แรงอาฆาต

“ผม...ขออีกที”

“นี่มันจะสว่างแล้วนะคิม ไม่เอาแล้ว!”ปลายฟ้าตอบทั้งที่ยังหอบอยู่นั่นแหละ แต่ก็ยังเถียงเขาด้วยน้ำเสียงอ่อนล้า “คุณมันบ้าแล้วก็เจ้าเล่ห์มาก...”

เขายกยิ้มรับ พลางกดริมฝีปากซุกไชร้ พร้อมกับตวัดปลายลิ้นหยอกเย้ากับสองเต้าราวกับเด็กหิวนมก็ไม่ปาน จากนั้นความรู้สึกเสียวซ่าน ก็แล่นพล่านไปทั่วทั้งร่างกาย ถึงอย่างนั้นเจ้าของร่างบาง ก็ยังปฏิเสธเขากลับไปเหมือนอย่างทุกที

“อย่ามาทำเรื่องทุเรศแบบนี้กับฉันอีกนะคิมหันต์ คุณไม่เคยคิดป้องกัน และฉันจะไม่ยอมปล่อยให้คุณทำมันอีกเด็ดขาด แค่นี้ฉันก็ถือว่ามันเป็นเรื่องที่ผิดพลาดมาก ทางที่ดีคุณควรเอาเวลาต่อจากนี้ ไปอยู่กับคนที่เขากำลังรอคุณน่าจะดีกว่า”

“ผมรู้แค่ว่าผมกำลังรอใคร แล้วมันคงไม่ผิดใช่ไหม ถ้าผมจะสานต่อความรู้สึกนี้ให้มันจบลง”

เขาบอก ขณะถอดเสื้อของตัวเองออกแล้วโยนทิ้งไว้แถวนั้น เพราะเริ่มรู้สึกว่ามันเกะกะ

“หรือคุณอยากจะให้ผมหิ้วคุณ ไปต่อที่อื่นอีกก็ได้นะผมไม่ติด อีกทั้งยังไม่คิดค่าบริการนอกสถานที่ เพราะผมถือว่านี่เป็นบริการหลังการขายให้กับคุณไง”

หญิงสาวยกมือขึ้นทุบเข้าไปที่แผงอกกว้างอย่างรู้หมั่นไส้ จนไม่รู้ว่าจะทำยังไง นอกซะจากออกปากไล่กับ