Se connecterShare
สถานะชัดเจน
Dernière mise à jour:
2025-04-02 13:58:45
Related chapter
ข้ามคืน ตอกย้ำ และคำขู่
วันถัดมาวันนี้เป็นวันที่พลอยจะต้องไปเลือกสถานที่ฝึกงานซึ่งเธอเคยยื่นเสนอไปกับหลายบริษัทและก็มีหนึ่งบริษัทตอบกลับเธอมาแล้วแน่นอนว่าพลอยรู้สึกดีใจมากเพราะเป็นบริษัทเกี่ยวกับการออกแบบเครื่องประดับของผู้หญิงที่พลอยให้ความสนใจมานานเพราะเป็นบริษัทที่กำลังเป็นที่นิยมของวัยรุ่นในช่วงเวลานี้ หลังจากที่มีเวลาอยู่ในห้องใหญ่นี่นานพลอยจึงได้สำรวจไปทั่วตามประสาคนแปลกที่ ห้องนี้แตกต่างจากห้องของมาร์คเพราะห้องนี้ถูกตกแต่งสไตล์เรียบง่ายในห้องจะมีแต่ของที่ใช้ประโยคได้จริงเท่านั้นเช่นเตียงโต๊ะเครื่องแป้งและชั้นวางของนอกนั้นจะถูกปล่อยให้เป็นที่โล่งสบายตาแต่ที่ดึงดูดใจพลอยได้มากที่สุดเห็นทีจะเป็นกำแพงกระจกขนาดใหญ่ตรงข้ามกับปลายเตียงเมื่อมองผ่านม่านทึบแสงออกไปก็จะเห็นเข้ากับสวนดอกกุหลาบได้ถนัดตามมากกว่าของมาร์คชายหนุ่มคงตั้งใจจะให้ภรรยาตื่นขึ้นมาได้ชมกับภาพสวยๆ ของดอกกุหลาบสีแดงสด ดูไปแล้วเขาช่างโรแมนติกผิดกับสิ่งที่เธอได้เจอในทุกครั้งไปเสียหมด อยู่กับเธอเขามักจะมีอารมณ์ขึ้นลงไม่ปกติโดยเฉพาะเวลาที่เธอพูดไม่เข้าหูแถมยังชอบพูดขู่ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอไม่กล้าที่จะทำอาจจะเพราะเธอเป็นเพียงแค่ของเล่นข้ามคืนด้วยละ
Dernière mise à jour : 2025-04-02ข้ามคืน ผู้หญิงของฉัน!
พลอยยืนตั้งสติสะบัดความคิดทุกอย่างออกจากหัวตอนนี้สิ่งที่เธอต้องโฟกัสคือการสัมภาษณ์งานไม่ใช่การมัวแต่คิดเรื่องของผู้ชายจอมบงการคนนั้น"คุณพลอยไพรินเชิญค่ะ..."ชื่อของพลอยถูกเอ่ยขึ้น พลอยลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปในห้องตามหลังพนักงานสาว ภาพตรงหน้าคือกรรมการทั้งสามคนที่กำลังก้มหน้าอ่านประวัติส่วนตัวของเธออยู่เว้นก็แต่ชายหนุ่มในชุดนักศึกษาที่กำลังนั่งจ้องมองเธออยู่ไม่วางตา และการปรากฏตัวของเขาทำเอาพลอยถึงขั้นต้องยืนนิ่งไม่กล้าขยับคนคนนั้นคือบอล...ดูเหมือนว่าเขาก็อยู่ในสถานะนักศึกษาฝึกงานเช่นกันแต่ที่แปลกคือเขาดูไม่ตกใจที่ได้เห็นเธอเลยแม้แต่น้อย!"เชิญนั่งครับ...คุณพลอย"บอลเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์เขากระตุกยิ้มมุมปากขึ้นอย่างน่าหมั่นไส้ และเมื่อเห็นเธอยอมทำตามที่เขาพูดเขาก็ระบายยิ้มออกมาราวกับว่ากำลังรู้สึกพอใจ"เอาละ...คุณพลอยก่อนอื่นผมขอแนะนำการทำงานของเราก่อนแล้วกัน"ชายหนุ่มวัยกลางคนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจังทำให้พลอยต้องละความสนใจจากคนเจ้าเล่ห์มาตั้งใจฟังเขาอธิบาย"ค่ะ""ทางบริษัทได้อ่านข้อมูลของคุณแล้วขอบคุณมากที่คุณให้ความสนใจในการออกแบบของเรา และเราก็รู้สึกทึ่งในความสามารถของคุณในหลา
