Se connecterShare
บทลงโทษ NC!!
Dernière mise à jour:
2025-04-02 14:00:50
Related chapter
ข้ามคืน หวง
ก๊อกๆ“พ่อธันนนน”“...”“พ่อธันนนนนนน”“ตั้งใจๆ อาว่าเดี๋ยวตั้งใจไปรอบ้านใหญ่ก่อนดีกว่าเดี๋ยวอาตามพ่อเอง”“ครับ อา”มาร์คบอกหลานชายที่พยายามเรียกคนเป็นพ่อให้ออกมาจากในห้องแต่ไม่ว่าจะเรียกดังแค่ไหนก็ยังไม่มีเสียงตอบรับออกมา ทำให้เขารู้ว่าด้านในคงมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแน่นอนจึงรีบไล่หลานกลับไปก่อนเมื่อเห็นตั้งใจเดินออกไปพ้นตัวบ้านเขาจึงค่อยๆ เอื้อมมือไปจับที่ลูกบิดเย็น“ก็ไม่ได้ล็อกนี่หว่า”พูดจบมาร์คจัดการเปิดลูกบิดเข้าไปยังตัวห้องแล้วก็ต้องตกใจกับสภาพเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายเกลื่อนพื้นเมื่อเขามองไปบนเตียงก็พบเข้ากลับสองร่างที่กำลังนอนซุกกันอยู่ในผ้าห่มฝืนหนา ไม่ต้องถามก็ได้คำตอบทันทีว่าทำไมเมื่อครู่เจ้าของห้องถึงไม่เปิดประตูให้ คงเพลียจนหลับลึกน่ะสิ…ถึงเขาจะบอกให้ตัวเองตัดใจจากหญิงสาวในอ้อมกอดพี่ชายแต่พอได้เห็นภาพเช่นนี้ก็อดรู้สึกเจ็บไม่ได้เหมือนกันจนเขาต้องหันหน้าหนีเพื่อสูญหายใจเข้าลึกเพื่อตั้งสติ ก่อนจะทำในสิ่งที่ได้รับมอบหมายจากคนเป็นแม่มาให้เสร็จ“ตื่นเว้ย!!! แม่เรียกให้ไปบ้านใหญ่!”“หืม! อือ”สองร่างสะดุ้งลืมตาตื่นขึ้นพร้อมกันด้วยความตกใจ เมื่อพลอยเห็นเจ้าของเสียงที่เรียกเธอตื่นจาก
Dernière mise à jour : 2025-04-02ข้ามคืน ถามเขาก่อนว่าอยากเป็นไหม?
ผ่านไปไม่นานนักหลังจากที่ทั้งสองอาบน้ำชำระเนื้อตัวเสร็จสรรพธันก็เดินนำหญิงสาวขึ้นมายังบ้านทรงไทยด้านหน้า หญิงสาวมองขึ้นไปยังในตัวบ้านดูราวกับหลุดข้ามมาในหนังไทยตามทีวีตอนเช้าเพราะการตกแต่งก็ยังคงเป็นแบบไทยทั้งแจกันและโอ่งน้ำรับแขกที่ตั้งอยู่บริเวณทางขึ้นดูแล้วคงเป็นของเก่าแก่ไม่น้อย จะมีก็แต่ข้าวของเครื่องใช้ทันสมัยวางอยู่ในหลายจุดที่ทำให้พลอยรู้สึกว่ายังอยู่ในโลกปัจจุบัน ธันพาพลอยเดินขึ้นมานั่งรอคนเป็นแม่ในห้องรับแขกกว้างถัดออกมาจากห้องโถงโล่งกลางบ้านภายในห้องมีโต๊ะขนาดใหญ่ตั้งอยู่และมีเฟอร์นิเจอร์ที่ต่างกับบรรยากาศภายนอกเพราะมันทั้งทันสมัยและดูมีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกครบครัน“ทำหน้าแปลกจัง?” ธันวางแก้วน้ำเย็นลงข้างหญิงสาวแล้วนั่งลงข้างเธอ“คะ?”“กลัวเหรอ?”“ก็รู้สึก…เหมือนอยู่ในหนังยังไงอย่างนั้น”“แม่พี่ชอบบ้านทรงไทยมากทำให้หลังจากแม่เสียพ่อก็ไม่ได้คิดจะทุบและสร้างใหม่ ท่านยังดูแลและค่อยซ่อมแซมมันอย่างดี ถึงแม้ว่าพี่กับไอ้มาร์คจะรู้สึกหลอนเวลาอยู่ที่นี่ก็เถอะแต่ยังดีที่ในแต่ละห้องแตกต่างจากภายนอกไม่อย่างนั้นคงนอนไม่หลับ”พลอยหลุดยิ้มออกมาเมื่อมองใบหน้าคมที่อธิบายถึงความเป็นมาของบ้าน
Dernière mise à jour : 2025-04-02ข้ามคืน พี่เลี้ยงพิเศษ
