All Chapters of แผนรักร้ายนายวิศวะ: Chapter 21 - Chapter 30

เจ้าจันทร์สะดุ้งกับสัมผัสจากริมฝีปากร้อนผ่าวของร่างใหญ่ที่ไล้ไปตามลำคอระหงลงมาบนเนินอกอวบ แล้วขบเม้มหยอกล้อมันเล่นตรงส่วนปลายทั้งสองข้างสลับกันไปมา และมือหนาก็ทำงานเข้าขากันเป็นอย่างดี ทำหน้าที่บีบเค้นคลึงเล่นกับมันไปพร้อมกันทั้งๆ สิ่งที่คันศรกระทำลงไปนั่น ยังมีเสื้อผ้ากั้นระหว่างกันอยู่แท้ๆ แต่กลับทำให้เจ้าจันทร์รู้สึกเสียวซ่านไปทั่วทั้งร่างกายนี่มันกะจะฆ่าเธอให้ตายไปกับการกระทำของมันเลยรึเปล่าวะ?ฆ่ากันด้วยการสัมผัสที่ชวนให้หัวใจเต้นรัวเร็วจนจับจังหวะไม่ได้ แล้วก็แทบจะวายตายได้อย่างงี้น่ะ...“ฮื้อ...ไอ้ลูกศรแกแกล้งฉัน!” เธอต่อว่า พร้อมกับดันร่างหนาออกไป แต่มันก็ไม่ยอมขยับสักนิดเลย เพียงแค่เจ้าตัวเงยหน้าขึ้นมาตอบกลับ ด้วยน้ำเสียงหอบหนัก พร้อมกับลมหายใจที่ยังไม่เสถียรสักเท่าไหร่“ฉันไม่ได้แกล้งแก...ถ้าแกล้งแล้วของฉันมันจะแข็งขนาดนี้เหรอวะ...ดูดี้” ว่าแล้วก็จับมือบางสอดเข้าไปวางตรงหว่างขาของมันเพื่อใช้ยืนยันคำพูดเชี่ย!ไม่ต้องจับเธอก็พอจะรู้เองได้แล้วมั๊ย ในเมื่อความเป็นชายของมัน แข็งเป็นบ้องอยู่ตรงหน้าท้องของเธอพอดี แล้วก็รู้ด้วยว่าที่มันพูดแบบนี้เพราะต้องการจะให้เธอทำอะไรกับมัน!แ

“แกช่วยจับมันใส่เสื้อผ้าให้ฉันทีดิ”เจ้าจันทร์ทำหน้ายับยู่ยี่เชิงด่ากลับไปให้ทางสายตา แต่ทว่า...ร่างบางก็ยอมทำทุกอย่างตามที่อีกฝ่ายร้องขอหมับ!มือบางจับหมับไปที่ความเป็นชายของคนตรงหน้า พลางช้อนสายตาขึ้นไปมองหน้าของคันศร ตอนที่มันกำลังกัดริมฝีปากล่าง ก่อนจะอ้าปากงับซองถุงยาง จากนั้นจึงฉีกมันออกมา...กะอีแค่ฉีกซองถุงยางอนามัย...มันจำเป็นต้องเซ็กซี่ขนาดนั้นมั้ยวะ!?...เซ็กซี่จนเจ้าจันทร์ อยากจะเป็นฝ่ายจับมันแดกลงท้องของเธอซะเองเลย...ความเซ็กซี่ของคันศร กำลังทำให้อุณหภูมิความร้อนในร่างกายของคนตรงหน้าสูงขึ้นมาได้ พร้อมๆ กับจังหวะการเต้นของหัวใจ ที่ไม่รู้แล้วว่ามันกำลังเต้นอยู่ในจังหวะไหนกันแน่?“ซี๊ด...ไอ้เจ้าแกรีบใส่ให้มันไวๆ กว่านี้หน่อยดิวะ เดี๋ยวฉันก็เสร็จคามือของแกซะก่อนหรอก...อ่า...เสียวว้อย!”“แป๊บดิวะ..” เจ้าจันทร์ตอบกลับในทันที โดยที่ไม่ได้ละมือไปจากกิจกรรมตรงหน้าทั้งๆ ที่รู้ว่ามัน...“มันใส่ไม่ได้ว่ะลูกศร....อ๊ะ!“ถุงขาด! ”เสียงอุทานของหญิงสาว ทำให้เจ้าของใบหน้าคมต้องก้มต่ำลงไปมองจ้องลูกชาย ที่กำลังทำตัวตึงใส่มือของเจ้าจันทร์ อย่างที่ไม่รู้จักเกรงใจกันเสียบ้างเลยเชี่ยเอ้ย! ต