Dernière mise à jour : 2025-04-02ข้ามคืน เจ้าที่แรง
ทันทีที่ทั้งคู่ถึงบ้านชายหนุ่มยังคงเลือกที่ไม่พูดจาอะไรกับหญิงสาวข้างกายแถมยังคงเดินหนีเข้าบ้านไปโดยไม่กลัวว่าพลอยจะหนีไปหรือไม่ ทิ้งให้หญิงสาวยืนนิ่งอยู่ข้างรถหรูด้วยความสับสนไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี ตอนนี้อาการของเขาดูนิ่งเสียจนพลอยไม่กล้าจะถามอะไรออกไปด้วยซ้ำเธอกลัวว่าถ้าพูดอะไรไม่เข้าหูขึ้นมาสักหน่อยสุดท้ายคนที่จะต้องเสียเปรียบก็คือเธอ“ยืนทำอะไรอยู่ตั้งนาน”“มาร์ค”มาร์คที่แอบมองหญิงสาวจากบนบ้านใหญ่ได้สักพักเห็นว่านานแล้วพลอยยังคงยืนนิ่งด้วยท่าทีเคร่งเครียดไม่ยอมเดินเข้าบ้านทำให้เขาอดจะเดินลงมาดูอาการเธอสักหน่อยไม่ได้ มองจากภาพรวมที่อยู่ๆ เจ้าพี่ชายก็เดินหนีเข้าบ้านหน้าบึ้งตึงอย่างนั้นคงต้องมีเรื่องอะไรกันอย่างแน่นอนด้านพลอยเมื่อเห็นมาร์คที่หายไปทั้งคืนโผล่มาก็ใจชื้นจนอดยิ้มออกมาเสียไม่ได้ เธอแอบคิดไปเองว่าที่เขาหายไปเมื่อคืนนี้อาจจะเป็นเพราะมีเธอเป็นต้นเหตุหรือไม่ธันก็อาจจะไล่เขาออกจากบ้านอย่างที่ขู่แต่พอได้เห็นเขากลับมาแบบนี้เธอก็อดรู้สึกโล่งใจไม่ได้“ยืมอะไรหนักหนา”“เมื่อคืนนายไปไหนมา”“นอนบ้านใหญ่สิ จะให้ฉันไปนอนบ้านนั้นเป็นก้างขวางคอหรือไง?”พลอยนิ่งอึ้งไปกับท่าทีสบายๆ ขอ
Dernière mise à jour : 2025-04-02ข้ามคืน โมฆะ
ก๊อกๆมือเล็กเคาะประตูบานใหญ่เบาๆ ด้วยหัวใจที่เต้นแรงไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกราวกับว่าคนข้างในนั้นน่ากลัวเสียจนเธอไม่กล้าหนีไปทั้งๆ ที่เขาให้โอกาสเธออยู่คนเดียวขนาดนั้นเธอก็ยังไม่กล้าจะเดินออกไปกลับกันเธอกลับเอาตัวเองมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องเขาโดยที่เขาไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำแท้ๆ"เข้ามา..."เสียงทุ้มเข้มดังขึ้น หญิงสาวสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะเอื้อมมือไปจับลูกบิดเย็นเธอบิดดันประตูบานใหญ่เข้าไปช้าๆ ภาพที่เห็นคือชายหนุ่มในเสื้อเชิ้ตที่ปลดกระดุมจนหมดเผยให้เห็นกล้ามเนื้อหนาเป็นแนวเรียงสวยชัดเจนเขากำลังนั่งกระดกแก้วเหล้าเพรียวลงคอไปอึกใหญ่อยู่ปลายเตียงโดยไม่หันมามองใบหน้าหญิงสาวเลวแม้แต่น้อยพลอยเมื่อเห็นเช่นนั้นก็ยิ่งทำตัวไม่ถูกเธอจึงเลือกจะเดินผ่านชายหนุ่มที่กำลังเทเหล้าลงคออีกแก้วไปยังห้องน้ำ แต่ยังไม่ทันจะเดินพ้นตัวชายหนุ่มมือหนาก็เอื้อมมาคว้าเข้าที่ข้อมือเล็กก่อนจะออกแรงกระชากให้ร่างเธอลอยปลิวลงไปกระแทกกับเตียงกว้างดัง ตึก! เร็วกว่าความคิดร่างหนาของคนเจ้าอารมณ์ก็ตามขึ้นมาคร่อมร่างเธอไว้แล้วจัดการรวบข้อมือทั้งสองข้างของหญิงสาวตรึงไว้เหนือหัวด้วยมือเพียงข้างเดียวของเขา!"พี่ธันเราสัญญากันแล้
Dernière mise à jour : 2025-04-02ข้ามคืน บทลงโทษ NC!!
