Lahat ng Kabanata ng ข้ามคืน: Kabanata 31 - Kabanata 40

วันถัดมาวันนี้เป็นวันที่พลอยจะต้องไปเลือกสถานที่ฝึกงานซึ่งเธอเคยยื่นเสนอไปกับหลายบริษัทและก็มีหนึ่งบริษัทตอบกลับเธอมาแล้วแน่นอนว่าพลอยรู้สึกดีใจมากเพราะเป็นบริษัทเกี่ยวกับการออกแบบเครื่องประดับของผู้หญิงที่พลอยให้ความสนใจมานานเพราะเป็นบริษัทที่กำลังเป็นที่นิยมของวัยรุ่นในช่วงเวลานี้ หลังจากที่มีเวลาอยู่ในห้องใหญ่นี่นานพลอยจึงได้สำรวจไปทั่วตามประสาคนแปลกที่ ห้องนี้แตกต่างจากห้องของมาร์คเพราะห้องนี้ถูกตกแต่งสไตล์เรียบง่ายในห้องจะมีแต่ของที่ใช้ประโยคได้จริงเท่านั้นเช่นเตียงโต๊ะเครื่องแป้งและชั้นวางของนอกนั้นจะถูกปล่อยให้เป็นที่โล่งสบายตาแต่ที่ดึงดูดใจพลอยได้มากที่สุดเห็นทีจะเป็นกำแพงกระจกขนาดใหญ่ตรงข้ามกับปลายเตียงเมื่อมองผ่านม่านทึบแสงออกไปก็จะเห็นเข้ากับสวนดอกกุหลาบได้ถนัดตามมากกว่าของมาร์คชายหนุ่มคงตั้งใจจะให้ภรรยาตื่นขึ้นมาได้ชมกับภาพสวยๆ ของดอกกุหลาบสีแดงสด ดูไปแล้วเขาช่างโรแมนติกผิดกับสิ่งที่เธอได้เจอในทุกครั้งไปเสียหมด อยู่กับเธอเขามักจะมีอารมณ์ขึ้นลงไม่ปกติโดยเฉพาะเวลาที่เธอพูดไม่เข้าหูแถมยังชอบพูดขู่ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอไม่กล้าที่จะทำอาจจะเพราะเธอเป็นเพียงแค่ของเล่นข้ามคืนด้วยละ

ทันทีที่ทั้งคู่ถึงบ้านชายหนุ่มยังคงเลือกที่ไม่พูดจาอะไรกับหญิงสาวข้างกายแถมยังคงเดินหนีเข้าบ้านไปโดยไม่กลัวว่าพลอยจะหนีไปหรือไม่ ทิ้งให้หญิงสาวยืนนิ่งอยู่ข้างรถหรูด้วยความสับสนไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี ตอนนี้อาการของเขาดูนิ่งเสียจนพลอยไม่กล้าจะถามอะไรออกไปด้วยซ้ำเธอกลัวว่าถ้าพูดอะไรไม่เข้าหูขึ้นมาสักหน่อยสุดท้ายคนที่จะต้องเสียเปรียบก็คือเธอ“ยืนทำอะไรอยู่ตั้งนาน”“มาร์ค”มาร์คที่แอบมองหญิงสาวจากบนบ้านใหญ่ได้สักพักเห็นว่านานแล้วพลอยยังคงยืนนิ่งด้วยท่าทีเคร่งเครียดไม่ยอมเดินเข้าบ้านทำให้เขาอดจะเดินลงมาดูอาการเธอสักหน่อยไม่ได้ มองจากภาพรวมที่อยู่ๆ เจ้าพี่ชายก็เดินหนีเข้าบ้านหน้าบึ้งตึงอย่างนั้นคงต้องมีเรื่องอะไรกันอย่างแน่นอนด้านพลอยเมื่อเห็นมาร์คที่หายไปทั้งคืนโผล่มาก็ใจชื้นจนอดยิ้มออกมาเสียไม่ได้ เธอแอบคิดไปเองว่าที่เขาหายไปเมื่อคืนนี้อาจจะเป็นเพราะมีเธอเป็นต้นเหตุหรือไม่ธันก็อาจจะไล่เขาออกจากบ้านอย่างที่ขู่แต่พอได้เห็นเขากลับมาแบบนี้เธอก็อดรู้สึกโล่งใจไม่ได้“ยืมอะไรหนักหนา”“เมื่อคืนนายไปไหนมา”“นอนบ้านใหญ่สิ จะให้ฉันไปนอนบ้านนั้นเป็นก้างขวางคอหรือไง?”พลอยนิ่งอึ้งไปกับท่าทีสบายๆ ขอ

