“ห่วยแตก แค่จูบยังไม่ได้เรื่อง ยังอยากได้นิ้วอีก” สายฟ้าสบประมาทเด็กสาวที่ต้องการแต่ทำอะไรไม่ถูกสักอย่างด้วยความชอบใจ
“ก็ไม่เคยทำนี่ จะให้เก่งเหมือนคนมีประสบการณ์แบบเฮียสายได้ยังไง มีประสบการณ์มากสินะถึงเป็นชู้คนอื่นได้” “หึงเหรอไง” แม้จะโดนด่าแต่กลับไม่โกรธเลยสักนิด ขอแค่ได้แหย่เล็กน้อยก็พอใจแล้ว “ปล่อยได้หรือยัง” ใครจะบ้าโง่ไปหึงผู้ชายแบบนี้กัน “ได้สิ อยากล้างตัวไหม ขึ้นไปล้างบนห้องเดี๋ยวไปส่ง” กอหญ้ากะพริบตาไปมาด้วยความงุนงง บทจะปล่อยก็ปล่อยง่ายดาย บทจะบังคับก็เอาแต่ใจซะเหลือเกิน เธอไม่ไว้ใจผู้ชายเจ้าเล่ห์ แต่เธอเป็นคนสะอาดอยู่ในสภาพนี้ไม่ได้จริง ๆ สุดท้ายก็พยักหน้าเดินตามขึ้นไป กอหญ้าเข้ามาในห้องที่โคตรจะหรูหรา ข้าวของที่วางโชว์แม้แต่ของตกแต่งก็ยังแพงเฉียดล้าน เธอลอบกลืนน้ำลายลงคอ ไม่แปลกใจเลยที่ใช้ชีวิตแบบนี้ อิจฉาผู้ชายคนนี้ซะจริง… เธอมองไปยังครัวที่มีครบทุกอย่างก็ได้แต่หงุดหงิดในใจ เคยขอคุณแม่แล้วแต่คุณแม่ไม่ยอมทำให้บอกว่ามันยุ่งยาก เธอลอบมองผู้ชายคนนี้ที่เดินไปเดินมาเหมือนกำลังอวดสิ่งที่เขามีอยู่ในมือ “จะสำรวจอีกนานไหม ไม่อยากล้างตัวแล้ว” เสียงทุ้มที่ดังแผ่วเบาข้างหูทำให้เธอต้องหดคอหนีด้วยความขนลุก “ล้างค่ะ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ” สายฟ้านวดขมับไปมา ก่อนจะยกมือถือโทรสั่งอาหารเจ้าประจำให้ขึ้นมาส่ง และโทรไปบอกแม่ของหญิงสาวว่าเธอจะนอนค้างที่บ้านและก็โทรไปเตี๊ยมกับคุณนายอีกรอบเป็นอันเสร็จ วันนี้ห้องนี้น่าอยู่และมีชีวิตชีวาซะเหลือเกิน กอหญ้ามีนิสัยอย่างหนึ่ง เธอหลับง่ายถ้าเกินเวลาที่เธอนอน ฉะนั้นเขาต้องทำอะไรให้มันเกินเวลา เพื่อที่เธอจะได้นอนค้างที่นี่ได้ สายฟ้าเดินไปเปิดตู้เย็น ก็พบเค้กสองชิ้นเขาเอามันมาใส่จานพร้อมกับรินน้ำส้มใส่แก้วและเอามันไปวางในห้องรับแขก ไม่กี่อึดใจกอหญ้าก็เดินออกมาและมายืนอยู่ตรงหน้า “กลับก่อนนะคะ” “กินข้าวกับเฮียก่อนค่อยกลับ เดี๋ยวเฮียไปส่ง” “ไม่เป็นไรค่ะ ญ่าจะกลับเอง” “ทานข้าวกับเฮียมันไม่เสียเวลาเธอนักหรอก” กอหญ้ามองสีหน้าจริงจังของเขาก็หลุบตาลงต่ำ ก็มองเห็นเค้กสองชิ้นพร้อมกับน้ำส้ม เธอมองมันด้วยตาลุกวาว น่ากินจังเลย สายฟ้าที่มองอาการของหญิงสาวตลอดเวลาแทบจะหลุดขำออกมา ยัยเด็กเห็นแก่กิน “เดี๋ยวอาหารก็มาส่งแล้ว เค้กกับน้ำส้มกินรองท้องไปก่อน” “ก็ได้ค่ะ เพราะปฏิเสธไม่ได้หรอกนะคะ” “ฮ่า ฮ่า ยัยเด็กแสบ” “หัวเราะอะไรคะ ก็ยอมกินแล้วไงจะเอาอะไรอีก” “กินเถอะไม่อยากเถียงกับเด็ก” เถียงก็ไม่ชนะเถียงไปก็เท่านั้น ไม่สู้หาเรื่องสนุกเล่นดีกว่า สายฟ้าลุกขึ้นเมื่อมีคนมากดออดหน้าประตู เขาเปิดประตูจ่ายค่าอาหาร และเอามันมาจัดใส่จานและวางตรงหน้า เขาหรี่ตามองเค้กสองชิ้นกับน้ำส้มที่หมดไวมาก เหอะ! และบอกปฏิเสธไม่ได้ กอหญ้ารีบตักอาหารที่วางตรงหน้าเข้าปากเป็นว่าเล่น ก่อนหน้านี้เธอจำใจกิน แต่เค้กดันอร่อยถูกปากอาหารก็ยังอร่อยอีกสายกินอย่างเธอจะอดใจไหวได้ยังไง สายฟ้ามองนาฬิกาที่ใกล้เวลานอนของหญิงสาว เขาอยากรู้ว่าจะหลับจริงไหม พยายามถ่วงเวลาไปเรื่อย ๆ “เฮียสายฟ้า ญ่าต้องกลับบ้านแล้วนะ ญ่าอยู่ต่อไม่ได้แล้ว” ร่างบางเริ่มส่ายหัวไปมาด้วยความง่วงงุน “กินยังไม่หมดเลย จะรีบไปไหน ถ้าง่วงก็นอนนี่” “ไม่เอาค่ะ พาญ่ากลับบ้านเถอะ อื้อ” สายฟ้าจับร่างบางมานั่งตัก และพยายามไม่ให้เอามือไปขยี้ตา ตาปรือที่พยายามมองเขา ยิ่งฝืนก็ยิ่งลืมตาลำบาก “คนดีนอนที่นี่เถอะนะ เฮียสัญญาว่าจะไม่ทำอะไร” แค่เฉพาะคืนนี้เท่านั้นแหละ ตอนเช้าว่ากันอีกที กอหญ้าพยักหน้ารับรู้และก็ฟุบหลับคาอกแกร่งไปเลย เพราะร่างกายฝืนไม่ไหว สายฟ้ากอดรัดร่างเล็กแน่น คิดถึงจัง คิดถึงร่างกายนุ่มนิ่มที่หอมไปด้วยแป้งเด็ก สายฟ้าอุ้มหญิงสาวในท่าเจ้าสาวและพาเข้าห้องนอนและห่มผ้าให้ เขาหยิบมือถือโทรหาเพื่อนที่เป็นหมอให้มาที่คอนโด ก่อนจะวางสายไปและเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ เสียงเปิดประตูทำให้อีกคนอารมณ์เสียเป็นอย่างมาก ก่อนจะเริ่มโวยวายอย่างหัวเสีย “แค่ไปโรงพยาบาลมันยากขนาดนั้นเลยใช่ไหม” “จะบ่นทำไมนักหนา เดี๋ยวให้ค่าเสียเวลา” “บ่นไม่ได้? เหอะ เด็กคนไหนล่ะที่มึงให้กูฉีดยาคุม ตั้งแต่มึงเอาผู้หญิงมานี่ มึงสนใจเรื่องพวกนี้ด้วยเหรอวะไอ้สายฟ้า” “คนนี้” “เชี่ย!! นี่มันลูกสาวคุณนายกอแก้ว ลูกเพื่อนแม่มึงเลยนะ ไอ้สาย ไอ้เพื่อนเวร!” สายฟ้ายักไหล่ไม่ได้สนใจคำพูดของเพื่อนมากมายนัก เขาสนแค่ในสิ่งที่เขาอยากทำเท่านั้น “สาย จะแดกอะไรก็ให้มันไกลตัวหน่อย ถ้าเขาไม่ปล่อยไป มึงจะลำบากเอา” “นั่นคือสิ่งที่กูต้องการ แต่เขาไม่เอากูนี่สิ เจอหน้ากูเดี๋ยวอวดดี เดี๋ยวก็กลัว” “มึงก็มีวันที่คนเขาไม่เอามึงด้วย สมเพชฉิบหาย” “เงินจะเอาไหม มาฉีดไม่ต้องพูดมาก” “เออ” สายฟ้ามองเพื่อนที่เป็นหมอกำลังฉีดยาคุมให้คนที่นอนหลับ ทำเอาเขาแทบข่มใจไม่ไหว “จะโดนเนื้อตัวอะไรขนาดนั้น เสร็จหรือยัง” “เออ..