LOGINShare
ตอนที่18
Last Updated:
2025-04-01 21:32:36
Related chapters
รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast) ตอนที่19
ช่วงเย็นเมื่อมาถึงที่พักพวกเราก็ไปเช็คอิน ซึ่งที่พักอยู่บนภูเขา รายล้อมด้วยต้นไม้ใบหญ้า แถมตอนนี้ฝนตกปรอยๆ บรรยากาศดีสุดๆภายในห้องพักเป็นกระจกใส สามารถเห็นวิวได้ทุกมุม มีเตียงใหญ่อยู่ตรงกลางห้อง แอร์อยู่ฝั่งตรงข้าม ทางซ้ายมือเป็นห้องน้ำ ถัดมาอีกหน่อยเป็นตู้เสื้อผ้า เดินเข้าไปอีกนิดจะมีโซฟา ทีวี และตู้เย็น พื้นที่ค่อนข้างกว้าง ส่วนบริเวณระเบียงหน้าห้องมีอ่างจากุซซี่ และมีที่ให้นั่งเล่น"พี่อาบน้ำก่อนนะ เหนียวตัวจะแย่" ฉันบอกเขา"ครับ" เมื่อเขารับคำฉันจึงเดินเข้าห้องน้ำ ประมาณครึ่งชั่วโมงฉันก็อาบน้ำเสร็จ จึงเดินออกมาแต่งตัว ส่วนเขาเข้าไปอาบน้ำฉันใส่ชุดนอนกระโปรงลายหมีนอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง ก่อนจะเดินสำรวจห้อง จากนั้นจึงนั่งลงบนเตียงแล้วมองดูวิวผ่านกระจกใสพร้อมยิ้มบางๆเขานุ่งผ้าขนหนูเดินออกจากห้องน้ำ พร้อมใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดตัวเขาไปด้วย เขาเดินมานั่งข้างๆ แล้วถามฉันว่า "ชอบขนาดนั้นเลยเหรอ""ชอบมาก ดูสิ" ฉันชี้วิวด้านนอกให้เขาดู"แล้วพี่ชอบวิวหรือชอบผมมากกว่า?" เขาใช้มือทั้งสองข้างยันเตียงไว้ แล้วโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้พร้อมถามเสียงทุ้ม "เล่นอะไรเนี่ย...รำคาญ" ฉันใช้สองมือดันอกเขาใ
Last Updated : 2025-04-01รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast) ตอนที่20
เวลา 11.00 น."ตื่นได้แล้ว" ร่างสูงปลุกร่างบางที่กำลังนอนหลับ"อื้อ~" ร่างบางงัวเงียตื่นขึ้นมา"ไปอาบน้ำสิ เดี๋ยวเช็คเอาท์แล้ว""โธ่~ เพิ่งได้นอนเองนะ" ร่างบางงอแง"ไปนอนบนรถเอา" ร่างสูงพูดพร้อมกับดึงแขนร่างบางให้ลุกจากเตียง"ก็ได้" ร่างบางตอบ แล้วเดินสะลึมสะลือเข้าห้องน้ำ หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ร่างบางก็จ้องมองร่างสูงตาเขม็ง"มีไร" เขาถาม"ยังจะมาถามอีก! พี่กะว่าจะนอนดูทะเลหมอกสักหน่อย อดดูเลย" ฉันทำหน้ามุ่ย"แล้วไม่ได้ดูเหรอ""จะไปดูตอนไหนล่ะ" ฉันกอดอกถามเขา"ตอนทำท่าหมาไง""ไอ้บ้านี่!" ฉันง้างหมัด"อ๋อ...มัวแต่เสียวใช่มะ ฮ่าๆ" เขาหัวเราะ"ก็เออสิวะ ใครมันจะไปมีอารมณ์มอง" ฉันยอมรับด้วยใบหน้าแดงก่ำแล้วทุบที่แขนของเขา"ยอมรับซะด้วย...น่ารักจริงๆ" เขาบีบแก้มฉันเบาๆ แล้วดึงฉันไปกอด"ทำบ้าไรเนี่ย" ฉันเงยหน้าขึ้นมาสบตาเขา"อยากกอดเฉยๆ ไม่ได้เหรอ" เขาถามเสียงทุ้ม"แล้วแต่" ฉันหลบสายตาแล้วตอบเขา เขาหัวเราะเบาๆ ก่อนจะผละออกหลังจากนั้นพวกเราก็เช็คเอาท์ แล้วมุ่งไปยังจุดหมายต่อไป แวะกินข้าวบ้าง แวะเที่ยวบ้าง วันต่อๆ ไปก็เป็นเช่นนั้นเขาจัดฉันทุกวัน เช้าบ้าง เย็นบ้าง กลางคืนบ้าง ยกเว้นวันสุด
