All Chapters of แผนรักร้ายนายบอดี้การ์ด: Chapter 41 - Chapter 50

“เรามาทำหน้าที่รักษาความปลอดภัย ไม่ได้มาทำงานเพื่อสร้างความแตกแยกหรือทำให้เกิดเรื่อง จำเอาไว้นะว่าเงินที่เรารับมามันคือเงินของผู้ว่าจ้าง ที่ต้องการให้เราช่วยป้องกันชีวิตและทรัพย์สินของพวกเขา ถ้าเราคิดจะทำอย่างนั้น ก็แค่โยนเงินที่เขาให้มากลับไป แล้วคราวนี้เธอก็สามารถเหนี่ยวไกปืนได้ อย่างที่ใจของเธอต้องการ”คิมหันต์อธิบายเชิงต้องการ จะสั่งสอนน้องสาวของเพื่อนด้วยนั่นแหละ แต่จูลี่ก็ใช้เงินพวกนั้น จนแทบจะหมดไปจากบัญชีอยู่แล้ว เธอเสียเงินไปกับการพนันทุกอย่าง แถมยังเสพติดการทำศัลยกรรม ชนิดที่เรียกได้ว่าแทบจะบ้าคลั่ง ทั้งทำศัลยกรรมหน้าอกจนนับครั้งไม่ได้ และพยายามทำใบหน้าให้ดูคล้ายกับผู้หญิงในรูปถ่าย ที่คิมหันต์เก็บมันไว้ในกระเป๋าสตางค์ และเธอก็เพิ่งมารู้ทีหลัง ว่าแท้ที่จริงแล้วผู้หญิงคนนั้น ก็คือปลายฟ้านั่นเองถึงจูลี่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองยังไง คิมหันต์ก็ไม่เคยหันมาสนใจเธอเลยแม้แต่นิดเดียว“เรือมาแล้ว ฉันคงต้องไปก่อนนะคะ หวังว่าอยู่ทางนี้ พี่คงจะไม่เพลิดเพลินกับกิจกรรมนอกรอบ จนทำให้เสียงานซะก่อน”จูลี่เหน็บแนมแถมยังพูดทิ้งท้าย เพราะต้องการให้เจ้าของร่างใหญ่ได้รู้ว่า ทุกอย่างที่เขาทำกับปลายฟ้า ม

“อ๊ะ!เบาๆ หน่อยสิ นี่มันคนนะ!” หญิงสาวร้องประท้วง เพราะรู้สึกจุกหน่วงในช่องท้องของเธอ เมื่ออีกฝ่ายเผลอทำรุนแรงกับร่างบางอย่างเอาแต่ใจมากขึ้นทุกที“ฉันคิดถึงเธอมาก จูลี่ วันนี้เธออยู่กับฉันทั้งวันเถอะนะ จะเอาอะไรฉันก็ยอมให้ทั้งนั้น!”สินธพบอกเสียงพร่า ขณะเลื่อนฝ่ามือหนาเข้าไปรั้งท้ายทอยของหญิงสาว เข้ามาจูบกับเขาอย่างดูดดื่ม เชิงบังคับกลายๆ ซึ่งอีกฝ่ายก็พยายามจะสะบัดหนีนั่นแหละ แต่ไม่สามารถทำได้ ยิ่งขัดขืนเขามากเท่าไหร่ คนบนร่างก็ยิ่งกระแทกแก่นกายเข้ามาใส่เธออย่างรุนแรงเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั่วทั้งห้อง ช่องท้องน้อยที่ไม่ค่อยจะได้รับการเสียดสี จากของที่มีขนาดใหญ่และยาว มันจึงทำให้หญิงสาว หมดเรี่ยวแรงที่จะขัดขืนดิ้นรน เธอจำเป็นต้องทนยอมรับสภาพ ก่อนจะหลับตาแล้วนึกถึงแต่ใบหน้า ของคนที่เธอรักเขาจนหมดหัวใจ ด้วยการทำให้ผู้ชายที่อยู่บนร่างกาย กลายเป็นเงาของผู้ชายอีกคน“อ๊า! อื้อ~~พะ.พี่จ๋า..ฉันจะเสร็จ!”จู่ลี่เผลอร้องครางออกมาอย่างลืมอาย ความจุกหน่วงที่ได้รับ กลับมลายหายไป แล้วกลายเป็นความหวามไหวเข้ามาแทนที่“มันเข้าแล้วละสิท่า ถึงได้กล้าร้องครางออกมาขนาดนี้ แถมยังเรียกฉันว่าพี่อีก..

