ..."

    Huling Na-update : 2025-04-20
  • คนคุ้นเคย   บทที่18

    "อุ๊ย คุณโทมัส"วาดฝันดีดตัวลุกขึ้นนั่งทันทีเมื่อเธอลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วเห็นว่าเป็นร่างของโทมัสนั่งอยู่โซฟาฝั่งตรงกันข้ามในมือของเขาถือโทรศัพท์ เขาใช้สายตาเหลือบมองมาก่อนจะเก็บโทรศัพท์เครื่องหรูใส่ในกระเป๋าเสื้อสูทด้านใน"ตื่นแล้วเหรอครับคุณวาดฝัน""เอ่อคือ ฝันหลับไปนานแค่ไหนคะ จริงสิแล้วนายโอโซน""คุณโอโซนเขามีธุระด่วนเลยขอตัวกลับไปก่อนแล้วครับ""กลับไปก่อนแล้ว"ดวงตากลมสวยกรอกมองบน นี่น่ะหรือคนที่พ่อของเธอบอกว่าดีนักดีหนาถ้าเธอฝากชีวิตไว้กับผู้ชายคนนี้จะเป็นผู้หญิงที่โชว์ดีมาก"บ้าที่สุด"มันอดโมโหไม่ได้จริง ๆ ไปลากเธอออกมาจากห้องแต่กลับพาเธอมาทิ้งไว้ที่นี่คนเดียว มันน่านัก"ฝันต้องขอโทษคุณโทมัสด้วยนะคะ""ขอโทษเรื่องอะไรครับ?"ถ้าเรื่องที่พ่อของคุณฆ่าพ่อแม่ของผมคำขอโทษเป็นร้อยเป็นพันคำมันใช้ไม่ได้ผล"ขอโทษเรื่องที่ขวัญทำตัวไม่เหมาะสม ขอโทษจริง ๆ นะคะ""ไม่เป็นอะไรหรอกครับ ผมไม่ได้ถือสาหาความอะไรคุณฝันอย่าคิดมากเลยครับ"ทั้งสองหยัดกายลุกขึ้นยืน วาดฝันรีบเก็บโทรศัพท์ใส่ในกระเป๋าของตัวเองเช็กดูความเรียบร้อย"จะไปกันเลยไหมครับ""ไปไหนคะ""คุณโอโซนฝากให้ผมไปส่งคุณวาดฝันที่บ้าน""มะ...ไม่เป็นไร

    Huling Na-update : 2025-04-20
  • คนคุ้นเคย   บทที่19

    บ้านหลังเก่าไม่ใหญ่มากไร้ความอบอุ่นเหมือนในวันวานได้กลับมาอยู่ในความครอบครองของเขาอีกครั้งหลังจากตกไปอยู่ในความครอบครองโดยมิชอบธรรมของคนที่มันทำลายครอบครัวของเขา "ผมได้บ้านของเรากลับคืนมาแล้วนะครับพ่อ แม่" "..." "พี่ต้นน้ำ ผมคิดถึงพี่จังเลย"น้ำตาของลูกผู้ชายหยดไหลลงมา สายตามองไปทางไหนก็ยังคงมีภาพในวันวานฉายเข้ามาในหัว ภาพครอบครัวแสนอบอุ่นมีกันสี่คนพ่อแม่ลูกนั่งทานข้าวด้วยกันอย่างมีความสุขนึกถึงตอนที่พ่อและเขานั่งดูบาสเกตบอลด้วยกันเพียงสองคน 'พ่อคอยดูนะ ผมจะเป็นนักบาสเกตบอลที่เก่งที่สุดให้ได้เลยคอยดู' 'หึ พ่อจะรอดูลูกประสบความสำเร็จของลูกนะต้นกล้า' 'ตัวเตี้ยแบบนี้จะไปเป็นนักบาสกับเขาได้ยังไงกัน แบร่' 'เดี๋ยวเถอะพี่ต้นน้ำ ตัวเองสูงมากนักหรือไง มานี่เลยนะ' 'อ้าว ๆ เด็ก ๆ หยุดทะเลาะกันได้แล้ว มาทานขนมกัน' ภาพถ่ายของครอบครัวในความทรงจำไม่เคยลบเลือนหายไป แม้ว่าผู้ชายใจร้ายคนนั้นได้เอาข้าวของทุกอย่างในบ้านขายทิ้งไปแต่ถึงอย่างไร้ทุกสิ่งอย่างมันยังคงตราตรึงในหัวใจของผู้ชายคนนี้ "ความเจ็บปวดที่ครอบครัวของเราได้รับ ผมจะเอาคืนมันให้สาสมกับสิ่งที่มันทำไว้กับครอบครัวของเรา" "..." "ผมสั