พูดไม่ทันขาดคำธันเริ่มจู่โจมโดยการฝังริมฝีปากร้อนลงบนเนินอกขาวเนียนเขาขบเม้มมันช้ำแล้วช้าเล่าราวกับอยากให้มันเกิดเป็นรอยแดงให้ได้มากที่สุด เพราะเขาตั้งใจจะให้เมียสาวได้จดจำว่าตัวเองมีเจ้าของแล้วทุกครั้งที่เห็นรอยรักพวกนี้...คิดไปก็กังวลไม่ว่ากลัวไปสารพัดขนาดเขาออกคำสั่งกับเธอไปขนาดนั้นเธอยังคงข้องเกี่ยวกับผู้ชายอยู่ได้ น่าโมโหเสียจริง!"อะ เจ็บค่ะ พี่ธันอย่าเม้มแรง"มือเล็กทั้งสองดันเข้าที่แผงอกกว้างเพื่อหวังให้เขาถอนตัวออกไปแต่กลับกันยิ่งมือเล็กสัมผัสเนื้ออกเขาเท่านั้นอารมณ์ใคร่ก็พลุ่งพล่านขึ้นกว่าเดิมเป็นเท่าตัว ธันไม่รอช้าจัดการถอดเสื้อผ้าอาภรณ์ของตัวเองออกจนหมดภายในไม่กี่วินาทีเผยให้เห็นถึงกล้ามเนื้อล่ำเป็นก้อนเรียงระนาบสวย เนื้อตั้งได้ส่วนร่างก็กระตุกตั้งขยายจนกลายเป็นส่วนที่แข็งที่สุดในร่างกาย หญิงสาวเมื่อเห็นท่าไม่ดีจึงเกร็งขาเรียวไม่ให้มือหนาที่กำลังลูบไล้ไปทั่วต้นขาขาวนั้นสอดขึ้นมาได้สูงกว่านั้น ท่าทางเขินอายปนขัดขืนของเมียสาวเรียกรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของชายหนุ่มได้ไม่น้อยยิ่งเธอขัดขืนเขาก็ยิ่งอยากจะแกล้งให้คนตัวเล็กเขินอายไปมากกว่าเดิมหลายเท่า"พี่ธัน อย่า...""หืมม อย่าหยุดเหรอ
Dernière mise à jour : 2025-04-02ข้ามคืน หวง
ก๊อกๆ“พ่อธันนนน”“...”“พ่อธันนนนนนน”“ตั้งใจๆ อาว่าเดี๋ยวตั้งใจไปรอบ้านใหญ่ก่อนดีกว่าเดี๋ยวอาตามพ่อเอง”“ครับ อา”มาร์คบอกหลานชายที่พยายามเรียกคนเป็นพ่อให้ออกมาจากในห้องแต่ไม่ว่าจะเรียกดังแค่ไหนก็ยังไม่มีเสียงตอบรับออกมา ทำให้เขารู้ว่าด้านในคงมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแน่นอนจึงรีบไล่หลานกลับไปก่อนเมื่อเห็นตั้งใจเดินออกไปพ้นตัวบ้านเขาจึงค่อยๆ เอื้อมมือไปจับที่ลูกบิดเย็น“ก็ไม่ได้ล็อกนี่หว่า”พูดจบมาร์คจัดการเปิดลูกบิดเข้าไปยังตัวห้องแล้วก็ต้องตกใจกับสภาพเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายเกลื่อนพื้นเมื่อเขามองไปบนเตียงก็พบเข้ากลับสองร่างที่กำลังนอนซุกกันอยู่ในผ้าห่มฝืนหนา ไม่ต้องถามก็ได้คำตอบทันทีว่าทำไมเมื่อครู่เจ้าของห้องถึงไม่เปิดประตูให้ คงเพลียจนหลับลึกน่ะสิ…ถึงเขาจะบอกให้ตัวเองตัดใจจากหญิงสาวในอ้อมกอดพี่ชายแต่พอได้เห็นภาพเช่นนี้ก็อดรู้สึกเจ็บไม่ได้เหมือนกันจนเขาต้องหันหน้าหนีเพื่อสูญหายใจเข้าลึกเพื่อตั้งสติ ก่อนจะทำในสิ่งที่ได้รับมอบหมายจากคนเป็นแม่มาให้เสร็จ“ตื่นเว้ย!!! แม่เรียกให้ไปบ้านใหญ่!”“หืม! อือ”สองร่างสะดุ้งลืมตาตื่นขึ้นพร้อมกันด้วยความตกใจ เมื่อพลอยเห็นเจ้าของเสียงที่เรียกเธอตื่นจาก
Dernière mise à jour : 2025-04-02ข้ามคืน ถามเขาก่อนว่าอยากเป็นไหม?