พูดไม่ทันขาดคำธันเริ่มจู่โจมโดยการฝังริมฝีปากร้อนลงบนเนินอกขาวเนียนเขาขบเม้มมันช้ำแล้วช้าเล่าราวกับอยากให้มันเกิดเป็นรอยแดงให้ได้มากที่สุด เพราะเขาตั้งใจจะให้เมียสาวได้จดจำว่าตัวเองมีเจ้าของแล้วทุกครั้งที่เห็นรอยรักพวกนี้...คิดไปก็กังวลไม่ว่ากลัวไปสารพัดขนาดเขาออกคำสั่งกับเธอไปขนาดนั้นเธอยังคงข้องเกี่ยวกับผู้ชายอยู่ได้ น่าโมโหเสียจริง!"อะ เจ็บค่ะ พี่ธันอย่าเม้มแรง"มือเล็กทั้งสองดันเข้าที่แผงอกกว้างเพื่อหวังให้เขาถอนตัวออกไปแต่กลับกันยิ่งมือเล็กสัมผัสเนื้ออกเขาเท่านั้นอารมณ์ใคร่ก็พลุ่งพล่านขึ้นกว่าเดิมเป็นเท่าตัว ธันไม่รอช้าจัดการถอดเสื้อผ้าอาภรณ์ของตัวเองออกจนหมดภายในไม่กี่วินาทีเผยให้เห็นถึงกล้ามเนื้อล่ำเป็นก้อนเรียงระนาบสวย เนื้อตั้งได้ส่วนร่างก็กระตุกตั้งขยายจนกลายเป็นส่วนที่แข็งที่สุดในร่างกาย หญิงสาวเมื่อเห็นท่าไม่ดีจึงเกร็งขาเรียวไม่ให้มือหนาที่กำลังลูบไล้ไปทั่วต้นขาขาวนั้นสอดขึ้นมาได้สูงกว่านั้น ท่าทางเขินอายปนขัดขืนของเมียสาวเรียกรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของชายหนุ่มได้ไม่น้อยยิ่งเธอขัดขืนเขาก็ยิ่งอยากจะแกล้งให้คนตัวเล็กเขินอายไปมากกว่าเดิมหลายเท่า"พี่ธัน อย่า...""หืมม อย่าหยุดเหรอ