    Huling Na-update : 2025-04-20

Pinakabagong kabanata

  • คนคุ้นเคย   บทที่40

    มีใครเคยบอกคุณไหมว่าให้ทำดีกับคนรักเอาไว้ให้มาก ๆ เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เราทั้งสองจะหมดบุญวาสนาตายจากกันไป ถึงครานั้นแม้เราอยากจะย้อนหมุนทวนเข็มนาฬิกาไปมากเท่าไหร่มันก็เป็นได้เพียงแค่ความคิดส่วนลึกของคนที่ยังมีลมหายใจอยู่เท่านั้นภายในห้องมืดทึบไร้ซึ่งแสงสว่างเปรียบเสมือนดั่งหัวใจของชายหนุ่มผู้นี้ ที่เอาแต่นั่งดูรูปคนรักพร้อมกับภาพอัลตร้าซาวด์ลูกน้อยซึ่งติดอยู่บนแผ่นกระดาษในสมุดฝากครรภ์เสียงสะอื้นร่ำไห้ยังคงดังติดต่อกันทุกวันทุกเวลานับตั้งแต่คนรักตัดสินใจโบกมือลาโลกใบนี้โดยไม่คิดจะหวนกลับมาหาหรือปรับความเข้าใจ"ฮึก ขอโทษ"หัวใจที่เต้นรัวแรงและความรู้สึกเจ็บปวดราวกับถูกคมมีดกรีดแทงเกิดขึ้นเพราะอะไรมีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้ดีอยู่แก่ใจ"ขอโทษที่ทำร้าย"น้ำตาหยดหนึ่งร่วงหล่นลงบนฝ่ามือด้วยความรู้สึกรวดร้าวอาลัยหัวใจของเขาร่วงดิ่งลงสู่ห้วงทะเลลึก"กลับมานะ กลับมารักกันเหมือนเดิม""...""ขอโทษที่โกหก ขอโทษที่เอาแค่ทำร้าย ขอโทษที่ปากบอกว่าไม่รัก""...""ผู้ชายสารเลวคนนี้ยังรักวาดฝันสุดหัวใจนะรู้ไหม"น่าเศร้ายิ่งนักที่เธอไม่ทันได้ฟังคำบอกรักจากปากของเขา ความโกรธแค้นเปรียบเสมือนเกาะกำแพงสูงใหญ่คอ

  • คนคุ้นเคย   บทที่39

    พิธีในช่วงเช้าใกล้จะเริ่มขึ้น เหล่าขบวนขันหมากของเจ้าบ่าวเดินทางมาถึง ใบหน้าของเจ้าบ่าวประดับด้วยรอยยิ้มพลอยทำให้ท่านอาร์มันโด้และแองเจลิน่าสบายใจเมื่อท่านทั้งสองได้รับข่าวดีเรื่องล้มเลิกการแก้แค้น ส่วนเรื่องในอดีตของชัชชัยปล่อยให้เป็นไปตามหน้ากระบวนการของเจ้าหน้าที่ตำรวจ"แดดดี้ดีใจนะที่ลูกคิดได้และยอมปล่อยวาง""ผมต้องขอขอบคุณแดดดี้กับมัมมากเลยนะครับที่คอยเตือนสติไม่ทำให้ผมหลงทำผิดไปมากกว่านี้""ที่มัมกับแดดดี้คอยกล่าวตักเตือนก็เพราะไม่อยากให้ลูกทำผิดพลาด แม้เราจะมีเงินมีอำนาจมากเท่าไหร่แต่มันก็ไม่สามารถช่วยให้เราย้อนเวลากลับไปแก้ไขอะไรได้"คำสอนของท่านทั้งสองช่วยฉุดดึงไม่ให้เขาทำร้ายผู้หญิงที่ตนเองรักไปมากกว่านี้ "ผมไม่รู้จะพูดยังไงดี ผมเองก็รู้สึกเสียใจอยู่ไม่น้อยที่ทำร้ายเธอ""มัมอยากจะขอให้ลูกเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นบทเรียน ต่อไปภายในภาคหน้าลูกจะต้องมีสติให้มากกว่านี้จะได้ไม่ทำผิดพลาดอีก มัมรักลูกนะโทมัส""แดดดี้ก็รักลูกเหมือนกัน"โทมัสอ้าแขนโอบกอดท่านทั้งสองด้วยความรัก แม้จะไม่ใช่พ่อแม่แท้ ๆ แต่ท่านทั้งสองก็เลี้ยงดูเขามาคอยเติมเต็มความรักให้อย่างไม่ขาดหายเช่นเดียวกับคามิล่าบุตรสาวแท้