ผ่านไปไม่นานนักหลังจากที่ทั้งสองอาบน้ำชำระเนื้อตัวเสร็จสรรพธันก็เดินนำหญิงสาวขึ้นมายังบ้านทรงไทยด้านหน้า หญิงสาวมองขึ้นไปยังในตัวบ้านดูราวกับหลุดข้ามมาในหนังไทยตามทีวีตอนเช้าเพราะการตกแต่งก็ยังคงเป็นแบบไทยทั้งแจกันและโอ่งน้ำรับแขกที่ตั้งอยู่บริเวณทางขึ้นดูแล้วคงเป็นของเก่าแก่ไม่น้อย จะมีก็แต่ข้าวของเครื่องใช้ทันสมัยวางอยู่ในหลายจุดที่ทำให้พลอยรู้สึกว่ายังอยู่ในโลกปัจจุบัน ธันพาพลอยเดินขึ้นมานั่งรอคนเป็นแม่ในห้องรับแขกกว้างถัดออกมาจากห้องโถงโล่งกลางบ้านภายในห้องมีโต๊ะขนาดใหญ่ตั้งอยู่และมีเฟอร์นิเจอร์ที่ต่างกับบรรยากาศภายนอกเพราะมันทั้งทันสมัยและดูมีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกครบครัน“ทำหน้าแปลกจัง?” ธันวางแก้วน้ำเย็นลงข้างหญิงสาวแล้วนั่งลงข้างเธอ“คะ?”“กลัวเหรอ?”“ก็รู้สึก…เหมือนอยู่ในหนังยังไงอย่างนั้น”“แม่พี่ชอบบ้านทรงไทยมากทำให้หลังจากแม่เสียพ่อก็ไม่ได้คิดจะทุบและสร้างใหม่ ท่านยังดูแลและค่อยซ่อมแซมมันอย่างดี ถึงแม้ว่าพี่กับไอ้มาร์คจะรู้สึกหลอนเวลาอยู่ที่นี่ก็เถอะแต่ยังดีที่ในแต่ละห้องแตกต่างจากภายนอกไม่อย่างนั้นคงนอนไม่หลับ”พลอยหลุดยิ้มออกมาเมื่อมองใบหน้าคมที่อธิบายถึงความเป็นมาของบ้าน
Dernière mise à jour : 2025-04-02ข้ามคืน พี่เลี้ยงพิเศษ
ธันจำใจต้องเดินคอตกออกไปจากห้องทิ้งไว้เพียงประภัสและพลอยที่กำลังนั่งก้มหน้านิ่ง ประภัสเมื่อเห็นลูกชายเดินออกไปจากห้องเรียบร้อยจึงหันไปหยิบของบางอย่างในกระเป๋าออกมาเพื่อยื่นให้หญิงสาวตรงหน้า"คะ?"พลอยทำหน้างงเมื่อเธอมองไปยังกล่องที่ดูเหมือนจะเป็นยาป้องกันการตั้งครรภ์ที่ประภัสยื่นมาให้ ถึงเธอจะรู้สึกไม่ค่อยดีนักแต่ก็ยอมรับมันมาจนได้"ฉันรู้ว่าวัยรุ่นอย่างพวกเธอเรื่องแบบนั้นมันห้ามกันไม่ได้ การป้องกันมันก็ดีที่สุดนะ...จริงๆ อย่าหาว่าน้าทำเพื่อตัวเองเลยเธออาจจะไม่รู้ว่าตั้งใจเกิดมาจากความผิดพลาดและหลานน้าก็ต้องมาขาดความอบอุ่นเพราะมีพ่อแม่ที่ยังไม่มั่นใจในความรักของกันและกัน จนสุดท้ายมันก็กลายเป็นปมในชีวิตของเด็กคนหนึ่ง"ประภัสอธิบายถึงเจตนารมณ์ของตัวเองให้หญิงสาวเข้าใจ เธอรู้ดีว่าถึงแม้จะแยกธันออกจากหญิงสาวได้ในระยะหนึ่งแต่สุดท้ายเจ้าตัวร้ายก็ต้องค่อยตามไม่ห่างแล้วเรื่องแบบนั้นคงต้องเกิดขึ้น แต่เธอยอมไม่ได้ถ้าทั้งคู่ไม่ได้มั่นใจในกันและกันมากพอแล้วมีเจ้าตัวเล็กโผล่มากลางคัน"...พลอยเข้าใจค่ะ""ตั้งใจน่ะ น่าสงสารนะ...เขาพยายามทำตัวเป็นเด็กปกติแต่เด็กปกติที่ไหนยิ้มน้อยขนาดนั้น...ในแววตาก็ม
Dernière mise à jour : 2025-04-02
Latest chapter
ข้ามคืน บทส่งท้าย
