Semua Bab จะรักหรือจะร้าย: Bab 1 - Bab 10

PROLOGUEสองเดือนก่อนหน้า “ที่นี่แน่?” “ในกลุ่มที่เขามูกันก็บอกว่าที่นี่แหละได้แน่” “กลุ่มที่แกว่านี่เชื่อถือได้มากน้อยแค่ไหน?” “จำพี่ดาได้ไหม?” “ดาไหน?” “ก็ดาที่เพิ่งแต่งงานกับแฟนฝรั่งไปไง” “อ๋อ… นึกออกแล้ว” “อย่าพูดไปล่ะ… ปีที่แล้วพี่ดาก็มาขอจากเจ้าแม่นี่แหละ” “…” คนที่ยืนอยู่ข้างกันไม่ขยายความอะไรต่อแต่เดินสาวเท้าเข้าไปในประตูไม้สีแดงบานคู่สูงเกือบสามเมตรเหมือนกันกับคนอื่น เพราะตั้งใจที่จะมาอยู่แล้วถึงจะแปลกใจกับสถานที่อยู่ไม่น้อย แต่ท้ายที่สุดฉันก็เดินตามเพื่อนเข้าไปอีกคน น่าแปลก… อากาศด้านนอกร้อนอย่างกับเตาอบแต่พอก้าวพ้นธรณีประตูเข้ามาด้านในกลับรู้สึกเย็นขึ้นมาอย่างน่าประหลาด ทั้งที่มันเป็นพื้นที่เปิดโล่งเป็นลานปูนขัดมันแบบไม่มีหลังคาใด ๆ จะมีหลังคาสูงก็แค่ตรงรูปสลักที่พอจะมองออกว่าเป็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังนั่งขัดสมาธิ ใบหน้าของรูปปั้นปูนหล่อนั้นผุดยิ้มพราย มีผ้าสักหลาดสีแดงพาดอยู่ระหว่างช่วงไหล่กับอกประดับประดาด้วยเครื่องเงินเงาวับ ดู… น่า

EPISODE 2คนแบบ ‘ยาหยี’โรงแรม Kงานแต่งงานใหญ่โตถูกจัดขึ้นที่โรงแรมหรูใจกลางเมือง แขกเหรื่อกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์เป็นใครไม่รู้ที่ฉันเองก็ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน และคิดว่าคนเป็นเจ้าบ่าวก็คงจะเหมือนกัน เอาง่าย ๆ ก็คือแขกที่ถูกเชิญมาในงานเป็นพวกผู้ดีมีอันจะกิน สังเกตได้จากที่แต่ละคนแทบจะใส่เครื่องเพชรทั้งหมดที่มีมา ไม่ก็เป็นคนที่คอนเน็กชันเยอะ เดินคุยกับคนนู้นคนนี้ไปทั่ว งานแต่งงานคนรวยก็แบบนี้… มีแต่ธุรกิจ… ถึงการเจอหน้ากันเมื่อเดือนก่อนจะไม่เป็นที่น่าประทับใจก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่โตอะไรนัก ยังไงก็เป็นหน้าที่ของพวกผู้ใหญ่ที่จะเจรจาตกลงกันเรื่องธุรกิจอยู่ดี เพราะระหว่างเราทั้งคู่ก็ไม่ได้แต่งกันเพราะความรักอยู่แล้ว ร่างสูงโปร่งดูดีออราจับในชุดทักซีโดสีขาวสะอาดตา เรือนผมสีดำถูกเซตเป็นทรงเรียบร้อย เป๊ะปังตั้งแต่หัวจรดเท้า หล่อเหลายิ่งกว่าครั้งก่อนที่ได้พบกันเป็นเท่าตัว แม้ว่าหน้าจะยังไม่รับแขกเหมือนเดิม แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้จริง ๆ ว่าเขาช่างเป็นเจ้าบ่าวที่ดูราวกับหลุดออกมาจากอีกโลก หากตัดเรื่องนิสัยออกไปใคร ๆ ก็คงคิดว่าฉันโชคดีที่ได้สามีเบ้าหน้าฟ้าประทานเบอร์นี้แน่น

EPISODE 4ห้องนอนร่วมหนึ่งสัปดาห์ต่อมาถึงจะเตรียมใจมาแล้วส่วนหนึ่งเรื่องย้ายออกจากบ้านที่อยู่มาตั้งแต่เกิด แต่พอเอาเข้าจริงก็แอบคิดถึงความสะดวกสบายที่เคยได้รับขึ้นมาอย่างเสียไม่ได้ ตื่นมาก็มีคนจัดโต๊ะให้กินข้าว อาหารไม่เคยต้องหากินเอง เสื้อผ้าก็มีคนจัดการให้ตลอด พอต้องย้ายออกมาแบบนี้ก็แอบใจหายอยู่ไม่น้อยเหมือนกันแม้ฉันจะเป็นคุณหนูที่ไม่ใช่คุณหนูจ๋าอะไรขนาดนั้นแต่ตลอดชีวิตก็พบเจอแต่ความสะดวกสบาย แม้ว่าระยะหลังมานี้ไอ้ความสะดวกสบายเรื่องเงินจะไม่เหมือนก่อนเก่าแล้วก็ตามเฮียครามเป็นคนไปรับฉันมาจากที่บ้านเพื่อจะย้ายเข้าไปอยู่ยังที่อยู่อาศัยใหม่ของเราทั้งคู่ ซึ่งมันก็อยู่ไกลจากบ้านของฉันมากพอสมควร กว่าจะออกมาได้ก็เล่นเอาน้ำหูน้ำตาไหลไปสามยก แม้ว่าจะอยู่ในกรุงเทพฯ เหมือนกัน แต่ฉันก็ไม่ได้เจอหน้าคนที่บ้านทุกวันเหมือนเดิมอีกแล้วระหว่างเราไร้ซึ่งบทสนทนาใด ๆ หลังจากเหตุการณ์ร้อนระอุดุเดือดในคืนนั้น เราสองคนก็ยังไม่ได้เจอหน้ากันอีก เพราะเรือนหอที่ต้องย้ายเข้าของจริงยังอยู่ระหว่างตกแต่งเพิ่มเติม และใช่… นี่เป็นครั้งแรกที่เราได้มาเจอหน้ากันอีกครั้งแค่คิดถึงเรื่องในคืนนั้นฉันก็รู้สึกรุ่มร้อนไป