Last Updated : 2025-04-01รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast) ตอนที่21
หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ฉันก็มานอนบนเตียง เอามือเท้าคางมองดูเขาทำงาน "ไม่ง่วงเหรอ" เขาถาม"ก็ง่วงนิดหน่อย" "งั้นพี่ก็นอนสิ จะมาจ้องหน้าผมทำไม" เขาพูดพร้อมกับยื่นมือมาบีบจมูกฉันเบาๆ"ก็นอนอยู่นี่ไง แค่กำลังสงสัยว่าเมื่อไหร่แกจะทำงานเสร็จ" "อีกสักพักแหละ" "จะนอนค้างที่นี่ไหม" ฉันถาม "แล้วพี่อยากให้ผมนอนค้างไหมล่ะ" เขาถามกลับพร้อมกับยิ้มกรุ้มกริ่ม "ก็แล้วแต่แกสิ" ฉันตอบแบบปัดๆ ใบหน้าเห่อร้อนเล็กน้อย "งั้นทำงานเสร็จเดี๋ยวผมกลับ" "แต่มันดึกแล้วนะ" ฉันรีบพูด "สรุปจะเอายังไง หืม?" "ก็...นอนค้างสิ" ฉันตอบเสียงเบา"พูดแค่นี้ก็จบแล้ว หึหึ" เขาหัวเราะ แล้วหันไปทำงานต่อ ประมาณเกือบชั่วโมง เขาก็ทำงานเสร็จ เขาเก็บโน๊ตบุ๊ค เก็บโต๊ะญี่ปุ่นแล้วจึงไปอาบน้ำ ออกมาอีกทีก็ใส่แค่กางเกงขายาวสีดำตัวเดียว แล้วมานอนอยู่ข้างๆฉัน "ผมไม่อยู่ประมาณหนึ่งถึงสองอาทิตย์นะ" เขามองหน้าฉันพร้อมกับยื่นมือมากอดเอวฉันไว้หลวมๆ "ไปไหนอ่ะ" "ไปทำธุระที่ต่างประเทศ" "ทำไมไปนานจัง" "ทำไม...พี่กลัวว่าจะคิดถึงผมใช่ไหม" เขาหัวเราะ "ไม่รู้สิ" "หืม?" เขาก้มลงมามองหน้าฉันแล้วจับใบหน้าฉันให้เงยสบตาเขา "เป็นไร หืม?" เข
Last Updated : 2025-04-01รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast) ตอนที่22
ประมาณชั่วโมงกว่าๆ รถยนต์คันหรูก็เข้ามาจอดหน้าบ้านหลังหนึ่ง ซึ่งเป็นบ้านขนาดใหญ่สีขาวสไตล์ยุโรป ล้อมรอบด้วยต้นไม้ที่ถูกตัดแต่งเป็นอย่างดี เขาเปิดประตูรถให้ฉัน ฉันจับมือเขาแล้วเดินออกจากรถ "ที่นี่คือ?" ฉันหันไปถามเขา "เซฟเฮ้าส์" "ห๊ะ?" ฉันทำหน้างง ก่อนจะหัวเราะออกมา "หัวเราะไรเนี่ย" "ก็หัวเราะแกไง มีเซฟเฮ้าส์ด้วย นึกว่าอยู่ในหนังมาเฟียเหรอไง ฮ่าๆ" "ไม่เชื่อเหรอ?" เขาหันมาถามพร้อมกับเลิกคิ้ว"ใครจะไปเชื่อ" "เข้าไปก็รู้เอง" เขายิ้มมุมปาก แล้วจับมือฉันเดินเข้าไปในบ้าน ซึ่งภายในบ้านก็ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษ เหมือนบ้านธรรมดาทั่วไป แต่มีบอดี้การ์ดยืนอยู่ตามจุดต่างๆและทุกคนต่างก็มีปืน ต่างคนต่างปฏิบัติงานตามหน้าที่ของตนเองอย่างเคร่งครัด"นี่..." ฉันเงยหน้ามองสบตาเขา "เชื่อยัง?" "..." "อันที่จริงผมไม่อยากบอกพี่หรอก" "บอกอะไร" "ไม่รู้ว่าพี่จะรู้จักไหม แต่ผมเป็นทายาทตระกูลเอนส์เวิร์ธ" "ห๊ะ?" ฉันทำหน้างง เกิดมาไม่เคยได้ยิน"บอกแค่นี้แหละ อยากรู้ก็ไปหาข้อมูลเอา" เขายิ้มพร้อมกับลูบศรีษะฉันเบาๆ "อ้าว...แล้วทำไมไม่บอกมาเลยล่ะ" "ขี้เกียจพูด" "ช่างเถอะ...จริงสิ แกไม่ไปต่างประเทศแล้วเหรอ
Last Updated : 2025-04-01รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast) ตอนที่23
