Semua Bab แผนร้ายตีตรารัก: Bab 1 - Bab 10

เพ้นท์เฮาส์สุดหรูตั้งอยู่บนชั้นบนสุดของตึกระฟ้าใจกลางเมือง ลิฟต์เปิดออกสู่ห้องโถงที่ตกแต่งด้วยงานศิลปะร่วมสมัยชิ้นเอก ผนังกระจกสูงจรดเพดานเผยให้เห็นวิวพาโนรามาของเมืองที่ทอดยาวไกลสุดลูกหูลูกตา ห้องนั่งเล่นเปิดโล่งมีเตาผิงหินอ่อนขนาดใหญ่ โซฟาหนังอิตาลีนุ่มนิ่มหันหน้าเข้าหากัน บาร์ไม้มะฮอกกานีเข้มขลับตั้งอยู่มุมห้อง พร้อมด้วยชั้นวางไวน์หายากจากทั่วโลก ดวงตาคมกริบนั่งจ้องมองแท็บเล็ตอยู่ในมือ สายตาของเขาดูดุร้ายใครเห็นต่างจ้องพากันหวาดหวั่น ใบหน้าเงยมาจ้องมองลูกน้องคนสนิทที่นั่งอยู่ตรงหน้า หวังจินห้าว หรือผู้คนมักเรียกเขาว่าดัสติน หวัง หนุ่มลูกครึ่งจีน-อเมริกัน อายุ 34 ปี เจ้าของกาสิโนและโรงแรมที่ใหญ่ที่สุดในเกาะฮ่องกง มาเก๊า ใบหน้าหล่อเหลาโดดเด่นตามฉบับลูกผสม ดวงตาที่น้ำตาลเช่นเดียวกับสีผมผิวขาวแบบสุขภาพดี จมูกโด่งเป็นสัน ดวงตาคมกริบชวนมอง ความสมบูรณ์แบบมีเงินทองมักมาพร้อมกับผู้หญิงเพราะเขายังไม่มีคนรู้ใจ เขามักใช้เงินซื้อความสุขของตัวเองพอเบื่อจบแยกย้ายพร้อมกับเงินก้อนโตเป็นขวัญถุง บางคนไม่ยอมจบง่ายๆ แต่เขามีวิธีจัดการ ผู้หญิงทำให้เขาอ่อนแ

“ยัยเฟย์แกหายตัวไปไหนแต่เช้า!” เสียงโวยวายดังขึ้นเหมยหลินอารมณ์เสียเรียกจนเจ็บคอแต่มันไม่ยอมโผล่หน้ามาเสียที “เดี๋ยวจ๋ายเก็บให้นะคะ” แม่บ้านเดินเข้ามาเมื่อได้ยินเสียงคุณหนูเรียก พร้อมกับบอกว่าจะเก็บให้เองจึงถูกเหมยหลินต่อว่า “ฉันไม่ได้เรียกแก ไปตามเฟรินทร์มาเก็บให้ฉัน” “มีอะไรคะ” เฟรินทร์กำลังจัดโต๊ะอาหารอยู่แม่บ้านอีกคนจึงอาสาขึ้นมาแทน แต่เธอต้องรีบตามขึ้นมาเพราะเหมยหลินไม่ถูกใจแม่บ้านคนไหนเลย เมื่อเธอเดินมาถึงเหมยหลินก็โยนรองเท้าและกระเป๋าใส่และต่อว่าเพราะทำอะไรไม่ได้ดั่งใจ “มัวทำอะไรอยู่ ฉันเรียกหาแกตั้งนานแล้ว อย่าลืมสิว่าแกอยู่ในบ้านหลังนี้ในฐานะอะไร” เฟรินทร์ไม่ตอบอะไร หยิบรองเท้าและกระเป๋าของเหมยหลินเดินออกไปจัดใส่ตู้เรียงไว้อย่างสวยงาม “แกเตรียมน้ำอุ่นให้ฉันด้วย วันนี้ฉันอยากแช่น้ำ” “ค่ะ” เธอหันไปตอบสั้นแล้วรีบไปทำตามคำสั่ง เพราะหากเธอชักช้า เธอคงถูกพี่สาวต่างแม่ดุด่าอีกแน่หญิงสาวต้องตื่นมาเตรียมอาหารให้กับทุกคนในครอบครัวทุกเช้าเป็นประจำ เธอต้องทำไว้ทั้งข้าวต้มและหมูแฮมไข่ดาว กาแฟดำ เพราะพ่อ พี่สาว พี่ชาย

