รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast) のすべてのチャプター: チャプター 1 - チャプター 10

เช้าวันต่อมา"กริ๊ง กริ๊ง~" เสียงนาฬิกาปลุกจากมือถือที่ตั้งอัตโนมัติดังขึ้น ร่างบางสะลึมสะลือ ใช้มือควานหาตามเสียงนั้น เมื่อหยิบได้ก็เลื่อนปิดและหลับต่อ"เฮือก" ร่างบางสะดุ้งตื่นและรีบหยิบมือถือมาเปิดดูเวลาก็พบว่า ตอนนี้8โมงนิดๆแล้ว เวลาเข้างานของเธอคือ9โมงเช้า"ว้าย! สายแน่ๆ ...ไม่น่าหลับต่อเลยเรา" ร่างบางรีบลุกออกจากเตียงแล้วทำธุระส่วนตัวให้เสร็จ เธอรีบทำเวลามาก ยิ่งรีบก็เหมือนยิ่งช้า ก่อนจะออกจากห้องเธอหยิบขวดน้ำหอมมาเพื่อที่จะฉีด แต่ดันทำหลุดมือเสียได้"เพล้ง" เสียงน้ำหอมตกแตก"แง~ ไอ้มือบ้า" ร่างบางตีมือตัวเอง ก่อนจะรีบทำความสะอาด เธอกลัวว่าถ้าทิ้งไว้แล้วเลิกงานค่อยกลับมาทำ เธอจะลืม ตอนนั้นเธอคงจะเผลอเหยียบมันแน่ๆ"อ๊ะ!" ร่างบางสะดุ้ง เมื่อหยิบโดนเศษแก้ว เลือดตรงนิ้วชี้ไหลยาวเป็นทาง"รู้งี้เก็บตอนเย็นดีกว่า" ร่างบางส่ายหัวเบาๆ จากนั้นจึงรีบล้างมือแล้วเอาพลาสเตอร์มาพันแผล แล้วรีบวิ่งออกจากห้อง โชคดีที่หอพักที่เธอเช่าอยู่ใกล้สถานีรถไฟฟ้าประมาณ5นาทีเท่านั้น เธอสามารถนั่งรถไฟฟ้าไปยังที่ทำงานของเธอได้เลยโดยเดินต่ออีกนิดหน่อย "แฮ่กๆ" ร่างบางพาตัวเองมายืนหอบหายใจอยู่หน้าลิฟต์ หลังจากที

หลังจากไลฟ์ราวๆ 2ชั่วโมง ร่างบางกับเจ้คาริสาก็ลงไลฟ์ ทั้งสองทิ้งร่างลงบนเตียง นอนแผ่หลาอย่างหมดสภาพ"เต้นแป็บเดียวก็เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย" เจ้คาริสาหอบหายใจพูดพลางเช็ดเหงื่อที่หน้าผาก"นั่นสิเจ้ หรือเราต้องยอมรับว่าเราเริ่มอายุมากขึ้นแล้ว" ร่างบางหันมาพูดพร้อมกับทำหน้ายู่ยี่ เธอยังจำได้ว่าสมัยเรียนมหาลัยฯ เธอกับเจ้เป็นตัวจี๊ด ทั้งกิจกรรมรับน้องและกิจกรรมอื่นๆ ทั้งสองคนเต้นเก่งเต้นกระจายจนเป็นที่รู้จักไปทั้งคณะ...ไม่สิ ทั้งมหาลัยฯเลย ขนาดตอนนั้นเต้นเยอะกว่า ก็ยังไม่ปวดเมื่อยเท่าตอนนี้เลย"คงงั้นแหละแก เวลาช่างผ่านไปไวจริงๆ""เออเจ้...เจ้ว่าเราไลฟ์วันนี้เป็นไงบ้าง" "เจ้ว่าผลตอบรับดีเลยนะ ยอดคนดูครั้งแรกพันกว่าคนแน่ะ แถมยอดส่งของขวัญก็ใช้ได้ แบบนี้สร้างรายได้ ได้อีกทางเลยนะ" "แบบนี้ค่อยหายเหนื่อยหน่อย" ร่างบางยิ้มหวาน จากนั้นจึงถามต่อว่า "แล้วมันคิดเป็นยอดเงินยังไงอ่ะเจ้" เจ้คาริสาลุกไปหยิบมือถือมาเปิดแอพให้ดูพร้อมกับอธิบายว่า "ตรงปุ่มส่งของขวัญจะมีราคาบอก ส่วนของขวัญแต่ละอันก็จะมีราคาที่ต่างกันไป เช่น สมมุติว่าแกได้ดอกกุหลาบที่มีราคา2บาท ได้100ดอกก็เท่ากับ200บาท เอายอดที่ได้มาลบ20