EPISODE 6ชายคาเดียวกัน 2หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ผ่านไปไวอย่างกับโกหก…ตอนนี้ฉันมีสามีเป็นตัวเป็นตน ทั้งยังย้ายมาอยู่บ้านหลังเดียวกันได้สัปดาห์เต็มแล้ว ถึงระหว่างเราจะไม่มีอะไรคืบหน้ามากไปกว่าการที่ฉันไปอ้อนจูบเขาก่อนนอนทุกคืน จนคนที่มีสีหน้าเบื่อโลกน่าจะเริ่มชินชา ซ้ำพักหลังจะไม่ขัดขืนแล้วด้วย ก็อย่างที่บอกแม้เขาจะไม่ได้ดูเต็มใจ แต่ก็ไม่ถึงขั้นที่จะไม่ยอมรับสถานะผัวเมียหรอกนอกเหนือจากนั้นก็ไร้ซึ่งความคืบหน้าใด ๆ จริง ๆ เราแทบจะไม่ได้คุยกันเพราะว่าช่วงนี้ฉันไฟกำลังมาเลยไม่มีเวลาจะไปพัฒนาความสัมพันธ์กับเขา วันทั้งวันก็ได้แต่นั่งอยู่หน้าโน้ตบุ๊ก รัวนิ้วใส่แป้นพิมพ์อย่างเมามัน แทบจะไม่ได้ดูเวลาเลยด้วยซ้ำ ตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมาก็ถึงกับหอบเอาหมอนลงมานอนชั้นล่างแล้วด้วยจริง ๆ เรื่องผู้ชายก็สำคัญ แต่ที่สำคัญกว่าคืออารมณ์ในการแต่งนิยายมันไม่ได้มีบ่อย ๆ นักหรอกที่หัวสมองจะลื่นปรื๊ด ๆ ราวกับตั้งค่าอัตโนมัติไว้ เพราะงั้นช่วงไหนที่หัวกำลังแล่นก็ต้องเลือกทำงานไว้ก่อนและการที่ฉันเอาแต่สนอกสนใจงานอย่างเดียวแบบนี้ก็ทำให้อีกคนท่าทางพออกพอใจที่ไม่มีคนไปวุ่นวายด้วย ไว้รอสมองตันเมื่อไรก่อนเถอะ จ

EPISODE 8ใจเต้นแรง วันต่อมา เพราะไม่อยากให้บรรยากาศในบ้านมันแย่ ฉันเลยตัดสินใจกลับมาทำตัวตามปกติ เฮียเองก็เหมือนจะรู้ตัวว่าสิ่งที่เขาพูดทำให้ฉันเขวไปไม่น้อย แต่แทนที่จะตอกย้ำซ้ำเติมกัน ก็ยังดีที่มีความเห็นอกเห็นใจไม่พูดเรื่องเดิมออกมา เราสองคนกลับมาเป็นคู่ (พยายาม) รักเหมือนเดิม หรือก็อาจจะฉันแค่คนเดียว ตลอดทั้งคืนมาจนถึงเช้าวันนี้ฉันไม่ได้นอนเลยเพราะนั่งทำงานยิงยาวเหมือนเดิม พอตั้งท่าจะนอนก็กลายเป็นว่าฟ้าสางแล้ว แต่แทนที่จะง่วงตอนไหนก็นอนตอนนั้นเหมือนอย่างเก่า ฉันเกิดจะอยากทำอะไรแบบที่คนเป็นเมียเขาทำกันบ้าง สุดท้ายเลยนั่งดูยูทูบทำอาหารเอาไว้รอคนเป็นสามีตื่น ทั้งที่ก็ไม่เคยทำเลยมาตลอดชีวิตนั่นแหละ… ไม่เห็นจะมีอะไรยาก… ในที่สุดก็ได้เป็นข้าวหน้าไข่ข้นกุ้งออกมา หน้าตาดีไม่เลว แต่กินได้หรือเปล่าอีกเรื่องนึง… และตอนที่กำลังวางแตงกวากับมะเขือเทศเพื่อตกแต่งจานให้มันดูดีขึ้นมาหน่อย อีกคนก็เดินลงบันไดมา เฮียครามอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้วเหมือนทุกวัน เขาเป็นพวกตื่นเช้าโดยกำเนิดละมั้ง ต่างจากฉันที่เช้าแล้วมักจะย