  • คนคุ้นเคย   บทที่38

    ป้านวลทำตามความต้องการของวาดฝันเธอนำซองใส่สิ่งของมาฝากไว้กับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเป็นคนสนิทของโทมัสพร้อมกำชับไว้อย่างดีว่าให้ส่งซองใส่สิ่งของในซองนี้ให้โทมัสในตอนเวลาเสร็จจากงานแต่งงาน"ป้าเป็นใครกัน""ป้าชื่อป้านวล เป็นคนรับใช้ของคุณหนูวาดฝัน"มือขวาคนสนิทก้มมองสิ่งขอภายในมือก่อนจะเก็บเข้ากระเป๋าเสื้อสูทรักษามันไว้อย่างดีรอนำส่งให้กับผู้เป็นเจ้านายในวันพรุ่งนี้ตามความต้องการของหญิงสาว"โทมัส ลูกคิดดีแล้วเหรอหนูวาดฝันเธอไม่รู้อะไรด้วยเลยนะ"อาร์มันโด้เอ่ยแย้มขึ้นทันทีเมื่อเขาเดินทางมาถึงประเทศไทยพร้อมกับภรรยาเพื่อเป็นผู้ใหญ่ฝ่ายเจ้าบ่าวในพิธีการแต่งงาน"เธอกับพ่อของเธอคือคนละคน ลูกอย่าเอาความแค้นมาปิดบังความรักถ้าพรุ่งนี้เกิดอะไรขึ้นมันไม่สามารถย้อนเวลากลับมาแก้ไขอะไรได้แล้วนะ"แองเจลิน่าเกลี้ยกล่อมลูกชายเพราะไม่อยากให้โทมัสทำผิดไปมากกว่านี้ แม้การกระทำจะบอกว่าเกลียดและไม่ต้องการแต่ทั้งคู่รู้ดีว่าโทมัสยังรักวาดฝันเพียงแค่เจ้าตัวปากแข็งไม่ยอมรับความจริงเท่านั้น"คิดให้ดีนะโทมัส ล้มล้างความคิดในตอนนี้ก็ยังไม่สายแดดดี้ไม่อยากเห็นลูกเสียใจไปตลอดชีวิตนะลูก"ถ้อยคำสั่งสอนของบิดาและมารดาบุญธรรมเริ่ม

  • คนคุ้นเคย   บทที่37

    "ตอนนี้นายชัชชัยไปรับตัวคุณวาดฝันกลับมาอยู่ที่บ้านแล้วครับท่าน""ดี ฉันจะได้จัดการพวกมันทั้งสองคนเลยทีเดียว""แต่ท่านครับ คุณวาดฝันเธอกำลังตั้งท้องท่านคิดดีแล้วหรือครับที่จะ"ปัง"ชีวิตของกูต้องพังย่อยยับเพราะพวกมัน พี่สาวของกูต้องมาผูกคอยตาย กูต้องสูญเสียพี่สาวและลูกในท้องไปพร้อม ๆ กัน""...""พ่อของมันลงมือฆ่าพ่อแม่ของกูอย่างเลือดเย็น แล้วมึงคิดจะให้กูปรานีคนอย่างพวกมันสองคนอย่างนั้นเหรอ ฮะ"ความคับแค้นใจถูกกลั่นออกมาเป็นน้ำตา ภาพการตายในอดีตของครอบครัวมันยังคอยตามติดชีวิตของเขาไม่เคยเลือนหายไปไหน"แต่คุณวาดฝันเธอน่าสงสาร เธอไม่รู้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับความเลวที่พ่อของเธอได้ทำ""แดดดี้ส่งให้มึงมาพูดเกลี้ยกล่อมกูใช่ไหม"ลูกน้องคนสนิทยืนก้มหน้าอย่างจำยอม แม้อาร์มันโด้จะอยู่ห่างออกไปไกลแต่เรื่องที่เกิดขึ้นภายในบ้านเขารับรู้มันทั้งหมดผ่านการรายงานของบอดี้การ์ด"เธอเป็นคนรักของนายท่าน ผมรู้ว่านานท่านยังคงรักเธออยู่ อย่าทำร้ายผู้หญิงตัวเล็ก ๆ เลยนะครับ""ออกไป""อย่าทำร้ายคุณวาดฝันกับคุณหนูเลยนะครับท่าน ท่านยังรักคุณวาดฝันอยู่ไม่ใช่เหรอครับ""กูไม่ได้รักเธอแล้ว มึงออกไปจัดการทุกอย่างตามที่กูสั