ช่วงสายวันต่อมาร่างบางตื่นขึ้นมาอาบน้ำ กินข้าว หลังจากจัดการตัวเองเสร็จ ก็เข้าแอป live jing ขึ้นไปคุยกับคนอื่นๆ หาเพื่อนใหม่อีกเช่นเคยระหว่างที่คุยกับคนอื่น ร่างบางก็เห็นรายชื่อคนเข้าห้องไลฟ์Yakye_d เข้าร่วมไลฟ์มะพร้าว เข้าร่วมไลฟ์(Yakye_dขึ้นห้องไลฟ์ เลือกจอ5)"อีกล้วยหอม! เมื่อวานมึงเตะกูทำไม!" ทันทีที่ขึ้นมาบนจอ คนที่มีไอดีชื่อYakye_d ก็ตะคอกใส่เธอทันที"ก็คุณพิมพ์อะไรมาล่ะ คุณไม่เกียรติเราเลย ถูกเตะออกจากห้องก็สมควรแล้วนี่" ฉันตอบกลับพร้อมขมวดคิ้ว"กูจะพิมพ์อะไรก็ได้มันเรื่องของกู อีกระxรี่""อ้าว ทำไมพูดแบบนี้อ่ะ สันดาน" ฉันด่ากลับ"ไอ้เxี้ย แต่งตัวแรดๆ ทำตัวร่านๆแบบนั้น ทำเป็นรับไม่ได้ ถุย! โดนเอาจนรูบานหมดแล้วมั้ง ฮ่าๆ" มันหัวเราะสะใจ"รูบานแม่มึงสิ ไอ้ควาย!" ฉันตอบโต้กลับคนดู 556แก๊งตัวลาย_โจ้ เข้าร่วมไลฟ์แก๊งตัวลาย_หมี เข้าร่วมไลฟ์ซ้อฝนสุดสวย เข้าร่วมไลฟ์ พรี่โบว์เมียโบ้ เข้าร่วมไลฟ์Devilพลอย เข้าร่วมไลฟ์Devilฉี เข้าร่วมไลฟ์ร่างบางมองคนที่เข้าห้องไลฟ์มาเรื่อยๆ จากยอดไม่ถึง100คนเมื่อสักครู่ซ้อฝนสุดสวย : นี่เหรออีกล้วยหอม@Yakye_d"ใช่" ไอ้Yakye_dพูดตอบไอดีที่ชื่อซ