ฉันยืนมึนงงสับสนอยู่ภายในห้องที่ว่างเปล่า เพราะทุกคนเดินออกไปหมดแล้ว "อะไรล่ะเนี่ย" ฉันเกาหัว ก่อนจะส่ายหน้าแล้วเดินออกจากห้องทำงานไปยังห้องนอน "ชเวย์" ฉันเรียกเขาที่นั่งเล่นมือถืออยู่บนเตียง"..." "ชเวย์" ฉันเดินเข้าไปหาเขา แต่เขาตีหน้าเคร่งขรึมใส่ "..." "แกโกรธพี่เหรอ" ฉันใช้นิ้วชี้จิ้มที่ต้นแขนเขา ก่อนจะดึงเสื้อเขาแล้วเขย่าเบาๆ "..." "แกอย่าเงียบสิ" ฉันพูดจบก็ก้มให้ใบหน้าอยู่ในระดับเดียวกันกับเขา แล้วยื่นสองมือไปประคองใบหน้าของเขาไว้ "ทำไรเนี่ย" เขาขมวดคิ้วแล้วปัดมือฉันออก "ก็ง้อแกไง...แกอย่าโกรธพี่เลยนะ" ฉันทำหน้าตาออดอ้อน "เฮ้อ...พี่ทำชีวิตผมรวนไปหมด" เขาถอนหายใจ "อะไรเล่า" ฉันทำจมูกย่นใส่เขา "ทีหลังห้ามทำแบบนี้อีกนะ" เขามองสบตาฉันแฝงไปด้วยคำเตือน"ก็...ตามนั้นแหละ" ฉันตอบเขา "มานี่" เขาดึงฉันไปนั่งตักเขา ก่อนจะก้มใบหน้ามาซุกไซร้ซอกคอและดูดเม้มติ่งหูของฉัน "ทะ...ทำอะไรเนี่ย" "ต้องถามด้วยเหรอ?" เขาพูดจบก็อุ้มฉันไปนอนบนเตียง จับฉันถอดเสื้อผ้าจนร่างกายเปลือยเปล่า "มองอะไรเนี่ย เขินนะเว้ย" ฉันเอามือปิดหน้าอกและกลีบกุหลาบ เมื่อเห็นว่าเขาจ้องมองตาไม่กระพริบ "ปิดทำไมเน
Last Updated : 2025-04-01รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast) ตอนที่24
วันต่อมาร่างบางตื่นมาอาบน้ำ แต่งตัวไปทำงานแต่เช้า เนื่องจากร่างสูงสั่งลูกน้องไว้ว่าให้ขับรถไปรับไปส่งร่างบางที่ทำงานเมื่อมาถึงที่ทำงาน ร่างบางกล่าวขอบคุณคนขับรถ และจึงเดินเข้าไปในบริษัท เมื่อถึงโต๊ะทำงานจึงเริ่มทำงานจนถึงพักเที่ยง"ทำไมยังไม่ส่งข้อความมาอีกเนี่ย" ฉันบ่นพร้อมกับทำหน้ามุ่ยมองหน้าจอมือถือที่ไม่มีความเคลื่อนไหว แล้วจึงตัดสินใจพิมพ์ข้อความทิ้งไว้กล้วยหอม🍌 : ถึงหรือยัง?กล้วยหอม🍌: งานยุ่งเหรอ?กล้วยหอม🍌 : ไอ้เด็กบ้า ถ้าว่างแล้วก็ทักมาบ้างนะหลังจากนั้นฉันก็นั่งกินข้าวจนหมดพักเที่ยง แล้วทำงานต่อจนกระทั่งเลิกงาน"โอ๊ย หายไปไหนเนี่ย" ฉันทำหน้ามุ่ยมองข้อความที่ส่งค้างไว้ ก็เห็นว่าเขายังไม่ได้กดอ่าน"คนมันคิดถึงอ่ะ รู้ไหม" ฉันบ่นเบาๆ แล้วทำหน้าหงอยๆ เดินอย่างไร้วิญญาณไปขึ้นรถหน้าตึก เมื่อขึ้นรถแล้ว ฉันก็นั่งมองเหม่อออกไปนอกหน้าต่าง"เอ่อ...คุณผู้หญิงไม่สบายตรงไหนหรือเปล่าครับ" คนขับรถถามพลางมองหน้าฉันผ่านกระจกหลัง"หนูสบายดีค่ะ ไม่ได้เป็นอะไร ขอบคุณนะคะ" ฉันตอบแล้วยิ้มบางๆ"ครับ" คนขับรถตอบรับแล้วส่งยิ้มให้หลังจากถึงคอนโด ฉันก็กินข้าว อาบน้ำ แล้วมานอนเล่นมือถือบนเตียง"โอ
Last Updated : 2025-04-01รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast) ตอนที่25