ธันจำใจต้องเดินคอตกออกไปจากห้องทิ้งไว้เพียงประภัสและพลอยที่กำลังนั่งก้มหน้านิ่ง ประภัสเมื่อเห็นลูกชายเดินออกไปจากห้องเรียบร้อยจึงหันไปหยิบของบางอย่างในกระเป๋าออกมาเพื่อยื่นให้หญิงสาวตรงหน้า"คะ?"พลอยทำหน้างงเมื่อเธอมองไปยังกล่องที่ดูเหมือนจะเป็นยาป้องกันการตั้งครรภ์ที่ประภัสยื่นมาให้ ถึงเธอจะรู้สึกไม่ค่อยดีนักแต่ก็ยอมรับมันมาจนได้"ฉันรู้ว่าวัยรุ่นอย่างพวกเธอเรื่องแบบนั้นมันห้ามกันไม่ได้ การป้องกันมันก็ดีที่สุดนะ...จริงๆ อย่าหาว่าน้าทำเพื่อตัวเองเลยเธออาจจะไม่รู้ว่าตั้งใจเกิดมาจากความผิดพลาดและหลานน้าก็ต้องมาขาดความอบอุ่นเพราะมีพ่อแม่ที่ยังไม่มั่นใจในความรักของกันและกัน จนสุดท้ายมันก็กลายเป็นปมในชีวิตของเด็กคนหนึ่ง"ประภัสอธิบายถึงเจตนารมณ์ของตัวเองให้หญิงสาวเข้าใจ เธอรู้ดีว่าถึงแม้จะแยกธันออกจากหญิงสาวได้ในระยะหนึ่งแต่สุดท้ายเจ้าตัวร้ายก็ต้องค่อยตามไม่ห่างแล้วเรื่องแบบนั้นคงต้องเกิดขึ้น แต่เธอยอมไม่ได้ถ้าทั้งคู่ไม่ได้มั่นใจในกันและกันมากพอแล้วมีเจ้าตัวเล็กโผล่มากลางคัน"...พลอยเข้าใจค่ะ""ตั้งใจน่ะ น่าสงสารนะ...เขาพยายามทำตัวเป็นเด็กปกติแต่เด็กปกติที่ไหนยิ้มน้อยขนาดนั้น...ในแววตาก็ม
Dernière mise à jour : 2025-04-02ข้ามคืน เรื่องเก่าเราจะไม่พูดถึง
หลังจากทานอาหารที่บ้านใหญ่เสร็จก็มืดเสร็จเพราะคุณพ่อเพิ่งกลับมาจากทำงานทำให้ธันต้องอธิบายเรื่องต่างๆ ยกใหญ่กว่าจะคุยกันเข้าใจก็ดึกเสียแล้ว ตั้งใจเองเมื่อรู้ว่าพลอยจะมาอยู่ที่บ้านเล็กก็ตามติดหญิงสาวมาขอนอนด้วยจนธันแอบรู้สึกอิจฉาที่พลอยเอาแต่สนใจลูกชายเขาตลอดเวลาจนลืมไปแล้วว่าภายในห้องนี้ยังมีเขาอยู่"ตั้งใจจะนอนตรงกลาง..."เด็กน้อยพูดก่อนจะอุ้มตุ๊กตาตัวจิ๋วคลานขึ้นไปบนเตียงนุ่มกว้างของคนเป็นพ่อ ทำเอาธันที่นั่งอยู่ปลายเตียงถึงกับคิ้วขมวดหน้าบึ้งถ้าเขายอมให้ลูกนอนแบบนั้นตัวเขาก็ต้องนอนห่างจากเมียสาวน่ะสิ"ไม่เอาตั้งใจ ให้พี่พลอยนอนตรงกลาง"คนเป็นพ่อบอกอย่างจริงจัง "ได้ไงละพ่อ ชายหญิงไม่ควรนอนชิดติดกันนะฮะ""แต่พ่อกับพี่พลอยนอนได้ เราต้องแบ่งพี่พลอยกันคนละครึ่งนะ""พ่อ...แต่พี่พลอยเป็นของตั้งใจคนเดียวนะแล้วอีกอย่างพี่พลอยก็เป็นพี่เลี้ยงตั้งใจไม่ได้เป็นอะไรกับพ่อ""ทำไมจะไม่เป็นกับพี่พลอยเป็น...""เป็นคนที่ตกลงจะช่วยกันดูแลตั้งใจให้ดีจ้ะ"พลอยที่รู้ว่าธันกำลังจะพูดอะไรออกไปรีบพูดขัดไว้ได้ทันก่อนที่เธอจะหันไปมองค้อนชายหนุ่มไปหนึ่งยกตั้งใจหรี่ตามองคนเป็นพ่ออย่างเอาเรื่องและดูเหมือนคนเป็นพ่อเอ
Dernière mise à jour : 2025-04-02ข้ามคืน คนรัก
