All Chapters of อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา): Chapter 111 - Chapter 120

“อ้อ...มาแล้วรึ”เสียงของมิ่งขวัญกระด้าง เหมือนๆ กับสีหน้าของหล่อนนั่นเอง เมื่อตอนยังไม่รู้ว่ามินตาเป็นแค่ลูกเมียน้อยของพ่อ หล่อนก็ไม่ได้เคยคิดรังเกียจมินตา ก็เป็นน้อง...เป็นเหมือนมือเท้าให้หล่อนตลอดมา มิ่งขวัญไม่ได้เห็นมินตาจะเป็นคู่แข่งของหล่อนได้เลย เพราะหล่อนทะนงในรูปโฉมของตัวเองว่ามีมากกว่า เรื่องสติปัญญานั้นช่างเถิดมิ่งขวัญไม่แคร์...เพราะหล่อนเชื่อแบบหล่อนเองว่าสวยเสียอย่างเดียว มันเป็นเหมือนใบเบิกทางไปสู่ทุกสิ่งทุกอย่างได้หล่อนจะไขว่คว้าเดือนดาวบนฟากฟ้าด้วยความสวยมินตามีสติปัญญาก็เรียนไปซิ ทำงานเก่งก็ทำไปซิได้เงินเดือนแพงๆ ก็เอามาจุนเจือครอบครัว...หล่อนไม่เคยคิดว่ามินตาจะเป็นคนอื่นไปได้ แล้วเรื่องที่มินตาทำก็ทำให้หล่อนแทบจะคลั่งเสียให้ได้มินตาแย่งผู้ชายของหล่อน...ผู้ชายที่มิ่งขวัญทุ่มเทไปทั้งกายและใจ...เมื่อคืนหล่อนนอนไม่หลับ ทุรนทุรายด้วยพิษรักแรงแค้นอย่างแสนสาหัส ตอนแรงหล่อนก็แค้นที่น้องสาวแย่งศิลาไป หล่อนคิดว่าจะต้องเขี่ยมินตาไปให้พ้นๆ แต่เมื่อชายคนนั้นเปิดเผยตัวเองว่าเขาคือใคร นั่นทำให้มิ่งขวัญแทบจะช็อกเขาคือคนที่หล่อนเคยรังเกียจเอาไว้มากมายชายที่หล่อนไม่เคยแม้จะพูดด้

“คุณเออยากเสี่ยงหรือคะ” มิ่งขวัญถามยิ้มๆ “ก็เชิญเลยค่ะ มิ่งบังคับคุณเอไม่ได้มากไปกว่านี้”“มิ่งอยากให้ยายมินพ้นจากเส้นทางของมิ่งใช่ไหม ไม่อยากให้ยายมินไปขวางทางมิ่ง เพราะมิ่งกับคุณศิลารักกัน”“มิ่งไม่อยากให้มันแตะต้องยายมินเท่านั้น หล่อนไม่ได้บอกเขาจนหมด มันเป็นเรื่องส่วนตัว ความอับอายของแผลสดที่มิ่งขวัญยังเจ็บปวดค่อนข้างมาก จนไม่อยากจะให้ถูกแตะต้องเพียงแต่หล่อนจะยอมถูกเด็กกระจอกเมื่อวันวานนี้มาหยามเกียรติยศของหล่อนไม่ได้ เขาควรจะต้องรับรู้ว่าเขาจะเจอกับการตอบแทนแบบใดบ้าง“คุณเอรีบบอกคุณป้ากำหนดวันแต่งแล้วกันนะคะ”“นี่มิ่งมามัดมือชกพี่นะ จะให้พี่กินของเหลือเดนอย่างนั้นหรือ” เขาโวยวาย “พี่ไม่มีทางเลี่ยงไปเป็นอื่นอีกแล้วใช่แล้ว แล้วตัวยายมินล่ะ แกจะเต็มใจด้วยหรือเปล่า”“นั่นเป็นเรื่องที่มิ่งจะจัดการเอง คุณเอเตรียมตัวให้พร้อมเป็นเจ้าบ่าวก่อนดีกว่าค่ะ”มิ่งขวัญลุกขึ้นยืน หล่อนมาจัดการแผ้วถางทางนี้เรียบร้อยแล้ว หล่อนจะต้องทำให้เรียบร้อย ส่งมินตาให้เป็นของสาวิตต์ ดูทีซิว่าศิลายังจะกล้าทำรุนแรงอีกไหม เขาจะยอมเป็นข่าวประเภทแย่งเมียคนอื่นเชียวหรือหล่อนจะ ‘ตี’ เขาตรงจุดนี้หากเขายังคิดจะทำ แล้