ณ คอนโด"กลับมาแล้วเหรอ" ร่างสูงเงยหน้าจากจอโน๊ตบุ๊ค ทักทายร่างบางที่เปิดประตูเข้ามา"ช่าย~" ฉันตอบเสียงยาวๆ ก่อนจะเอากระเป๋าสะพายไปเก็บ เข้าห้องน้ำ แล้วเดินมานั่งข้างเขา"มองทำไม" เขาถามโดยที่ไม่ได้ละสายตามามองฉัน"รู้ด้วยเหรอ" ฉันถามเขา "จ้องขนาดนี้ ไม่รู้ก็แย่แล้ว" เขาพูดยิ้มๆ "ก็พี่ไม่ได้เจอแกเกือบเดือน ก็ต้องมองนานๆสิ" "ไม่คิดจะเก็บสายตาไปมองคนอื่นเลยว่างั้น?" เขาหันมามองสบตาฉัน ก่อนจะยิ้มที่มุมปาก "..." ฉันเงียบเพราะไม่รู้จะตอบอะไรดี "ดูทำหน้า...เถียงไม่ออกเลยดิ" เขาหัวเราะแล้วเขกหัวฉันเบาๆ "อะไรเล่า" ฉันมองค้อนเขา"วันนี้ไปกินข้าวข้างนอกกันไหม ผมเลี้ยง""ไปสิ" "พี่อยากไปที่ไหน" "ที่ไหนก็ได้ที่มีแก" พอฉันพูดจบเขาก็มองหน้าฉัน "รักแหละ ดูออก" เขาพูดจบก็หัวเราะ "ไอ้บ้า" "ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าสิ" "โอเค" ฉันรับคำแล้วเดินเข้าห้องน้ำ หนึ่งชั่วโมงต่อมา ฉันอยู่ในชุดเดรสคอเหลี่ยมสีขาว บนหัวใส่ที่คาดผมสีขาว รองเท้าส้นสูงสีดำ แต่งหน้าอ่อนๆ ส่วนเขาใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวปลดกระดุมสองเม็ด ใส่กางเกงสีดำ รองเท้าสีดำ "เสร็จยัง...ไปกันเถอะ" เขาชวน "เสร็จแล้ว..ไปๆ" ฉันหยิบกระเป๋าสะพาย
Last Updated : 2025-04-01รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast) ตอนที่26
ช่วงสายวันต่อมา "หาว~" ร่างบางหาวพร้อมบิดขี้เกียจ ก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง "ไปทำงานแล้วสินะ" ร่างบางพึมพำเมื่อเห็นว่าเตียงด้านข้างว่างเปล่า จากนั้นจึงไปอาบน้ำ หลังจากอาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ ก็สั่งข้าวมากิน แล้วมานอนเล่นมือถือบนเตียง หาหนังดู จนลากยาวไปถึงตอนค่ำ "ไอ้เด็กชเวย์มันหายไปไหนเนี่ย ทำไมวันนี้ไม่ทักมาเลย แปลกจัง" ฉันบ่นพร้อมเปิดแชทดู "สงสัยงานยุ่งอีกแล้วสินะ" ฉันบ่นอีกครั้ง จากนั้นก็ปัดความคิดทิ้ง ลุกไปล้างหน้าแล้วลงไปหาของกินแทนฉันสั่งอาหารตามสั่งสองกล่อง แล้วเดินไปซื้อปลาหมึกย่าง10ไม้ และซื้อชาไทยหนึ่งแก้วกับหนึ่งขวด ที่ซื้อเป็นขวดเพราะคิดว่าเขาน่าจะเลิกงานดึกแน่ๆ ถ้าซื้อเป็นแก้วน้ำแข็งน่าจะละลายก่อน หลังจากได้ของกินทั้งหมด ฉันก็ขึ้นห้อง นั่งกินข้าวก่อน แล้วตามด้วยปลาหมึก5ไม้ ส่วนอีก5ไม้แบ่งไว้ให้เขา เมื่อกินเสร็จฉันก็นั่งย่อยอยู่สักครู่ แล้วจึงไปอาบน้ำ แต่งตัวมานอนเล่นมือถือบนเตียง"เที่ยงคืนแล้วนะ งานยังไม่เสร็จอีกเหรอ" ฉันมองดูเวลาที่จอมือถืออีกครั้ง แล้วจึงตัดสินใจทักเขาไป กล้วยหอม🍌 : ชเวย์ กล้วยหอม🍌 : งานยุ่งเหรอ หายไปทั้งวันเลย กล้วยหอม🍌 : พี่ซื้อของกินไว้ให้แล้
Last Updated : 2025-04-01
Latest chapter
รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast) ตอนที่34
