Semua Bab เมียตัวจริง: Bab 1 - Bab 10

บ้านหลังใหญ่ที่ถูกประดับไปด้วยดอกไม้นานาชนิด พร้อมกับเสียงไวโอลินที่ขับกล่อมผู้คนในงานให้เคลิบเคลิ้มไปกับบรรยากาศเรียบง่ายแต่แฝงไปด้วยความหรูหรา เจ้าบ่าวกำลังทำหน้าที่ต้อนรับแขกเหรื่อในงานอย่างมีความสุข แต่กลับไร้เงาเจ้าสาวปรากฏตัวข้างกาย สาเหตุเพราะเจ้าสาวหน้ามืดจึงถูกพาไปพักผ่อนในห้องรับรองชั่วคราว กอหญ้า เด็กสาวถูกแม่ของเจ้าบ่าวซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกับแม่ของเจ้าตัวใช้ให้มาตามเจ้าสาวลงไปข้างล่าง เธอเดินขึ้นมายังห้องพักของเจ้าสาว นับหนึ่งถึงสามในใจก่อนจะเคาะประตู แต่ยังไม่ทันได้เคาะประตูก็ได้ยินเสียงบางอย่างเล็ดลอดออกมาจากภายในห้องซะก่อน เสียงกระเส่าภายในห้องทำเอาคนด้านนอกหน้าแดงจัดอย่างควบคุมตัวเองไว้ไม่อยู่ อดไม่ได้ที่จะอยากใส่ใจแง้มประตูออกมาเล็กน้อยเพื่อดูสิ่งที่เกิดขึ้นภายในห้องด้วยความอยากรู้อยากเห็น ภาพที่เห็นทำเอาหน้าม้านรีบยกมือปิดปากทันที เพราะกลัวเสียงจะหลุดรอดออกไปจนถูกจับได้ จะห้ามไม่ให้ตกใจได้ยังไงกัน ในเมื่อคนที่อยู่ในห้องกับเจ้าสาว คือพี่ชายของเจ้าบ่าว สายฟ้า กิตติบดินทร์ ตับ! ตับ! ตับ! “อ่าาห์..เก่งมาก..เสียวฉิบหาย..รูเสียวกลืนดุ้นโคตรเก่ง อ่าส์..เป็นเจ้

“ห่วยแตก แค่จูบยังไม่ได้เรื่อง ยังอยากได้นิ้วอีก” สายฟ้าสบประมาทเด็กสาวที่ต้องการแต่ทำอะไรไม่ถูกสักอย่างด้วยความชอบใจ “ก็ไม่เคยทำนี่ จะให้เก่งเหมือนคนมีประสบการณ์แบบเฮียสายได้ยังไง มีประสบการณ์มากสินะถึงเป็นชู้คนอื่นได้” “หึงเหรอไง” แม้จะโดนด่าแต่กลับไม่โกรธเลยสักนิด ขอแค่ได้แหย่เล็กน้อยก็พอใจแล้ว “ปล่อยได้หรือยัง” ใครจะบ้าโง่ไปหึงผู้ชายแบบนี้กัน “ได้สิ อยากล้างตัวไหม ขึ้นไปล้างบนห้องเดี๋ยวไปส่ง” กอหญ้ากะพริบตาไปมาด้วยความงุนงง บทจะปล่อยก็ปล่อยง่ายดาย บทจะบังคับก็เอาแต่ใจซะเหลือเกิน เธอไม่ไว้ใจผู้ชายเจ้าเล่ห์ แต่เธอเป็นคนสะอาดอยู่ในสภาพนี้ไม่ได้จริง ๆ สุดท้ายก็พยักหน้าเดินตามขึ้นไป กอหญ้าเข้ามาในห้องที่โคตรจะหรูหรา ข้าวของที่วางโชว์แม้แต่ของตกแต่งก็ยังแพงเฉียดล้าน เธอลอบกลืนน้ำลายลงคอ ไม่แปลกใจเลยที่ใช้ชีวิตแบบนี้ อิจฉาผู้ชายคนนี้ซะจริง… เธอมองไปยังครัวที่มีครบทุกอย่างก็ได้แต่หงุดหงิดในใจ เคยขอคุณแม่แล้วแต่คุณแม่ไม่ยอมทำให้บอกว่ามันยุ่งยาก เธอลอบมองผู้ชายคนนี้ที่เดินไปเดินมาเหมือนกำลังอวดสิ่งที่เขามีอยู่ในมือ “จะสำรวจอีกนานไหม ไม่อยากล้างตัวแล้ว” เสียงทุ้มที่ดังแผ่วเ

