Home / โรแมนติก / อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา) / 113 เมียหนีเลยนอนไม่หลับ

Share

113 เมียหนีเลยนอนไม่หลับ

last update Last Updated: 2025-04-23 22:53:43

“คุณเออยากเสี่ยงหรือคะ” มิ่งขวัญถามยิ้มๆ “ก็เชิญเลยค่ะ มิ่งบังคับคุณเอไม่ได้มากไปกว่านี้”

“มิ่งอยากให้ยายมินพ้นจากเส้นทางของมิ่งใช่ไหม ไม่อยากให้ยายมินไปขวางทางมิ่ง เพราะมิ่งกับคุณศิลารักกัน”

“มิ่งไม่อยากให้มันแตะต้องยายมินเท่านั้น หล่อนไม่ได้บอกเขาจนหมด มันเป็นเรื่องส่วนตัว ความอับอายของแผลสดที่มิ่งขวัญยังเจ็บปวดค่อนข้างมาก จนไม่อยากจะให้ถูกแตะต้อง

เพียงแต่หล่อนจะยอมถูกเด็กกระจอกเมื่อวันวานนี้มาหยามเกียรติยศของหล่อนไม่ได้ เขาควรจะต้องรับรู้ว่าเขาจะเจอกับการตอบแทนแบบใดบ้าง

“คุณเอรีบบอกคุณป้ากำหนดวันแต่งแล้วกันนะคะ”

“นี่มิ่งมามัดมือชกพี่นะ จะให้พี่กินของเหลือเดนอย่างนั้นหรือ” เขาโวยวาย “พี่ไม่มีทางเลี่ยงไปเป็นอื่นอีกแล้วใช่แล้ว แล้วตัวยายมินล่ะ แกจะเต็มใจด้วยหรือเปล่า”

“นั่นเป็นเรื่องที่มิ่งจะจัดการเอง คุณเอเตรียมตัวให้พร้อมเป็นเจ้าบ่าวก่อนดีกว่าค่ะ”

มิ่งขวัญลุกขึ้นยืน หล่อนมาจัดการแผ้วถางทางนี้เรียบร้อยแล้ว หล่อนจะต้องทำให้เรียบร้อย ส่งมินตาให้เป็นของสาวิตต์ ดูทีซิว่าศิลายังจะกล้าทำรุนแรงอีกไหม เขาจะยอมเป็นข่าวประเภทแย่งเมียคนอื่นเชียวหรือ

หล่อนจะ ‘ตี’ เขาตรงจุดนี้หากเขายังคิดจะทำ แล้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   114 ใครหน้าไหนก็จะพรากมินตาไปจากผมไม่ได้

    ปรางเอาอาหารมื้อเช้ามาให้เหมือนที่เคยทำทุกวันตั้งแต่มินตาแยกตัวลงมาอยู่ที่เรือนหลังนี้ แต่วันนี้ได้เห็นมินตาลากกระเป๋าสองใบออกมาตั้งวางไว้ด้วยกัน กระเป๋าใบใหญ่บอกว่ามินตาจะต้องเดินทางแน่ๆ“คุณมินจะไปไหนคะ” ปรางวางปิ่นโตเอาไว้บนโต๊ะมองดูอย่างสงสัย “จะเอาลงไปที่รถเลยหรือเปล่า ปรางจะช่วยยกไปให้”“เอาลงไปได้เลย แต่ปรางต้องไม่บอกพ่อแม่หรือพี่มิ่งนะ”“คุณมินจะไปไหนยังไม่บอกปรางเลย หรือว่า...”ปรางไม่ยอมพูดต่อเช่นเดียวกันกับมินตาที่อึ้งไป การหายตัวไปจากบ้านของหล่อนนั้นเป็นที่เลื่องลืออื้อฉาว เพราะมิ่งขวัญไม่ยอมลดละให้เลย ปรางคงจะรู้แล้วว่าหล่อนหายไปทำสิ่งใดมา มินตาก็ยังบางกับเรื่องทำนองนี้อยู่นั่นเอง“ปรางไม่ถามก็ได้ถ้าทำให้คุณมินไม่สบายใจ ปรางไม่ปากโป้งบอกหรอกค่ะ แต่คุณมินต้องทราบนะคะว่าคุณพ่อน่ะเป็นห่วงมาก ตอนคุณมินหายไป ท่านเหมือนจะอาการทรุดลง เห็นไม่ยอมนอน ปรางได้ยินเสียงท่านอยู่จนดึกดื่นค่อนคืนทุกวันเลย”มินตาหน้าหมอง หล่อนรู้ว่าพ่อเสียใจมากมายแค่ไหน แม้พ่อจะไม่พูดออกมา แต่พอก็ทำให้หล่อนรู้สึกว่าความอัปยศที่หล่อนได้รับเหมือนคนเหยียบย่ำไปบนหัวใจของพ่อไม่มีผิด“ฉันจะติดต่อบอกพ่ออีกหนว่าฉั

    Last Updated : 2025-04-23
  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   115 แม่จะจัดการนังมินเอง

