All Chapters of ลวงรักพี่เลี้ยง(จำเป็น): Chapter 21 - Chapter 30

เช้าวันต่อมาอิงรักตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดหัว ก่อนจะนอนทบทวนเหตุการณ์เมื่อคืนว่าเกิดอะไรกับเธอบ้าง แต่คิดยังไงเธอก็คิดไม่ออกสมองขาวโพลนไปหมดหญิงสาวทั้งท่าจะลุกขึ้นนั่งแต่ขยับร่างกายได้เพียงนิดเดียวก็รับรู้ได้ถึงความเจ็บแสบตรงกลางหว่างขา เป็นความรู้สึกเจ็บที่พอทนได้เธอก็ทำให้เธอสงสัยไม่น้อยร่างบางก้มมองร่างกายตัวเองที่ไร้สิ่งปกปิด เธอรีบดึงผ้าห่มกระชับร่างกายเอาไว้แน่นด้วยความตกใจ แต่เธอก็พยายามสูดลมหลายใจเข้าออกลึกๆ เพื่อตั้งสติ แล้วมองไปยังพื้นที่อีกฝั่งของเตียงนอนกว้าง“คุณฟินน์!”มือบางยกขึ้นป้องปากตัวเองด้วยความตกใจเมื่อเห็นฟินนิคซ์นอนอยู่ข้างๆ พื้นห้องเต็มไปด้วยเสื้อผ้าของเธอและเขา ซึ่งวางกระจัดกระจายไปทั่วห้อง ผ้าปูที่นอนบนเตียงก็ยับยู่ยี่ไปหมด พร้อมกับมีคราบต่างๆ ที่เธอพอจะเดาได้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นอิงรักถึงกับกุมขมับด้วยท่าทางคิดหนักและคิดไม่ออกเลยว่าต่อจากนี้เธอจะได้ทำตัวยังไง หรือเธอจะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะถึงยังไงเรื่องระหว่างเธอกับเขาก็ไม่มีทางเป็นไปได้เมื่อคิดได้เช่นนั้นอิงรักก็ค่อยๆ ขยับตัวลุกขึ้นจากเตียงนอนเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายรู้สึกตัวและตื่นขึ้นมาเจอเธอในต

สองอาทิตย์ต่อมาหลังจากกลับมาจากเที่ยวทะเลอิงรักกับฟินนิคซ์ก็ไม่ค่อยได้เจอกัน เธอทำหน้าที่พี่เลี้ยงและดูแลน้องเฟิร์ส ส่วนคนอื่นก็ทำงานตามหน้าที่ของตัวเองจนไม่ค่อยมีเวลาเจอกันสักเท่าไหร่ซึ่งความห่างเหินนี้ทำให้อิงรักอดน้อยใจไม่ได้ถึงแม้เธอจะเตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้เป็นอย่างดี แต่มันก็อดน้อยใจไม่ได้เลยจริงๆแต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเธอก็ต้องทำใจและก้าวผ่านมันไปให้ได้ เธอเองก็รู้ดีอยู่เต็มอกว่าเธอกับเขาไม่มีอะไรเหมาะสมกันเลยสักนิด เพราะความแตกต่างมักจะทำให้ความสัมพันธ์แตกแยกและการที่เธอมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเขาแค่นี้ก็เป็นเรื่องที่ดีมากพอแล้ว อย่าคาดหวังอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้จากเขาอีกเลย“อิง!” เฟญ่าเอ่ยเรียกเพื่อนสนิทเสียงดังมาแต่ไกล“มีอะไรเหรอเฟย์” อิงรักที่นั่งพักและทานข้าวอยู่ก็ถามขึ้นมา โชคดีที่น้องเฟิร์สนอนกลางวันจึงไม่ได้อยู่ด้วย“คืนนี้ว่าไง ไปด้วยกันไหม” เฟญ่านั่งลงข้างๆ ก่อนจะถามเข้าเรื่อง“ถ้าอิงไปใครจะดูน้องเฟิร์สล่ะ”“น้องเฟิร์สก็นอนคนเดียวได้แล้วไม่ใช่เหรอ”“กว่าน้องเฟิร์สจะนอนหลับ เฟย์จะไม่เสียเวลารออิงเหรอ”“งั้นเดี๋ยวให้พี่ฟินน์พาน้องเฟิร์สนอนก็ได้ อิงจะได้ไปเที่ยวด้วยก

หนึ่งเดือนต่อมาวันเวลาผ่านเลยไปความสัมพันธ์ของอิงรักกับฟินนิคซ์ยังคงเก็บเงียบเป็นความลับ ซึ่งไม่มีใครรู้และไม่มีใครสงสัย ถึงแม้ว่าอิงรักจะไปหาเขาที่ห้องเกือบทุกคืน แต่พอตื่นเช้ามาทุกอย่างก็ปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทุกอย่างถูกเก็บเงียบเป็นความลับ ไม่มีสถานะใดๆ ถึงแม้ว่าอิงรักจะทำทุกอย่างด้วยความรักและความเต็มใจก็ตาม แต่ฟินนิคซ์ก็ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลยอิงรักยังคงทำหน้าที่พี่เลี้ยงได้เป็นอย่างดี วันไหนที่ฟินนิคซ์เรียกเธอก็จะไปหาเขาที่ห้องตามนัด โดยที่ไม่มีการปฏิเสธ เพราะหัวใจของเธอก็เรียกหาเขาเช่นกัน“พี่ฟินน์” เฟญ่าเรียกชื่อพี่ชายด้วยความตกใจเล็กน้อย เมื่อวันนี้เธอตื่นสายและพบว่าเจ้าของบริษัทยังไม่ได้ออกไปทำงาน“มีอะไร” ใบหน้าหล่อละสายตาจากเอกสารตรงหน้าหันไปมองน้องสาว“วันนี้พี่ฟินน์ไม่ไปทำงานเหรอคะ” เฟญ่าถามขึ้นมาด้วยความสงสัย เพราะตอนนี้ก็สายมากแล้วและอีกอย่างเธอก็ไม่เคยเห็นพี่ชายไปทำงานสายเลยสักครั้ง“ทำ! แต่วันนี้ทำอยู่บ้าน” น้ำเสียงนิ่งเรียบตอบน้องสาวก่อนจะก้มลงตรวจดูเอกสารตรงหน้าต่อ“ทำไมถึงทำที่บ้านคะ ช่วงนี้งานที่บริษัทเยอะไม่ใช่เหรอ” เฟญ่ายังคงถามต่อไม่หยุด“ขี้เกียจไป”