เสร็จแล้ว หวงจังเลยนะ” พอเห็นว่าทุกอย่างเสร็จแล้ว สายฟ้าก็ลากเพื่อนออกจากห้องทันที พร้อมกับโอนเงินให้เป็นค่าปิดปาก สบายใจแล้ว ต่อไปก็ไม่ต้องกลัวเรื่องท้อง คอยดูเถอะ ถ้าไม่เลิกดื้อจะทำให้ลงจากเตียงไม่ได้เลย เขาเดินขึ้นเตียงล้มตัวลงนอนข้างกายหญิงสาว ดันตัวกอหญ้าให้หันหน้ามานอนกอดเขา และก็หลับไปด้วยความสุข ไม่วายเอาฝ่ามือบีบก้นอวบอย่างหยอกล้อเช้าวันใหม่สายฟ้าตื่นขึ้นมาอย่างสดใส อ้อมกอดมีร่างบางนุ่มนิ่มที่เขารู้ดีว่ามันน่าสัมผัสขนาดไหน เขาโน้มหน้าลงไปมอบจูบให้ประทับไว้บนหน้าผากกลมเกลี้ยงและลุกขึ้นเข้าห้องน้ำไป คล้อยหลังไปไม่นานดวงตากลมโตก็ลืมขึ้นและมองไปยังห้องน้ำที่มีชายคนนั้นอาบน้ำอยู่ มือบางลูบสัมผัสไปมาบริเวณหน้าผากที่โดนจูบ ไออุ่นยังคงอยู่จนทำให้ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงระเรื่อ ชอบกันหรือไง! จะเป็นไปได้ยังไง! ก็แค่หวั่นไหวไปตามอารมณ์เท่านั้น ใช่! เธอถามตัวเองว่าชอบเขาหรือไง มันเป็นไปไม่ได้หรอก เขาลวนลามเลยนะคอยรังแกกลั่นแกล้งกันอยู่ตลอด เธอชอบไปได้ยังไง หรือเพราะสัมผัสของเขาทำให้เธอหลงใหลไปกับมันชั่วครู่ชั่วคราวและดันเผลอคิดไปว่ามันคือเรื่องจริง แต่เธอไม่ได้รังเกียจ ไม่ได้ขยะแขยง ความรู้สึกนี้มันคือชอบหรือเปล่า ชอบคนที่คบชู้กับคนอื่นนี่นะ ไม่หรอก ไม่มีทาง กอหญ้าลุกขึ้นตรวจดูเสื้อผ้าที่ยังเป็นชุดเดิมปกติ ก่อนจะรีบออกไปจากห้องนี้ ลงมาได้ก็เดินไปโบกแท็กซี่กลับบ้านทันที สายฟ้าที่ออกมาจากห้องน้ำเมื่อไม่เห็นร่างบางก็เข้าใจทันทีว่า
บ้านหลังใหญ่ที่ถูกประดับไปด้วยดอกไม้นานาชนิด พร้อมกับเสียงไวโอลินที่ขับกล่อมผู้คนในงานให้เคลิบเคลิ้มไปกับบรรยากาศเรียบง่ายแต่แฝงไปด้วยความหรูหรา เจ้าบ่าวกำลังทำหน้าที่ต้อนรับแขกเหรื่อในงานอย่างมีความสุข แต่กลับไร้เงาเจ้าสาวปรากฏตัวข้างกาย สาเหตุเพราะเจ้าสาวหน้ามืดจึงถูกพาไปพักผ่อนในห้องรับรองชั่วคราว กอหญ้า