    น้ำเสียงของศิลาทำให้สาวิตต์ ถึงกับสะท้านด้วยความหวาดเสียวยิ่ง มองดูดวงหน้าคมนั่นด้วยแล้ว สาวิตต์รู้ว่าเขาไม่ควรจะทำตามที่มิ่งขวัญเสนอเป็นอันขาด ต่อให้หล่อนขู่เขารุนแรงแค่ไหน เขาก็ควรจะทำเฉยเมยเสีย ด้วยเขาไม่อยากมาให้ผู้ชายคนนี้ลุยใส่นั่นเอง“มินตาเป็นเมียของผม ของรักของผม ไม่มีวันจะยอมให้ใครแย่งไปเป็นอันขาด คุณท่องข้อนี้ไว้ให้ขึ้นใจก็แล้วกัน เรื่องมิ่งขวัญผมจะจัดการเอง มิ่งขวัญคงจะคิดเสียดายตัวขึ้นมา”เขาพูดเยาะๆ ไม่ถือว่าการเอาผู้หญิงคนหนึ่งมาพูดลับหลังในทำนองนี้จะทำให้เขาไม่เป็นลูกผู้ชาย เพราะเขาไม่เคยทำแบบนี้กับผู้หญิงคนไหน เขาไม่เคยกินในที่ลับแล้วมาไขในที่แจ้ง แต่มิ่งขวัญเป็นกรณียกเว้นพิเศษจริงๆ“ผมก็ไม่เอาด้วยแล้วนี่ ยังดีนะที่ไปเสนอมินตาให้ไม่เสนอตัวเองให้กับคุณก็บุญถมไปแล้ว หรือถ้าเกิดเปลี่ยนใจ...คุณยังจะรับไหม...ผู้หญิงที่เหลือเดนแล้วน่ะ”สาวิตต์ก็ทำท่าผะอืดผะอมให้เห็นๆ อยู่“แต่มิ่งขวัญก็สวยนะ...จริงๆ นะ คุณเอ...สวยเฉียบเนี้ยบทั้งตัวอีกด้วยซิ ถ้าเปลี่ยนตัวเจ้าสาวได้ ผมยินดีจะจ่ายให้คุณ...” เขาเสนอเรื่องเงินอีกแล้ว “น้ำหนักตัวของมิ่งขวัญเท่าไหร่ ผมจ่ายเป็นทองกิโลกรัมละบาท แล้ว

    Last Updated : 2025-04-23
  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   116 ขอเปลี่ยนเจ้าสาว

    แต่ยังไม่ทันขาดคำของเธอเสียงรถยนต์ก็แล่นเข้ามา...มิ่งขวัญถลันลุกขึ้นพรวดพราดจนคุณมารศรีถูกชนเซอออกไปด้วยหล่อนจำเสียงรถยนต์คันนี้ได้แม่นยำนัก หล่อนกรีดร้องออกมา“มันมาแล้ว...มันมาเยาะเย้ยมิ่งอีกแล้ว”“ใครเปิดประตูบ้านรับมันล่ะ”เธอกระวีกระวาดตามลูกสาวมา คอยเหนี่ยวรั้งตัวมิ่งขวัญเอาไว้“ใจเย็นนะ ลูก เราจะเป็นฝ่ายเสียหาย เหมือนเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ...มันไม่รู้สึกรู้สาอะไร เพราะมันต่ำช้าสามานย์อยู่แล้ว”เขามาถึงแล้ว ด้วยย่างก้าวเชื่อมั่นในตัวเองและความคุ้นเคยกับสถานที่มาเป็นอย่างดี“สวัสดี มิ่งขวัญ”เขาทักทายหล่อนอย่างปกติ แต่มิ่งขวัญกลับมองเป็นว่าเขามาเยาะเย้นหล่อน“มาทำไม”“ผมมาตามหาเมีย...ไม่ต้องกลัวน่า ไม่ใช่คุณหรอก” ยังพูดเหยียบย่ำให้เจ็บปวดกันอีก“มินตาน่ะ...ผมอยากเจอเมียผม ให้ตัวเธอมาซิ”“ไม่มีมินตาที่นี่”“หมายความว่าไง”“มินตาไปแล้ว กลับไปได้แล้ว และอย่ามาอีก”“ไปไหน”“ฉันไม่ได้ตามไปดูนี่ จะได้รู้” หล่อนตอบห้วนๆ“ผมไม่แน่ใจจนกว่าผมจะได้ดูด้วยตาตัวเอง…”“แกจะทำอะไร”“แกรึ...” เขาหัวเราะหึๆ “ให้ตาย มิ่งขวัญ...ผมชอบที่คุณเรียกผมนี่จังเลย เพราะทำให้ผมนึกถึงวันเก่าๆ คุณกลับเป็นมิ่งขว

    Last Updated : 2025-04-23
  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   117 เลิกรักผมซะ