เช้าวันต่อมาพลอยตื่นขึ้นก่อนเป็นคนแรกเพื่อเตรียมอาหารเช้าให้พ่อลูกที่ยังคงนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงหนา เธอกำลังเตรียมข้าวเช้าสำหรับคนเป็นอาหารง่ายๆ ตอนเช้าธันจะทานแค่กาแฟดำกับขนมปังปิ้งส่วนของเด็กชายเป็นไข่ดาวสุกกับไส้กรอกรมควัน อาหารกลางวันตั้งใจมักจะทานที่โรงเรียนแต่เธอต้องเตรียมแซนด์วิชแฮมไข่เผื่อไว้ให้เพราะตั้งใจชอบ ทุกรายละเอียดพลอยได้รับมาจากประภัสโดยตรงทำให้เธอค่อนข้างไม่ต้องเดาใจเรื่องอาหารการกินของสองพ่อลูก ชุดนักเรียนครบชุดถูกแขวนรอไว้ในห้องแต่งตัวถัดจากห้องน้ำทุกอย่างถูกจัดเตรียมเรียบร้อยทั้งเสื้อผ้าหน้าผมในชุดนักศึกษาฝึกงาน จะเหลือก็เพียงแต่ปลุกพ่อลูกให้ตื่นจากภวังค์ พลอยเดินตรงเข้าไปเขย่าแขนคนเป็นพ่อก่อนอันดับแรกซึ่งเจ้าตัวก็ทำท่าทีไม่อยากจะลุกทั้งๆ ที่ปกติเป็นคนตื่นง่าย"พี่ธันถ้าช้ากว่านี้จะไม่ทันเอานะ""อือออ ปลุกลูกก่อนเลยครับ"ชายหนุ่มที่ยังคงนอนกอดผ้าห่มหนาพูดออกมาทั้งที่กำลังหลับตาพริ้ม ทำให้พลอยต้องรีบเปลี่ยนเป้าหมายมาปลุกเจ้าตัวเล็กที่นอนอ้าแขนอ้าอยู่ข้างๆ แทน"ตั้งใจครับ""วันนี้ตั้งใจจะเป็นไข้ตอนเที่ยง ไปไม่ไหว"เสียงอู้อี้ออกจากปากเล็กจนพลอยหลุดขำ เด็กอะไรช่างหาข
Dernière mise à jour : 2025-04-02ข้ามคืน เคยเตือน
วันนี้ทั้งวันไม่ว่าพลอยจะเดินไปทางไหนก็จะมีเงาบอลเดินตามห่างๆ ตลอดจนเธอเริ่มไม่แน่ใจว่าเขามาที่นี่เพื่อฝึกงานจริงๆ หรือเปล่า ทั้งวันพลอยได้แต่ทำเมินและทำเหมือนเขาไม่มีตัวตนและที่น่าแปลกใจคือบอลเองก็ไม่คิดจะโวยวายหรือหาเรื่องเธอทำเพียงแค่ตามเงียบๆ เท่านั้นทำให้พลอยยอมปล่อยผ่านไป"วันนี้เลิกงานได้เลยนะน้องพลอย วันนี้ช่วยพี่เยอะมากเก่งมากค่ะ"โมสาวหล่อตำแหน่งเลขาผู้บริหารพูดขึ้น พลอยพยักหน้ายิ้มรับคำสั่งก่อนจะเดินกลับโต๊ะตัวเองเพื่อเช็กงานที่เหลือ ตอนแรกเธอแอบคิดว่าชีวิตในการฝึกงานจะยุ่งยากเพราะพ่อของบอลเสียแล้ว แต่โชคยังดีที่ท่านเป็นเพียงนายทุนที่นานๆ ที จะเข้ามาประชุมเท่านั้นถึงอย่างนั้นพลอยก็ยังไม่มั่นใจว่าที่เธอได้เข้าบริษัทนี้เพราะความสามารถหรือเพราะบอลต้องการให้เธอเข้ามาทำงานที่นี่กันแน่ แต่ก็ยังหวังว่ามันจะเป็นเพราะความสามารถของเธอ"วันนี้พลอยกลับก่อนนะคะพี่ๆ ขอบคุณค่ะ"พลอยยกมือไหว้บรรดาพนักงานในแผนกออกแบบแล้วเดินผ่านหน้าบอลออกมายังลิฟต์อย่างไม่แม้แต่จะมองหน้า บอลเมื่อเห็นหญิงสาวกำลังจะกลับก็รีบเดินตามออกมาคว้าเข้าที่ข้อมือเล็กก่อนที่พลอยจะเดินขึ้นลิฟต์ได้ทำให้พลอยถึงขั้นต้องหยุด
Dernière mise à jour : 2025-04-02ข้ามคืน ภรรยาเก่า