เด็กสาวถูกแม่ของเจ้าบ่าวซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกับแม่ของเจ้าตัวใช้ให้มาตามเจ้าสาวลงไปข้างล่าง เธอเดินขึ้นมายังห้องพักของเจ้าสาว นับหนึ่งถึงสามในใจก่อนจะเคาะประตู แต่ยังไม่ทันได้เคาะประตูก็ได้ยินเสียงบางอย่างเล็ดลอดออกมาจากภายในห้องซะก่อน เสียงกระเส่าภายในห้องทำเอาคนด้านนอกหน้าแดงจัดอย่างควบคุมตัวเองไว้ไม่อยู่ อดไม่ได้ที่จะอยากใส่ใจแง้มประตูออกมาเล็กน้อยเพื่อดูสิ่งที่เกิดขึ้นภายในห้องด้วยความอยากรู้อยากเห็น ภาพที่เห็นทำเอาหน้าม้านรีบยกมือปิดปากทันที เพราะกลัวเสียงจะหลุดรอดออกไปจนถูกจับได้ จะห้ามไม่ให้ตกใจได้ยังไงกัน ในเมื่อคนที่อยู่ในห้องกับเจ้าสาว คือพี่ชายของเจ้าบ่าว สายฟ้า กิตติบดินทร์ ตับ! ตับ! ตับ! “อ่าาห์..เก่งมาก..เสียวฉิบหาย..รูเสียวกลืนดุ้นโคตรเก่ง อ่าส์..เป็นเจ้
สายฟ้าเดินลงมายังห้องรับประทานอาหารก็พบกับน้องสะใภ้แสนสวย และน้องชายที่นั่งทานข้าวกันก่อนหน้านั้นแล้ว “แม่ไปไหน” เขาเอ่ยถามเมื่อไม่เจอแม่บังเกิดเกล้า “ไม่รู้ น่าจะไปหาน้องญ่าละมั้ง เหมือนจะหาคนมาดูตัวเพราะน้องได้ช่อดอกไม้” เหนือฟ้าคาดเดาไปเรื่อยเปื่อย “อืมม…” สายฟัากำหมัดแน่นจนเห็นเส้นเลือดที่มือ “สงสัยเหมือนกันใครจะมาเป็นแฟนน้อง คงโชคดีชะมัดเพราะน้องน่ารัก” สายฟ้ามองน้องชายแล้วอยากจะเตะสักป๊าบ “วันนี้เข้าบริษัทหรือเปล่า” “เข้าสิ และพี่กลับคอนโดเลยใช่เปล่า” “อืม..ไม่อยากอยู่เป็นก้าง” “ใครจะคิดแบบนั้น” เหนือฟ้าหรี่ตามองคนข้างกายก่อนจะยักไหล่เพราะไม่ได้สนใจอะไรมากมาย “คุณสายฟ้าลองชิมต้มยำสิคะ วันนี้พราวเข้าครัวเองเลย ไม่รู้จะถูกปากหรือเปล่า แต่รับรองแซ่บถึงใจแน่นอน” สายฟ้ามองต้มยำที่อยู่บนจานข้าวอย่างชั่งใจ ก่อนจะตักกินเข้าปากและชมว่าอร่อยดี จากนั้นก็เดินออกไปทันที อร่อยกับผี เผ็ดฉิบหาย แซ่บแบบนี้อย่าทำเลย ใจของชายหนุ่มตอนนี้อยู่ที่อีกคน เขากลัวว่าจะมีใครมายุ่งกับผู้หญิงที่เขาหมายปอง รีบสตาร์ทรถและขับออกไปทันที ใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงกว่าก็มาถึงหน้าบ้านของเพื่อนคุณ