น้ำเสียงของศิลาทำให้สาวิตต์ ถึงกับสะท้านด้วยความหวาดเสียวยิ่ง มองดูดวงหน้าคมนั่นด้วยแล้ว สาวิตต์รู้ว่าเขาไม่ควรจะทำตามที่มิ่งขวัญเสนอเป็นอันขาด ต่อให้หล่อนขู่เขารุนแรงแค่ไหน เขาก็ควรจะทำเฉยเมยเสีย ด้วยเขาไม่อยากมาให้ผู้ชายคนนี้ลุยใส่นั่นเอง“มินตาเป็นเมียของผม ของรักของผม ไม่มีวันจะยอมให้ใครแย่งไปเป็นอันขาด คุณท่องข้อนี้ไว้ให้ขึ้นใจก็แล้วกัน เรื่องมิ่งขวัญผมจะจัดการเอง มิ่งขวัญคงจะคิดเสียดายตัวขึ้นมา”เขาพูดเยาะๆ ไม่ถือว่าการเอาผู้หญิงคนหนึ่งมาพูดลับหลังในทำนองนี้จะทำให้เขาไม่เป็นลูกผู้ชาย เพราะเขาไม่เคยทำแบบนี้กับผู้หญิงคนไหน เขาไม่เคยกินในที่ลับแล้วมาไขในที่แจ้ง แต่มิ่งขวัญเป็นกรณียกเว้นพิเศษจริงๆ“ผมก็ไม่เอาด้วยแล้วนี่ ยังดีนะที่ไปเสนอมินตาให้ไม่เสนอตัวเองให้กับคุณก็บุญถมไปแล้ว หรือถ้าเกิดเปลี่ยนใจ...คุณยังจะรับไหม...ผู้หญิงที่เหลือเดนแล้วน่ะ”สาวิตต์ก็ทำท่าผะอืดผะอมให้เห็นๆ อยู่“แต่มิ่งขวัญก็สวยนะ...จริงๆ นะ คุณเอ...สวยเฉียบเนี้ยบทั้งตัวอีกด้วยซิ ถ้าเปลี่ยนตัวเจ้าสาวได้ ผมยินดีจะจ่ายให้คุณ...” เขาเสนอเรื่องเงินอีกแล้ว “น้ำหนักตัวของมิ่งขวัญเท่าไหร่ ผมจ่ายเป็นทองกิโลกรัมละบาท แล้ว

