ไม่เอาผู้ชายคนนี้มาเป็นบอดี้การ์ด1

อีกทั้งยังโชคดีที่เจ้าสัวเทิดเข้าใจคนเป็นลูกสาว และไม่ได้คิดอยากเอาเรื่องราวกับผู้ชายคนนั้น เพราะท่านรู้สึกเป็นห่วงสภาพจิตใจของปลายฟ้าที่ถูกทำลายจนบอบช้ำอย่างน่าสงสาร และยินดีรับเลี้ยงหลานให้โดยไม่เคยต่อว่าอะไรเธอเลยสักคำ  

หลังจากที่ปลายฟ้าคลอดลูกออกมาได้ไม่กี่เดือน หญิงสาวก็ฝากให้มารดาเป็นผู้ดูแลหลาน ในระหว่างที่หญิงสาวต้องรีบกลับมาช่วยคนเป็นบิดาทำงานทุกๆ อย่างที่อยู่ในประเทศไทย

เนื่องจากสถานการณ์มันบังคับให้ปลายฟ้า ต้องยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือคนเป็นบิดา ดังนั้นเมื่อผิดหวังจากความรัก หญิงสาวจึงไม่อยากจะทำตัวให้เจ้าสัวเทิดต้องเสียใจ กับคนเป็นลูกสาวอย่างเธอเป็นครั้งที่สอง เธอจึงต้องตั้งใจทำงานให้กับท่าน ด้วยการบริหารงานของตนในส่วนที่สามารถรับผิดชอบแทนคนเป็นบิดาได้

แม้กระทั่งเรื่องการประมูลเกาะปลาดาว ที่ทำให้เป็นปัญหากับนายทุนใหญ่ที่มีชื่อว่านายชลทิศ จนถึงขั้นสั่งคนตามติด เพราะต้องการจะปลิดชีวิตของเธอมาแล้วหลายต่อหลายครั้ง แต่ก็ยังทำไม่สำเร็จสักที

“คุณพ่อขาเราคงใช้ชีวิตอย่างประมาทไม่ได้อีกแล้วนะคะ ครั้งนี้มันอุกอาจมาก นี่ขนาดว่าเป็นเวลากลางวันแท้ ๆ แต่พวกมันกลับไม่เกรงกลัวกฎหมาย ทำราวกับว่าบ้านเมืองของเราไม่มีขื่อมีแป”

“แต่ตอนนี้ลูกไม่ต้องห่วงนะ เพราะพ่อได้จ้างคนคุ้มกันมาให้ลูกแล้ว ต่อจากนี้หนูสามารถทำงานทุกอย่างได้สะดวกสบาย โดยไม่ต้องกังวลในเรื่องของความปลอดภัย เพราะคนคุ้มกันที่พ่อได้จ้างมา เขาเป็นมือหนึ่งขององค์กรที่รับดูแลด้านนี้มาโดยเฉพาะ และพ่อก็ได้เซ็นสัญญาว่าจ้างกับเขาไปแล้ว”

ปลายฟ้านึกถึงใบหน้าของผู้ชายคนนั้นขึ้นมาทันที หลังจากที่ได้ฟังบิดาพูดประโยคนั้นจบลง  และเธอคงไม่กล้าจะบอกกับท่านออกไปตามตรง ว่าคนที่เธอได้เห็นใบหน้าเขาตอนที่ใกล้จะหมดสตินั้น มันดันละม้ายคล้ายกับผู้ชาย ที่ทำให้อนาคตของเจ้าตัวต้องสะดุดลง

“คุณพ่อคงจะลืมว่าเราเคยจ้างคนคุ้มกันมาแล้วตั้งหลายที่ แต่หนูก็ไม่เคยจะปลอดภัยจริงๆ เลยสักที อย่างดีก็แค่เอาตัวรอดกันไปได้ ส่วนคนคุ้มกันของเราต่างก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส แล้วท้ายที่สุดก็ขอลาออกไปกันเอง แล้วแบบนี้มันจะคุ้มหรือคะที่คุณพ่อต้องมาคอยจ่ายเงินก้อนใหญ่ ที่ดูเหมือนจะได้ไม่คุ้มเสียเลยสักที”