แดนนี่นั่งหน้าเครียดเขาพอได้ยินข่าวมาบ้างว่าตอนนี้กำลังมีคนตามจีบเหมยหลินแต่ไม่คิดว่าเขาคนนั้นจะเป็นดัสติน ผู้ชายที่เขาไม่อยากวุ่นวายด้วย “คุณโอเคไหมคะ” “ผู้หญิงเขาไม่เลือกผมจะทำอะไรได้” “ขอบคุณนะคะที่มาส่ง” เฟรินทร์กำลังจะลงจากรถแต่ดัสตินคว้าแขนเธอไว้ก่อน เหมือนเขามีบางอย่างถามแต่เขากลับไม่พูด ใบหน้าของทั้งสองคนหันมองกันหากใครเห็นต้องเข้าใจว่ากำลังจู๋จี๋กัน ปัง! “ว้าย โอ๊ยฉันเจ็บ” เฟรินทร์ตกใจที่เห็นเขาคนนั้น แถมยังลากเธอลงมาจากรถของแดนนี่ตอนนี้มือของเขาราบเอวเธอไว้แน่น ทำให้หน้าอกของเธอเสียดสีกับหน้าอกของเขาพอดี “ปล่อยเธอนะคุณดัสติน” “มึงชอบแส่อีกแล้วนะ” เผลอหน่อยไม่ได้เลยยัยหนูของเขาไปกับคนอื่นเสียแล้ว อะไรที่เขาหมายตาไว้เขาไม่ปล่อยไปง่ายๆ “คุณปล่อยผู้หญิงดีกว่าน้องเขาเจ็บนะ” “น้อง? มึงมีน้องสาวเมื่อไรกูไม่เห็นรู้” เขาโกรธจนเผลอบีบต้นแขนของเธอแน่น จนเกิดเป็นรอยนิ้วมือทั้งห้านิ้ว “คุณปล่อยฉัน!” “เผลอไม่ได้เลยนะ...มึงอย่าเสือกตามมา” “คุณแดนนี่กลับไปเถอะค่ะ” แดนนี่จึงหยุดมอง

        หลังจากนั้นดัสตินพยายามเข้าใกล้เฟรินทร์โดยการไปบ้านของเหมยหลินแทบทุกวัน จนเริ่มมีข่าวออกมาว่าทั้งสองกำลังคบหากันอย่างจริงจัง        เขากำลังคิดหาแผนร้ายเพื่อเข้าให้หญิงสาว เจอหน้ากันทีไรเขาพยายามลวนลามตลอด และมันต้องแลกมาด้วยความเจ็บปวดเสมอเขาศึกษาท่วงท่ามาแล้วรับรองรอบนี้ เฟรินทร์ทำอะไรเขาไม่ได้        “ว่าไงจ๊ะคนสวยของไอ้ดัสติน”        “โรคจิตหรือไง”        เธอเริ่มกลัวเขาขึ้นมาเสียแล้วเฟรินทร์ถอยหลังเมื่อเขาคุกคามเข้ามา จนแผ่นหลังของเธอชนกับผนังพอดี เขาใช้มือยันตัวเธอไว้        “ถะ...ถอยออกไป”        “รอบนี้คนสวยทำอะไรพี่ไม่ได้อีกแล้วจ้ะ” สรรพนามเปลี่ยนไปจนหญิงสาวขนลุก สายตาหวานเยิ้มยามที่อยู่ใกล้เฟรินทร์    &

เหมยหลินกลับมาบ้านด้วยความคับแค้นใจตอนตอนนี้ก็ยังติดต่อดัสตินไม่ได้ หรือเขาจะพาเฟรินทร์เข้าโรงแรม แต่ถามแม่บ้านบอกว่าเจ้าตัวกลับมาบ้านนานแล้ว เธอกำลังหาโอกาสคุยกับพ่อเรื่องที่ดินในมาเก๊า วันนี้ท่านไม่ได้ออกไปทำงานเลยเป็นโอกาสดี เธออยากร่วมงานกับดัสตินและอยากได้หุ้นจากกาสิโนจนตัวสั่น “หนูมีเรื่องจะคุยกับคุณพ่อค่ะ” “นั่งก่อนสิลูก” “หนูเข้าเรื่องเลยนะคะ ที่ดินในมาเก๊าคุณพ่อมีแพลนจะทำอะไรไหมคะพอดีมีคนอยากได้ค่ะเขาให้ราคาดีมากเลยนะคะ” ชิงอีชะงักเมื่อเหมยหลินมาคุยเรื่องนี้ วันนั้นลูกชายคนโตเขาถอนหายใจออกมา คนที่อยากได้คงเป็นดัสตินที่เคยติดต่อขอซื้อกับเขาแล้วครั้งหนึ่ง แต่เขาปฏิเสธและบอกว่าไม่ใช่ที่ของเขาอีกต่อไป “คุณพ่อขายไปเลยดีกว่าเราจะได้มีเงินเยอะไงคะ” ชิงอีอึกอักเมื่อถูกถาม แต่เหมยหลินก็คะยั้นคะยอจนเขาต้องโกหก “ที่ดินแปลงนั้นกำลังจะขายให้คนอื่นแล้ว” “ใครกันคะ?” “คนรู้จักของพ่อเอง”“คุณดัสตินเขาให้ราคาดีมากเลยนะคะ” เหมยหลินไม่ยอมแพ้พยายามถามว่าจะขายให้ใคร“ออกไปได้แล้วเราจะไม่คุยเรื่องนี้กันอีก อยู่ให้ห่างจา