All Chapters of แผนรักร้ายนายบอดี้การ์ด: Chapter 1 - Chapter 10

เสียงสับฝีเท้าบนพื้นถนน ดังก้องอยู่ภายในช่องทางเดินที่ค่อนข้างจะคับแคบ และแทบจะหลบหลีกกันไม่ได้แต่ก็ยังมีร่างบางของใครคนหนึ่ง ซึ่งเป็นหญิงสาวและเธอกำลังเดินย่างเท้าอย่างเร่งรีบและค่อนข้างระมัดระวัง อีกทั้งยังเหลียวกลับไปมองทางด้านหลังอยู่เป็นระยะๆปลายฟ้า เจ้าของดวงตากลมใสคล้ายกับตากวาง หันกลับไปมองรอบกายทุกครั้ง ด้วยสัญชาตญาณของการระวังตัว และรู้สึกหวาดกลัวไปเสียทุกอย่างที่ได้ยินเมื่อสามชั่วโมงก่อนหน้า เกิดการระเบิดขึ้นมาบนถนนมอเตอร์เวย์ เส้นทางเข้าสู่ใจกลางเมืองใหญ่ จึงทำให้เกิดการจราจรติดขัดขึ้นมาเป็นบางช่วงซึ่งในตอนนั้นปลายฟ้า กำลังนอนหลับอยู่บนรถยนต์ส่วนตัวซึ่งเป็นรถตู้ขนาดใหญ่ ต่อเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วมองทะลุกระจกออกไป ก็ได้เห็นผู้คนมากมาย ที่กำลังเดินสวนไปสวนมาบนท้องถนน อีกทั้งรถยนต์ก็ยังคงติดกันอย่างหนาแน่นนั่นแหละแต่แค่เพียงอึดใจ ปลายฟ้าก็เหลือบไปเห็นคนกลุ่มใหญ่ที่แต่งกายในลักษณะเดียวกัน และพวกนั้นก็พากันเดินตรงปรี่มาที่รถของหญิงสาวซึ่งน่าจะเป็นเป้าหมาย....พร้อมกับ...อาวุธปืนในมือ!ปัง!เสียงปืนดังขึ้นพร้อม ๆ กับสายตาของปลายฟ้าที่มองเห็นคนขับฟุบหน้าลงกับพวงมาลัย ใน

คิ้วเข้มเลิกขึ้นสูงเชิงสงสัยเมื่อได้ยิน ในสิ่งที่หญิงสาวบอกกับเขาออกมาอย่างนั้น...ด้วยคิมหันต์เป็นลูกครึ่งซึ่งก็ยังมีเชื้อสายของคนเอเชียเจือปนอยู่บ้าง และด้วยขนบธรรมเนียมประเพณีต่างๆ ของประเทศในแถบนั้นเท่าที่เขาได้รู้มา ว่าผู้หญิงเอเชียส่วนใหญ่จะไม่ค่อยยอมให้ใครถูกเนื้อต้องตัวเธอได้ง่ายๆ ชายหนุ่มจึงไม่ค่อยจะแน่ใจ และไม่ยอมทำตามในสิ่งที่หญิงสาวร้องขอ“ยืนอึ้งรออะไรของคุณอยู่คะเนี่ย ตกลงคุณจะช่วยหรือไม่ช่วยฉันกันแน่คะเอาดีๆ ?”หญิงสาวเอ่ยถามชายหนุ่มเสียงสูงในตอนท้าย เขาจึงรีบสอดแขนข้างหนึ่งเข้าไปใต้ช่วงลำตัวจนกระทั่งถึงช่วงเอวบาง ส่วนแขนอีกข้างก็สอดเข้าไปใต้ข้อพับขาในท่าอุ้มเจ้าสาว แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไรมากไปกว่านั้น ก็ถูกฝ่ามือบางดันอกเขาออกห่าง อย่างรู้สึกตกใจกับการกระทำของคนตรงหน้า“คุณจะบ้ารึไงฮะ! หรือคิดจะฉวยโอกาสกับฉันใช่มั้ย? ฉันแค่ต้องการให้คุณช่วยดึงมือฉันขึ้นไปไม่ใช่ให้มาอุ้มกันแบบนี้นะ!” ปลายฟ้าโวยวายเสียงดังลั่น แต่คิมหันต์ก็ให้เหตุผลต่อจากนั้นตามมาว่า“คุณลุกไม่ขึ้นหรอกน่า เพราะข้อเท้าของคุณน่ะมันแพลงเข้าให้แล้วนะสิ”“คุณจะมารู้ดีกว่าฉันได้ยังไง? ฉันไม่ได้เป็นอะไรเลยสักหน่อ