    “จะบ้าแล้วมั้ง คุณเอ”มิ่งขวัญระเบิดเสียงใส่เขาอย่างหงุดหงิดเมื่อหล่อนเจอหน้าเขาหลังจากดักรออยู่ถึงสองวันเต็มๆ การไปกลับของสาวิตต์ไม่ได้แน่นอนเอาเสียเลย หล่อนไม่ติดว่าจะต้องพูดกับเขาให้รู้เรื่องแล้วมิ่งขวัญคงจะไม่มีความอดทนมากมายขนาดนี้แน่นอน“ทำไมคิดอยากแต่งกับมิ่งล่ะ”เขาเลิกคิ้วขึ้นนิดหนึ่งเหมือนฉงนต่ออาการฉุนโกรธของมิ่งขวัญ หล่อนดูพิลึกๆ อาจจะเพราะหึงน้องสาวจนเลือดขึ้นหน้า...ที่จริงหมอนั่นก็รสนิยมต่ำเอาการอยู่ สาวสวยกว่าอย่างมิ่งขวัญผูกมัดใจศิลาไม่ได้หรือ...ทีมินตาสวยน้อยกว่าแต่มินตาร่ายเสน่ห์ครอบงำศิลาเอาไว้ได้แม่เขาพูดได้เป็นตุเป็นตะว่ามิ่งขวัญเป็นของศิลาแล้ว คงจะเหมือนๆ กับที่มินตาได้เป็น...อาจจะเพราะรู้รสชาติเปรียบเทียบแล้วกระมัง ศิลาถึงโอนเอนไปทางมินตาเขาพอจะได้ยินมาบ้างว่าความสวยนั้นใช่ไม่ได้สำหรับเรื่องบนเตียงนอน ตัวเขาเองก็กระอักกระอ่วนใจเล็กๆ หากจะต้องรับมิ่งขวัญเป็นเมียแต่งแต่ข้อเสนอศิลาก็ยั่วยวนเขาเสียเหลือเกิน เขาหิวเงินไม่รู้จักจบ เพราะเงินสำหรับเขามันไม่เคยอยู่นิ่งได้นาน มันจะไหลผ่านมือแล้วก็ไหลผ่านเลยไป เมื่อไหร่โชคจะเข้าข้างเขาทำให้เขากลายเป็นเศรษฐีบ้างหนอ“พี่รั

    Last Updated : 2025-04-23
  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   118 รักด้วยหัวใจ

    “เรารักใครสักคนหนึ่ง เราไม่มานั่งวิเคราะห์ก่อนหรอกนะคะว่าดีหรือเลว รักด้วยหัวใจจริงๆ”ชายหนุ่มเลยนิ่งไปอีกหน“หมีอยากเห็นคุณมีความสุข หมีจะภาวนาให้เธอกลับมาถ้าหมีเจอเธอ หมีจะบอกเธอว่าเธอโชคดีแค่ไหนที่ได้เป็นเจ้าของหัวใจและความรักของคุณ”“อาจจะเป็นโชคร้ายของเธอก็ได้ และตอนนี้เธอโชคดีแล้ว”“อย่าคิดแบบนั้นอีกเลยค่ะ”“ผมกลัวว่าจะไม่ได้เจอมินตาอีกแล้ว”ความกลัวของเขาค่อนข้างรุนแรง เพราะเมื่อเขาแทบจะพลิกกรุงเทพฯ ออกตามหามินตานั้น เขาไม่รู้ว่ามินตาไปหลบซ่อนตัวอยู่ที่ใดได้ มีเบาะแสว่าหล่อนจะไปที่ใดได้บ้างนั้นเขาตามติดไม่เคยลดละ ผู้คนของเขากระจายกันออกค้นหาหล่อน รูปของหล่อนถูกอัดจ่ายแจกมากมายเหลืออยู่ทางหนึ่งที่เขายังไม่ได้ทำคือลงประกาศแจ้งความคนหายนั่นมันออกจะเอิกเกริกเกินไปสักหน่อยเขากลัวว่าจะไปทำให้มินตาเดือดจัดกว่าที่เป็นอยู่ เท่านี้หล่อนก็เดือดจนเขานึกเกรงแล้วหล่อนทำในสิ่งที่เขาคาดไม่ถึง เด็กหญิงจอมวุ่นวายคนเก่าที่เขารู้จักใจคอเด็ดเดี่ยวเป็นนักหนา ป่านนี้หล่อนจะเป็นอย่างไรบ้าง จะลำบากลำบนแค่ไหน ผู้หญิงคนหนึ่งออกไปจากบ้าน จากที่ที่เคยอยู่จนคุ้นเคย หล่อนจะต้องเจอะเจอกับสิ่งใจบ้าง จะปรับต

    Last Updated : 2025-04-23
  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   119 ศิล่น่ะหลานฉัน

    สาวิตต์โทร. มา บอกกล่าวในเรื่องที่ศิลาคาดเดาไว้ล่วงหน้าแล้ว การตอบตกลงของมิ่งขวัญเรื่องแต่งงาน “มิ่งยอมโอเคด้วยแล้วล่ะฮะ คุณคงจะไม่ลืมสัญญาที่บอกกับผมเอาไว้ น้ำหนักของมิ่งน่ะสี่สิบเก้ากิโลกรัม”ความละโมบโลภมากของสาวิตต์ได้ปรากฏออกมาอย่างปิดไม่มิดเอาเสียเลย“ครับ ทองสี่สิบเก้าบาท...เอาเป็นว่าผมเพิ่มให้อีกบาทหนึ่งเป็นห้าสิบบาทแล้วกัน ของขวัญจากผม”“ผมขอเป็นเงินสด” เสียงตอบมาร้อนรน “จ่ายเป็นเช็คเลยได้ไหมตามมูลค่าทองในราคาตลาดปัจจุบัน”“ได้น่ะได้อยู่ แต่ผมจะแน่ใจได้อย่างไรกันว่าคุณจะแต่งกับมิ่งขวัญจริงๆ ไม่เปลี่ยนเป็นอื่น เรื่องแบบนี้เล่นไม่ได้นะครับ ผมกลัว...”“แต่ผมต้องการเงินด่วนจี๋”“ผมจ่ายสำรองให้ก่อนก็ได้...” ศิลาทำใจป้ำ “คุณมีอะไรมาค้ำประกันล่ะงวดนี้”“ที่ดินบ้านผม”ยากเย็นเอาการอยู่เหมือนกันที่ศิลาจะไม่ส่งเสียงลิงโลดออกมาเวลาที่เขารอคอยมาได้ย่างเข้ามาหาเขาแล้ว ชายหนุ่มควบคุมเสียงตอบกลับไปในระดับเดิม “เอาซิเพื่อคุณ มีอะไรบ้างที่ผมจะขัดข้องไม่อำนวยความสะดวก คุณจะมาเมื่อไหร่ จะได้เขียนสัญญากัน แล้วคุณรับเงินไปเลย คืนนี้หรือ...โอเค มาได้เลย”เขาเปิดทางสะดวกให้ ก่อนจะวางโทร. ศัพท์ลง สี