  • คนคุ้นเคย   บทที่36

    ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูไม้ดังขึ้นปลุกให้วาดฝันรู้สึกตัวตื่นนอนในยามรุ่งเช้า "ใครคะ""หนูเอาอาหารมาส่งค่ะ"เสียงคุ้นเคยของพนักงานหญิงดังขึ้นมาจากทางด้านหน้าของประตู โดยที่วาดฝันไม่ได้เอะใจหรือนึกสงสัย เธอก้าวขาลงจากเตียงรีบเดินไปเปิดประตูให้พนักงานสาวที่มักจะมาส่งอาหารให้เธอในทุก ๆ เช้า "คุณพ่อ"ริมฝีปากเรียวเปล่งเสียงเรียกชื่อของบิดาเมื่อเห็นว่าท่านกำลังยืนประกบหลังพนักงานผู้หญิงคนนั้นแถมยังมองมาที่เธอด้วยสายตาแข็งกระด้าง"นี่เงินของเธอ""ขอบคุณค่ะ"พนักงานสาวคนนั้นคว้าเงินอย่างลุกลี้ลุกลนรีบวิ่งออกไปโดยทันทีหลังจากได้รับเงินค่าจ้างเสร็จ"คุณพ่อมาที่นี่ได้ยังไงคะ""พ่อต้องเป็นคนถามลูกมากกว่าวาดฝันว่าลูกกำลังเล่นอะไรอยู่ ทำไมถึงได้หนีออกมาจากบ้านของคุณโทมัสเขาแบบนั้น""เขาให้คุณพ่อมาตามหนูเหรอคะ"ริมฝีปากซีดเซียวเม้มเขาหากันด้วยความประหม่า สองเท้าเล็กก้าวถอยหลังหมายจะปิดประตูหนีแต่ลูกน้องผู้ภักดีของผู้เป็นพ่อไม่ยอมให้เธอทำแบบนั้น"หนูต้องกลับไปกับพ่อเดี๋ยวนี้วาดฝัน นี่คือคำสั่ง""ปล่อยหนูไปเถอะนะคะคุณพ่อ อย่าส่งตัวหนูไปให้ผู้ชายคนนั้นเลย"เธอวิงวอนแผ่วเบาด้วยความร้าวราน หัวใจเธอพลันดิ่งว