อีกด้านหญิงสาวรูปร่างสูงระหงนามว่า จารี หรือจ๋า แม่แท้ๆ ของตั้งใจ เธอเดินเข้าไปใกล้บ้านสีขาวสะดุดตาที่เคยอาศัยด้วยความแปลกใจเมื่อสายตามองเห็นรองเท้าบนชั้นวางอยู่สองสามคู่ว่างอยู่บนชั้นวางรองเท้าหน้าบ้านราวกับว่าตอนนี้มีคนกลับมาอาศัยที่บ้านหลังนี้แล้ว "ธันกลับมาอยู่ที่นี่งั้นเหรอ?"จารีอดเก็บงำความสงสัยไว้ไม่ไหวจึงตัดสินใจเดินเข้าไปหยุดอยู่ที่หน้าประตูบ้าน ภายนอกบ้านทุกอย่างยังคงเหมือนดังวันที่เธอเลือกเดินหันหลังออกไป ภาพความทรงจำในวันวานย้อนกลับเข้ามาทำให้อดรู้สึกผิดไม่ได้ บ้านหลังนี้เคยเต็มไปด้วยความอบอุ่นเธอมีสามีที่น่ารักและสร้างทุกอย่างขึ้นเพื่อจนมีบ้านหลังนี้ รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนหน้าหวานเมื่อนึกถึงอดีตสามีที่นับวันก็ทำตัวหล่อขึ้นจนแม้แต่อดีตภรรยาอย่างเธออดที่จะมองเสียไม่ได้ เขากลับมาอยู่ที่นี่คงจะคิดถึงวันเก่าๆ ที่ผ่านมาระหว่างทั้งสองคนแน่นอนเพราะก่อนหน้านี้เธอรู้ว่าว่าแม้แต่บ้านใหญ่ธันก็ยังแทบจะไม่กลับ จารียอมรับว่าเรื่องทั้งหมดมันเริ่มต้นขึ้นเพราะเธอที่นอกใจเขา ตอนนั้นเธอทั้งยังเด็กและธันเองก็ยังไม่มีอนาคตเหมือนดังทุกวันนี้ทำให้เธออดที่จะมองหาทางที่ดีกว่าไม่ได้จนเลือกทางเดินท
Dernière mise à jour : 2025-04-02ข้ามคืน อิจฉา
ธันอนุญาตให้จารีอยู่ที่บ้านหลังนี้ได้เพียงแต่ว่าจารีจะต้องไปนอนที่ห้องเล็กที่เคยเป็นของมาร์ค ตอนแรกจารีก็ไม่พอใจแต่ด้วยความที่รู้ว่าตัวเองไม่ได้อยู่ในสถานะที่สามารถเรียกร้องอะไรได้จึงต้องยอมจำนนเพื่อให้ได้ค้างบ้านหลังนี้ ส่วนพลอยก็ถูกบังคับให้นอนรวมเตียงกับชายหนุ่มเช่นทุกวันแม้พลอยจะออกปากขอนอนบนโซฟาด้านนอกแต่ธันกลับไม่อนุญาตเขายืนยันจะให้พลอยนอนที่ห้องของเขาเช่นเดิมทั้งๆ ที่อดีตคนรักก็อยู่ในบ้านเขาทำแบบนี้เหมือนกับว่าไม่ไว้หน้าจารีจนพลอยรู้สึกไม่ค่อยดีนัก"ทำหน้าแบบนั้นไม่พอใจอะไร?"ธันเอ่ยถามเมื่อเมียสาวเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยหน้าตาเป็นกังวลพลอยเขาจึงลุกขึ้นจากเตียงเพื่อไปดึงตัวพลอยให้เดินเข้ามาใกล้ก่อนจะเอื้อมไปหยิบผ้าขนหนูด้านหลังมาเช็ดผมให้เธอเบาๆ หวังให้เมียสาวหันมาสนใจและตอบคำถามเมื่อครู่พลอยได้แต่หลบสายตาคมกริบที่จ้องมาอย่างหาคำตอบ ในใจอยากจะผลักเขาออกแล้วเดินหนีออกไปเสียด้วยซ้ำแต่ก็ไม่กล้าพอที่จะทำแบบนั้นเพราะยังเข็ดกับปีศาจร้าย จึงได้แต่ยืนนิ่งให้เขาค่อยเช็ดผมให้อยู่แบบนั้นจนเป็นธันเองที่ทนรอคำตอบไม่ไหวเอ่ยเป็นฝ่ายถามขึ้นมาก่อน"ฉันถาม..."เสียงเข้มทุมลงต่ำบ่งบอกถึงอาการไม่
Dernière mise à jour : 2025-04-02
Latest chapter
ข้ามคืน บทส่งท้าย
วันนี้เป็นวันที่ตั้งใจต้องไปเรียนพลอยจึงอยากจะมาส่งตั้งใจพร้อมธันจะเข้าบริษัท และวันนั้นหลังจากจบการประชุมทั้งโมและเพื่อนนักศึกษาฝึกงานก็พากันเข้ามาถามเธอว่าทำไมถึงไม่ยอมบอกว่ากำลังคบกับรองประธานจนพลอยแอบคิดในใจเพราะแม้แต่เธอเองก็เพิ่งรู้ว่าเขาเป็นลูกเจ้าของประธานบริษัทไม่นานมานี้แต่ก็ทำได้แค่ตอบไปว่าเพราะเธอไม่อยากมีสิทธิพิเศษทำให้ทุกคนแซวกันใหญ่ ส่วนบอลได้ยินว่าเขาถูกพ่อดุและบังคับให้เล่าเรื่องทั้งหมดที่ผ่านมาให้ท่านฟังหลังจากวันนั้นไม่รู้ว่าเขาถูกพ่อทำโทษอะไรถึงได้ไม่ทำตัวสนิทสนมเหมือนเมื่อก่อนแต่ทุกครั้งที่พลอยเผลอบอลก็ยังคงแอบลอบมองอดีตคนรักเสมอด้วยความห่วงหา ส่วนจารีก็หายไปจากทั้งสองคนเว้นแต่วันที่จะต้องมารับตั้งใจไปอยู่ด้วย เธอทำตามหน้าที่แม่ได้ดีขึ้นจนประภัสออกปากชมให้ธันและพลอยฟังอาจจะเพราะคำพูดของพลอยได้ไปเตือนสติเธอเข้าถึงได้คิดได้และนั้นมันก็ยิ่งเป็นผลดีต่อเด็กชาย"แม่พลอยครับ""ครับ""ตั้งใจจะตั้งใจเรียนนะครับ"เด็กชายกอดเข้าที่คอของเรียวก่อนจะจูบเข้าแก้มใสก่อนจะวิ่งเข้ารั้วโรงเรียนไปด้วยความสดใส พลอยอดจะโบกมือให้เด็กชายตอบไม่ได้แต่ดูเหมือนเธอจะโบกนานไปจนธันต้องดึงแขนเธอ
ข้ามคืน ความชัดเจนของเรา
เช้านี้ธันพาตั้งใจมาที่บริษัทด้วยเนื่องจากวันนั้นตั้งใจกินไอติมเยอะเกินไปจึงทำให้มีไข้นิดหน่อย ทำให้พลอยที่นั่งทำงานอยู่อดห่วงไม่ได้ว่าคนที่กำลังทำงานอยู่ในห้องรองประธานกำลังทำอะไรอยู่ "พลอย พี่วานหน่อยจ้าส่งเอกสารให้ท่านรองที""ได้ค่ะ"พลอยตอบรับทันทีก่อนจะเดินไปรับเอกสารจากโม แล้วเดินตรงไปยังห้องรองประธานทันทีโดยไม่ทันสังเกตว่าบอลกำลังเดินตามมาแอบมองเธออยู่เห็นกัน ก๊อกๆ "เข้ามา"เสียงเอ่ยอนุญาตจากด้านในทำให้พลอยรีบผลักประตูเข้าไปทันทีก่อนที่เธอจะว่างแฟ้มเอกสารไว้บนโต๊ะทำงานของธันแล้วเดินตรงมาดูตั้งใจที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ที่โซฟา ทำเอาธันที่ยื่นมือรอรับเอกสารถึงกับหน้างอที่เมียสาวไม่สนใจเขาแม้แต่น้อยจนเขาต้องลุกขึ้นเดินมาหยุดอยู่ด้านหลังพลอยที่กำลังนั่งยองๆ วางมือแตะบนหน้าผากเล็กของลูกชายเขาอยู่และภาพที่พลอยดูเป็นห่วงตั้งใจนั้นทำให้คนเป็นพ่อของอย่างเขายิ้มไม่หุบเลยทีเดียว"อือ พี่พลอย"ตั้งใจลืมตาตื่นก่อนจะเอี้ยวตัวมากอดคอพลอยไว้แน่นก่อนจะทิ้งตัวกลิ้งลงนอนบนตักของหญิงสาว "ดีขึ้นหรือยังครับตั้งใจ""ฮะ พ่อบอกให้นอนเยอะๆ""ดีแล้วละ ไหนดูสิตัวร้อนอยู่เลย""อืออ"ตั้งใจครางออกมาด้วยท่า
ข้ามคืน คืนดี NC
: บ้านธันและพลอยเดินทางมายังบ้านเพื่อพาตั้งใจที่กำลังนอนหลับมาส่ง ตลอดทางตั้งใจขอนั่งตักพลอยและนอนซบเธอมาตลอดจนพลอยเองก็เคลิ้มหลับไปเช่นกันเหลือแต่ธันที่เป็นคนขับมองทั้งสองคนอย่างเอ็นดูแล้วอดจะกล่าวขอบคุณพลอยที่ดูแลลูกชายเขาได้ขนาดนี้ "ขอบคุณนะ...""อือ..ฮืออ ถึงแล้วเหรอ"คนตัวเล็กลืมตาตื่นในขณะที่มือก็ยังโอบเด็กชายตั้งใจไว้ในอ้อมกอดไม่คลาย ธันยิ้มออกมาก่อนจะค่อยๆ เลื่อนใบหน้าไปจูบเข้าที่หน้าผากมนเป็นรางวัลทำเอาพลอยที่กำลังสะลึมสะลือตกใจตาโต "อะไร? ต้องตกใจขนาดนั้นเหรอ""เดี๋ยวลูกเห็น""ลูก...หนูเรียกตั้งใจว่าลูก?"ธันยิ้นร่าอย่างถูกใจที่หญิงสาวเผลอเอ่ยเรียกลูกชายออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ คนถูกแซวเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตัวเองเผลอพูดอะไรออกไปก็เอาแต่ทำท่ามองเฉไฉไม่ตอบคำถามของชายหนุ่มที่กำลังจ้องหน้าเขาอยู่"...