    Last Updated : 2025-04-23
  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   120 มิ่งไม่รนักมันอีกแล้ว เพราะมันคือไอ้ต่อ

    พิมสุดาส่ายหน้าน้อยๆ“ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น ทำแบบนั้นอาจจะได้สมปรารถนานะ แต่เป็นศิลา ฉันกล้าจะแน่ใจว่าเขาไม่ยอมหยุดตัวเองกับปฏิบัติการตามตื๊อของผู้หญิง ฉันเข้าใจว่าเธอคิดแบบนี้และรู้จักนิสัยของเขาอีกด้วย ฉันถึงไม่เคยเปิดเผยเรื่องนี้มาก่อนหน้านี้ ตราบจนมีวันนี้วันที่เธอมั่นคงดีพอแล้ว ความสุขมีอยู่ในมือแล้วไม่ใช่หรือ แวว”“มันคงจะเป็นโชคชะตาจริงๆ” แววรัตน์ยิ้มอย่างขมขื่นใจ “แววมีความสุขค่ะ...คิดว่ามี...เพราะเขาดีเหลือเกิน ไม่เคยคิดถึงอดีตของแวว และเริ่มต้นใหม่ให้โอกาสใหม่กับแวว”“ฉันดีใจที่ได้ยินแบบนี้ เธอกำลังจะเป็นบัวที่พ้นน้ำนะ ไม่เหมือนอีกหลายคนที่ทำให้ฉันเป็นห่วง ยังต้องเดินทางอีกยาวไกลในถนนสายกามของคนกลางคืนมันมีแต่จะแปดเปื้อนสกปรกและทำให้โอกาสทองของชีวิตตกหายไป เมื่อฉันหยุดและคิดทบทวนดูฉันรู้ว่างานอาชีพนี้แม้จะยืนยันกับตัวเองสักเท่าไหร่ว่าสุจริต แต่ก็มีเรื่องทำให้ตะขิดตะขวงใจได้มากเอาการเชียว”“คุณแหม่มก็มีโอกาสเหมือนที่แววมี และอาจจะมากกว่า”“ไม่มากกว่า อย่าลืมซิว่าผู้พันพีระมีภรรยาอยู่แล้ว ฉันเป็นเพียงบ้านเล็กที่รอคอยการมาของเขา...แต่ฉันก็สงบใจรอได้ รอส่วนแบ่งที่จะปันมาให้ ฉันยอม

    Last Updated : 2025-04-23
  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   121 พ่อไม่รักมิ่งเลย

    “ยายมิ่ง” เขาเรียกหล่อนเนิบๆ มองดูหญิงสาวที่เคลื่อนตัวออกมาหาด้วยแววตาตกใจอยู่ไม่น้อยทำไมมิ่งขวัญดูทรุดโทร. มปานนั้น ไม่ผ่องแผ้วเอาเสียเลยดวงหน้าซูบดวงตาลึกโรยและใต้ขอบตาเป็นวงคล้ำไปหมด“ลูกก็ย่อมเป็นลูกวันยังค่ำ ถ้าเขายอมรับลุงได้ว่าเป็นพ่อของเขา ลุงน่ะยอมรับเขานานแล้วตั้งแต่ลุงรู้ระแคะระคายว่าเขายังไม่ตาย แต่เขาไม่ยอมรับลุง...ที่เกลียดเขาน่ะลุงขอก็แล้วกัน อย่าเกลียดเขา...เพียงเพราะว่าเขาเป็นแค่ลูกเมียน้อย...ลูกเมียไหนก็คนเท่าๆ กันกับหนูเป็นอยู่นะ”เป็นการประจันหน้ากันพร้อมทั้งสามคนพ่อแม่ลูกและยังมีมิ่งขวัญมาเพิ่มคนหนึ่ง สาวิตต์นึกเบื่อในเรื่องที่สนทนากันเป็นที่สุด มันเหลวไหลมากสำหรับเขา มันไม่น่าจะเป็นไปได้กับการที่คนตายแล้วจะฟื้นได้ แถมยังฟื้นขึ้นมาเป็นคนอีกคนหนึ่งซึ่งเขายังต้องพึ่งพาอาศัยอยู่“คุณเอต้องเชื่อนะคะ ว่าศิลาคือต่อ ใช่เขาจริงๆ คนคนเดียวกันเขาหลอกคุณเออยู่นะคะ”“พูดเหลวไหลไปได้ ยายมิ่ง”“มิ่งไม่ได้เหลวไหล ที่จริงถ้ามิ่งเชื่อยายมินแต่แรก คงจะไม่ถลำไปรักเขาแน่นอน แต่มิ่งรู้เมื่อสายแต่ยังไม่สายเกินไป” สีหน้าหมองคล้ำจัดของมิ่งขวัญทำให้คุณสีดาจับตามองอยู่นานแล้วเธอก็อดจะถามอ