  • คนคุ้นเคย   บทที่35

    อ้วก อ้วกเสียงอาเจียนอย่างรุนแรงดังขึ้นภายในห้องน้ำพร้อมกับหยาดเลือดกำเดาไหลทะลักออกมา เส้นผมสีดำสนิทขับดวงหน้าซีดให้ขาวดังหิมะ ความมืดมิดไร้ขอบเขตกำลังห้อมล้อมรอบตัวของเธอเมื่อผลตรวจเลือดในครั้งนี้เป็นไม่น่ายินดีสำหรับคุณแม่ตั้งครรภ์อย่างเธอเลยสักนิด'คนไข้คิดดีแล้วหรือครับ ตอนนี้เซลล์มะเร็งมันลุกลามจนน่าเป็นห่วงถ้าคนไข้ยืนยันจะรักษาเด็กในครรภ์เอาไว้หมอเกรงว่า''ฝันไม่เป็นอะไรค่ะคุณหมอ ฝันทนได้''แต่ถ้าคนไข้ไม่รักษา ทั้งตั้งคนไข้เองรวมไปถึงเด็กอาจจะ...''แล้วมันจะมีประโยชน์อะไรล่ะคะ ในเมื่อฝันไม่สามารถเลือกทางไหนได้'ไม่ว่าตอนนี้หรือตอนไหนชีวิตของเธอมันก็จะต้องเกิดความสูญเสียขึ้น'ขอร้องเถอะค่ะหมอ เมตตาคนที่กำลังใกล้จะตายอย่างฝันด้วยเถอะนะคะ'"แม่ขอโทษนะลูก ถ้าหากชาติหน้ามีจริงขอให้เราสองคนได้เกิดมาเป็นแม่ลูกอย่าให้ได้มีเหตุร้ายทำให้เราสองคนต้องพลัดพรากกันอีกเลย"เธอไม่เคยท้อแท้หรือสิ้นหวังอะไรเท่านี้มาก่อน ชะตาชีวิตคงลิขิตให้เธอได้เจอแต่กับความทุกข์ไร้ความสุขจนวินาทีสุดท้ายสองเท้าก้าวไปยังเตียงนอนหลังจากจัดการอาบน้ำแต่งตัวในชุดใหม่แต่ใบหน้าสวยยังคงขาวซีดไม่มีชีวิตชีวา ขอบดวงตาบวมช้ำ

  • คนคุ้นเคย   บทที่34

    ใบหน้าซีดเผือดไร้สีเลือดเติมแต่งดูน่าเป็นห่วงในสายตาของป้าแม่บ้านเมื่อเห็นว่าวาดฝันนั้นต้องลุกขึ้นมาทำอาหารให้กับเอ็มม่าตั้งแต่เช้าตรู่ทั้งที่เธอนั้นยังตั้งท้องอ่อน ๆ"ให้ป้าทำเองจะดีกว่านะคะคุณวาดฝัน""ไม่เป็นอะไรค่ะป้า นี่มันเป็นหน้าที่ของฝัน"น้ำเสียงแหบแห้งเอ่ยตอบพร้อมกับตัดวางจานอาหารลงบนโต๊ะ"ได้ยังไงกันคะ คุณฝันของป้าไม่ใช่แม่บ้านอีกทั้งกำลังท้องกำลังใส่ไปนั่งพักเถอะค่ะเดี๋ยวป้าทำต่อเอง""ฝันยังไหวค่ะอีกเดี๋ยวก็จะเสร็จแล้ว"สายตาของแม่บ้านมองวาดฝันจัดโต๊ะอาหารสำหรับสองท่านด้วยความเหนื่อยใจ แม้เธออยากเข้าไปช่วยแต่กลับถูกวาดฝันปฏิเสธใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงในที่สุดวาดฝันก็จัดเตรียมโต๊ะอาหารเสร็จและเป็นเวลาที่เธอนั้นต้องทานข้าวเช้าและทานยาบำรุงครรภ์"สายจนป่านนี้แล้วทำไมยังไม่ตื่นกันอีก"ป้าแม่บ้านขมุบขมิบพูดหลังจากเก็บจานอาหารของวาดฝันที่ทานเสร็จไปล้าง"คุณโทมัสคงเดินทางมาเหนื่อย ๆ ก็คงอยากจะพักถ้าหากพวกเขาตื่นแล้วเราค่อยเอาอาหารมาอุ่นเอาใหม่ก็ได้ค่ะป้า""ก็คงต้องเป็นอย่างนั้นค่ะ ว่าแต่คุณฝันมีนัดตรวจครรภ์เมื่อไหร่อีกคะ""อาทิตย์หน้านี้ล่ะค่ะ ป้าถามทำไมหรือคะ""เปล่าหรอกค่ะ ป้าแค่ตื่

