Home / Romance / Defend Me, Ninong Azrael / Kabanata 1 - Kabanata 10

Lahat ng Kabanata ng Defend Me, Ninong Azrael: Kabanata 1 - Kabanata 10

17 Kabanata

PROLOGO

“AYOKO na ng ganito, Carlos. T-Tama na, itigil na natin ito. D-Diring-diri na ako sa sarili ko! Ang dumi-dumi ko na. A-Ayoko na—” *Pak! Napaatras ako at kinabahan. Iyong sumigaw kanina, si Mama iyon. At malamang, siya rin iyong dinapuan ng malakas na sampal na pumutol sa pagsigaw niya. Imbis tuloy na dumiretso ako sa pagpasok sa bahay, iniwanan ko na lang iyong bag ko sa papag na upuan at nagmamadali na akong umalis ulit. Hindi naman ako lalayo dahil sa tindahan lang ako ni Ate Weng pupunta—isang bahay lang ang pagitan noon mula sa bahay namin. “Ate Weng, patambay muna po, ah? Mainit na naman sa bahay, eh,” makabuluhang sabi ko sa may-katabaang babae na nasa mid-fifties na ang edad. Abala siya noon sa pag aayos ng mga alak na paninda niya. Lumingon agad siya sa akin at ngumiti. Tinigil niya rin saglit iyong ginagawa niya para lang lapitan ako at pagbuksan ng pinto. “Sige ba, walang problema. Ikaw pa ba? Dito ka muna,” aniya na ikinangiti ko. “Nag meryenda ka na ba?” Umiling ako
last updateHuling Na-update : 2025-03-24
Magbasa pa

KABANATA 1

ISANG linggo mula nang biglang mamaalam si Mama. Nailibing na rin siya kanina pero hanggang ngayon, hindi ko pa rin matanggap iyong nangyari. Parang ang hirap paniwalaan."Lara, kapag kailangan mo ng makakausap, nandito lang ako palagi, ha? Laging bukas ang bahay ko para sa iyo.”Tango lang ang nakaya kong isagot sa sinabi ni Ate Weng. Niyakap niya pa ako bago siya nagpaalam sa akin. Gumanti rin ako ng mahigpit na yakap, para bang ayoko na siyang paalisin.Nanatili pa ako sa harapan ng puntod ni Mama hanggang sa magdilim. Umiyak lang ako nang umiyak habang nakatitig sa mukha niyang sa tarpaulin ko na lang nakikita.Hanggang pag uwi ko sa bahay, hindi ko pa rin mapigilan na maiyak. Gustuhin ko mang huminto na, hindi ko magawa. Parang may sariling isip ang mga mata ko na patuloy lang sa pagluluha."Tumigil ka na sa kadramahan mo. Kahit anong iyak mo, hindi na mabubuhay ang mama mo.”Tumingin ako kay Papa na hindi makapaniwala. Wala akong makitang ekspresyon sa mukha niya. Parang hindi ma
last updateHuling Na-update : 2025-03-25
Magbasa pa

KABANATA 2

WARNING! THIS PART OF THE STORY MAY CONTAIN SENSITIVE SCENES, LANGUAGE, AND ACTS THAT ARE NOT SUITABLE FOR READERS 18 YEARS OLD AND/OR BELOW. READ AT YOUR OWN RISK!TRIGGER WARNING: ABORTION AND SEXUAL ABUSEMAKALIPAS ANG 2 TAON…SA KABILA NG GINAWA NINA TIYO DAN AT KUYA DENVER SA AKIN, NATULOY PA RIN ANG KAGUSTUHAN NI TIYA POLENG NA TUMIRA AKO SA KANILA.Dalawang taon na, pero hanggang ngayon ay hindi pa rin nagsasawa sina Tiyo Dan at Kuya Denver na galawin ako at babuyin. Halos walang palya gabi-gabi. Minsan, kahit tirik na tirik ang araw, basta wala si Tiya Poleng sa bahay. Hirap na hirap na ako sa sitwasyon ko. Gustung-gusto ko nang magsumbong pero kanino? Isa pa, natatakot na ako. Nagawa ko nang magsumbong noon, pero panibagong pang aabuso lang ang napala ko. A-At kapag nagsumbong ako, paano kung hindi nila ako paniwalaan? Kung isipin nila na nagsisinungaling lang ako at gumagawa ng kuwento? Kahit si Tiya Poleng, alam ko na hindi niya ako paniniwalaan. Kilala niya si Tiyo Dan na p
last updateHuling Na-update : 2025-03-25
Magbasa pa