    Last Updated : 2025-04-23

Latest chapter

  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   137 (อวสาน) มินตา-ศิลา รักเราดีที่สุดในโลกเลย

    “ไม่ใช่ห้องนี้”มินตาตัวแข็ง เมื่อเขาเปิดประตูห้องที่หล่อนเป็นคนตกแต่งเพื่อเป็นห้องหอของเขากับมิ่งขวัญหล่อนพยายามจะถอยกลับ แต่ศิลาผลักหล่อนออกเดินไปข้างหน้า“ฉันยอมมาที่นี่ แต่ไม่ได้หมายความว่าจะใช้ห้องนี้” หล่อนยังเสียงแข็งและมีท่าทีปฏิเสธ ไม่ยอมรับ“คุณแต่งมันเอง...ก็ใช้เสียเองซิ” เขาบอกนุ่มๆ “ที่ทางของคุณเอง“ฉันทำเพื่อพี่มิ่ง” หล่อนยืนยัน หล่อนรักมิ่งขวัญไม่เคยเปลี่ยนแปลงเป็นอื่น“แต่มันเป็นสิ่งที่คุณชอบ” เขาดักคอ “ผมรู้ว่ารสนิยมของมิ่งขวัญเกิดจากตัวคุณเป็นหลัก...ลืมซะว่าผมเคยสั่งว่าอย่างไร นั่นเป็นข้ออ้างจะเอาตัวคุณมาทำงานต่างหากเล่า ถ้าผมไม่บอกว่าเป็นห้องหอมีหรือที่คุณจะยอมมาทำ ตอนนั้นคุณชังน้ำหน้าผมจะแย่”“ตอนนี้ก็ใช่”“ผมไม่เชื่อ ไม่มีวันเชื่อ...”เขาปิดประตูไว้ข้างหลังแล้วยืนพิงอยู่อย่างนั้น ตอบหล่อนด้วยถ้อยคำหนักแน่นเขาจะไม่ยอมเสียหล่อนไปศิลาบอกตัวเองว่าเขาจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองสมปรารถนาให้จงได้ ต่อให้ยากเท่ายากก็ตามที“เราจะต้องคุยกันตามลำพังสองต่อสองแล้วละ มินตา”เขาบอกด้วยเสียงนุ่มทุ้ม และแน่นอนว่ามีกังวานของความรักอยู่มากมาย เขาไม้ปฏิเสธใจตัวเอง“ไม่...” หล่อนป

  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   136 ตื๊อเมีย น่ะครองโลกเสมอ

    พิมสุดามาแล้วกลับไปแล้ว ปล่อยให้มินตาได้ครุ่นคิดตามลำพัง แม้จะมีปรางคอยรับใช้อยู่ใกล้ๆ แต่มินตาก็เหมือนอยู่คนเดียว...หล่อนคิดถึงอนาคตวันข้างหน้าเมื่อไม่มีบ้าน ไม่มีพ่อ ไม่มีสิ่งใดหลงเหลือให้คว้าติดอีกหล่อนจะทำอย่างไรดีนั่นคือสิ่งที่มินตาต้องคิด...มันไม่ใช่เรื่องเล็กเสียด้วย เพราะเท่ากับต้องเอาอนาคตมาเป็นเดิมพัน...อนาคตที่มินตาไม่แน่ใจ และหล่อนก็รู้ว่าเพราะตัวเขานั่นแหละที่ทำให้หล่อนเกิดความรู้สึกเช่นนั้นขึ้นมา/////////////////////////////ผู้ชายสองคนต่างวัยแต่มีสายเลือดส่วนหนึ่งเหมือนกันได้เผชิญหน้ากันอีกครั้ง คนแก่ดูจะยิ่งแก่ ในขณะที่คนหนุ่มก็มิได้ทำท่าลำพองว่าตัวเองเป็นผู้ชนะ ต่างคนต่างมองกันชั่วอึดใจในความเงียบงันแล้วศิลาก็เป็นคนเอ่ยขึ้นมาก่อน “สาวิตต์เป็นอย่างไรบ้าง”“ก็ยังเหมือนเดิม...เก็บตัวเอง...และไม่พูดไม่จากับใครเลย”“เขาคงจะหายสักวันหนึ่ง“นั่นคือความหวัง”“ผมจะเอาใจช่วยแล้วกัน”คุณทรงศักดิ์ทำท่าเหมือนไม่คาดคิดเมื่อได้ยินเช่นนั้น“ต่อ...ให้อภัยพ่อกับพี่แล้วใช่ไหม”ชายหนุ่มส่ายหน้า นั่นคือความจริง เขายังไม่อาจจะให้อภัย เพียงแต่เขาคิดว่าเขาจะวางมือในส่วนนี้...หลายปีที่เ