“จะบ้าแล้วมั้ง คุณเอ”มิ่งขวัญระเบิดเสียงใส่เขาอย่างหงุดหงิดเมื่อหล่อนเจอหน้าเขาหลังจากดักรออยู่ถึงสองวันเต็มๆ การไปกลับของสาวิตต์ไม่ได้แน่นอนเอาเสียเลย หล่อนไม่ติดว่าจะต้องพูดกับเขาให้รู้เรื่องแล้วมิ่งขวัญคงจะไม่มีความอดทนมากมายขนาดนี้แน่นอน“ทำไมคิดอยากแต่งกับมิ่งล่ะ”เขาเลิกคิ้วขึ้นนิดหนึ่งเหมือนฉงนต่ออาการฉุนโกรธของมิ่งขวัญ หล่อนดูพิลึกๆ อาจจะเพราะหึงน้องสาวจนเลือดขึ้นหน้า...ที่จริงหมอนั่นก็รสนิยมต่ำเอาการอยู่ สาวสวยกว่าอย่างมิ่งขวัญผูกมัดใจศิลาไม่ได้หรือ...ทีมินตาสวยน้อยกว่าแต่มินตาร่ายเสน่ห์ครอบงำศิลาเอาไว้ได้แม่เขาพูดได้เป็นตุเป็นตะว่ามิ่งขวัญเป็นของศิลาแล้ว คงจะเหมือนๆ กับที่มินตาได้เป็น...อาจจะเพราะรู้รสชาติเปรียบเทียบแล้วกระมัง ศิลาถึงโอนเอนไปทางมินตาเขาพอจะได้ยินมาบ้างว่าความสวยนั้นใช่ไม่ได้สำหรับเรื่องบนเตียงนอน ตัวเขาเองก็กระอักกระอ่วนใจเล็กๆ หากจะต้องรับมิ่งขวัญเป็นเมียแต่งแต่ข้อเสนอศิลาก็ยั่วยวนเขาเสียเหลือเกิน เขาหิวเงินไม่รู้จักจบ เพราะเงินสำหรับเขามันไม่เคยอยู่นิ่งได้นาน มันจะไหลผ่านมือแล้วก็ไหลผ่านเลยไป เมื่อไหร่โชคจะเข้าข้างเขาทำให้เขากลายเป็นเศรษฐีบ้างหนอ“พี่รั

สาวิตต์โทร. มา บอกกล่าวในเรื่องที่ศิลาคาดเดาไว้ล่วงหน้าแล้ว การตอบตกลงของมิ่งขวัญเรื่องแต่งงาน “มิ่งยอมโอเคด้วยแล้วล่ะฮะ คุณคงจะไม่ลืมสัญญาที่บอกกับผมเอาไว้ น้ำหนักของมิ่งน่ะสี่สิบเก้ากิโลกรัม”ความละโมบโลภมากของสาวิตต์ได้ปรากฏออกมาอย่างปิดไม่มิดเอาเสียเลย“ครับ ทองสี่สิบเก้าบาท...เอาเป็นว่าผมเพิ่มให้อีกบาทหนึ่งเป็นห้าสิบบาทแล้วกัน ของขวัญจากผม”“ผมขอเป็นเงินสด” เสียงตอบมาร้อนรน “จ่ายเป็นเช็คเลยได้ไหมตามมูลค่าทองในราคาตลาดปัจจุบัน”“ได้น่ะได้อยู่ แต่ผมจะแน่ใจได้อย่างไรกันว่าคุณจะแต่งกับมิ่งขวัญจริงๆ ไม่เปลี่ยนเป็นอื่น เรื่องแบบนี้เล่นไม่ได้นะครับ ผมกลัว...”“แต่ผมต้องการเงินด่วนจี๋”“ผมจ่ายสำรองให้ก่อนก็ได้...” ศิลาทำใจป้ำ “คุณมีอะไรมาค้ำประกันล่ะงวดนี้”“ที่ดินบ้านผม”ยากเย็นเอาการอยู่เหมือนกันที่ศิลาจะไม่ส่งเสียงลิงโลดออกมาเวลาที่เขารอคอยมาได้ย่างเข้ามาหาเขาแล้ว ชายหนุ่มควบคุมเสียงตอบกลับไปในระดับเดิม “เอาซิเพื่อคุณ มีอะไรบ้างที่ผมจะขัดข้องไม่อำนวยความสะดวก คุณจะมาเมื่อไหร่ จะได้เขียนสัญญากัน แล้วคุณรับเงินไปเลย คืนนี้หรือ...โอเค มาได้เลย”เขาเปิดทางสะดวกให้ ก่อนจะวางโทร. ศัพท์ลง สี