วันนี้เป็นวันที่ตั้งใจต้องไปเรียนพลอยจึงอยากจะมาส่งตั้งใจพร้อมธันจะเข้าบริษัท และวันนั้นหลังจากจบการประชุมทั้งโมและเพื่อนนักศึกษาฝึกงานก็พากันเข้ามาถามเธอว่าทำไมถึงไม่ยอมบอกว่ากำลังคบกับรองประธานจนพลอยแอบคิดในใจเพราะแม้แต่เธอเองก็เพิ่งรู้ว่าเขาเป็นลูกเจ้าของประธานบริษัทไม่นานมานี้แต่ก็ทำได้แค่ตอบไปว่าเพราะเธอไม่อยากมีสิทธิพิเศษทำให้ทุกคนแซวกันใหญ่ ส่วนบอลได้ยินว่าเขาถูกพ่อดุและบังคับให้เล่าเรื่องทั้งหมดที่ผ่านมาให้ท่านฟังหลังจากวันนั้นไม่รู้ว่าเขาถูกพ่อทำโทษอะไรถึงได้ไม่ทำตัวสนิทสนมเหมือนเมื่อก่อนแต่ทุกครั้งที่พลอยเผลอบอลก็ยังคงแอบลอบมองอดีตคนรักเสมอด้วยความห่วงหา ส่วนจารีก็หายไปจากทั้งสองคนเว้นแต่วันที่จะต้องมารับตั้งใจไปอยู่ด้วย เธอทำตามหน้าที่แม่ได้ดีขึ้นจนประภัสออกปากชมให้ธันและพลอยฟังอาจจะเพราะคำพูดของพลอยได้ไปเตือนสติเธอเข้าถึงได้คิดได้และนั้นมันก็ยิ่งเป็นผลดีต่อเด็กชาย"แม่พลอยครับ""ครับ""ตั้งใจจะตั้งใจเรียนนะครับ"เด็กชายกอดเข้าที่คอของเรียวก่อนจะจูบเข้าแก้มใสก่อนจะวิ่งเข้ารั้วโรงเรียนไปด้วยความสดใส พลอยอดจะโบกมือให้เด็กชายตอบไม่ได้แต่ดูเหมือนเธอจะโบกนานไปจนธันต้องดึงแขนเธอ
ข้ามคืน ความชัดเจนของเรา
เช้านี้ธันพาตั้งใจมาที่บริษัทด้วยเนื่องจากวันนั้นตั้งใจกินไอติมเยอะเกินไปจึงทำให้มีไข้นิดหน่อย ทำให้พลอยที่นั่งทำงานอยู่อดห่วงไม่ได้ว่าคนที่กำลังทำงานอยู่ในห้องรองประธานกำลังทำอะไรอยู่ "พลอย พี่วานหน่อยจ้าส่งเอกสารให้ท่านรองที""ได้ค่ะ"พลอยตอบรับทันทีก่อนจะเดินไปรับเอกสารจากโม แล้วเดินตรงไปยังห้องรองประธานทันทีโดยไม่ทันสังเกตว่าบอลกำลังเดินตามมาแอบมองเธออยู่เห็นกัน ก๊อกๆ "เข้ามา"เสียงเอ่ยอนุญาตจากด้านในทำให้พลอยรีบผลักประตูเข้าไปทันทีก่อนที่เธอจะว่างแฟ้มเอกสารไว้บนโต๊ะทำงานของธันแล้วเดินตรงมาดูตั้งใจที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ที่โซฟา ทำเอาธันที่ยื่นมือรอรับเอกสารถึงกับหน้างอที่เมียสาวไม่สนใจเขาแม้แต่น้อยจนเขาต้องลุกขึ้นเดินมาหยุดอยู่ด้านหลังพลอยที่กำลังนั่งยองๆ วางมือแตะบนหน้าผากเล็กของลูกชายเขาอยู่และภาพที่พลอยดูเป็นห่วงตั้งใจนั้นทำให้คนเป็นพ่อของอย่างเขายิ้มไม่หุบเลยทีเดียว"อือ พี่พลอย"ตั้งใจลืมตาตื่นก่อนจะเอี้ยวตัวมากอดคอพลอยไว้แน่นก่อนจะทิ้งตัวกลิ้งลงนอนบนตักของหญิงสาว "ดีขึ้นหรือยังครับตั้งใจ""ฮะ พ่อบอกให้นอนเยอะๆ""ดีแล้วละ ไหนดูสิตัวร้อนอยู่เลย""อืออ"ตั้งใจครางออกมาด้วยท่า
ข้ามคืน คืนดี NC
: บ้านธันและพลอยเดินทางมายังบ้านเพื่อพาตั้งใจที่กำลังนอนหลับมาส่ง ตลอดทางตั้งใจขอนั่งตักพลอยและนอนซบเธอมาตลอดจนพลอยเองก็เคลิ้มหลับไปเช่นกันเหลือแต่ธันที่เป็นคนขับมองทั้งสองคนอย่างเอ็นดูแล้วอดจะกล่าวขอบคุณพลอยที่ดูแลลูกชายเขาได้ขนาดนี้ "ขอบคุณนะ...""อือ..ฮืออ ถึงแล้วเหรอ"คนตัวเล็กลืมตาตื่นในขณะที่มือก็ยังโอบเด็กชายตั้งใจไว้ในอ้อมกอดไม่คลาย ธันยิ้มออกมาก่อนจะค่อยๆ เลื่อนใบหน้าไปจูบเข้าที่หน้าผากมนเป็นรางวัลทำเอาพลอยที่กำลังสะลึมสะลือตกใจตาโต "อะไร? ต้องตกใจขนาดนั้นเหรอ""เดี๋ยวลูกเห็น""ลูก...