ช่วยเรียกตั้งใจแบบเมื่อกี้ทีนะ พี่คิดว่าตั้งใจคงจะดีใจมาก""แต่...พลอยไม่ใช่""แล้วอยากจะเป็นไหม? พี่พร้อมดูแลหนูนะ""พูดไปเรื่อยพี่ยังไม่แน่ใจในตัวเองด้วยซ้ำ จะให้พลอยเป็นแม่ตั้งใจได้ยังไง?"หญิงสาวพูดพร้อมหลบสายตาคมที่พยายามจะมองใบหน้าเธออยู่ได้ แต่เมื่อชายหนุ่มรู้ว่าพลอยตั้งใจจะหลบ
ข้ามคืน หน้าที่ของคนเป็นแม่
“ตั้งใจ”“พ่อฮะ”เมื่อธันเปิดประตูเข้าไปในร้านก็พบเข้ากับตั้งใจที่กำลังนั่งนิ่งมองไอติมตรงหน้าจนละลายรออยู่แล้ว ธันรีบตรงเข้าไปดึงตัวลูกชายมากอดแนบอกด้วยความเป็นห่วง“เกิดอะไรขึ้นทำไมมาอยู่ที่นี่ วันนี้ต้องไปเรียนพิเศษไม่ใช่เหรอ”“เมื่อคืนตั้งใจไปหาแม่ที่บ้านของพ่อ…แม่เมาแล้วบอกตั้งใจว่าแม่จะกลับมาอยู่ที่นั่น พอตั้งใจถามถึงพี่พลอยแม่ก็โวยวายใส่ตั้งใจ ฮึก ฮึก แล้วบอกว่าพี่พลอยไม่กลับมาอีกแล้วเพราะทะเลาะกับแม่ พี่พลอยทำแม่เสียใจแล้วแย่งพ่อไป”พลอยที่ได้ยินเด็กชายอธิบายเรื่องทั้งหมดก็ถึงกับกำมือแน่นเพราะความโกรธ เธอพยายามสงบสติอารมณ์ขุ่นมัวแล้วค่อยๆ เข้าไปนั่งข้างเด็กชายก่อนจะยื่นมือไปลูบหัวเด็กน้อยเบาๆ“ตั้งใจไม่ต้องคิดมากนะ ทุกอย่างมันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ตั้งใจไม่ต้องสนใจนะครับ”“ถ้ามันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ทำไมอยู่ๆ แม่มาบอกตั้งใจ”เด็กชายตัวน้อยมองสบตาพลอยด้วยความรู้สึกสับสนจนพลอยต้องหันไปขอความช่วยเหลือจากคนเป็นพ่อ“แม่อาจจะ…แค่เครียดเท่านั้น”ธันพูดปลอบใจลูกชายอีกทางทั้งที่ในใจเขาตอนนี้อยากจะโทรหาคนเป็นแม่ให้มาดูสิ่งที่ตัวเองทำลงไปอยากให้ผู้หญิงมาดูว่าสิ่งที่พูดโดยไม่คิดของเธอนั้นมันท
ข้ามคืน ความบอบอุ่น
…..ธันอุ้มพลอยที่หลับไปแล้วเข้าห้องก่อนจะวางเธอลงบนเตียงแล้วจัดการถอดเสื้อผ้าออกให้เธอจนหมด ใจจริงเขาอยากจะลงโทษให้เธอครางจนหมดเสียงไปเลยด้วยซ้ำถ้าไม่ติดว่าสงสารคนเมา ต้องยอมรับก่อนว่าวันนี้เขาตั้งใจแกล้งเมาให้พลอยตายใจไม่อย่างนั้นก็คงจะระวังตัวจนเขาไม่มีโอกาสได้ประชิดตัวแบบนั้น“ยัยบ้า ฉันหายไปก็ลืมได้ทันทีเลยเหรอน่าหงุดหงิด”เขามองสำรวจใบหน้าหวานอย่างคิดน้อยใจหลาย วันที่ผ่านมาเขาไม่สามารถกลับไปนอนที่บ้านได้เพราะเอาแต่นึกถึงเธอแต่ดูเธอสิพอหายจากกันไปไม่กี่วันกลับไปคืนดีกับแฟนเก่าเสียอย่างนั้นมันน่าตีเสียจริงๆส่วนตั้งใจก็เอาแต่โทรถามถึงพลอยว่าเมื่อไหร่จะกลับบ้านจนคนเป็นพ่ออย่างเขาต้องโกหกไปว่าตอนนี้พาพลอยเดินทางมาพักผ่อนต่างจังหวัด เพื่อให้ลูกสบายใจ ดูไปแล้วลูกชายของเขาคงจะติดผู้หญิงคนนี้เอามากๆ อาจจะเป็นเพราะเธอใจดีและไม่ได้มีท่าทีรังเกียจเขาเลยแม้แต่น้อย ก่อนหน้านั้นผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตเขาล้วนแล้วแต่ไม่ต้องการตั้งใจทั้งนั้นจะมีเพียงก็แต่พลอยที่ดูเอ็นดูตั้งใจแต่กลับไม่ต้องการเขาแทนเสียอย่างงั้น“เป็นครั้งแรกเลยที่ต้องมาซักผ้าให้ผู้หญิงแบบนี้”ธันพึมพำในขณะที่มือก็ยังขยี้เสื้อชุด
