All Chapters of ลวงรักพี่เลี้ยง(จำเป็น): Chapter 1 - Chapter 10

สองเดือนต่อมามหาวิทยาลัยบรรยากาศภายในมหาวิทยาลัยวันนี้ดูคึกคักและครึกครื้นเป็นพิเศษ มีผู้คนมากมายทั้งนักศึกษาและพ่อค้าแม่ค้าในรั้วมหาวิทยาลัย เนื่องจากวันนี้เป็นวันซ้อมใหญ่ในการรับปริญญาของบัณฑิตทุกคนที่สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษานี้“อิง! ทางนี้!” เฟญ่าที่อยู่ในชุดครุยของคณะบริหารโบกมือให้กับเพื่อนสนิทที่กำลังยืนมองหาใครบางคนอยู่เฟญ่าหรือเฟย์สาวสวยประจำคณะบริหาร นอกจากเธอจะมีความสวยแล้วครอบครัวยังรวยระดับต้นๆ ของประเทศอีกด้วย แต่เธอก็ดันอาภัพเรื่องความรัก ถึงแม้จะตามจีบรุ่นพี่ที่เป็นถึงเพื่อนสนิทของพี่ชายมานานหลายปีแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะสมหวังเลยสักนิดอิงรักรีบวิ่งเข้าไปหาเพื่อนสนิทที่ยืนรออยู่ทันที เมื่อคืนเธอทำงานดึกไปหน่อยวันนี้ก็เลยมาช้าจนเกือบจะมาไม่ทันซ้อมใหญ่“ทำไมมาช้า” เอวาถามขึ้นมาด้วยความสงสัยเพราะปกติอิงรักจะเป็นคนที่ตรงเวลามาก ไม่เคยมาช้าหรือมาสายเลยสักครั้งเอวาหรือวาวาคือผู้หญิงที่น่ารักที่สุดในคณะบริหารก็ว่าได้ เธอมีใบหน้าเรียวสวยผิวขาว ตากลมโตราวกับตุ๊กตา ฐานะทางครอบครัวค่อนข้างดี และที่สำคัญคือยังโสด!“เมื่อคืนเลิกงานดึกไปหน่อย” อิงรักตอบเสียงเศร้าเพราะเธอได้นอนเพี

หลังจากเข้าห้องน้ำเสร็จอิงรักก็เดินกลับไปยังห้องอาหารห้องเดิมทันทีตุบ!“โอ๊ย!” อิงรักเผลอร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อเดินชนใครบางคนเข้าจนเธอเสียหลัก โชคดีที่เขาจับมือและช่วยเธอเอาไว้ทัน ไม่อย่างนั้นเธอคงล้มลงก้นกระแทกพื้นไปแล้ว“ขอโทษครับ” น้ำเสียงนุ่มนวลกล่าวขอโทษหญิงสาวทันที“ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะคะ” อิงรักส่ายหน้าตอบ ก่อนจะขอบคุณชายหนุ่มที่ช่วยเหลือเธอเอาไว้“ไม่เป็นไรครับ”ชายหนุ่มใบหน้าหล่อราวกับพระเอกที่หลุดออกมาจากนิยาย นัยตาสีน้ำตาลเข้มน่าหลงใหล จมูกโด่งเป็นสัน ผิวพรรณดีราวกับคนที่อาบน้ำวันละสิบรอบ เขาทั้งหล่อและดูดีจนอิงรักเผลอมองราวกับต้องมนต์เสน่ห์“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” ชายหนุ่มถามขึ้นมาด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นว่าหญิงสาวตรงหน้ายืนนิ่งและเงียบจนเกินไป“ไม่ค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ” เมื่อตั้งสติได้อิงรักก็รีบตอบและขอตัวเดินออกไปทันทีปล่อยให้ชายหนุ่มยืนงงและมองตามเธอด้วยความไม่เข้าใจ ที่อยู่ๆ เธอก็เดินหนีไปแบบนี้“ทำไมหน้าคุ้นๆ จังเลยอะ” อิงรักพูดกับตัวเองระหว่างทางเดิน ในหัวก็คิดวนไปวนมาเหมือนเคยเห็น เคยเจอหน้าที่ไหนมาก่อนร่างบางหยุดและยืนนิ่งอย่างใช้ความคิดอีกครั้ง ในสมองก็ประมวล

เช้าวันต่อมาอิงรักยืนรอเพื่อนรักมารับตามที่ตกลงกันเอาไว้ วันนี้เธอตื่นเช้ากว่าทุกวันเพื่อที่จะขนกระเป๋าของใช้และเสื้อผ้าลงมารออยู่ที่ด้านหน้าห้องพัก“มารอนานหรือยัง”เฟญ่าเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้ม ถึงเธอจะไม่ได้หางานตำแหน่งดีๆ ในบริษัทให้อิงรักทำ แต่ก็ถือว่าเธอได้ช่วยเพื่อนรักให้มีงานทำและเธอก็ได้พี่เลี้ยงคนใหม่ที่เธอไว้ใจมาช่วยดูแลหลานสาวอีกด้วย“ไม่นานหรอก” หญิงสาวยิ้มให้ก่อนจะยกกระเป๋าทั้งหมดที่มีเอาไว้บนรถให้เรียบร้อย“งั้นไปกันเลยนะ” เฟญ่าถามขึ้นเมื่ออิงรักเข้ามานั่งในรถข้างๆ เธอ“อื้ม” หญิงสาวพยักหน้าตอบด้วยความตื่นเต้น เธอไม่เคยเลี้ยงเด็กมาก่อนและกลัวว่าจะทำหน้าที่พี่เลี้ยงไม่ดีพอ“ไม่ต้องคิดมากนะ น้องเฟิร์สเป็นเด็กดีแล้วก็น่ารักมาก รับรองว่าอิงกับน้องเฟิร์สเข้ากันได้ดีอย่างแน่นอน” เฟญ่าพูดอย่างอารมณ์ดี“ขอบใจมากนะเฟย์” หญิงสาวพูดด้วยความรู้สึกซาบซึ้ง ไม่ว่าเธอจะลำบากหรือเดือดร้อนเฟญ่าก็คอยช่วยเหลือและอยู่ข้างๆ เธอเสมออิงรักกับเฟญ่าเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ตอนเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่ง เฟญ่าเป็นเพื่อนที่ดีและคอยช่วยเหลือเธออยู่ตลอดและการที่เธอตกลงมาเป็นพี่เลี้ยงในครั้งนี้ก็ถือว่าเป็นสิ่งต