เช้าวันต่อมาวันนี้เป็นวันหยุดที่ทุกคนต่างหยุดงานเพื่อที่จะได้มีเวลาว่างอยู่กับน้องเฟิร์ส เพราะใครๆต่างก็อยากเอาใจน้องเฟิร์สกันทั้งนั้น โดยเฉพาะคุณพ่อที่อยากจะทำตัวดีกับลูกสาวเป็นพิเศษฟาร์ริกซ์ตื่นเช้าขึ้นมาก่อนใครทั้งๆ ที่เมื่อก่อนเขาไม่เคยตื่นเช้าแบบนี้เลยสักครั้ง ซึ่งวันนี้เขาก็ตั้งใจมานั่งทานอาหารเช้ากับลูกสาวเพื่อเป็นการเริ่มต้นเช้าวันใหม่ที่ดี“ทานเยอะๆ นะครับ” ฟาร์ริกซ์บอกลูกสาวในขณะที่นั่งกินข้าวอยู่ด้วยกันบนโต๊ะอาหาร“ค่ะ” เด็กตัวเล็กพยักหน้าตอบคุณพ่อก่อนจะตักข้าวต้มกุ้งเข้าปาก“อิงก็ทานเยอะๆ นะ” ฟาร์ริกซ์ไม่ลืมที่จะหันไปพูดคุยกับพี่เลี้ยงของลูกสาว“ค่ะ” หญิงสาวพยักหน้าตอบ“ทานเยอะๆ เลยนะคะพี่อิง ช่วงนี้น้องเฟิร์สไม่ค่อยเห็นพี่อิงทานอะไรเลย” น้องเฟิร์สหันไปบอกพี่เลี้ยงด้วยความเป็นห่วง“ไม่สบายหรือเปล่าครับ ไปหาหมอไหม” ฟาร์ริกซ์มองหน้าอิงรักด้วยความเป็นห่วงอีกคน“อิงสบายดีค่ะ” อิงรักตอบพร้อมกับรอยยิ้มบางๆ เพื่อเป็นการยืนยันว่าเธอไม่ได้เป็นอะไรทว่าทุกการพูดคุยกลับอยู่ในสายตาของชายหนุ่มอีกคนที่ยืนฟังอยู่ไม่ไกล เขายืนมองอยู่สักพักก่อนจะเดินเข้าไปยังโต๊ะอาหาร“วันนี้วันหยุดทำไมต

อิงรักลืมตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดที่อบอุ่น เตียงนอนเล็กๆ ที่เธอนอนทุกวันวันนี้กลับเป็นเรื่องราวดีๆ ที่มีผู้ชายอีกคนมานอนอยู่ด้วยมือบางกระชับกอดชายหนุ่มให้แน่นขึ้น ซึ่งเป็นอ้อมกอดที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น โดยที่อิงรักไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน อ้อมกอดของฟินนิคซ์ทำให้อิงรักรู้สึกอบอุ่นและมีความสุขมากดวงตากลมโตจ้องมองใบหน้าหล่อที่นอนหลับอยู่พร้อมรอยยิ้ม ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าเธอจะตื่นมาเจอเขานอนอยู่ข้างๆ แบบนี้ อิงรักอยากจะเก็บและจดจำภาพและความรู้สึกดีๆ แบบนี้เอาไว้ในหัวใจตราบนานเท่านานทว่าเวลาในตอนนี้ก็ล่วงเลยมาจนใกล้จะถึงเวลาตื่นนอนของแม่บ้านที่ต้องมาทำความสะอาดและเตรียมของเอาไว้สำหรับเจ้านาย“คุณฟินน์! คุณฟินน์ตื่นค่ะ” อิงรักเรียกชื่อชายหนุ่มเพื่อที่จะปลุกเขา แต่เธอก็ไม่กล้าพอที่จะพูดเสียงดัง เพราะกลัวว่าจะมีใครได้ยิน เธอจึงเปลี่ยนมาใช้วิธีสะกิดแทน“อืม มีอะไร” ร่างหนางัวเงียถาม“คุณฟินน์รีบกลับห้องก่อนค่ะ” อิงรักบอกชายหนุ่มที่เอาแต่นอนหลับตาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น“แต่ฉันง่วง” คำตอบสั้นๆ ง่ายๆ แต่มีความหมายชัดเจน“ง่วงก็กลับไปนอนต่อที่ห้องก็ได้หนิคะ” อิงรักพยายามดึงชายหนุ่มให้ลุกขึ้นนั่ง“ไม