ไม่รู้ว่านานแค่ไหนแต่พอตื่นขึ้นมาได้ ก็ไม่เห็นคนที่ชอบนอนกอดเธออยู่ในห้อง เจ้าของร่างบางจึงเปิดประตูออกไปดู ว่าคิมหันต์กำลังทำอะไรอยู่?หญิงสาวเดินดูทุกห้อง ในขณะที่เรียกชื่อเจ้าของร่างใหญ่ไปพร้อมกัน“คิม...คุณอยู่ไหนคะ?”อาหารที่ว่าถูกจัดวางเอาไว้บนโต๊ะอย่างดี โดยมีภาชนะครอบไว้ อยู่ภายในโซนของห้องครัวปลายฟ้าเดินวนไปมา เพื่อตามหาชายหนุ่มไปทั่วห้องพักขนาดกว้าง ภายในคอนโดหรูที่อยู่ใจกลางเมืองใหญ่ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่เห็นแม้เงาของเขาในขณะที่เจ้าของร่างบางกำลังเดินผ่านกระจกบานสูง ซึ่งเชื่อมต่อระหว่างห้องครัวกับห้องนั่งเล่น ในจังหวะนั้นเองสายตาของหญิงสาวก็ดันเหลือบไปเห็นคิมหันต์ กำลังพูดคุยอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งยืนอยู่ด้วยกันที่ลานจอดรถด้านล่างหัวใจของหญิงสาวหล่นวูบ และรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรง เมื่อคิมหันต์แสดงให้เธอได้เห็นว่า เขาปล่อยให้ผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าโผเข้ามากอดพร้อมกับทำสีหน้าออดอ้อนเชิงร้องขอ แล้วพอเป็นอย่างนั้นคิมหันต์ก็ได้กอดเธอกลับไปทันที ก่อนที่จะยกฝ่ามือใหญ่ขึ้นไปลูบหลังเธอเชิงปลอบใจในจังหวะเดียวกันและในวินาทีนั้นเองที่ปลายฟ้ารู้สึกว่าโลกทั้งใบ ได้แตกสลายลงไปต

“พ่อจะให้เขาเป็นคนติดตาม และคอยดูแลความปลอดภัยของหนูไปตลอด เพราะจากที่พ่อได้เห็นเขาเก็บคนของไอ้ชลทิศได้ทั้งหมด นั่นก็ถือว่าเขาเป็นคนที่มีฝีมือดีใช้ได้เลยทีเดียว”“คนแบบนี้หรือคะที่คุณพ่อไว้ใจ แล้วกล้าฝากฝังหนูเอาไว้กับเขาน่ะ อย่ามาตลกกับหนูดีกว่าค่ะ สู้ให้หนูไปไหนมาไหนตามลำพังอย่างเมื่อก่อนไม่ดีกว่าหรือคะคุณพ่อ? หรือไม่ก็ไปจ้างบอดี้การ์ดชุดเก่าให้มาดูแลหนูเหมือนเดิมก็ได้ หนูยอมให้ค่าตัวคนพวกนั้นมากกว่าผู้ชายคนนี้อีกสองเท่า”“ไม่เอาแต่ใจตัวเองแบบนี้สิลูก เรฟเขาจบมาจากสถาบัน ที่มีชื่อเสียงด้านการคุ้มกันผู้ว่าจ้างโดยเฉพาะ และที่สำคัญพ่อได้เซ็นสัญญากับเขาไปแล้วก่อนหน้าที่ลูกจะถูกทำร้ายมาซะอีก เพราะฉะนั้นอย่าเอาแต่ใจจนเกินไปนักเลย เมื่อก่อนเป็นเพราะความเอาแต่ใจของหนูนั่นแหละ ถึงทำให้ต้องกลับมาอยู่กับพ่อครั้งหนึ่งแล้วจำไม่ได้หรือไง?”ทำไมจะจำไม่ได้ในเมื่อตัวต้นเหตุก็ยืนอยู่ข้างกาย แต่กลับไม่สามารถพูดได้ว่าเป็นเขา หญิงสาวมองใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มด้วยนัยน์ตาขุ่นขวาง คล้ายกับมีบางอย่างซ่อนอยู่ในดวงตาคู่หวาน แต่อีกฝ่ายกลับไม่สะทกสะท้าน และที่สำคัญกว่านั้นนัยน์ตาของคิมหันต์มันดูเย็นชา และมอง

ปลายฟ้าเพิ่งจะผ่านการถูกรอบฆ่าอันน่าหวาดเสียวคนเดียวมาหมาดๆ เจ้าสัวจึงไม่ยอมเด็ดขาดที่จะปล่อยให้คนเป็นลูกสาวต้องออกไปเผชิญกับเหตุการณ์ ที่เป็นอันตรายกับเจ้าตัวเพราะกลัวว่าฝ่ายตรงข้าม จะอาศัยจังหวะนี้มากระทำกับลูกของเขาเพราะต้องการจะซ้ำรอยเดิม(“พ่อยังอนุญาตให้หนูออกไปตอนนี้ไม่ได้หรอกลูก มันอันตรายเกินไป อีกอย่างตอนนี้พวกของมันกำลังมีท่าทีจะเข้ามาโจมตีในหลายๆ สถานที่ของเรา”) สิ่งที่ปลายฟ้ากังวลใจมาตลอดเริ่มจะกลายเป็นเรื่องจริง เพราะบิดาของหญิงสาวได้ขยายฐานธุรกิจทางด้านอสังหาริมทรัพย์ไปได้กว้างไกลกว่าหลายๆ ปีที่ผ่านมาดังนั้นพื้นที่ส่วนใหญ่จึงถูกมองว่าเป็นทำเลทอง เพราะมีบริษัทของบิดาเข้าไปกว้านซื้อมันมาเก็บไว้ และนั่นหมายความว่ามันจะทำกำไรให้กับบริษัทของเจ้าสัวอย่างมากมายมหาศาล แล้วมันก็ดันไปขัดหูขัดตาของอีกฝ่ายเจ้าสัวเทิดจึงไม่ต้องการเอาชีวิตของลูกสาว ที่มีเพียงคนเดียวมาเสี่ยงอันตราย เพราะยังไงมันก็ได้ไม่คุ้มเสีย(“พ่ออยากจะให้ลูกวางเรื่องงานทุกอย่างลงก่อน เพราะตอนนี้สถานการณ์ที่เกาะปลาดาว ก็ยังไม่มีอะไรที่ทำให้น่าเป็นห่วงมาก ที่สำคัญแป้งร่ำก็กำลังอยู่ในวัยน่ารัก ช่วงนี่พ่อเลยอยากจะใ