เช้าวันใหม่สายฟ้าตื่นขึ้นมาอย่างสดใส อ้อมกอดมีร่างบางนุ่มนิ่มที่เขารู้ดีว่ามันน่าสัมผัสขนาดไหน เขาโน้มหน้าลงไปมอบจูบให้ประทับไว้บนหน้าผากกลมเกลี้ยงและลุกขึ้นเข้าห้องน้ำไป คล้อยหลังไปไม่นานดวงตากลมโตก็ลืมขึ้นและมองไปยังห้องน้ำที่มีชายคนนั้นอาบน้ำอยู่ มือบางลูบสัมผัสไปมาบริเวณหน้าผากที่โดนจูบ ไออุ่นยังคงอยู่จนทำให้ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงระเรื่อ ชอบกันหรือไง! จะเป็นไปได้ยังไง! ก็แค่หวั่นไหวไปตามอารมณ์เท่านั้น ใช่! เธอถามตัวเองว่าชอบเขาหรือไง มันเป็นไปไม่ได้หรอก เขาลวนลามเลยนะคอยรังแกกลั่นแกล้งกันอยู่ตลอด เธอชอบไปได้ยังไง หรือเพราะสัมผัสของเขาทำให้เธอหลงใหลไปกับมันชั่วครู่ชั่วคราวและดันเผลอคิดไปว่ามันคือเรื่องจริง แต่เธอไม่ได้รังเกียจ ไม่ได้ขยะแขยง ความรู้สึกนี้มันคือชอบหรือเปล่า ชอบคนที่คบชู้กับคนอื่นนี่นะ ไม่หรอก ไม่มีทาง กอหญ้าลุกขึ้นตรวจดูเสื้อผ้าที่ยังเป็นชุดเดิมปกติ ก่อนจะรีบออกไปจากห้องนี้ ลงมาได้ก็เดินไปโบกแท็กซี่กลับบ้านทันที สายฟ้าที่ออกมาจากห้องน้ำเมื่อไม่เห็นร่างบางก็เข้าใจทันทีว่า
“ห่วยแตก แค่จูบยังไม่ได้เรื่อง ยังอยากได้นิ้วอีก” สายฟ้าสบประมาทเด็กสาวที่ต้องการแต่ทำอะไรไม่ถูกสักอย่างด้วยความชอบใจ “ก็ไม่เคยทำนี่ จะให้เก่งเหมือนคนมีประสบการณ์แบบเฮียสายได้ยังไง มีประสบการณ์มากสินะถึงเป็นชู้คนอื่นได้” “หึงเหรอไง” แม้จะโดนด่าแต่กลับไม่โกรธเลยสักนิด ขอแค่ได้แหย่เล็กน้อยก็พอใจแล้ว “ปล่อยได้หรือยัง” ใครจะบ้าโง่ไปหึงผู้ชายแบบนี้กัน “ได้สิ อยากล้างตัวไหม ขึ้นไปล้างบนห้องเดี๋ยวไปส่ง” กอหญ้ากะพริบตาไปมาด้วยความงุนงง บทจะปล่อยก็ปล่อยง่ายดาย บทจะบังคับก็เอาแต่ใจซะเหลือเกิน เธอไม่ไว้ใจผู้ชายเจ้าเล่ห์ แต่เธอเป็นคนสะอาดอยู่ในสภาพนี้ไม่ได้จริง ๆ สุดท้ายก็พยักหน้าเดินตามขึ้นไป กอหญ้าเข้ามาในห้องที่โคตรจะหรูหรา ข้าวของที่วางโชว์แม้แต่ของตกแต่งก็ยังแพงเฉียดล้าน เธอลอบกลืนน้ำลายลงคอ ไม่แปลกใจเลยที่ใช้ชีวิตแบบนี้ อิจฉาผู้ชายคนนี้ซะจริง… เธอมองไปยังครัวที่มีครบทุกอย่างก็ได้แต่หงุดหงิดในใจ เคยขอคุณแม่แล้วแต่คุณแม่ไม่ยอมทำให้บอกว่ามันยุ่งยาก เธอลอบมองผู้ชายคนนี้ที่เดินไปเดินมาเหมือนกำลังอวดสิ่งที่เขามีอยู่ในมือ “จะสำรวจอีกนานไหม ไม่อยากล้างตัวแล้ว” เสียงทุ้มที่ดังแผ่วเ