  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   135 เขารักเธอ มินต่า

    “ไล่ปรางหรือคะ...” มินตาแสนจะตกใจ “ทำไมล่ะคะ ปรางทำผิดตรงไหน”“มันเป็นพวกแกนี่ รับเอาไปซิ นังนั่นมันเลี้ยงไม่เชื่อง หวังว่าที่พูดมานี่แกคงจะเข้าใจนะ”“ค่ะ มินตารับคำ ดวงหน้าสลด ครอบครัวของหล่อนคือซาก...มันคืออดีตที่เหมือนจะเนิ่นนานผ่านมาแล้ว ดวงตาของหล่อนซุ่มไปด้วนน้ำตา ป่วยการจะพูดมากไปกว่านี้อีกเมื่อคุณมารศรีและมิ่งขวัญปั้นปึ่งใส่ มินตามาไหว้พ่อ นั่งพับเพียบอยู่นานจนศิลาต้องเป็นฝ่ายสะกิดหล่อน“กลับดีกว่ามั้ง มินตา...เขาประคองหล่อนลุกขึ้น ท่าทีถนอมเป็นนักหนาบาดตาของมิ่งขวัญสุดขีด หล่อนไม่อาจจะยอมรับออกมาดังๆ ว่าลึกลงไปนั้นหล่อนเจ็บปวดกับการที่ถูกทิ้ง...ทั้งที่หล่อนเคยทระนงในตัวเองมาตลอด ผู้ชายคนนั้นคือชายที่หล่อนรักและเมื่อความจริงเปิดเผยออกมารักกลายเป็นร้าง และขมขื่นที่สุดจะหารสชาติใดมากกว่านี้ ในชีวิตคงจะไม่มีอีกแล้วแน่นอน“แม่คะ...มิ่งตัดสินใจแน่นอนแล้ว พอเสร็จงานพ่อ มิ่งจะไปอยู่เมืองนอก เราไปด้วยกันไหนคะ แม่...เอาบ้านนี้ให้เช่า...ถ้าไม่คิดจะขาย เราคงจะพอมีเงินสักก้อนไปเที่ยวเล่นด้วยกัน พอให้มิ่งหายช้ำใจแล้วค่อยกลับมาใหม่...หรือบางทีเราอยู่ทางโน้นกันเลยก็ได้ มิ่งก็พอจะมีเพื่อนที

  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   134 เสียพ่อแล้วยังมาเสียลูก

    ดวงตาคู่นั้นเบิกกว้าง และมินตาก็นิ่งงันปราศจากเสียงกรีดร้องจนเขาใจเต้นแรง ไม่รู้ว่าหล่อนเสียใจแค่ไหนกันการรับรู้ในการสูญเสียหนนี้ มือของเขาลูบไล้เส้นผม“มินตา ได้ยินผมหรือเปล่า”“ก็ดีเหมือนกัน” หล่อนพึมพำออกมา “จะได้จบสิ้นกันแท้จริงๆ”“ไม่....” เขาปฏิเสธเสียงลั่น“เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก”“อย่าพูดแบบนี้...ทิ้งทุกอย่างเอาไว้ข้างหลัง แล้วเราเริ่มต้นใหม่ด้วยกัน ที่ผ่านมาผมรู้ว่าผมผิด จะไม่ให้อภัยคนที่รู้สำนึกหรอกหรือ มินตา...ใช่ว่าผมจะไม่เสียใจหรือไม่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้นะ เพียงแต่ ตอนนั้นความแค้นทำให้ผมบ้าเลือดและลากคุณเข้ามาพัวพันด้วย”“ฉันให้อภัย แล้วก็โยนมันทิ้งเอาไว้ตรงนั้นแหละ...”ศิลากำลังจะพูดอีก แต่เสียงเคาะประตูห้องขัดจังหวะเสียงก่อนและประตูเปิดเข้ามาหลังจากนั้นครรชิตเดินนำหน้าธันวาเข้ามาพร้อมกับกระเช้าดอกไม้ใหญ่ที่บรรจุดอกไม้สวยงามสีสันสดใสชายหนุ่มขยับห่างออกจากเตียงนิดหนึ่ง ครรชิตทักทายและแสดงความห่วงใย ต่อสภาพบาดเจ็บของเขาสักห้านาทีก่อนจะหันไปหามินตา“ไง...มิน หน้าตาเหมือนคนเจ็บหนัก”“เกือบจะตายแต่ไม่ยักจะตาย...”“ประชดใครล่ะนั่น”ถูกดักคอแบบนี้มินตาทำตาวาว “มินไม่มี