‘กินข้าวด้วยนะ เด็กดื้อ’ กอหญ้าจ้องมองข้อความด้วยความสับสนและมึนงง ยังไม่หยุดอีก ยังไม่เลิกวุ่นวายอีกหรือไง ทำไมไม่ลืมกันไปนะ เธอรู้สึกท้อ บอกใครก็ไม่ได้ บอกแม่มีหวังได้ประเคนเธอถึงหน้าตัก ทำยังไงดีนะ? คิดไม่ออก… ครืดดดด “ว่า” [ออกไหมคืนนี้ ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับแสงสี] “ฮ่า ฮ่า ถ้าผัวตามทำไง” [แกมีผัว ต๊ายยย มาเล่าเลยนะ] “ไว้เจอกัน” มือเล็กวางโทรศัพท์ก่อนจะหลับตานอนรอเวลา ไม่คิดอะไรแล้ว คิดไปก็เท่านั้นนอนดีกว่า 19:00 กอหญ้าเดินเข้ามาในร้านอาหารและเดินตามทางที่มีแต่แสงไฟห้อยระย้าก่อนจะเจอกลุ่มเพื่อนที่นัดกันไว้ เธอรีบเดินเข้าไปหาทันที “มาแล้วจ้า” กอหญ้าเดินมานั่งข้างลูกปัดอย่างว่าง่าย “วันนี้นางแต่งตัวสวย มีผัวแล้วออร่ามันเกิด” “ผัว? กอหญ้าแกมีผัวแล้ว ใครกัน” แก้มรีบถามด้วยความสนใจทันที “เราไม่มี” กอหญ้ายิ้มกริ่มที่ได้แกล้งเพื่อน “ยัยลูกปัด!!” แก้มเสียงดังทันที ฟังไม่รู้เรื่องแล้วเอามาพูดต้องยกให้เพื่อนคนนี้เลย

กอหญ้ามองสายฟ้าหยิบกล่องใบนั้นขึ้นมาอย่างสนใจ ทันทีที่เปิดฝากล่องใบหน้าหวานก็มองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยความตกใจทันที กล่องสีดำที่ภายในกล่องบรรจุไปด้วยดิลโด้แท่งยาวสีชมพู ไวเบรเตอร์สีชมพูรูปทรงเรียวยาว กุญแจมือและสายรัดสีชมพูที่ประดับไว้ข้างขวดเจลหล่อลื่น และมีขวดเซรั่มขวดเล็กที่นอนแอ้งแม้งอยู่ข้าง ๆ “ไม่ต้องกลัวไปนะ ไม่ถึงตายหรอก” สายฟ้าพูดพร้อมกับหยิบกุญแจมือมาคล้องข้อมือพร้อมกับสายรัดที่รัดหัวเข่ากับแขนไว้ด้วยกัน “เฮียยย ญ่ากลัว” “ไม่ต้องกลัว” สายฟ้าหยิบเจลหล่อลื่นมาเทใส่มือแล้วลูบไปตามร่องเสียวที่มันอ้าออกหลังจากถูกมัด “อื้อ! อย่าลูบแบบนั้น” “มันเสียวหรือไง ทำแบบนี้จะได้ไม่เจ็บไง” กอหญ้ามองมือหนาที่ราดเจลหล่อลื่นและลูบร่องของเธออย่างเอาเป็นเอาตาย ถึงแม้ท่าทางของเธอมันจะน่าอายเพราะถูกมัดก็เถอะ แต่บทเรียนที่เขากำลังสอนเธอกลับชอบมัน อารมณ์ที่เขาปลุกเร้ามาตลอดทำให้เธออยากรู้ว่าเขาจะสอนอะไรเธอบ้าง ร่างกายเปลือยเปล่าของสายฟ้าตอนนี้กลับเปียกชุ่มไปด้วยเจลหล่อลื่นที่เขาเทลงมา เขาชักแก่นกายใหญ่ไปมาเพื่อเตรี

ช่วงบ่ายรถยนต์สีดำขับเข้ามาจอดในบ้าน สายฟ้าเดินไปเปิดประตูรถให้กอหญ้าลงมา ก่อนที่จะปิดประตูรถตามเดิมและเดินตามกันเข้าไปในบ้าน “สวัสดีครับคุณน้า อ้าว! แม่ก็อยู่ที่นี่ด้วย” “ทำไมย่ะ ฉันจะไปไหนต้องรายงานแกหรือไง” “ผมก็ถามเฉย ๆ ไหมล่ะ ซีเรียสไปได้” “แล้วแกมากับน้องได้ไง ฮะ ตาสายฟ้า อย่ามาหมกเม็ดแม่นะ พูดมาเดี๋ยวนี้” “ปรายเธอก็ใจเย็นก่อน หลานจะแทรกได้ยังไงก็เธอเล่นใส่ไม่หยุดแบบนี้” กอแก้วห้ามเพื่อนพร้อมกับปรายตามองสำรวจลูกสาวอย่างโล่งใจ “ใช่ครับน้าแก้ว แม่พูดไม่หยุดเลย” “เดี๋ยวแกจะโดนฉันฟาดให้” ปรายฟ้ามองลูกชายตัวดีด้วยความมันเขี้ยวก่อนจะมองไปทางหลานสาวที่นั่งยิ้มอยู่ไม่ห่าง “กอหญ้าหลานป้า มาหาป้าเร็ว” กอหญ้ายิ้มหวานให้หญิงวัยกลางคนที่ใจดีกับเธอมาตลอด “คุณป้า สบายดีหรือเปล่าคะ” “สบายดีลูก แต่จะสบายใจกว่านี้ถ้าได้หนูมาเป็นลูกสะใภ้ของป้า” ปรายฟ้ายิ้มหวานยิ่งมองก็ยิ่งเอ็นดู ดวงหน้าหวานสบตากับชายหนุ่มที่นั่งตรงข้าม ก่อนที่เขาจะพยักหน้าให้เธอเล็กน้อย เพื่อให้เธอมั่นใจในสิ่งที่เธอจะพูด