Semua Bab รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast): Bab 11 - Bab 20

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ร่างบางอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ก็ล้มลงนอนบนเตียง เปิดแอป live jing เห็นซูพรีมไลฟ์แบบออดิโอ จึงกดเข้าร่วมไลฟ์ ในไลฟ์มีเจ้คาริสากับพี่เอวอยู่ก่อนแล้ว เจ้คาริสา จึงเล่าเรื่องที่นัดเจอกันให้ซูพรีมฟัง ซูพรีมก็เลยบอกว่าถ้ามีโอกาสได้มากรุงเทพ ก็อยากนัดเจอเหมือนกัน พวกเราทั้งสามก็ตอบตกลง "ครืด ครืด" เสียงเรียกเข้าจากไลน์ดังขึ้น ฉันจึงกดรับสาย บอกเจ้คาริสา พี่เอวและซูพรีมว่าขอตัวออกจากไลฟ์ก่อน มีสายเข้า"อร่อยไหม" เขาถาม "หมายถึงอะไร" "ที่ไปกินไง" "อ๋อ อร่อยดี...พี่กินจนอืดเลยเนี่ย" ฉันพูดพร้อมกับลูบท้องตัวเอง "อืดอยู่แล้ว" "ไอ้เด็กเวร" "ฮ่าๆ" เขาหัวเราะ "ประชุมเพิ่งเสร็จเหรอ" "ใช่" "กินข้าวยัง" "ยังเลย กำลังจะกิน" "โอเค" "พี่" "อะไร" "เมื่อไหร่" "หมายถึง...นัดเจอน่ะเหรอ" ฉันถาม "ใช่" "ถามตัวเองเถอะ เมื่อไหร่จะว่าง" "พรุ่งนี้ว่าง" "พะ...พรุ่งนี้เหรอ" ฉันถามอย่างตะกุกตะกัก "ไม่อยากเจอผม?" "ไม่ใช่" "แล้วเป็นอะไร" เขาถามพร้อมกับมองหน้าฉันผ่านกล้องวีดีโอคอล"ยังไม่พร้อม?" "ก็ไม่เชิง" "แล้วเป็นอะไร" "..." ฉันเม้มปาก ใบหน้าพลันเห่อร้อน "อย่าบอกนะว่าเขิน ฮ่า

ช่วงเย็นร่างบางงัวเงียตื่นขึ้นมา ก็เห็นร่างสูงกำลังนอนตะแคงมองหน้าเธออยู่"มองไร! ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุก" ฉันพูดจบก็กระเด้งตัวขึ้นมา"พี่หลับอยู่ผมจะปลุกทำไมล่ะ""ตื่นนานยัง""นานพอที่จะเห็นคนนอนน้ำลายไหลอ่ะครับ" เขาพูดยิ้มๆ ฉันจึงเอามือมาเช็ดริมฝีปาก ก็ไม่เห็นจะมีอะไรจึงพูดว่า "ไม่เห็นจะมี""พี่เช็ดออก...แสดงว่าพี่นอนน้ำลายไหลจริงๆ ฮ่าๆ" เขาหัวเราะ"ไอ้เด็กเวรนี่ แกล้งกันอีกแล้ว" ฉันทำหน้ามุ่ยแล้วหันไปเตะเขา...แต่ขาไม่ถึง (⁠T⁠T⁠)"พี่ขาสั้นอ่ะ" เขาหัวเราะ"ชเวย์!""โอ๋ๆ" เขาลุกขึ้นมากอดฉัน ฉันดิ้นแล้วก็เตะขาเขาไปหนึ่งที"สมน้ำหน้า" ฉันหัวเราะเยาะ ก่อนจะวิ่งหนีออกจากห้อง แล้วไปนั่งบนโซฟาบริเวณห้องนั่งเล่น"พี่" เขาเรียกพร้อมกับเดินตามมา"ว่า" ฉันหันไปมองหน้าเขา"จุ๊บ" เขาก้มลงมาจุ๊บปากของฉันเบาๆ"อ๊ะ" ฉันสะดุ้งตกใจ ใบหน้าแข็งค้าง ก่อนใบหน้าจะแดงก่ำด้วยความเขินอาย"รู้ไหม...หัวเราะที่หลังดังกว่านะ หึหึ" เขาหัวเราะ"ไอ้บ้า!""หน้าแดงเลยอ่ะ พี่ครับ...ทำไมพี่น่ารักขนาดนี้ หืม?" เขามองสบตาฉันแล้วยิ้มบางๆ ก่อนจะยื่นมือเอาปอยผมที่ปกคลุมใบหน้าของฉันมาทัดหู"ไม่ต้องมายุ่ง" ฉันปัดมือเขาออก เขาจึง

ช่วงเย็นวันต่อมา "ฮึก...หนาว~" ร่างบางละเมอเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบแห้งร่างสูงที่นั่งเฝ้าอยู่ข้างเตียง จึงดึงผ้าห่มคลุมเธอมากขึ้น ก่อนจะแตะที่หน้าผากที่มีเจลลดไข้แปะอยู่ "ไข้ยังไม่ลดอีกเหรอ" ร่างสูงขมวดคิ้ว ก่อนจะเปลี่ยนเจลลดไข้ให้เธอ"หนาว~" ร่างบางละเมออีกครั้ง พร้อมกับเอามือลูบตัวเอง ร่างสูงจึงเข้าไปกอดให้ความอบอุ่นกับเธอ ครึ่งชั่วโมงต่อมา ร่างบางสะลึมสะลือตื่นขึ้นมา ก็รู้สึกว่าตัวเองหนาวสั่น ตัวร้อน แถมยังรู้สึกว่าไม่มีแรงอีก "กินข้าวก่อนไหม จะได้กินยา" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น "อื้ม~" ฉันพยักหน้า เขาจึงเดินออกจากห้อง ก่อนจะกลับมาพร้อมกับถ้วยโจ๊ก เขาเอาโจ๊กวางไว้บนโต๊ะ แล้วมาพยุงฉันนั่งพิงหัวเตียง "ไหวไหม" "พอได้" ฉันตอบด้วยเสียงแหบแห้ง "มา...ผมป้อน" เขาหยิบถ้วยโจ๊กบนโต๊ะ มาเป่า ก่อนจะป้อนฉัน ฉันกินทีละคำจนเกลี้ยง เขาจึงเอายากับเอาน้ำอุ่นให้ดื่ม "นอนต่อเถอะ" เขาพูดพร้อมจับฉันนอนลงบนเตียงแล้วห่มผ้าให้ จากนั้นจึงหยิบถ้วยโจ๊กเดินออกนอนห้อง ฉันที่รู้สึกปวดฉี่จึงลุกขึ้นจากเตียง พอได้ก้าวขาเท่านั้นแหละ ร่วงไปกองกับพื้นทันที "โอ๊ย~" "พี่เป็นอะไร" เขารีบวิ่งเข้ามาหาฉันด้วยความรีบร้อน "..

สองสัปดาห์ต่อมา ร่างบางใส่เสื้อครอปสีเนื้อ ใส่กางเกงยีนส์ขายาว สวมใส่รองเท้าผ้าใบ ใบหน้าแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางสีโทนนู้ดอมส้ม ดูใสๆน่ารักๆ ผมดำสลวยปล่อยสั้นหนีบให้เขาทรง วันนี้เป็นวันที่เขานัดเธอไปเที่ยว เนื่องจากเป็นวันหยุดยาวรวมกับเธอลาด้วย จึงได้หยุด7วัน เมื่อมองตัวเองในกระจกจนรู้สึกพอใจ ร่างบางจึงฉีดน้ำหอม แล้วหยิบกระเป๋าสัมภาระขึ้นมาสะพายหลัง ก่อนจะตามด้วยกระเป๋าสะพายข้าง จากนั้นจึงเดินออกจากห้อง วันนี้ร่างบางนัดร่างสูงที่หน้าหอพัก เมื่อเดินออกมาจากหอพักก็เจอเขาจอดรถรออยู่แล้ว วันนี้เขาใส่เสื้อยืดสีขาวสวมทับด้วยเสื้อคลุมสีดำ ใส่กางเกงยีนส์และรองเท้าผ้าใบ สวมแว่นตากันแดด ไทป์หมาเด็กมาก คือหล่อมาก หล่อแบบไม่ไหว หล่อจนใจบางไปหมด >⁠.⁠ไฮ~" ฉันโบกไม้โยกมือยิ้มกว้างให้เขาอย่างอารมณ์ดี เขาที่ยืนพิงรถอยู่ รีบเดินมารับกระเป๋าจากฉัน"ขอบคุณนะ" ฉันยิ้มกว้าง"อารมณ์ดีมาจากไหนเนี่ย" "ก็อารมณ์ดีที่ได้ไปเที่ยวไง" ฉันตอบเขาพร้อมกับยิ้มกว้างอีกครั้ง "เพราะไปเที่ยวหรือเพราะผม?" เขายิ้มมุมปาก "ไม่ใช่เพราะแกหรอกย่ะ" ฉันเบะปาก จากนั้นก็ขึ้นรถนั่งเบาะข้างคนขับแล้วคาดเข็มขัดนิรภัย ส่วนเขาเก็บส

ช่วงเย็นเมื่อมาถึงที่พักพวกเราก็ไปเช็คอิน ซึ่งที่พักอยู่บนภูเขา รายล้อมด้วยต้นไม้ใบหญ้า แถมตอนนี้ฝนตกปรอยๆ บรรยากาศดีสุดๆภายในห้องพักเป็นกระจกใส สามารถเห็นวิวได้ทุกมุม มีเตียงใหญ่อยู่ตรงกลางห้อง แอร์อยู่ฝั่งตรงข้าม ทางซ้ายมือเป็นห้องน้ำ ถัดมาอีกหน่อยเป็นตู้เสื้อผ้า เดินเข้าไปอีกนิดจะมีโซฟา ทีวี และตู้เย็น พื้นที่ค่อนข้างกว้าง ส่วนบริเวณระเบียงหน้าห้องมีอ่างจากุซซี่ และมีที่ให้นั่งเล่น"พี่อาบน้ำก่อนนะ เหนียวตัวจะแย่" ฉันบอกเขา"ครับ" เมื่อเขารับคำฉันจึงเดินเข้าห้องน้ำ ประมาณครึ่งชั่วโมงฉันก็อาบน้ำเสร็จ จึงเดินออกมาแต่งตัว ส่วนเขาเข้าไปอาบน้ำฉันใส่ชุดนอนกระโปรงลายหมีนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง ก่อนจะเดินสำรวจห้อง จากนั้นจึงนั่งลงบนเตียงแล้วมองดูวิวผ่านกระจกใสพร้อมยิ้มบางๆเขานุ่งผ้าขนหนูเดินออกจากห้องน้ำ พร้อมใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดตัวเขาไปด้วย เขาเดินมานั่งข้างๆ แล้วถามฉันว่า "ชอบขนาดนั้นเลยเหรอ""ชอบมาก ดูสิ" ฉันชี้วิวด้านนอกให้เขาดู"แล้วพี่ชอบวิวหรือชอบผมมากกว่า?" เขาใช้มือทั้งสองข้างยันเตียงไว้ แล้วโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้พร้อมถามเสียงทุ้ม "เล่นอะไรเนี่ย...รำคาญ" ฉันใช้สองมือดันอกเขาใ