เช้าวันต่อมาฟาร์ริกซ์ตั้งใจตื่นเช้ามาเล่นกับลูกสาว ตั้งแต่วันที่โรสรินจากไปหัวใจของเขาก็แตกสลายไม่เหลือชิ้นดี ตอนที่เธออยู่เขากลับทิ้งขว้างไม่เห็นค่า แต่พอเธอจากไปเขาก็โหยหาอยากได้เธอกลับมา แต่พอรู้ตัวทุกอย่างก็สายเกินไปถึงแม้ว่าชายหนุ่มจะตั้งใจทำทุกอย่างเพื่อให้โรสรินกลับมา แต่เธอก็ยังใจแข็งไม่ยอมกลับมาอยู่ด้วยกัน อาจจะเป็นเพราะอดีตที่เลวร้ายยังคงฝังอยู่ในใจเธอไม่เคยจางหายและเปรียบเสมือนกำแพงสูงที่ปิดกั้นเขาเอาไว้แต่ยังไงฟาร์ริกซ์ก็ไม่ยอมแพ้ เขาจะทำทุกอย่างเพื่อให้โรสรินกลับมาอยู่ด้วยกันและจะทำให้ครอบครัวอบอุ่นและสมบูรณ์แบบอีกครั้งให้ได้“ได้เวลาทานอาหารเช้าแล้วค่ะน้องเฟิร์ส” อิงรักเดินเข้ามาหาเด็กสาวที่กำลังนั่งเล่นกับคุณพ่ออยู่ภายในห้องนั่งเล่น“ฝากดูน้องเฟิร์สด้วยนะครับ” ฟาร์ริกซ์บอกพี่เลี้ยงพร้อมรอยยิ้ม“คุณพ่อจะไปไหนคะ ไม่ไปข้าวข้าวกับน้องเฟิร์สเหรอคะ” เด็กตัวเล็กหันไปถามคุณพ่อด้วยสายตาละห้อย“คุณพ่อจะไปอาบน้ำครับ” ฟาร์ริกซ์ตอบลูกสาวก่อนจะเดินแยกเข้าห้องของตัวเองชายหนุ่มไม่กล้าที่จะบอกลูกสาวไปตามตรงว่าเขานั้นมีงานด่วนที่จะต้องไปทำ ถึงแม้ว่าเขาจะพึ่งกลับมาและอยู่กับลูกสาวยังไ

หนึ่งเดือนต่อมาตั้งแต่น้องเฟิร์สมีพี่เลี้ยงคนใหม่เข้ามาคอยดูแล ทุกคนภายในบ้านหลังใหญ่ก็กลับบ้านกันบ่อยขึ้น ทำให้บ้านหลังใหญ่ที่เคยเงียบเหงาดูมีสีสันขึ้นมาจนน่าแปลกใจ ซึ่งการที่น้องเฟิร์สมีความสุขมากขึ้น ทุกคนในบ้านก็มีความสุขมากขึ้นเช่นกันส่วนอิงรักก็เริ่มปรับตัวได้ หน้าที่การทำงานก็เริ่มลงตัวมากขึ้น ผู้คนที่นี่ใจดีกับเธอมากทำให้เธอมีความสุขในการทำงานอย่างเห็นได้ชัดหัวใจดวงน้อยยังคงสั่นไหวและเต้นแรงทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้พี่ชายคนโตของเพื่อนสนิทอย่างเฟญ่า ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งได้รู้จักเธอก็เริ่มควบคุมหัวใจตัวเองไม่ได้ถึงครั้งแรกที่เจอกันจะเป็นเรื่องที่ไม่น่าประทับใจสำหรับเธอ แต่วันนี้ความรู้สึกของเธอได้เปลี่ยนไปแล้ว ถึงเขาจะดูนิ่งๆ ไม่ค่อยพูดและดูเงียบขรึม แต่พอเวลาอยู่กับหลานสาวเขาดูใจดี พูดเก่ง ราวกับเป็นคนละคนหลายครั้งที่อิงรักต้องคอยหักห้ามใจตัวเองเวลาที่อยู่ใกล้เขา ผู้ชายที่ทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงทุกครั้งและเขาก็เป็นคนที่ทำให้เธอรู้ว่ารักแรกเจอนั้นมีอยู่จริงอิงรักมองเด็กตัวเล็กที่นอนหลับอยู่บนเตียงกว้างด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรักและความเอ็นดู น้องเฟิร์สเป็นเด็กน่ารัก นับวันก็ยิ่