  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   133 มินตาแท้งลูก

    สาวิตต์นอนอยู่บนเตียง...ขาของเขาข้างหนึ่งที่ถกขากางเกงขึ้นไปถูกพันด้วยผ้าขาวหนาเปอะ แล้วหน้าตาของเขาก็เหมือนไม่ใช่ลูกชายคนเดิมของเธอ มีรอยช้ำปูดโปนนั่นยังทำใจได้ว่ามันจะหาย แต่ดูซิ...ดูสีหน้าและแววตาของเขามันดูเลื่อนลอย...และมองมาทางเธอย่างว่างเปล่า“เอ...”เธอถลาเข้าไปหาเขา แล้วก็หยุดอีกหนหนึ่ง เมื่อสาวิตต์ทำเหมือนไม่รับรู้ด้วย เขายังมองเบิ่งไปทางอื่นที่ไม่ใช่หน้าเธอ คุณสีดาหันขวับมาหาสามี ถามเสียงสั่น“อะไรกันคะนี่ ตาเอเป็นอะไร...ทำไมเขาทำหน้าตาแบบนั้น”คุณทรงศักดิ์โอบบ่าของภรรยาเอาไว้ ร่างแบบบางของเธอสั่นสะท้านด้วยความหวาดหวั่น“หมอบอกว่าเหมือนเขาจะช็อก พูดกันรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง เป็นพักๆ เหมือนคนสะเทือนใจมากเกินไป”“แล้วแกจะหายไหม”“ต้องอาศัยเวลา แต่ตอนนี้เขาต้องรักษาตัว บางทีอาจจะต้องลางาน...หรืออาจจะต้องถึงขั้นลาออกก็ได้”“ไม่!”เธอร้อง หันมาซบหน้ากับบ่าของสามี นานแล้วที่คนสองคนไม่เคยหันหน้าเข้าหากันอีก ต่างมีวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของตัวเอง ความบาดหมางในเรื่องเล็กน้อยถูกทำให้ใหญ่มากขึ้น และไม่อาจจะเชื่อมต่อติดกันได้อีกเลยแต่ตอนนี้หัวอกของความเป็นพ่อแม่ที่จะต้องรับผิดชอ

  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   132 ทุกอย่างเริ่มเข้าที่

    ปืน...มินตาบอกเมื่อเห็นสาวิตต์หยิบมันออกมาวางไว้บนโต๊ะกลมเล็กข้างๆ เก้าอี้ที่เขานั่งลง แววตาที่เขามองดูศิลาทำให้มินตายะเยือกไปตลอดตัว มันบ่งบอกว่าหากเขาจะลั่นไกปืน เขาก็จะทำได้โดยไม่ต้องหยุดคิดชั่งใจอีกเลย มินตาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เมื่อพูดกับสาวิตต์ดีๆ“คุณเอ ขอให้มินนะ...อย่าถึงกับฆ่ากันเลย...”“บอกแล้วว่าอย่ายุ่ง ไม่ฆ่าเธอด้วยก็บุญเท่าไหร่รึว่าอยากตายตามผัว”“คุณเอจะทำไมได้นะคะ”“ทำไมพี่จะทำไม่ได้ นึกถึงที่มันทำกับพี่ซิ เพราะมัน...” สาวิตต์ชี้มือไปยังศิลาอย่างคั่งแค้น นั่นคือชายที่ร่วมสายเลือดเดียวกัน แม้จะไม่ใช่ทั้งหมด แต่ก็กึ่งหนึ่งที่เหมือนกัน เขาไม่เคยเชื่อใครพูดอย่างไร เขาก็มักจะหัวเราะขบขันเสียเสมอว่าทุกคนที่พูดนั้น ล้วนแล้วแต่มีอาการทางจิตที่คิดมากเกินการไปเองทั้งนั้น แต่แล้วเขากลับมารู้เป็นคนสุดท้าย รู้เพื่อทำให้โลกที่เคยสวยงามสำหรับเขามันพังทลายลงมาต่อหน้าต่อตาเขาจึงมองหาทางออกใดไม่พบนอกจากทางนี้ ฆ่าศิลาเสีย ก็เท่ากับฆ่าไอ้เด็กเวรคนนั้นด้วย เมื่อหนนั้นมันเลือกรอดได้อาจจะเพราะดวงมันแข็ง แต่คราวนี้ไม่มีวันที่ดวงมันจะแข็งเท่าครั้งนั้นอีก มันจะต้องตายนั่นคือทางที่เขาเลือกให้มั

  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   131 ช่วยคุณมินด้วย

    สาวิตต์เดินปังๆ จากไปแล้ว ก่อนที่เขาจะกระแทกประตูบ้านด้านหน้าปิดลั่นกุญแจ ปรางก็เสนอหน้าเข้ามา“จะช่วยคุณมินทำแผลให้กับเขา”ปรางบอก หล่อนยืนให้ห่างจากสาวิตต์เข้าไว้ ด้วยไม่แน่ใจในความบ้าของเขาและเขาก็ยอมปล่อยปรางเข้ามาโดยดี ปรางมาคุกเข่าดูศิลาอยู่อีกด้านหนึ่งของเขา“เลือดทั้งนั้นเลย...” ปรางพึมพำ “ทำแผลก่อนนะคะ คุณมินจะเอาอะไรบ้าง”“ต้มน้ำร้อนให้ฉันสักกระติก แล้วหาผ้าสะอาดๆ มา...มีพวกผ้าเช็ดหน้าของฉันเหลืออยู่บ้างมั้งในตู้...แล้วก็พวกผ้าขนหนูผืนเล็กๆ นั่นด้วยก็ได้ คุณเอขังเราเอาไว้ในบ้านแล้วนี่ หยูกยาที่นี่ไม่มีสักอย่าง”“ปรางมีทิงเจอร์กับยาแดง...แล้วก็ยาล้างแผล...” ปรางบอกล้วงมือเข้าไปในกางเกงสามส่วนหยิบยาที่บอกออกมา “เอามาได้แค่นี้ค่ะ จะเอาสำลีกับผ้าพันแผลมาด้วย กลัวคุณมิ่งจะเห็น จะเอาอะไรมาไม่ได้สักอย่าง”“ขอบใจมา ปราง”มินตาคว้าขวดยาพวกนั้นมาด้วยมืออันสั่นเทา ตัวหล่อนเองนั้นสภาพก็ไม่ได้ดีไปกว่าคนที่ยังนอนทอดร่างนิ่งๆ นี่สักเท่าไหร่ หล่อนรู้ตัวว่าตัวเองก็แย่ เจ็บในช่องท้องจี๊ดๆ เตือนเป็นระยะอย่างไม่เคยเป็น แล้วหล่อนก็อยากล้มตัวลงนอน แล้วหลับให้นานโดยไม่ต้องตื่นขึ้นมารับรู้ใดๆ อีกเ