  • คนคุ้นเคย   บทที่33

    วันเวลาผ่านไปร่วมสองเดือน วันนี้วาดฝันตื่นเช้ากว่าทุกครั้งหลังจากได้รับข่าวว่าโทมัสกำลังจะเดินทางกลับมา ใบหน้าของเธอดูสดใสกว่าครั้งไหน ๆ ร่างกายผมบางอยู่ในชุดคลุมท้องสีชมพูลายดอกเดซีสีหวานดูเบ่งบานมีชีวิตชีวามากกว่าทุกครั้ง"คุณฝันไปนั่งพักเถอะค่ะ เดี๋ยวทางนี้ป้าจัดการเอง""ไม่เป็นอะไรค่ะป้า ฝันอยากช่วยป้าทำ"สองมือกำลังระวิงในการจัดโต๊ะอาหารต้อนรับการกลับมาของเจ้าของบ้าน "วันนี้ดูคุณฝันมีความสุขเป็นพิเศษนะคะ""ดูออกขนาดนั้นเลยเหรอคะป้า"ริมฝีปากฉีกยิ้มกว้างจนตาหยี่เธอมีความสุขที่สุดเมื่อรู้ว่าชายหนุ่มกำลังเดินทางกลับมาหลังจากจัดโต๊ะอาหารเสร็จก็ใกล้จะถึงเวลา หญิงสาวออกไปยืนเฝ้ารอชะเง้อคอมองหาว่าเมื่อไหร่รถของชายหนุ่มจะมา ตลอดเวลาสามเดือนที่เขาไม่อยู่มันทำให้เธอรู้สึกแปลกประหลาดราวกับว่าขาดอะไรไปยิ่งพอมาได้รู้ว่าเขาคือคนรักก็ยิ่งจะทำให้หัวใจตื่นตระหนักเฝ้ารอเขากลับมาอยู่ทุกเช้าค่ำ"มาแล้ว"ริมฝีปากสวยคลี่ยิ้มกว้างเมื่อเห็นรถคันหรูขับเข้ามาจอดตรงหน้าบ้าน หัวใจดวงน้อยเต้นสั่นระรัวมือไม้ไม่รู้จะวางไว้ตรงไหนเมื่อเห็นร่างของชายหนุ่มเปิดประตูเดินลงมาจากรถด้วยท่าทีสง่างามดังเทพบุตรแต่แล้วความด

  • คนคุ้นเคย   บทที่32

    ยิ่งเวลาผ่านไปร่างกายของวาดฝันยิ่งซูบผอม จะมีเพียงแต่หน้าท้องของเธอเท่านั้นที่เริ่มนูนเด่นออกมาให้เป็นที่จับตาของทุกคน"ข้าวต้มกุ้งร้อน ๆ ไม่ใส่กระเทียมเจียวไม่ใส่ต้นหอมเสร็จแล้วค่ะคุณฝัน""ขอบคุณป้ามากเลยนะคะ""มาค่ะเดี๋ยวป้าช่วย"ป้าแม่บ้านรีบเข้ามาช่วยพยุงร่างอ่อนแรงของวาดฝันให้ลุกขึ้นนั่งพร้อมกับช่วยจัดท่าให้นั่งได้สะดวก ข้าวต้มกุ้งร้อน ๆ ส่งกลิ่นหอมแต่วาดฝันกลับทานเข้าไปได้เพียงไม่กี่คำเท่านั้นก็ต้องอาเจียนออกมา"ว้าย คุณวาดฝัน"ป้าแม่บ้านหวีดร้องด้วยความตกใจรีบตรู่เข้าไปช่วยลูบแผ่นหลังแววตาของเธอนั้นยามมองร่างเล็กเต็มไปด้วยความรักความเอ็นดูและความรู้สึกสงสารในเวลาเดียวกัน"ไหวไหมคะ ให้ป้าเรียกบอดี้การ์ดให้พาคุณฝันไปหาหมอดีไหม""ฮึก ฝันไม่เป็นอะไรค่ะป้า""จะไม่เป็นอะไรได้ยังไงคะ คุณฝันแพ้ท้องหนักมาติดต่อกันหลายวันแล้วนะคะ ข้าวปลาก็ทานได้ไม่กี่คำ ดูสิร่างกายผอมแห้งไปหมดแล้ว"ร่างเล็กเหลือแต่ผิวหนังห่อหุ้มกระดูกผลพวงมาจากการแพ้ท้องอย่างหนักบวกกับผลข้างเคียงของมะเร็งเม็ดเลือดขาวซึ่งทำให้ร่างกายของเธอแทบจะลุกไม่ไหว"ฝันไม่เป็นอะไรจริง ๆ ค่ะป้า เดี๋ยวทานยาแก้แพ้ก็คงหาย""อดทนอีกนิดนะคะคุ

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status