“แต่ครั้งนี้พ่อกลับรู้สึกมั่นใจ ว่าพ่อหามือดีที่สุดมาให้ลูกได้”

ก๊อก ๆๆ

“ขออนุญาตครับท่าน”

ปลายฟ้ายังไม่ทันได้แย้งบิดากลับไป สายตาของหญิงสาวก็เลื่อนไปมองประตูห้องที่ถูกเปิดเข้ามาพร้อมกับใบหน้าของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นฝันร้ายที่สุดในชีวิตของเธอ

เจ้าของร่างบางที่นั่งอยู่บนเตียงชะงักค้าง พลางทอดสายตามองข้ามไปทางด้านหลังของคนเป็นบิดา แล้วก็ได้เห็นเจ้าของร่างสูงกว่า เดินตรงเข้ามาหยุดยืนอยู่ในระยะที่ห่างจากเธอเพียงไม่กี่ก้าวเท่านั้น

คิมหันต์!

ทุกอย่างคือความจริง และมันเป็นสิ่งที่อยู่เหนือความคาดหมาย...

ดวงตากลมโตสั่นระริก ก่อนจะจิกสายตามองจ้องคนที่เคยเป็นเจ้าของหัวใจ ที่ยังคงทำให้ปลายฟ้ามีความรู้สึกลึกซึ้งฝังอยู่ในความทรงจำ ถึงแม้ว่ามันจะผ่านมานานหลายปีแล้วก็ตาม

“นี่มันเรื่องอะไรกันคะคุณพ่อ!? อย่าบอกหนูนะคะว่า....” ปลายฟ้าโวยวายลั่น แต่คนเป็นบิดานั้นกลับไม่ได้ให้ความสนใจ

“อ้อ มาพอดี มาทางนี้สิเรฟ  ทั้งคู่คงยังไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวเลยสินะ ถ้าอย่างนั้นพ่อจะแนะนำให้เลยก็แล้วกัน ผู้ชายคนนี้คือคนที่พ่อจ้างวานให้เขามาคุ้มกันลูก ฝีมือของเขาปลายก็น่าจะได้เห็นแล้วใช่มั้ย? พ่อเชื่อว่าเขาคงจะทำให้หนูมั่นใจ ได้ว่าจากนี้ต่อไปจะไม่มีใครกล้าเข้ามาทำอันตรายกับลูกได้”

ยกเว้นเขา...คนเดียวเท่านั้น!

ปลายฟ้ารู้สึกโกรธจัดจนเลือดขึ้นหน้า ถ้าไม่ติดว่าตัวเองกำลังนอนบาดเจ็บอยู่บนเตียงนี่แล้วละก็  เธอจะขอพุ่งตัวเข้าไปตบหน้าเขาให้สมกับความแค้นที่มี แต่มันดันติดตรงที่เรื่องราวระหว่างเธอและเขา เจ้าสัวเทิดไม่เคยรู้ว่าคนที่เป็นผู้ให้กำเนิดของแป้งร่ำกับผู้ชายที่ทำให้ลูกสาวของตนต้องเสียใจมันคือใคร? และที่สำคัญคิมหันต์ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเขาทำให้เธอท้อง จนต้องหนีกลับมาเมืองไทยด้วยหัวใจที่แตกสลาย...

“สวัสดีครับ เรียกผมว่าเรฟก็ได้นะครับ คุณหนูปลายฟ้า”

หญิงสาวโกรธจนลมออกหู แต่ก็รู้ตัวดีว่าเธอจะต้องปั้นหน้าเพื่อสะกดอารมณ์เอาไว้ เพราะยังมีบิดาที่ยังยืนอยู่ด้วยกัน