ผ่านไปไม่นานนักหลังจากที่ทั้งสองอาบน้ำชำระเนื้อตัวเสร็จสรรพธันก็เดินนำหญิงสาวขึ้นมายังบ้านทรงไทยด้านหน้า หญิงสาวมองขึ้นไปยังในตัวบ้านดูราวกับหลุดข้ามมาในหนังไทยตามทีวีตอนเช้าเพราะการตกแต่งก็ยังคงเป็นแบบไทยทั้งแจกันและโอ่งน้ำรับแขกที่ตั้งอยู่บริเวณทางขึ้นดูแล้วคงเป็นของเก่าแก่ไม่น้อย จะมีก็แต่ข้าวของเครื่องใช้ทันสมัยวางอยู่ในหลายจุดที่ทำให้พลอยรู้สึกว่ายังอยู่ในโลกปัจจุบัน ธันพาพลอยเดินขึ้นมานั่งรอคนเป็นแม่ในห้องรับแขกกว้างถัดออกมาจากห้องโถงโล่งกลางบ้านภายในห้องมีโต๊ะขนาดใหญ่ตั้งอยู่และมีเฟอร์นิเจอร์ที่ต่างกับบรรยากาศภายนอกเพราะมันทั้งทันสมัยและดูมีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกครบครัน“ทำหน้าแปลกจัง?” ธันวางแก้วน้ำเย็นลงข้างหญิงสาวแล้วนั่งลงข้างเธอ“คะ?”“กลัวเหรอ?”“ก็รู้สึก…เหมือนอยู่ในหนังยังไงอย่างนั้น”“แม่พี่ชอบบ้านทรงไทยมากทำให้หลังจากแม่เสียพ่อก็ไม่ได้คิดจะทุบและสร้างใหม่ ท่านยังดูแลและค่อยซ่อมแซมมันอย่างดี ถึงแม้ว่าพี่กับไอ้มาร์คจะรู้สึกหลอนเวลาอยู่ที่นี่ก็เถอะแต่ยังดีที่ในแต่ละห้องแตกต่างจากภายนอกไม่อย่างนั้นคงนอนไม่หลับ”พลอยหลุดยิ้มออกมาเมื่อมองใบหน้าคมที่อธิบายถึงความเป็นมาของบ้าน

หลังจากทานอาหารที่บ้านใหญ่เสร็จก็มืดเสร็จเพราะคุณพ่อเพิ่งกลับมาจากทำงานทำให้ธันต้องอธิบายเรื่องต่างๆ ยกใหญ่กว่าจะคุยกันเข้าใจก็ดึกเสียแล้ว ตั้งใจเองเมื่อรู้ว่าพลอยจะมาอยู่ที่บ้านเล็กก็ตามติดหญิงสาวมาขอนอนด้วยจนธันแอบรู้สึกอิจฉาที่พลอยเอาแต่สนใจลูกชายเขาตลอดเวลาจนลืมไปแล้วว่าภายในห้องนี้ยังมีเขาอยู่"ตั้งใจจะนอนตรงกลาง..."เด็กน้อยพูดก่อนจะอุ้มตุ๊กตาตัวจิ๋วคลานขึ้นไปบนเตียงนุ่มกว้างของคนเป็นพ่อ ทำเอาธันที่นั่งอยู่ปลายเตียงถึงกับคิ้วขมวดหน้าบึ้งถ้าเขายอมให้ลูกนอนแบบนั้นตัวเขาก็ต้องนอนห่างจากเมียสาวน่ะสิ"ไม่เอาตั้งใจ ให้พี่พลอยนอนตรงกลาง"คนเป็นพ่อบอกอย่างจริงจัง "ได้ไงละพ่อ ชายหญิงไม่ควรนอนชิดติดกันนะฮะ""แต่พ่อกับพี่พลอยนอนได้ เราต้องแบ่งพี่พลอยกันคนละครึ่งนะ""พ่อ...แต่พี่พลอยเป็นของตั้งใจคนเดียวนะแล้วอีกอย่างพี่พลอยก็เป็นพี่เลี้ยงตั้งใจไม่ได้เป็นอะไรกับพ่อ""ทำไมจะไม่เป็นกับพี่พลอยเป็น...""เป็นคนที่ตกลงจะช่วยกันดูแลตั้งใจให้ดีจ้ะ"พลอยที่รู้ว่าธันกำลังจะพูดอะไรออกไปรีบพูดขัดไว้ได้ทันก่อนที่เธอจะหันไปมองค้อนชายหนุ่มไปหนึ่งยกตั้งใจหรี่ตามองคนเป็นพ่ออย่างเอาเรื่องและดูเหมือนคนเป็นพ่อเอ