KABANATA 3

TATLONG araw. Iyon ang ibinigay na palugit ni Tiyo Dan sa pananatili ko sa bahay ni Aling Marsing. Pagkatapos noon, kukuhanin niya na ako ulit at ibabalik sa kanila. Pero ayoko na. Ayoko nang bumalik sa impiyernong iyon. Kaya nakakadalawang araw pa lang ako ay nagpaalam na ako kay Aling Marsing na uuwi. Pumayag naman siya kaagad dahil alam niya na kapag inabutan ako ni Tiyo Dan doon ay wala na kaming magagawa parehas kapag sapilitan na akong binawi ng demonyo kong tiyuhin. Magdidilim na nang umalis ako sa bahay ng matandang manggagamot. Ang destinasyon ko, sa bahay kung saan ako tumira noon. Bahala na kung lasenggo pa rin si Papa o may sariling mundo at laging galit pa rin sa akin si Kuya. Ang mahalaga, kahit papaano ay mas kampante na ako roon dahil kasama ko na ang totoong pamilya ko. Ang totoong mga kadugo ko. Para makauwi, nag tricycle na lang ako at nagpadiretso na sa mismong bahay namin. Binigyan naman ako ni Aling Marsing ng two hundres pesos, sapat na iyon para sa pamasahe k
last updateHuling Na-update : 2025-04-01
Magbasa pa

KABANATA 4

MASAKIT ang ulo at nag iinit ang pakiramdam ko nang magising.Anong nangyari?Pinilit kong idilat ang mga mata ko at kilalanin ang paligid kung nasaan ako. Maliit na kwarto at puting-puti ang mga dingding. Kahit anong gawin ko, wala akong maalala. Ni hindi ko nga maalala na nakatulog ako o paano ako napunta rito.“Sister Siena, gising na po siya! Gising na ang babae!”Kunot-noong lumingon ako sa direksyon na pinanggalingan ng boses ng isang babae. Doon ko lang na-realize na may kasama pala ako sa kwarto. Hindi ko rin kilala iyong babae. Kung titingnan, palagay ko ay nasa early twenties lang ang edad niya, katamtaman ang kulay ng balat, at maikli ang buhok. Ang isang bagay pa na napansin ko sa kanya ay may malaking peklat siya na sumasakop sa halos kalahati ng mukha niya.“S-Sino ka? Nasaan ako? T-Tsaka iyong tinatawag mo. Si… Si…”“Si Sister Siena?” nakangiting sabi ng babae at lumapit sa akin. Tumango lang ako. “Ah, madre siya rito sa kumbento. Siya iyong tinawag ko nang makita kita
last updateHuling Na-update : 2025-04-05
Magbasa pa

KABANATA 5

“HEY, Lara! Don’t you remember me? God, I can’t believe I will be able to see you again after what… six long years? Damn!”Lalong nanlaki ang mga mata ko nang bigla akong yakapin ng gwapong lalaki. Ang higpit ng yakap niya…Hindi ko magawang kumilos. Hindi ako yumakap pabalik pero hindi rin ako kumawala. Talagang nakatulala lang ako habang pilit na pinagsi-sink in sa isip ko kung anong nangyayari. Una, tinawag ako ng gwapong lalaki sa pangalan ko. Pangalawa, niyayakap niya ako nang sobrang higpit na para bang kilalang-kilala niya ako.O, jusmio! Ano bang nangyayari?!Mayamaya pa, bigla akong binitawan ng gwapong lalaki. Inupo niya ako sa isa sa mga benches na nandoon; ‘tapos umupo rin siya sa tabi ko. Hinawakan niya ang kamay ko habang nakatitig sa mga mata ko.“Hey, hindi mo ba talaga ako naaalala? Hindi mo ako nakikilala?” sabi ulit ng lalaki.Tinitigan ko siya, pinipilit ko naman ang sarili ko na alalahanin kung may kakilala akong kasing gwapo niya pero wala talaga. Kaya bilang sag
last updateHuling Na-update : 2025-04-05
Magbasa pa

KABANATA 6

“OO, Lara. Siya nga. Siya si Attorney Fove, ang nagpopondo sa chapel at dito sa kumbento. Siya rin ang dahilan kung bakit hanggang ngayon, operating pa rin dito.”Tuluyan nang naglakad palapit sa amin si Sister Siena. Kasama pa rin si Cindy.“Good morning, Attorney,” bati ni Cindy kay Attorney Fove. “Nagkita na po pala kayo. Siya po si Lara. Siya po iyong itinawag namin ni Sister Siena kaninang umaga.”Naramdaman kong nabaling sa akin ang atensiyon ni Attorney.“Cindy, isama muna si Lara pabalik sa kwarto. Mag uusap muna kami ni Attorney­—”“No. Just let her stay. I want her present. Gusto kong marinig niya lahat ng pag uusapan natin tungkol sa kanya,” biglang sabi ni Attorney Fove.Hindi na nakatutol pa si Sister Siena.“S-Sige po. Lara, tayo na sa opisina. Cindy, bumalik ka muna sa loob. Maghanda ka ng makakain ni Attorney,” sabi na lang niya.Tumango lang si Cindy at naglakad na palayo. Lumakad na rin si Sister Siena palapit sa isang parang kwarto—iyon na yata iyong sinasabi niyang
last updateHuling Na-update : 2025-04-07
Magbasa pa