สายฟ้าเดินลงมายังห้องรับประทานอาหารก็พบกับน้องสะใภ้แสนสวย และน้องชายที่นั่งทานข้าวกันก่อนหน้านั้นแล้ว “แม่ไปไหน” เขาเอ่ยถามเมื่อไม่เจอแม่บังเกิดเกล้า “ไม่รู้ น่าจะไปหาน้องญ่าละมั้ง เหมือนจะหาคนมาดูตัวเพราะน้องได้ช่อดอกไม้” เหนือฟ้าคาดเดาไปเรื่อยเปื่อย “อืมม…” สายฟัากำหมัดแน่นจนเห็นเส้นเลือดที่มือ “สงสัยเหมือนกันใครจะมาเป็นแฟนน้อง คงโชคดีชะมัดเพราะน้องน่ารัก” สายฟ้ามองน้องชายแล้วอยากจะเตะสักป๊าบ “วันนี้เข้าบริษัทหรือเปล่า” “เข้าสิ และพี่กลับคอนโดเลยใช่เปล่า” “อืม..ไม่อยากอยู่เป็นก้าง” “ใครจะคิดแบบนั้น” เหนือฟ้าหรี่ตามองคนข้างกายก่อนจะยักไหล่เพราะไม่ได้สนใจอะไรมากมาย “คุณสายฟ้าลองชิมต้มยำสิคะ วันนี้พราวเข้าครัวเองเลย ไม่รู้จะถูกปากหรือเปล่า แต่รับรองแซ่บถึงใจแน่นอน” สายฟ้ามองต้มยำที่อยู่บนจานข้าวอย่างชั่งใจ ก่อนจะตักกินเข้าปากและชมว่าอร่อยดี จากนั้นก็เดินออกไปทันที อร่อยกับผี เผ็ดฉิบหาย แซ่บแบบนี้อย่าทำเลย ใจของชายหนุ่มตอนนี้อยู่ที่อีกคน เขากลัวว่าจะมีใครมายุ่งกับผู้หญิงที่เขาหมายปอง รีบสตาร์ทรถและขับออกไปทันที ใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงกว่าก็มาถึงหน้าบ้านของเพื่อนคุณ
บ้านหลังใหญ่ที่ถูกประดับไปด้วยดอกไม้นานาชนิด พร้อมกับเสียงไวโอลินที่ขับกล่อมผู้คนในงานให้เคลิบเคลิ้มไปกับบรรยากาศเรียบง่ายแต่แฝงไปด้วยความหรูหรา เจ้าบ่าวกำลังทำหน้าที่ต้อนรับแขกเหรื่อในงานอย่างมีความสุข แต่กลับไร้เงาเจ้าสาวปรากฏตัวข้างกาย สาเหตุเพราะเจ้าสาวหน้ามืดจึงถูกพาไปพักผ่อนในห้องรับรองชั่วคราว กอหญ้า เด็กสาวถูกแม่ของเจ้าบ่าวซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกับแม่ของเจ้าตัวใช้ให้มาตามเจ้าสาวลงไปข้างล่าง เธอเดินขึ้นมายังห้องพักของเจ้าสาว นับหนึ่งถึงสามในใจก่อนจะเคาะประตู แต่ยังไม่ทันได้เคาะประตูก็ได้ยินเสียงบางอย่างเล็ดลอดออกมาจากภายในห้องซะก่อน เสียงกระเส่าภายในห้องทำเอาคนด้านนอกหน้าแดงจัดอย่างควบคุมตัวเองไว้ไม่อยู่ อดไม่ได้ที่จะอยากใส่ใจแง้มประตูออกมาเล็กน้อยเพื่อดูสิ่งที่เกิดขึ้นภายในห้องด้วยความอยากรู้อยากเห็น ภาพที่เห็นทำเอาหน้าม้านรีบยกมือปิดปากทันที เพราะกลัวเสียงจะหลุดรอดออกไปจนถูกจับได้ จะห้ามไม่ให้ตกใจได้ยังไงกัน ในเมื่อคนที่อยู่ในห้องกับเจ้าสาว คือพี่ชายของเจ้าบ่าว สายฟ้า กิตติบดินทร์ ตับ! ตับ! ตับ! “อ่าาห์..เก่งมาก..เสียวฉิบหาย..รูเสียวกลืนดุ้นโคตรเก่ง อ่าส์..เป็นเจ้