ปัง!ๆๆๆเมื่อเห็นว่าคนที่อยู่ด้านในไม่ขานรับ และไม่ยอมมาเปิดประตูห้อง ให้กับเพื่อนทั้งสองคนที่ยืนรออยู่ด้านนอกนั่นสักที เสียงเคาะประตูจึงดังถี่ขึ้นตามลำดับ พร้อมกับเรียกชื่อของคนด้านในตามมาต่อจากนั้น“คันศร!”“ไอ้ศร!”ทันทีที่ได้ยินเสียงเรียกชื่อตน ของเพื่อนทั้งสองคนนั่น มันก็ช่วยดึงสติของคันศรให้ย้อนกลับมาอยู่กับปัจจุบันในจังหวะนั้นทันทีเจ้าของร่างใหญ่ชันกายลุกขึ้นจากที่นอน ก่อนจะดึงผ้าห่มผืนบางมาคลุมทับรอยเลือดจางๆ ของเจ้าจันทร์นั่นไว้ แล้วจึงเดินไปเปิดประตูให้เพื่อนทั้งสองคนนั้นเข้ามา“พวกกูก็นึกว่ามึงจะตายห่าไปแล้วซะอีกนะไอ้ศร” โชกุนว่าก่อนจะผลักหัวของคันศร ในตอนที่เขาหมุนตัวเดินกลับมาที่เตียงนอน“แล้วก็เสือกปล่อยให้พวกกู ยืนเรียกกันอยู่ได้ตั้งนานสองนานนะมึงอ่ะ!”“กูยังไม่ตายง่ายๆ ขนาดหรอกมั้ง กูก็แค่ถ่ายท้องเท่านั้นเอง แล้วตอนนี้กูก็หายแล้ว” คันศรย้อนกลับไปด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ก่อนจะทิ้งตัวลงบนที่นอน โดยไม่ได้สนใจเพื่อนสนิททั้งสองคนที่เดินตามหลังกันมา“ก็เห็นไอ้เจ้ามันไลน์บอกพวกกูว่ามึงแย่นี่หว่า แต่ดันไม่ยอมไปโรงพยาบาล” โชกุนยืนบ่นอยู่ข้างๆ ก่อนกวาดสายตามองหาร่างบางพลางเอ่ยถ