หนูเรียกตั้งใจว่าลูก?"ธันยิ้นร่าอย่างถูกใจที่หญิงสาวเผลอเอ่ยเรียกลูกชายออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ คนถูกแซวเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตัวเองเผลอพูดอะไรออกไปก็เอาแต่ทำท่ามองเฉไฉไม่ตอบคำถามของชายหนุ่มที่กำลังจ้องหน้าเขาอยู่"...ช่วยเรียกตั้งใจแบบเมื่อกี้ทีนะ พี่คิดว่าตั้งใจคงจะดีใจมาก""แต่...พลอยไม่ใช่""แล้วอยากจะเป็นไหม? พี่พร้อมดูแลหนูนะ""พูดไปเรื่อยพี่ยังไม่แน่ใจในตัวเองด้วยซ้ำ จะให้พลอยเป็นแม่ตั้งใจได้ยังไง?"หญิงสาวพูดพร้อมหลบสายตาคมที่พยายามจะมองใบหน้าเธออยู่ได้ แต่เมื่อชายหนุ่มรู้ว่าพลอยตั้งใจจะหลบ
ข้ามคืน หน้าที่ของคนเป็นแม่
“ตั้งใจ”“พ่อฮะ”เมื่อธันเปิดประตูเข้าไปในร้านก็พบเข้ากับตั้งใจที่กำลังนั่งนิ่งมองไอติมตรงหน้าจนละลายรออยู่แล้ว ธันรีบตรงเข้าไปดึงตัวลูกชายมากอดแนบอกด้วยความเป็นห่วง“เกิดอะไรขึ้นทำไมมาอยู่ที่นี่ วันนี้ต้องไปเรียนพิเศษไม่ใช่เหรอ”“เมื่อคืนตั้งใจไปหาแม่ที่บ้านของพ่อ…แม่เมาแล้วบอกตั้งใจว่าแม่จะกลับมาอยู่ที่นั่น พอตั้งใจถามถึงพี่พลอยแม่ก็โวยวายใส่ตั้งใจ ฮึก ฮึก แล้วบอกว่าพี่พลอยไม่กลับมาอีกแล้วเพราะทะเลาะกับแม่ พี่พลอยทำแม่เสียใจแล้วแย่งพ่อไป”พลอยที่ได้ยินเด็กชายอธิบายเรื่องทั้งหมดก็ถึงกับกำมือแน่นเพราะความโกรธ เธอพยายามสงบสติอารมณ์ขุ่นมัวแล้วค่อยๆ เข้าไปนั่งข้างเด็กชายก่อนจะยื่นมือไปลูบหัวเด็กน้อยเบาๆ“ตั้งใจไม่ต้องคิดมากนะ ทุกอย่างมันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ตั้งใจไม่ต้องสนใจนะครับ”“ถ้ามันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ทำไมอยู่ๆ แม่มาบอกตั้งใจ”เด็กชายตัวน้อยมองสบตาพลอยด้วยความรู้สึกสับสนจนพลอยต้องหันไปขอความช่วยเหลือจากคนเป็นพ่อ“แม่อาจจะ…แค่เครียดเท่านั้น”ธันพูดปลอบใจลูกชายอีกทางทั้งที่ในใจเขาตอนนี้อยากจะโทรหาคนเป็นแม่ให้มาดูสิ่งที่ตัวเองทำลงไปอยากให้ผู้หญิงมาดูว่าสิ่งที่พูดโดยไม่คิดของเธอนั้นมันท
ข้ามคืน ความบอบอุ่น
…..ธันอุ้มพลอยที่หลับไปแล้วเข้าห้องก่อนจะวางเธอลงบนเตียงแล้วจัดการถอดเสื้อผ้าออกให้เธอจนหมด ใจจริงเขาอยากจะลงโทษให้เธอครางจนหมดเสียงไปเลยด้วยซ้ำถ้าไม่ติดว่าสงสารคนเมา ต้องยอมรับก่อนว่าวันนี้เขาตั้งใจแกล้งเมาให้พลอยตายใจไม่อย่างนั้นก็คงจะระวังตัวจนเขาไม่มีโอกาสได้ประชิดตัวแบบนั้น“ยัยบ้า ฉันหายไปก็ลืมได้ทันทีเลยเหรอน่าหงุดหงิด”เขามองสำรวจใบหน้าหวานอย่างคิดน้อยใจหลาย วันที่ผ่านมาเขาไม่สามารถกลับไปนอนที่บ้านได้เพราะเอาแต่นึกถึงเธอแต่ดูเธอสิพอหายจากกันไปไม่กี่วันกลับไปคืนดีกับแฟนเก่าเสียอย่างนั้นมันน่าตีเสียจริงๆส่วนตั้งใจก็เอาแต่โทรถามถึงพลอยว่าเมื่อไหร่จะกลับบ้านจนคนเป็นพ่ออย่างเขาต้องโกหกไปว่าตอนนี้พาพลอยเดินทางมาพักผ่อนต่างจังหวัด เพื่อให้ลูกสบายใจ ดูไปแล้วลูกชายของเขาคงจะติดผู้หญิงคนนี้เอามากๆ อาจจะเป็นเพราะเธอใจดีและไม่ได้มีท่าทีรังเกียจเขาเลยแม้แต่น้อย ก่อนหน้านั้นผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตเขาล้วนแล้วแต่ไม่ต้องการตั้งใจทั้งนั้นจะมีเพียงก็แต่พลอยที่ดูเอ็นดูตั้งใจแต่กลับไม่ต้องการเขาแทนเสียอย่างงั้น“เป็นครั้งแรกเลยที่ต้องมาซักผ้าให้ผู้หญิงแบบนี้”ธันพึมพำในขณะที่มือก็ยังขยี้เสื้อชุด
ข้ามคืน ธันผู้ไม่เคยขู่ (แต่พ่อทำเลย)
…“เด็กๆ ดูสิใครมา”โมส่งเสียงเรียกความสนใจจากบรรดาเด็กฝึกงาน แต่ละคนมีท่าทีตื่นเต้นเมื่อได้เห็นบุคคลที่เดินเข้ามาใหม่ เพราะทุกคนต่างรู้จักคนคนนี้ดีอยู่แล้วเพียงแต่ไม่นึกว่าจะได้เจอเขาที่นี่“พี่ธันมาได้ไงคะ?” สาวสวยแผนกบัญชีถามขึ้นด้วยท่าทีเขินอาย“เธอ เรียกท่านแบบนี้ได้ยังไงท่านเป็นรองประธานของเรานะ”โมพูดดุ แต่ประโยคนั้นทำให้บรรดาเด็กฝึกงานตกตะลึงไปใหญ่เพราะทุกคนรู้จักชายคนนี้ในนามเจ้าของไนต์คลับ“ไม่เป็นไร เด็กพวกนี้เขารู้จักผมอยู่แล้วละแต่เป็นอีกสถานะหนึ่ง…”ธันพูดก่อนที่เลือกนั่งลงตรงข้ามกับพลอยที่ก้มหน้านิ่งหลบสายตาคมนั้นอยู่ บอลที่เห็นพลอยมีสีหน้าไม่ดีนักจึงพอเดาได้ว่าระหว่างพลอยกับธันคงจบกันไม่ดีนักแต่นี่แหละคือโอกาสที่บอลจะได้ทำคะแนนทุกคนให้ความสนใจกับบุคคลที่เข้ามาใหม่จนพลอยเริ่มรู้สึกอึดอัดและอยากจะออกจากงานนี่เต็มทีแต่ถ้าขืนทำแบบนั้นมันก็จะกลายเป็นว่าเธอไม่ให้เกียรติบริษัท“พลอยไม่สบายเหรอ?”เมื่อบอลเห็นพลอยนิ่งเงียบอยู่นานจึงถือวิสาสะลูบเข้าที่ศีรษะของหญิงสาวอย่างอ่อนโยนต่อหน้าเพื่อนๆ และธันอย่างตั้งใจเพื่อทำให้ธันได้รู้ว่าตอนนี้คนที่พลอยเลือกเขาไม่ใช่ธัน ซึ่งหญิงสาวเอง
ข้ามคืน บทบาทที่เปลี่ยนไป
พลอยนั่งเงียบตลอดการประชุมแผนกเพราะยังคงแปลกใจกับการปรากฏตัวของประภัส ตลอดทั้งการประชุมตัวประภัสเองก็ยังคงรอบมองว่าที่ลูกสะใภ้เสมอด้วยความเป็นห่วงเพราะตั้งแต่วันนั้นเธอก็ไม่ได้เจอพลอยที่บ้านอีกเลยแถมเจ้าลูกชายตัวดีก็ยังหายหัวไปเสียดื้อๆ พอถามตัวเจ้าลูกคนเล็กก็ตอบแค่ไม่รู้ทำให้เธอต้องลงมาตามหาความจริงด้วยตัวเอง“สรุปมีเท่านี้ค่ะท่าน” โมเลขคนสนิทเอ่ยปิดการประชุม ประภัสพยักหน้ารับรู้ก่อนจะลุกขึ้นยืน“เอาละวันนี้พอแค่นี้ ยังไงเด็กฝึกงานและพี่เลี้ยงอย่าลืมนัดวันนี้สะละ ถือว่าเป็นการทำความรู้จักกันนะ”“โมไม่ลืมพาน้องไปแน่นอนค่ะ” โมพูดอย่างตื่นเต้นจนทุกคนหัวเราะออกมา“นานทีจะได้มีงานแบบนี้เอาละทุกคนกลับไปได้ ยกเว้นเด็กฝึกงานคนนั้น”ประภัสชี้มายังพลอยที่นั่งอยู่ด้วยสายตานิ่ง ทำให้ทุกคนในห้องถึงกับเงียบไปก่อนจะลุกลี้ลุกลนรีบออกไปเพราะคิดไปเองว่าพลอยคงจะต้องถูกดุเรื่องใดเรื่องหนึ่งแน่นอนจะเหลือก็เพียงแต่บอลที่ยังคงวางมือจับเข้าที่บ่าเล็กเชิงให้กำลังใจก่อนที่เขาจะโค้งตัวให้ประภัสแล้วเดินออกไปเป็นคนสุดท้ายภายในห้องประชุมเงียบสงบจนได้ยินเสียงหายใจ ประภัสลุกขึ้นเดินเข้ามานั่งลงข้างๆ หญิงสาวก่อนจะเ