ข้ามคืน ธันผู้ไม่เคยขู่ (แต่พ่อทำเลย)
…“เด็กๆ ดูสิใครมา”โมส่งเสียงเรียกความสนใจจากบรรดาเด็กฝึกงาน แต่ละคนมีท่าทีตื่นเต้นเมื่อได้เห็นบุคคลที่เดินเข้ามาใหม่ เพราะทุกคนต่างรู้จักคนคนนี้ดีอยู่แล้วเพียงแต่ไม่นึกว่าจะได้เจอเขาที่นี่“พี่ธันมาได้ไงคะ?” สาวสวยแผนกบัญชีถามขึ้นด้วยท่าทีเขินอาย“เธอ เรียกท่านแบบนี้ได้ยังไงท่านเป็นรองประธานของเรานะ”โมพูดดุ แต่ประโยคนั้นทำให้บรรดาเด็กฝึกงานตกตะลึงไปใหญ่เพราะทุกคนรู้จักชายคนนี้ในนามเจ้าของไนต์คลับ“ไม่เป็นไร เด็กพวกนี้เขารู้จักผมอยู่แล้วละแต่เป็นอีกสถานะหนึ่ง…”ธันพูดก่อนที่เลือกนั่งลงตรงข้ามกับพลอยที่ก้มหน้านิ่งหลบสายตาคมนั้นอยู่ บอลที่เห็นพลอยมีสีหน้าไม่ดีนักจึงพอเดาได้ว่าระหว่างพลอยกับธันคงจบกันไม่ดีนักแต่นี่แหละคือโอกาสที่บอลจะได้ทำคะแนนทุกคนให้ความสนใจกับบุคคลที่เข้ามาใหม่จนพลอยเริ่มรู้สึกอึดอัดและอยากจะออกจากงานนี่เต็มทีแต่ถ้าขืนทำแบบนั้นมันก็จะกลายเป็นว่าเธอไม่ให้เกียรติบริษัท“พลอยไม่สบายเหรอ?”เมื่อบอลเห็นพลอยนิ่งเงียบอยู่นานจึงถือวิสาสะลูบเข้าที่ศีรษะของหญิงสาวอย่างอ่อนโยนต่อหน้าเพื่อนๆ และธันอย่างตั้งใจเพื่อทำให้ธันได้รู้ว่าตอนนี้คนที่พลอยเลือกเขาไม่ใช่ธัน ซึ่งหญิงสาวเอง
ข้ามคืน บทบาทที่เปลี่ยนไป
พลอยนั่งเงียบตลอดการประชุมแผนกเพราะยังคงแปลกใจกับการปรากฏตัวของประภัส ตลอดทั้งการประชุมตัวประภัสเองก็ยังคงรอบมองว่าที่ลูกสะใภ้เสมอด้วยความเป็นห่วงเพราะตั้งแต่วันนั้นเธอก็ไม่ได้เจอพลอยที่บ้านอีกเลยแถมเจ้าลูกชายตัวดีก็ยังหายหัวไปเสียดื้อๆ พอถามตัวเจ้าลูกคนเล็กก็ตอบแค่ไม่รู้ทำให้เธอต้องลงมาตามหาความจริงด้วยตัวเอง“สรุปมีเท่านี้ค่ะท่าน” โมเลขคนสนิทเอ่ยปิดการประชุม ประภัสพยักหน้ารับรู้ก่อนจะลุกขึ้นยืน“เอาละวันนี้พอแค่นี้ ยังไงเด็กฝึกงานและพี่เลี้ยงอย่าลืมนัดวันนี้สะละ ถือว่าเป็นการทำความรู้จักกันนะ”“โมไม่ลืมพาน้องไปแน่นอนค่ะ” โมพูดอย่างตื่นเต้นจนทุกคนหัวเราะออกมา“นานทีจะได้มีงานแบบนี้เอาละทุกคนกลับไปได้ ยกเว้นเด็กฝึกงานคนนั้น”ประภัสชี้มายังพลอยที่นั่งอยู่ด้วยสายตานิ่ง ทำให้ทุกคนในห้องถึงกับเงียบไปก่อนจะลุกลี้ลุกลนรีบออกไปเพราะคิดไปเองว่าพลอยคงจะต้องถูกดุเรื่องใดเรื่องหนึ่งแน่นอนจะเหลือก็เพียงแต่บอลที่ยังคงวางมือจับเข้าที่บ่าเล็กเชิงให้กำลังใจก่อนที่เขาจะโค้งตัวให้ประภัสแล้วเดินออกไปเป็นคนสุดท้ายภายในห้องประชุมเงียบสงบจนได้ยินเสียงหายใจ ประภัสลุกขึ้นเดินเข้ามานั่งลงข้างๆ หญิงสาวก่อนจะเ
