All Chapters of แผนรักร้ายนายบอดี้การ์ด: Chapter 31 - Chapter 40

ขณะที่คิมหันต์กับปลายฟ้าเดินตามกันมาเงียบๆ อยู่ๆ เจ้าของร่างบางที่เดินนำหน้าก็หยุดยืนรอคนข้างหลัง พลางเอ่ยออกมาก่อน ตอนที่เห็นว่าชายหนุ่มเดินตามมายืนอยู่ข้างกัน“คุณรู้มั้ย?...ทุกครั้งที่พวกเราจะมาที่นี่ มันจะต้องมีวาระสำคัญพิเศษอย่างเช่น มันจะต้องเป็นวันเฉลิมฉลอง ของครอบครัวที่เป็นส่วนตัวจริงๆ แต่ครั้งนี้มันกลับไม่ใช่ เพราะเราไม่มีคุณพ่ออยู่กับพวกเราอีกต่อไป”เสียงหวานสั่นพร่าตอนที่พูดประโยคนี้ออกมา อย่างพยายายามระงับอารมณ์ เมื่อระลึกถึงความหลัง ครั้งที่ยังมีคนเป็นบิดาได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันเมื่อปลายฟ้าได้สัมผัสกับกลิ่นอายที่เป็นธรรมชาติของเกาะ เรื่องที่เธอมักจะชอบชวนเขาทะเลาะ เธอก็ควรจะต้องหยุดมันเอาไว้ก่อน อย่างคนที่เข้าใจในสถานการณ์ ของตนและคนในครอบครัว แต่ไม่ขอรับประกันว่า เธอจะทนอีกฝ่ายได้มากแค่ไหน เพราะชายหนุ่มมักจะชอบก่อกวน และชวนให้เธอโมโหเขาอยู่บ่อยครั้ง“ก็เพราะที่นี่ถูกวางเอาไว้ ให้เป็นแบบนี้มาตลอดเลยไง มันถึงได้เหมาะสมกับการที่ผมจะใช้ที่นี่ เป็นที่กบดานของคุณในช่วงระยะเวลาหนึ่ง เจ้าสัวเคยบอกกับผมเอาไว้ว่า เราสามารถควบคุมและดูแลเกาะแห่งนี้ได้อย่างทั่วถึง โดยเฉพาะพวกช

“ถ้าคุณคิดว่าทำอย่างนั้น แล้วสบายใจผมก็ไม่ว่าอะไร? ผมยินดีให้บริการคุณทุกที่ ทุกเวลาด้วยความเต็มใจ โดยไม่ขอรับค่าตัวเพิ่มหากคุณจะบริการผมกลับมาบ้าง”ปลายฟ้าสะดุ้งร่างเมื่อได้ยินคำตอบของร่างใหญ่ ที่พูดออกมาราวกับแฝงอะไรเอาไว้แบบสองแง่สองง่าม แต่เธอก็ตีเนียนตามน้ำกลับไปด้วยการกอดแขนเขาไว้ แล้วพูดออกไปว่า“ได้สิคะ...”คำตอบรับที่อีกฝ่ายเองก็ยังคาดไม่ถึง โดยเฉพาะตอนที่หญิงสาวช้อนสายตาวาวหวาน ขึ้นไปประสานกับเจ้าของร่างใหญ่ตอนที่พูดด้วยกัน“ปลายจะไม่ขัดใจคุณเลย”คิมหันต์มองสบตาเธอนิ่งๆ เมื่อหญิงสาวพูดประโยคนี้จบลง เขาเลื่อนสายตาลงมาหยุดอยู่ที่ริมฝีปากบางสีเชอร์รี่ของเธอ ที่เผยอขึ้นท้าทายเชิงยั่วยวนเขาอยู่ในที โดยที่ชายหนุ่มก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ และจบหัวข้อการสนทนาลง แค่เพียงเท่านั้นอย่างคนที่รู้กันดีจูลี่เห็นภาพบาดตาบาดใจ นอกจากจะทำอะไรไม่ได้ เธอยังต้องจำใจฝืนทนยืนมองเห็นคิมหันต์ ยอมให้ผู้หญิงที่เป็นนายจ้างคนนั้นเข้าใกล้และได้กอดแนบชิด ทำตัวสนิทสนมราวกับมีอะไรกันมามากกว่านั้น ทั้งที่ปกติแล้วคิมหันต์ เป็นคนที่ค่อนข้างจะหวงเนื้อหวงตัวมาก จากที่จูลี่เคยสังเกตุตอนที่ได้อยู่ในองค์กรด้วยกัน คิมหันต