ปลายฟ้าสะอึกค้าง ก้อนขมมันขึ้นมาขวางอยู่กลางลำคอ เธอนึกอยากจะใช้กำปั้นตะบันใส่หน้าหล่อๆ ของเขานั่นเต็มที ทั้งที่เขาเองก็เคยพูดว่าลูกสาวของเธอมีความเหมือนเขา ราวกับถ่ายสำเนากันออกมาชัดเจนซะขนาดนั้น แถมยังคาดคั้นให้เธอยอมรับกับเขาว่าแป้งร่ำเป็นลูกสาวของตน แต่วันนี้กลับพูดกันคนละอย่างหญิงสาวจึงเอ่ยกับเจ้าของร่างใหญ่ ด้วยน้ำเสียงกระด้างพลางลุกขึ้นยืน“ใช่...แป้งร่ำคือคนสำคัญที่สุดในชีวิตของฉัน ไม่ว่าวันนี้หรือต่อไปในวันข้างหน้า แป้งร่ำก็คือตัวแทนของคนที่ฉันเคยรักเขาจนสุดหัวใจ ไม่ว่าจะยังไงก็แล้วแต่ ในเมื่อคุณได้รับเงินค่าจ้าง ไปจากคุณพ่อของฉันแล้ว ก็ขอให้จำเอาไว้ให้ดี ว่าหน้าที่ของคุณคือการดูแลรักษาความปลอดภัย และฉันจะไม่มีวันให้อภัย หากแป้งร่ำต้องได้รับอันตรายแม้แต่นิดเดียว”เธอพูดพร้อมกับพาตัวเองเดินจากไป โดยไม่เหลียวกลับมามองคนข้างหลัง ว่าเขากำลังเจ็บปวดมากแค่ไหนความมืดมิดแผ่ขยายครอบคลุม ไปทั่วท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ อย่างไม่มีที่สิ้นสุด เมื่อแสงตะวัน หลุดพ้นขึ้นมาจากขอบฟ้า แล้วเมื่อใดความหดหู่สิ้นหวังที่มันยังอยู่ในใจของเขา จะถูกทำลายล้างลงไปบ้าง หรือนี่คือผลของมันที่เขาต้องยอมรับ กับกา

คิมหันต์กึ่งเดินกึ่งวิ่งนำหน้า พร้อมกับจับมือของปลายฟ้าเอาไว้ มันช่างเป็นภาพบาดตาบาดใจ ที่ชวนให้จูลี่อยากจะทำลายอีกฝ่ายเสียให้ได้ในตอนนี้เลยและเมื่อเห็นว่าเรือเร็วของคิมหันต์ ออกห่างจากเกาะไปไกลแล้วนั่นหละ จูลี่ถึงได้หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา แล้วกดโทรหาใครบางคนเมื่อปลายสายกดรับ เธอจึงรีบกรอกเสียงเข้าไปโดยไม่รีรอ“พวกมันออกไปกันแล้ว...จำเอาไว้นะว่าคนตายจะต้องเป็นมัน กับลูกของมันเท่านั้น พวกแกอย่าปล่อยให้นางปลายฟ้า มันมีชีวิตรอดกลับไปได้ และฉันไม่สนใจ ว่าจะมีใครตายอีกสักกี่คน?” คิมหันต์ขับเรือเร็วเพื่อสังเกตการณ์ ไปจนกระทั่งสามารถตามมาพบกับเรือลำดังกล่าว ที่คาดว่าน่าจะเป็นเป้าหมายเมื่อเห็นดังนั้นชายหนุ่มก็ส่งสัญญาณมือ เชิงออกคำสั่งกับคนเป็นลูกน้องที่อยู่ในเรื่ออีกลำ ให้เดินเรือเข้าไปเพื่อสังเกตการณ์ เมื่อลูกน้องของคิมหันต์ ขับเรือเลียบเข้าไปใกล้กับเรือต้องสงสัยลำนั้น แค่เพียงไม่กี่นาที ก็มีเสียงปืนดังขึ้นติดต่อกันหลายนัดหัวใจของปลายฟ้าร่วงลงมากองรวมกันอยู่ที่ตาตุ่มทันที พร้อมกับมีน้ำตาเอ่อไหลออกมา เมื่อได้ยินเสียงปืนที่ดังขึ้นอยู่ไม่ไกลกันมากนัก“คิม!...อย่าบอกฉันนะว่า...ฮึกๆ

เสียงระเบิดและควันที่พวยพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าทำให้มองเห็นได้แม้แต่ในระยะไกล ตัวคิมหันต์ในช่วงจังหวะนั้น เขากลับไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของตัวเอง ร่างใหญ่รีบพุ่งเข้าไปพร้อมกับใช้ตัวเองเป็นเกราะกำบังให้อีกฝ่าย จนกระทั่งแรงระเบิดได้สงบลงแล้วนั่นแหละ เขาจึงหยัดตัวลุกขึ้นมายืนดูเศษซากของเรือ ที่กระจัดกระจายไปพร้อมกับซากศพของสินธพ และลูกน้องที่เหลือของมันปลายฟ้ารู้สึกตกใจกลัวจนตัวสั่น ทั้งเป็นห่วงคิมหันต์ และลูกสาวที่เธอคิดว่าอาจจะอยู่บนเรือลำนั้น ต่อเมื่อตั้งสติได้หญิงสาวจึงกรีดร้องโวยวาย พร้อมกับใช้คำถามด้วยความเสียขวัญ “แล้วลูกของฉันละเขาจะเป็นยังไงบ้าง? ทำไมคุณถึงได้เปิดฉากยิงกับมันแบบนั้นละคิมหันต์ คุณไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของลูกสาวฉันเลย ฮึกๆ ฮื่อๆ ลูกของฉันอยู่ที่ไหน?”“ปลายตั้งสติก่อนนะ แป้งร่ำไม่ได้อยู่ที่นี่ ต่อให้พวกมันต้องการที่จะเอาชนะผม หรืออยากจะฆ่าคุณมากแค่ไหน ไม่มีทางที่พวกมันจะเอาเหยื่อล่อชั้นดี มาไว้กับตัวเป็นอันขาด พวกมันเองก็ต้องเผื่อไว้ เพราะไม่สามารถจะคาดเดา กับสถานะการณ์เฉพาะหน้า ที่อาจจะเกิดขึ้นได้ตลอดเวลาเหมือนกัน”“คุณจะบอกฉันว่ายายหนูไม่ได้อยู่ที่นี่ แต่เมื่อกี้ฉัน