ข้ามคืน เธอสวยเสมอ
หลายวันผ่านไปพลอยขังตัวเองอยู่ในห้องเพื่อทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมา จนได้ตกตะกอนทุกอย่างได้ว่าเธอเองก็ผิดที่เผลอตัวเผลอใจไปกับคนที่ไม่แม้แต่จะศึกษาให้ดี เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นคนแบบไหนหรือคิดอะไรอยู่ เพราะหลังจากวันนั้นธันเองก็ไม่ได้ติดต่อมาเลยสักครั้ง ทั้งหมดมันเกิดขึ้นเร็วและผ่านไปเร็วราวกับฝันมันก็เหมือนสายฝนถึงจะตกหนักแค่ไหนแต่ก็ไม่สามารถตกได้ทุกวันอยู่ดี…มันก็แค่อีกหนึ่งบทเรียนความผิดพลาดของเธอ…พลอยตั้งสติสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะเอื้อมมือเปิดประตูเข้าไปในแผนก วันนี้ทุกอย่างยังคงวุ่นวายเหมือนเดิมหลังจากเธอลางานไปทำใจหลายวัน พอหญิงสาวนั่งลงยังตำแหน่งก็พบกับกล่องเอกสารกองโต…งานเยอะก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องคิดอะไร…คิดได้แบบนั้นพลอยก็ดึงตัวเองออกจากคำถามในหัวทั้งหมดแล้วโฟกัสกับงานตรงหน้าของตัวเองแต่วันนี้ดูเหมือนเธอจะตั้งใจทำงานเกินไปหน่อยจนทำให้ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงงานที่ได้รับมอบหมายทั้งหมดก็เสร็จสิ้น ตอนนี้พลอยกลับมีเวลาว่างให้เรื่องนั้นเข้ามาโจมตีเธอเสียแล้ว“พลอย…”เสียงคุ้นหูดังขึ้นด้านหลังทำให้พลอยหยุดชะงัก เธอหันมองบอลที่ยืนอยู่ด้านหลังพร้อมกับแซนด์วิชในมือและรอยยิ้มที่ดูอบอุ่
ข้ามคืน ข้ามคืนที่จบลง
เช้าแล้วทั้งคู่ยังคงนอนพิงกายกันอยู่บนเตียงก่อนที่ธันจะเริ่มถามประโยคที่คาใจตั้งแต่เมื่อวานออกมาด้วยความใจเย็น“ทำไมพลอยถึงเลือกที่จะไม่บอกพี่…”“เอิ่ม…”พลอยเงียบไม่ตอบแล้วเฉตามองทางอื่น ธันมองสำรวจใบหน้าเมียสาวแล้วใช้มือเกลี่ยผมที่บังใบหน้าเธอออกเบาๆ ก่อนจะพูดเหตุผลที่ทำให้เขาโมโหขึ้นมาอย่างใจเย็น“พี่กลัวพลอยกลับไป….”เขาพูดออกมาเสียงอ่อน ลึกๆ แล้วเขาเองก็รู้ตัวว่าตัวเองใช้แต่อารมณ์มากเกินไปจนทำให้เรื่องมันปบานปลายถ้าคุยกันด้วยเหตุผลพลอยคงจะไม่ปิดบังเขาแบบนี้“คะ?”พลอยสับสนที่อยู่ๆ คนที่เคยอารมณ์ร้อนก็พูดดีกับเธอขึ้นมาเสียดื้อๆ ทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นจังหวะ ดูเหมือนว่าตอนนี้ความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขาจะเกินคำว่าคู่นอนไปไกลเสียแล้ว เธออดยอมรับไม่ได้เลยว่ารู้สึกดีที่ได้ตื่นมาในอ้อมกอดของชายคนนี้ อดที่จะจ้องมองดวงตาคมสวยนี้ไม่ได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว"พี่หวงพลอยนะ หวงมากๆ แล้วก็เสียใจมากที่พลอยเลือกปิดบังเรื่องแฟนเก่า อีกอย่างพี่ตั้งใจให้จ๋าเข้ามาพักที่บ้านเพื่อให้พลอยหวงพี่บางแต่แทนที่พลอยจะไม่พอใจกลับบอกว่าตัวเองไม่ควรอยู่ที่นี่"“พลอยขอโทษค่ะ เรื่องพลอยกับบอลมันจบไปแล้วพลอยไม่