ช่วงบ่ายวันต่อมาฉันตื่นมาด้วยความรู้สึกสุขล้นหัวใจในรอบหลายเดือน มันเป็นความรู้สึกที่ดีมาก จนไม่รู้จะบรรยายยังไง คนที่คิดว่าตายไปแล้วกลับมีชีวิตใหม่อีกครั้ง และครั้งนี้พวกเราจะรักและดูแลกันให้ดีที่สุด"พี่ครับ ตื่นมาอาบน้ำ กินข้าวได้แล้ว" เขานุ่งผ้าขนหนูเดินออกจากห้องน้ำ แล้วเดินมาหาฉัน"เพิ่งตื่นเหมือนกันเหรอ" ฉันเงยหน้าถามเขา"ใช่ครับ" เขายิ้ม แล้วก้มลงมาจุ๊บที่ริมฝีปากฉันเบาๆ"หวานเกิน" ฉันบอกเขาแล้วยิ้มกว้าง"ผมก็หวานแบบนี้อยู่แล้วนะ""ตรงไหนวะ มีแต่กวนตีนสิไม่ว่า" ฉันเบะปากใส่เขา"ถึงจะกวนตีน แต่ก็มีคนแถวนี้ตกหลุมรักนะ" เขาหัวเราะ"ชิ" ฉันสะบัดหน้าใส่เขา เขาหัวเราะ แล้วกอดฉันไว้"พี่""ว่า""แต่งงานกันไหม""ห๊ะ" ฉันมองสายตาเขาด้วยความตกใจ เล่นขอกันแบบนี้เลยเหรอ ไม่มีความโรแมนติกใดๆ เลย=_="พวกเราเสียเวลามามากพอแล้ว""ได้สิ""งั้นไปจดทะเบียนสมรสกันวันนี้เลยนะ""รีบเกิน""รีบสิ...ป่ะ งั้นพี่ไปอาบน้ำได้แล้ว" เขาดึงฉันให้ลุกขึ้นมา"โอเค" ฉันตอบรับแล้วเดินเข้าห้องน้ำประมาณหนึ่งชั่วโมง เราสองคนก็ออกจากบ้านเพื่อไปจดทะเบียนสมรส พอจดทะเบียนสมรสเสร็จก็ไปนั่งกินข้าวในร้านอาหารเพื่อฉลอง
รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast) ตอนที่33
"โอ๊ย เดินไวจัง" ฉันบ่นพร้อมกับหอบหายใจ เนื่องจากต้องเร่งฝีเท้าตามเขาให้ทัน เพราะเขาเดินไวมาก รู้ตัวอีกทีก็มายืนอยู่ตรงลานจอดรถวีไอพีแล้ว"นี่คุณ!" ฉันตะโกนเรียกผู้ชายคนนั้นที่กำลังหันหลังเปิดประตูรถ"..." เขาชะงักนิดหน่อย แล้วหันหน้ามามองหน้าฉัน"ชเวย์!" ฉันยืนอึ้ง อ้าปากค้าง ตาโตเท่าไข่ห่าน"ครับ" เขายิ้มกว้าง"นะ...นี่...แกตายไปแล้ว...ไม่ใช่เหรอ" ฉันถามเสียงสั่น น้ำตาไหลริน ความรู้สึกต่างๆ ปนเปกันไปหมด"ใช่""นะ...นี่แกเป็นผีเหรอ...หรือฉันกำลังฝันไป" ฉันพูดจบก็หยิกแขนตัวเอง แต่พอมันเจ็บ ฉันจึงรู้ว่านี่คือความจริงไม่ใช่ความฝัน"ผมไม่ได้เป็นผีแล้วพี่ก็ไม่ได้ฝันไป...ผมยังมีชีวิตอยู่จริงๆ" เขาพูดพร้อมก้าวเดินมาหาฉัน"แล้วที่บอกว่าตายไปแล้วนี่มันยังไง""ผมตายไปแล้วในฐานะ ชเวย์ เอนส์เวิร์ธ""หมายความยังไง""หมายความว่า...ต่อไปนี้ผมจะไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆ กับตระกูลเอนส์เวิร์ธอีก""หมายความว่าทั้งหมดมันเป็นแผนของแกเหรอ?""พี่อย่าเพิ่งโกรธ ผมอธิบายได้""พูดมา""พี่...ที่ผมทำแบบนี้ เพราะผมอยากจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับพี่""แล้วตระกูลเอนส์เวิร์ธล่ะ""ตระกูลเอนส์เวิร์ธมีไอ้ชาลีดูแลแล้ว""แล้ว
รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast) ตอนที่32
ครึ่งชั่วโมงต่อมาฉันกับเจ้คาริสายืนอยู่ที่หน้าหลุมศพของชเวย์ ที่เป็นแค่ป้ายสลักชื่อว่า'ชเวย์ เอนส์เวิร์ธ' ส่วนด้านหน้ามีดอกไม้วางอยู่"ชเวย์...ฮึก" ฉันทรุดตัวลงพร้อมกับร้องไห้ มืออีกข้างยื่นไปลูบแท่นหลุมศพของเขา ภาพความทรงจำต่างๆ ไหลในเข้ามาในสมองฉันร้องไห้ พูดพร่ำเพ้ออยู่คนเดียวนานมาก จนฟ้าที่เคยสว่างกลับกลายเป็นมืด"ชเวย์...พี่มาส่งแกได้แค่นี้นะ...และพี่จะเก็บแกไว้ในใจพี่ตลอดไป...