“กรี๊ด! นั่นพี่แอร์โรว์คณะวิศวะนี่นา...อร้ายยหล่อละลายใจ...”“นั่นสิเธอใช่พี่แอร์โรว์จริงๆ ด้วย! กรี๊ด!...หล่อจังเลยเธอ!”พวกสาวๆ หลายคนในคณะนี้แทบจะไม่มีใครที่ไม่รู้จักคันศร แต่ไม่เคยรู้ว่ามันเป็นเพื่อนสนิทกับเจ้าจันทร์ ซึ่งในตอนนี้พวกนั้นต่างก็พร้อมใจกันวิ่งกรูเข้ามาใกล้ ซึ่งมันยังอยู่ในระยะที่ไม่ปลอดภัย...ทำไมเด็กศิลปะ...ถึงได้คลั่งไคล้เด็กวิศวะมากมายขนาดนี้กันวะเฮ้ย!นั่นก็เพราะคันศรเป็นหนึ่งในสิบคนที่เหล่าบรรดาสาวๆ ทั้งหลายต่างก็พากันโหวดให้เจ้าตัวได้เป็นหนุ่มฮ็อตของมหาลัย แต่ชายหนุ่มกลับไม่เคยสนใจใยดี เพราะไม่ได้ต้องการตำแหน่งที่ว่า จากพวกผู้หญิงที่พากันบ้าผู้ชายทั้งหลายเหล่านั้นทั้งที่บางคนก็เคยโดนคันศรตะเพิดกลับไป อย่างไม่ไว้หน้าจนนับครั้งไม่ได้ แล้วก็ไม่เคยหลาบจำกันเลยสักที เพราะคิดว่าคนรูปหล่อทำอะไรก็ดูดีไปหมดละมั้ง ตรรกะแม่งถึงได้พังฉิบหาย!ขืนยังอยู่ตรงนี้ก็คงจะถูกรุมตาย ...แล้วมึงจะมายืนทำซากอะไรเล่า!....“ไอ้เจ้า...วิ่ง!”เท่านั้นแหละ แล้วคนทั้งคู่ก็พากันมานั่งหอบอยู่ในรถ...“แก...รีบสตาร์ทรถ..แล้วรีบเปิดแอร์...เร็วๆ เข้าดี้!”เจ้าจันทร์บอกคันศรเสียงสูงทั้งที่ยังปร

หลังจากวันที่คันศรไปหาเจ้าจันทร์แล้วพากันวิ่งหนีเหล่าบรรดาสาวๆ ศิลปะ เจ้าจันทร์ก็สั่งห้ามไม่ให้คันศรโผล่หน้าไปหาเธอที่คณะอีกเลยแค่พวกนั้นรู้ว่าเจ้าจันทร์ได้อยู่กลุ่มเดียวกันกับเพื่อนชายในคณะวิศวะ สาวๆ ศิลปะทั้งหลาย ต่างก็พากันมาวุ่นวายถามไถ่ถึงพวกมัน จนเจ้าจันทร์ไม่เป็นอันทำงานที่อาจารย์ได้มอบหมายให้ อีกทั้งบางคนก็ยังเอาของขวัญมาฝากไว้ที่เจ้าจันทร์เพื่อนำไปให้พวกมันอีกที แต่ไอ้คนที่เมียแล้วอย่างใต้ฝุ่น เจ้าจันทร์จะไม่ยอมเอาของที่สาวๆ เหล่านั้นส่งต่อไปให้มัน เพราะไม่ต้องการทำให้ข้าวปุ้นรุ่นน้องของเธอรู้สึกเสียใจข้าวปุ้นเป็นรุ่นน้องของเจ้าจันทร์หลายปี อีกทั้งยังสนิทกันมาก เนื่องจากเคยเรียนโรงเรียนเดียวกันในระดับชั้นมัธยม ซึ่งรวมไปถึงคันศร โชกุน และใต้ฝุ่นนั่นก็ด้วยแค่ใต้ฝุ่นไม่ยอมเปิดเผยสถานะระหว่างกัน นั่นมันก็ทำให้เจ้าจันทร์รู้สึกไม่พอใจมันอย่างแรง แต่ข้าวปุ้นกลับแสดงให้เจ้าจันทร์ได้เห็นว่า ตัวมันเองนั่นแหละที่ต้องการให้ทุกอย่างเป็นแบบนั้น ทั้งๆ ที่คนทั้งคู่ก็มีลูกสาวด้วยกันอยู่แท้ๆ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่นๆ ข้าวปุ้นกลับเป็นได้แค่น้องสาวของมัน หรืออาจจะเป็นข้อตกลงระหว่างกันของพวกม