สามสัปดาห์ต่อมา ร่างบางลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจ ก่อนจะลุกไปอาบน้ำ และกินข้าวตามปกติ จากนั้นจึงมาเช็คมือ แล้วอมยิ้มบางๆ เมื่อเห็นข้อความที่ทักทิ้งไว้เป็นปกติ ร่างบางคุยกับชเวย์ทุกวัน ตอนเช้าเขาก็จะทักมาถามว่าตื่นหรือยัง ตอนกลางวันก็จะทักมาถามว่ากินข้าวหรือยัง ตอนเย็นก็บอกให้กลับบ้านดีๆ พอถึงห้องเขาก็โทรหา ตอนขึ้นไลฟ์ก็จะเข้ามาเฝ้า ตอนก่อนนอนก็จะโทรคุยกัน แยกย้ายตอนตีหนึ่งกว่าๆถ้าเป็นวันทำงาน ถ้าวันหยุดก็จะประมาณตีสองถึงตีสาม เรียกว่าแทบจะอยู่ด้วยกันยี่สิบสี่ชั่วโมง แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น เขาก็ไม่เคยเปิดหน้าให้เธอดูสักครั้ง ในแก๊งไลฟ์ของเราไม่เคยมีใครเคยเห็นเขาสักคน ถ้าวีดีโอคอลก็จะมีแค่เธอที่เปิด ส่วนเขาก็ปิด แต่ถึงเขาจะไม่หล่อหรืออะไรเธอก็ไม่ได้สนใจแล้ว เธอรู้สึกว่าสบายใจเมื่อได้คุยกับเขา มีหยอกล้อกันบ้างอะไรบ้าง ทำให้เธอลืมความเศร้าจากการอกหักเป็นปลิดทิ้ง "ชเวย์ไม่อยู่...เหงาจัง" ฉันถอนหายใจ แล้วทำหน้าซึม เพราะฉันชินแล้วที่จะต้องคุยกับเขา แต่เมื่อคืนเขาบอกว่าเขามีงานที่ต่างจังหวัด อาจจะไม่ได้คุย "เบื่อจัง" ฉันบ่นเบาๆ จากนั้นจึงเข้าแอป live jing แล้วดูไลฟ์คนอื่นไปเรื่อยๆ แต่ก็คงเบื่

ห้าวันต่อมา ร่างบางตื่นมาอาบน้ำไปทำงานตามปกติ ตอนช่วงพักเที่ยงกินข้าว เจ้คาริสาก็ไลน์มาหา เจ้คาริสา : กล้วยหอม วันนี้ว่างป่ะ กล้วยหอม🍌 : ว่างเจ้ จะชวนไปไหนเหรอเจ้คาริสา : จะชวนไปกินบุฟเฟ่ต์อ่ะ กล้วยหอม🍌 : ได้เลยเจ้ ไม่ได้กินนานแล้วเหมือนกัน เจ้คาริสา : เดี๋ยวเจ้ชวนพี่เอวไปด้วยนะ เห็นบอกว่าจะมาทำธุระแถวที่ทำงานแกพอดี" กล้วยหอม🍌 : ได้เลยเจ้ อยากเห็นพี่เอวตัวจริงเหมือนกัน จะหล่ออย่างที่โม้ไว้หรือเปล่า555 เจ้คาริสา : เจ้ก็อยากเห็น555 โอเคตอนเย็นเจอกัน กล้วยหอม🍌 : ได้เลยเจ้ ไว้เจอกันค่าาาา หลังจากคุยกับเจ้เสร็จ ฉันก็นั่งกินข้าวแล้วเปิดอ่านแชทของชเวย์ แล้วตอบกลับ ปกติเขาจะตอบแชทของฉันไวมาก ฉันขมวดคิ้วก่อนจะนึกได้ว่าเขาบอกว่ามีงานที่ต่างจังหวัด จึงเปิดดูซีรีย์ระหว่างกินข้าวแทนช่วงเย็น ร่างบางนั่งรอพี่เอวอยู่หน้าตึก เนื่องจากพี่เอวมาทำธุระแถวนี้จึงแวะรับเธอด้วย ส่วนเจ้คาริสากำลังขับรถมาในระหว่างรอก็มีเสียงสายเรียกเข้า "ครืด ครืด" ฉันจึงกดรับสาย "เลิกงานยังครับ" "เลิกงานแล้ว" "กำลังกลับห้องเหรอ อยู่ไหนแล้ว" "วันนี้ยังไม่กลับ พี่รอพี่เอวอยู่" "..." "ฮัลโหล ชเวย์...ได้ยิ