พี่รักแกนะ" ฉันบอกลาเขาครั้งสุดท้าย ก่อนจะลุกขึ้นยืนโดยมีเจ้คาริสาประคองอยู่ด้านข้าง"แกไหวใช่ไหม" เจ้คาริสาถามฉัน"ไหวเจ้" ฉันตอบเจ้คาริสา แล้วจ้องมองหลุมศพของเขาราวกับจะสลักไว้ในใจ ก่อนจะหันไปพยักหน้าให้เจ้คาริสา แล้วพวกเราก็เดินออกจากที่นี่"คุณกล้วยหอม ขอคุยด้วยหน่อยสิ" คุณคิดส์ที่เป็นลูกน้องของชเวย์ มายืนดักฉันไว้ ฉันกับเจ้คาริสาหันมามองหน้ากันทันที เพราะรู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ"มีอะไรก็คุยกันตรงนี้ได้เลยค่ะ" ฉันตอบ เขาจึงเหลืบมองเจ้คาริสา แล้วเดินนำไปยังลานจอดรถ ซึ่งฉันกับเจ้คาริสาก็เดินตามไป"ระวังตัวด้วยนะ" เจ้คาริสากระซิบบอกฉัน ฉันพยักหน้า พวกเรากระชับมือที่จับซึ่งกันและกันคุณคิดส์หยุดเดินแล้วยืนพิ
รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast) ตอนที่31
เมื่อมาถึงโรงแรม เจ้คาริสารีบพาฉันเข้าห้อง แล้วปลอบใจฉันที่ร้องไห้ไม่หยุด"เจ้ไม่ได้คิดเลย ว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้ นึกว่าไอ้ชเวย์เป็นแค่ผู้ชายเลวๆ คนหนึ่ง" เจ้คาริสาถอนหายใจ"หนูสับสนไปหมดแล้วเจ้ ไม่รู้ว่าเรื่องราวมันเป็นยังไงกันแน่""แก...แกอยากเจอไอ้ชเวย์ไหม" เจ้คาริสาถาม"อยาก..หนูอยากเจอเขา" ฉันพยักหน้ารัวๆ"งั้นเราก็ลุยกันเลย เจ้พร้อมไปกับแก""ได้เจ้ ขอบคุณมากนะ" ฉันปาดน้ำตา แล้วเข้าไปล้างหน้าในห้องน้ำ ก่อนจะหยิบมือถือมาส่งข้อความและโทรหาเขา แต่ก็ไม่มีการตอบรับใดๆ"เจ้ว่าเราบุกไปถึงเกาะxxxเลยไหม ยังไงก็มีคนรู้จักชเวย์อยู่แล้ว""งั้นไปเถอะเจ้" ฉันรับคำ จากนั้นเราสองคนก็เรียกรถไปยังเกาะที่เป็นจุดหมายปลายทาง ซึ่งห่างจากที่นี่ประมาณสองชั่วโมงกว่า"จอดตรงนี้นะ รถยนต์เข้าไปไม่ได้แล้ว" คนขับบอกพวกเรา ฉันกับเจ้หันมามองหน้ากันก่อนจะพยักหน้าให้คนขับแล้วลงจากรถ"ทำไมมันดูเงียบๆ วะแก" เจ้คาริสาพูดพลางมองซ้ายขวา ซึ่งมีคนอยู่บางตา แทบจะนับคนได้ และแต่ละคนสวมใส่เสื้อสีดำ"นั่นสิเจ้" ฉันตอบรับ รู้สึกว่าที่นี่มันอึมครึมยังไงก็ไม่รู้"ไปกันเถอะ" เจ้คาริสาพูด แล้วจูงมือฉันเดินตรงไปยังคฤหาสน์ บอดี้
รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast) ตอนที่30
ช่วงสายวันต่อมาพวกเราตื่นมาอาบน้ำ แต่งตัว เก็บของ เช็คเอาท์แล้วออกไปกินข้าว ส่วนชเวย์น่าจะกลับไปตั้งแต่เมื่อคืนหลังจากกินข้าวเสร็จ ก็ไปเที่ยวกันอีก2-3ที่ แล้วกลับกรุงเทพฯ ตอนแยกกันซูพรีมร้องไห้ ไม่อยากกลับพวกพี่ๆ เลยต้องปลอบกันใหญ่"ไอ้กล้วยหอม" พี่เอวเรียกฉัน ตอนนี้เราอยู่ในรถกันสองคน เนื่องจากพี่เอวทยอยส่งทีละคนๆ แล้ว"ว่าไงพี่""ไม่ได้อยากเผือกนะ แต่เอ็งกับไอ้ชเวย์มันมากกว่าคำว่าพี่น้องใช่ไหม""...""นั่น...เงียบเลย""ก็..." "ที่เอ็งคุยกับมันเมื่อคืนอ่ะ พี่ได้ยินนะ" "จริงอ่ะ" ฉันทำหน้าตาตกใจ "เออสิ...แต่คนอื่นน่าจะไม่ได้ยินหรอก แต่ละคนเมาขนาดนั้น" "ค่อยยังชั่ว" ฉันถอนหายใจอย่างโล่งอก "แต่พี่ว่ามันคงไม่มาเจอเอ็งแล้วแหละ" "ก็ดีแล้วนี่นา" "ก็ถ้าเอ็งทำใจได้ก็ดี" "พี่หมายความว่าไงเนี่ย" "เมื่อคืนมันมาคุยกับพี่" "คุยว่า?" "มันไม่ให้บอกอ่ะ" "อ้าว...แล้วพี่จะพูดเพื่อ?" ฉันกรอกตามองบน "ก็พี่จะเล่าในฐานะที่เอ็งเป็นน้องสาวพี่" "ว่า" "เรื่องที่มันโดนบังคับแต่งงานเป็นเรื่องจริง" "หนูก็บอกไปแล้ว จริงไม่จริงแล้วยังไง แต่งไปแล้วนี่" "น่าจะแต่งเพราะเป็นสัญญาอะไรสักอย่างนี่แหละ"
รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast) ตอนที่29
หนึ่งเดือนต่อมา"ตื่นเต้นจังเลย" เสียงแหลมใสของซูพรีมดังขึ้น พร้อมกับรอยยิ้มกว้าง คนอื่นๆ จึงยิ้มตามแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรในวันนี้แก๊งเรานัดกันมาเที่ยวทะเล และพักบ้านพูลวิลล่า ไม่รู้ว่าพี่เอวได้ส่วนลดบ้านพักมาจากไหนลดไปตั้ง70% จึงทำให้ทุกคนตอบตกลงอย่างรวดเร็ว"บ้านสวยมาก ไฮโซสุดๆ" ซูพรีมกระโดดโลดเต้น ส่วนเจ้คาริสากับพี่พิธาก็พยักหน้าเห็นด้วย"สวยจริง เลือกดีมากเลยพี่" ฉันบอกพี่เอว แล้วเดินสำรวจบ้าน ซึ่งหน้าบ้านเป็นสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ ล้อมรอบด้วยต้นไม้ บ้านพักมี2ชั้นแบ่งเป็นสัดส่วน ข้าวของเครื่องใช้ครบครัน"เลือกห้องนอนกัน" เจ้คาริสาพูด แล้วออกความเห็นว่าให้เป่ายิ้งฉุบ ซึ่งคนที่ได้เลือกคนแรกพี่เอว เจ้คาริสา ซูพรีม พี่พิธา และก็ฉันตามลำดับ"เลือกห้องชั้นล่างแล้วกัน ขี้เกียจเดิน" พี่เอวเลือก"เอาห้องใหญ่ชั้นสอง ตรงข้างบันได" เจ้คาริสาเลือก"หนูเอาห้องเล็กชั้นสอง" ซูพรีมเลือก"งั้นเลือกห้องนอนข้างล่างเหมือนกัน" พี่พิธาเลือก"งั้นห้องใหญ่ห้องสุดท้ายก็เป็นของหนู" ฉันเลือก"ตามนั้น" เจ้คาริสาตอบ จากนั้นพวกเราสามคน ฉัน เจ้คาริสา และซูพรีม จึงขนกระเป๋าขึ้นไปชั้นสอง และเข้าห้องของตัวเองประมาณสิบนา
รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast) ตอนที่28
เจ้คาริสาวางสายเมื่อเรียกแล้วฉันไม่ตอบ ฉันจึงส่งข้อความไปหาเจ้ว่าขออยู่คนเดียวก่อน"ฮ่าๆ ฮ่าๆ" ฉันหัวเราะทั้งน้ำตา จากนี้ฉันกับเขาเราก็เป็นเหมือนเส้นขนาน ไม่มีวันมาบรรจบกัน เขามีคนของเขาอยู่แล้ว และฉันก็ควรจะมูฟออกจากความรู้สึกนี้สักที"ชเวย์...พี่ขอให้แกมีความสุข...แม้คนที่แกเลือกจะไม่ใช่พี่ก็ตาม" ฉันพูดพร้อมกับถอดสร้อยที่เขาให้ฉัน แล้วเก็บมันไว้ในกล่องเหมือนเดิม"ไอ้กล้วยหอม...ชาติก่อนไปทำอะไรไว้เนี่ย...ทำไมถึงเจอแต่ความรักแย่ๆ...เจอแต่ความผิดหวัง""ไอ้กล้วยหอม...ฉันขอให้วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่แกจะเจ็บปวด...แกร้องไห้ให้เต็มที่...แล้วแกอย่าลืมว่าคนที่แกควรรักที่สุดคือตัวแกเอง" ฉันเพ้อ น้ำตาไหลพราก เจ็บปวดหัวใจสุดๆช่วงสายวันต่อมาฉันตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกที่ดีมากขึ้น เหมือนเมื่อวานได้ปลดล็อคตัวเองแล้ว ฉันมองตัวเองในกระจกเงาก็รู้สึกว่ารับไม่ได้ที่ปล่อยให้ตัวเองเป็นแบบนี้ สภาพคือดูไม่ได้สุดๆฉันยิ้มให้กับตัวเองเพื่อเรียกกำลังใจ ก่อนจะเก็บกวาดห้องให้สะอาด แล้วเปิดฟังธรรมะและดูดวงในยูทูปหลังจากนั้นฉันใช้สิ่งเหล่านี้ในการยึดเหนี่ยวจิตใจ มันทำให้ฉันปล่อยวางได้เหมือนอย่างที่คิด และฉันก็ร
รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast) ตอนที่27
วันต่อมา ฉันตื่นมาทำงานในสภาพที่ดวงตาบวมเปล่งจากการร้องไห้ ขนาดใช้การแต่งหน้าเข้าช่วยแล้วก็ยังปกปิดร่องรอยไม่ได้ "เฮ้อ~" ฉันถอนหายใจรอบที่ล้าน คิดมาทั้งคืนก็ยังคิดไม่ตกว่าไอ้เด็กชเวย์นั่นหายไปทำไม แล้วมีเหตุผลอะไรที่ไม่อ่านแชท ไม่โทรกลับ ทำแบบนี้ทำไมทั้งๆที่พวกเราไม่ได้ทะเลาะกันฉันโทรบอกพี่สิงว่าวันนี้มีทำโอที เพราะกลัวว่าพี่เขาจะมารอรับ แล้วจะไม่สะดวกไปเซฟเฮ้าส์ ที่ทำแบบนี้เพราะพวกเขาเป็นเจ้านายลูกน้องกัน ฉันคิดว่าถ้าพี่สิงรู้ พี่เขาจะต้องบอกเจ้านายของเขาแน่ๆ ฉันทำงานไปเรื่อยๆจนถึงเวลาเลิกงาน ก็รีบเรียกรถแท็กซี่ไปยังจุดหมายทันที กว่าจะมาถึงได้ก็ทุลักทุเลพอควร เนื่องจากฉันจำทางได้ลางๆ เข้าซอยนั้นผิดบ้างอะไรบ้าง ฉันจึงจ่ายค่าเสียเวลาให้คนขับด้วย "หวังว่าจะได้เจอ" ฉันพึมพำ แล้วเดินไปใกล้บอดี้การ์ดสองคนที่ยืนทำหน้านิ่งอยู่หน้าประตูรั้วด้านใน "พี่คะๆ บอกชเวย์ให้ทีค่ะ ว่ากล้วยหอมมาหา" "..." สองคนนั้นมองหน้าฉันนิ่งๆ ก่อนที่หนึ่งในนั้นจะพยักหน้า แล้วกดวิทยุสื่อสารที่ข้างหูพูดถึงความต้องการของฉัน รออยู่ประมาณห้านาที เขาก็หันเขาก็หันมาพูดว่า "ต้องขอโทษด้วยนะครับ นายท่านไม่สะดวกให้เข้า
รุ่นน้องสอนรัก(live broadcast) ตอนที่26
ช่วงสายวันต่อมา "หาว~" ร่างบางหาวพร้อมบิดขี้เกียจ ก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง "ไปทำงานแล้วสินะ" ร่างบางพึมพำเมื่อเห็นว่าเตียงด้านข้างว่างเปล่า จากนั้นจึงไปอาบน้ำ หลังจากอาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ ก็สั่งข้าวมากิน แล้วมานอนเล่นมือถือบนเตียง หาหนังดู จนลากยาวไปถึงตอนค่ำ "ไอ้เด็กชเวย์มันหายไปไหนเนี่ย ทำไมวันนี้ไม่ทักมาเลย แปลกจัง" ฉันบ่นพร้อมเปิดแชทดู "สงสัยงานยุ่งอีกแล้วสินะ" ฉันบ่นอีกครั้ง จากนั้นก็ปัดความคิดทิ้ง ลุกไปล้างหน้าแล้วลงไปหาของกินแทนฉันสั่งอาหารตามสั่งสองกล่อง แล้วเดินไปซื้อปลาหมึกย่าง10ไม้ และซื้อชาไทยหนึ่งแก้วกับหนึ่งขวด ที่ซื้อเป็นขวดเพราะคิดว่าเขาน่าจะเลิกงานดึกแน่ๆ ถ้าซื้อเป็นแก้วน้ำแข็งน่าจะละลายก่อน หลังจากได้ของกินทั้งหมด ฉันก็ขึ้นห้อง นั่งกินข้าวก่อน แล้วตามด้วยปลาหมึก5ไม้ ส่วนอีก5ไม้แบ่งไว้ให้เขา เมื่อกินเสร็จฉันก็นั่งย่อยอยู่สักครู่ แล้วจึงไปอาบน้ำ แต่งตัวมานอนเล่นมือถือบนเตียง"เที่ยงคืนแล้วนะ งานยังไม่เสร็จอีกเหรอ" ฉันมองดูเวลาที่จอมือถืออีกครั้ง แล้วจึงตัดสินใจทักเขาไป กล้วยหอม🍌 : ชเวย์ กล้วยหอม🍌 : งานยุ่งเหรอ หายไปทั้งวันเลย กล้วยหอม🍌 : พี่ซื้อของกินไว้ให้แล้