  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   130 เขายังไม่ตาย

    “คุณมินเป็นอะไร...”แตะตัวมินตาแล้วก็พอว่าไม่ขยับสักนิด ปรางเงยหน้าหล่อนได้เห็นสาวิตต์นั่งอยู่บนเก้าอี้ริมหน้าต่าง สีหน้าของเขาดูน่ากลัวอย่างไม่เห็นมาก่อนเลยหันกลับมามองมิ่งขวัญก็เห็นสีหน้าแย้มเยาะประหลาดนัก“คุณมินสลบนะคะ”“ฉันให้แกมาดู ไม่ได้ให้มาพูดมาก แกมีหน้าที่คอยพยาบาลเอาไว้ แต่แกห้ามยุ่งมากไปกว่านี้อีก”“ค่ะ”“พาเข้าไปในห้องนอนซะ”มิ่งขวัญออกคำสั่ง แล้วหล่อนจึงเดินเข้ามาหาสาวิตต์...จับมือของเขาไปบีบเหมือนจะให้กำลังใจแก่เขา“มิ่งเข้าใจว่าคุณเอกำลังเฮิร์ทมาก อีกไม่นานค่ะทุกอย่างจะเรียบร้อยมันจะกลายเป็นปุ๋ยจมดินไปเลย จะไม่มีใครเห็นซากของมันอีก...อย่างนั้นใช่ไหมคะ...ที่นี่มีที่มากมายให้ฝังมัน...”“เมื่อไหร่มันจะมา” คำถามของสาวิตต์เลื่อนลอย“ใจเย็นหน่อยค่ะ ยังไงซะมันก็จะต้องมา”“มันทำกับพี่เจ็บปวดนัก...” เขาหลับตาลง “รู้ถึงไหนอายถึงนั่น”“จะไม่มีใครรู้...” หล่อนลูบบ่าของเขาเบาๆ ด้วยมือที่เหลืออยู่ปลอบโยนเขา “มิ่งสัญญาว่าจะเอาตัวมันมาให้”“แล้วยายมินล่ะ...”“ขายมันซิ คุณเอ...หลังจากจัดการหมอนั่นแล้ว เอายายมินไปขาย” น้ำเสียงของมิ่งขวัญเหี้ยมเกรียม เขาแหงนหน้ามอง “มิ่งพูดจริงๆ นะ ไม่

  • อสูรเริงไฟ(หัวใจศิลา)   129 คุณเอ เปิดประตูเดี๋ยวนี้

    “คุณมินเป็นอะไร...”แตะตัวมินตาแล้วก็พอว่าไม่ขยับสักนิด ปรางเงยหน้าหล่อนได้เห็นสาวิตต์นั่งอยู่บนเก้าอี้ริมหน้าต่าง สีหน้าของเขาดูน่ากลัวอย่างไม่เห็นมาก่อนเลยหันกลับมามองมิ่งขวัญก็เห็นสีหน้าแย้มเยาะประหลาดนัก“คุณมินสลบนะคะ”“ฉันให้แกมาดู ไม่ได้ให้มาพูดมาก แกมีหน้าที่คอยพยาบาลเอาไว้ แต่แกห้ามยุ่งมากไปกว่านี้อีก”“ค่ะ”“พาเข้าไปในห้องนอนซะ”มิ่งขวัญออกคำสั่ง แล้วหล่อนจึงเดินเข้ามาหาสาวิตต์...จับมือของเขาไปบีบเหมือนจะให้กำลังใจแก่เขา“มิ่งเข้าใจว่าคุณเอกำลังเฮิร์ทมาก อีกไม่นานค่ะทุกอย่างจะเรียบร้อยมันจะกลายเป็นปุ๋ยจมดินไปเลย จะไม่มีใครเห็นซากของมันอีก...อย่างนั้นใช่ไหมคะ...ที่นี่มีที่มากมายให้ฝังมัน...”“เมื่อไหร่มันจะมา” คำถามของสาวิตต์เลื่อนลอย“ใจเย็นหน่อยค่ะ ยังไงซะมันก็จะต้องมา”“มันทำกับพี่เจ็บปวดนัก...” เขาหลับตาลง “รู้ถึงไหนอายถึงนั่น”“จะไม่มีใครรู้...” หล่อนลูบบ่าของเขาเบาๆ ด้วยมือที่เหลืออยู่ปลอบโยนเขา “มิ่งสัญญาว่าจะเอาตัวมันมาให้”“แล้วยายมินล่ะ...”“ขายมันซิ คุณเอ...หลังจากจัดการหมอนั่นแล้ว เอายายมินไปขาย” น้ำเสียงของมิ่งขวัญเหี้ยมเกรียม เขาแหงนหน้ามอง “มิ่งพูดจริงๆ นะ ไม่

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status