และเมื่อเขาได้มองไปที่คนเป็นน้องสาวของเพื่อนรัก ชายหนุ่มก็ชักจะเริ่มรู้สึกกังวลใจ คล้ายกับว่ากำลังจะมีคลื่นใต้น้ำ ที่ได้เห็นเค้าลางมาแต่ไกลเสียงหวานใสของปลายฟ้า ทำให้ชายหนุ่มพุ่งความสนใจ กลับมาที่หญิงสาวต่อจากนั้น“คุณแม่คะ เดี๋ยวพอเรากินข้าวกันเสร็จแล้ว หนูจะพาแป้งร่ำไปเดินย่อยอาหาร แถวบริเวณด้านหน้าริมชายหาดนี่นะคะ”ปลายฟ้าบอกคนเป็นมารดา แต่ทว่าท่านกลับไม่เห็นด้วย“ไม่ดีหรอกลูก นี่มันก็มืดค่ำแล้วนะ อีกเดี๋ยวทั้งยุงและตัวลิ้นมันก็จะยิ่งขึ้นมา แม่อยากให้หลานไปอาบน้ำอาบท่า แล้วเข้านอนเลยดีกว่า”“แต่หนูอยากไปกับคุณแม่นะคะคุณยาย”เสียงใสเล็กของเด็กหญิงแป้งร่ำ ทำให้คิมหันต์เลื่อนสายตามามอง ก่อนจะยิ้มขำรับกับคำพูดของเธอในประโยคต่อไป“อย่างอแงนะคะคุณยาย เดี๋ยวหนูจะกลับมาเล่านิทาน ก่อนนอนให้คุณยายฟัง...เอาเรื่องอะไรดีน้า”เด็กน้อยทำท่าครุ่นคิด ก่อนจะยิ้มรับกับคำตอบของตน จากนั้นจึงเอ่ยกับคนเป็นยาย“กระต่ายกับเต่า ว้า...โบราณสุดๆ”เจ้าตัวหยุดพูด ก่อนจะเลื่อนสายตามองหน้าแต่ละคน ที่กำลังตั้งใจรอฟังเธออย่างใจจดใจจ่อ“ของคุณยาย จะต้องเป็นนิทานธรรมะเท่านั้นค่ะ...แล้วหนูก็จำได้หมดทุกเรื่องเลยด้วย..

“พาคุณหนูกลับไปได้เลย เดี๋ยวพี่จะขอเดินอยู่ที่นี่ กับคุณปลายฟ้าอีกสักพัก เพราะเรายังมีเรื่อง ที่ต้องซักซ้อมกันอีกหลายเรื่อง เกี่ยวกับการกลับเข้าไปทำงานในเมืองอาทิตย์หน้า”“แต่เราไปคุยกันที่บ้านก็ได้นี่คะ”จูลี่แย้งกลับไปอย่างรู้สึกอิจฉา เมื่อเห็นสายตาของคิมหันต์ ขณะมองไปที่ปลายฟ้าในเวลาที่พูดถึงเธอร่างสูงกดหว่างคิ้วพลางนิ่วหน้า ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งแต่ทว่าจริงจัง“นี่เป็นคำสั่ง และต้องการให้เธอปฏิบัติตามเท่านั้น”จูลี่หน้าถอดสีเมื่อได้ฟัง อีกทั้งยังรู้สึกเสียหน้าเมื่อเห็นสายตาเชิงเย้ยหยัน ของอีกคนที่ยืนอยู่ข้างกันนั่นก็ด้วย และมันก็ช่วยไม่ได้ในเมื่อสถานะของทั้งสองคนมันต่างกันมากเกินไปสุดท้ายจูลี่ไม่อาจฝืนทน ยืนดูภาพบาดตาบาดใจของสองคนนั่นได้ หญิงสาวจึงเอ่ยปากชักชวนให้เด็กหญิงแป้งร่ำ เดินตามเธอกลับไปพร้อมกันทีแรกปลายฟ้าก็ไม่คิดจะปล่อยให้ลูกสาว ได้อยู่กับผู้หญิงที่มองเห็นว่าเธอเป็นศัตรูของหัวใจ แต่เมื่อเธอทำท่าจะเดินตามสองคนนั่นไป กลับถูกเจ้าของร่างใหญ่รั้งข้อมือของเธอไว้ พร้อมกับเอ่ยคำรับรองให้กับคนของตนเอง“คุณไม่ต้องกังวลใจมากจนเกินไปนัก จูลี่มีความเป็นมือโปรมากพอ เธอ

ประโยคออดอ้อนเชิงร้องขอของชายหนุ่ม ทำให้ปลายฟ้าหน้าร้อนขึ้นมาทันควัน แต่คิมหันต์คงไม่เห็น นั่นอาจเป็นเพราะแสงของดวงจันทร์ ที่มันมีความสว่างนั่นแหละแต่คงไม่มากนักปลายฟ้าขบเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น ในตอนที่รู้ตัวว่าฝ่ามือหนา ที่กำลังลูบไล้ไปมาบริเวณช่วงเอวบาง เริ่มขยับเป็นจังหวะเพื่อนำทางให้เธอได้ไปต่อ...เชิงร้องขอหรือคล้ายกับบังคับเธอกลายๆ“อื้อ~~คิม”เสียงหวานครางหนักในลำคอ พอๆ กับแรงอารมณ์ เมื่อคนที่อยู่ด้านบนเริ่มขยับเคลื่อนไหวร่างกาย โดยที่ไม่รู้ตัวว่าเธอกำลังทำมันได้ด้วยตัวเอง หรือว่าคนด้านใต้ ที่เป็นคนบังคับให้เธอทำ“อ่า...ปลาย...”เสียงทุ้มครางต่ำตอนที่เห็นว่า เจ้าของร่างบางกำลังเต้นระบำ อยู่บนตัวตนของเขาอย่างเร่าร้อน อีกทั้งยังเซ็กซี่โดยที่เขาไม่จำเป็นต้องชี้นำ ท่ามกลางแสงสว่างของดวงจันทร์ ที่เขาสามารถมองเห็นเธอได้เต็มสองตา กิจกรรมร้อนๆ ที่ปลายฟ้ากำลังทำให้เขาดูในตอนนี้ เหมือนจะอยู่เหนือการควบคุม เมื่อหญิงสาวยกฝ่ามือของเธอทั้งสองข้าง ขึ้นมาบีบเค้นหน้าอกของเธอเล่น ไปพร้อมๆ กับขยับเคลื่อนไหวร่างกายของเธอไม่หยุด และทำให้อีกฝ่ายสะดุดลมหายใจของตัวเองไปชั่วขณะ กับจังหวะเร่งเร้าที่ถ