KABANATA 7

Hindi ko maiwasang makaramdam ng sama ng loob habang nakatitig kay Attorney Fove.Kanina lang, pinagpipilitan niya na ninong ko siya. Pero ngayon, sobra siya kung makatanggi sa simpleng pabor lang na hinihingi ni Sister Siena, ang hayaan akong manatili rito?Kumalas ako sa pagkakayakap kay Sister Siena. Pinahid ko rin ang mga luha ko at kahit nanghihina ay pinilit kong tumayo.“Attorney—”“Tama na po, Sister. Huwag na po nating ipilit ang ayaw,” pigil ko kay Sister Siena. Nababasa ko na kasi ang gagawin niya—ipagmamakaawa niya ako kay Attorney—bagay na ayokong gawin. Ayokong magmakaawa sa iba. Dignidad na lang ang meron ako at ayokong pati iyon ay mawala sa akin. Hinarap ko si Attorney Fove. “Okay lang po kahit ayaw niyong hayaan akong mag-stay dito. Naiintindihan ko po. Okay na po ako.”Hinawakan ko ang autopsy result ni Mama para bawiin iyon sa kanya, pero hindi ko magawa. Mahigpit ang hawak niya roon at kung ipipilit ko, baka mapunit lang ang papel. Mas magiging malaking problema p
last updateHuling Na-update : 2025-04-07
Magbasa pa

KABANATA 8

“Thank you for trusting me, Lara. I swear, hindi ka magsisisi.”Tipid na ngiti lang ang sinagot ko sa sinabi ni Attorney Fove. Ilang minute na ang nakalipas mula nang umalis kami sa kumbento. Nakasakay ako ngayon sa backseat ng sasakyan niya habang siya naman ang nasa driver-s seat at nagmamaneho.“S-Sumama lang ako dahil nangako kang tutulungan mo akong makuha ang hustisya sa pagkamatay ni Mama,” prangkang sabi ko.Mahinang tumawa si Attorney.“Hindi lang iyan ang kaya kong ipangako sa iyo, Lara. Marami pa. Maraming marami pa,” sabi niya pagkatapos.“Bakit mo ginagawa ito?” pagsususpetsa ko.“Alin?”“Ito. Tinutulungan mo ako kahit na kakikilala mo pa lang sa akin. Ni hindi mo pa yata sigurado kung ako ba talaga si Lara—”“I know that it’s you. I just… know. And I’m doing this all for a reason. Malaki ang utang na loob ng dad ko sa mama mo. And I’m doing this to pay forward. Matagal ko nang gustong makabawi sa kanya pero hindi ko alam kung paano. Kaya siguro pinadala ka ng itaas sa ak
last updateHuling Na-update : 2025-04-07
Magbasa pa

KABANATA 9

“You sure you’ll be fine here?”Nilingon ko si Ninong Azrael at nginitian ng matamis.“Hindi ka naman siguro nagjo-joke, ‘di ba, Ninong—” Saglit akong huminto dahil para na akong matatawa nang banggitin ko ang salitang iyon. Ninong. Pinilit ko rin namang sumeryoso agad at hinarap siya. “Halos apat nab eses na mas malaki ito kaysa sa buong bahay namin.”Ngumiti ng tipid si Ninong Azrael at sumandal sa dingding ng kwarto, sa gilid lang ng pinto.“That’s good to know. Bukas, bumili ka ng mga kakailanganin mo. Clothes, personal hygiene stuff, everything. Akong bahala sa iyo,” aniya.Isang ideya ang bigla na lang sumulpot sa isip ko na naging dahilan para matawa ako.“Why are you laughing?” usisa niya. Seryoso ang mukha niya at nakakunot pa ang noo.“W-Wala,” tanggi ko na natatawa pa rin. Tinakpan ko na lang ang bibig ko habang pinipilit kong magpigil.“Ano nga?”“Wala nga—”“Lara—”“Ano—”“I’m still your ninong. We may be talking as if we’re at the same age, but you have to respect me. I a
last updateHuling Na-update : 2025-04-07
Magbasa pa
PREV
12
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status