ข้ามคืน เธอสวยเสมอ
หลายวันผ่านไปพลอยขังตัวเองอยู่ในห้องเพื่อทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมา จนได้ตกตะกอนทุกอย่างได้ว่าเธอเองก็ผิดที่เผลอตัวเผลอใจไปกับคนที่ไม่แม้แต่จะศึกษาให้ดี เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นคนแบบไหนหรือคิดอะไรอยู่ เพราะหลังจากวันนั้นธันเองก็ไม่ได้ติดต่อมาเลยสักครั้ง ทั้งหมดมันเกิดขึ้นเร็วและผ่านไปเร็วราวกับฝันมันก็เหมือนสายฝนถึงจะตกหนักแค่ไหนแต่ก็ไม่สามารถตกได้ทุกวันอยู่ดี…มันก็แค่อีกหนึ่งบทเรียนความผิดพลาดของเธอ…พลอยตั้งสติสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะเอื้อมมือเปิดประตูเข้าไปในแผนก วันนี้ทุกอย่างยังคงวุ่นวายเหมือนเดิมหลังจากเธอลางานไปทำใจหลายวัน พอหญิงสาวนั่งลงยังตำแหน่งก็พบกับกล่องเอกสารกองโต…งานเยอะก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องคิดอะไร…คิดได้แบบนั้นพลอยก็ดึงตัวเองออกจากคำถามในหัวทั้งหมดแล้วโฟกัสกับงานตรงหน้าของตัวเองแต่วันนี้ดูเหมือนเธอจะตั้งใจทำงานเกินไปหน่อยจนทำให้ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงงานที่ได้รับมอบหมายทั้งหมดก็เสร็จสิ้น ตอนนี้พลอยกลับมีเวลาว่างให้เรื่องนั้นเข้ามาโจมตีเธอเสียแล้ว“พลอย…”เสียงคุ้นหูดังขึ้นด้านหลังทำให้พลอยหยุดชะงัก เธอหันมองบอลที่ยืนอยู่ด้านหลังพร้อมกับแซนด์วิชในมือและรอยยิ้มที่ดูอบอุ่
ข้ามคืน ข้ามคืนที่จบลง
เช้าแล้วทั้งคู่ยังคงนอนพิงกายกันอยู่บนเตียงก่อนที่ธันจะเริ่มถามประโยคที่คาใจตั้งแต่เมื่อวานออกมาด้วยความใจเย็น“ทำไมพลอยถึงเลือกที่จะไม่บอกพี่…”“เอิ่ม…”พลอยเงียบไม่ตอบแล้วเฉตามองทางอื่น ธันมองสำรวจใบหน้าเมียสาวแล้วใช้มือเกลี่ยผมที่บังใบหน้าเธอออกเบาๆ ก่อนจะพูดเหตุผลที่ทำให้เขาโมโหขึ้นมาอย่างใจเย็น“พี่กลัวพลอยกลับไป….”เขาพูดออกมาเสียงอ่อน ลึกๆ แล้วเขาเองก็รู้ตัวว่าตัวเองใช้แต่อารมณ์มากเกินไปจนทำให้เรื่องมันปบานปลายถ้าคุยกันด้วยเหตุผลพลอยคงจะไม่ปิดบังเขาแบบนี้“คะ?”พลอยสับสนที่อยู่ๆ คนที่เคยอารมณ์ร้อนก็พูดดีกับเธอขึ้นมาเสียดื้อๆ ทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นจังหวะ ดูเหมือนว่าตอนนี้ความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขาจะเกินคำว่าคู่นอนไปไกลเสียแล้ว เธออดยอมรับไม่ได้เลยว่ารู้สึกดีที่ได้ตื่นมาในอ้อมกอดของชายคนนี้ อดที่จะจ้องมองดวงตาคมสวยนี้ไม่ได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว"พี่หวงพลอยนะ หวงมากๆ แล้วก็เสียใจมากที่พลอยเลือกปิดบังเรื่องแฟนเก่า อีกอย่างพี่ตั้งใจให้จ๋าเข้ามาพักที่บ้านเพื่อให้พลอยหวงพี่บางแต่แทนที่พลอยจะไม่พอใจกลับบอกว่าตัวเองไม่ควรอยู่ที่นี่"“พลอยขอโทษค่ะ เรื่องพลอยกับบอลมันจบไปแล้วพลอยไม่
