LOGINShare
บทที่ 1 ยัยเด็กอวดดี
Last Updated:
2025-03-16 17:47:48บ้านหลังใหญ่ที่ถูกประดับไปด้วยดอกไม้นานาชนิด พร้อมกับเสียงไวโอลินที่ขับกล่อมผู้คนในงานให้เคลิบเคลิ้มไปกับบรรยากาศเรียบง่ายแต่แฝงไปด้วยความหรูหรา
เจ้าบ่าวกำลังทำหน้าที่ต้อนรับแขกเหรื่อในงานอย่างมีความสุข แต่กลับไร้เงาเจ้าสาวปรากฏตัวข้างกาย สาเหตุเพราะเจ้าสาวหน้ามืดจึงถูกพาไปพักผ่อนในห้องรับรองชั่วคราว กอหญ้า เด็กสาวถูกแม่ของเจ้าบ่าวซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกับแม่ของเจ้าตัวใช้ให้มาตามเจ้าสาวลงไปข้างล่าง เธอเดินขึ้นมายังห้องพักของเจ้าสาว นับหนึ่งถึงสามในใจก่อนจะเคาะประตู แต่ยังไม่ทันได้เคาะประตูก็ได้ยินเสียงบางอย่างเล็ดลอดออกมาจากภายในห้องซะก่อน เสียงกระเส่าภายในห้องทำเอาคนด้านนอกหน้าแดงจัดอย่างควบคุมตัวเองไว้ไม่อยู่ อดไม่ได้ที่จะอยากใส่ใจแง้มประตูออกมาเล็กน้อยเพื่อดูสิ่งที่เกิดขึ้นภายในห้องด้วยความอยากรู้อยากเห็น ภาพที่เห็นทำเอาหน้าม้านรีบยกมือปิดปากทันที เพราะกลัวเสียงจะหลุดรอดออกไปจนถูกจับได้ จะห้ามไม่ให้ตกใจได้ยังไงกัน ในเมื่อคนที่อยู่ในห้องกับเจ้าสาว คือพี่ชายของเจ้าบ่าว สายฟ้า กิตติบดินทร์ ตับ! ตับ! ตับ! “อ่าาห์..เก่งมาก..เสียวฉิบหาย..รูเสียวกลืนดุ้นโคตรเก่ง อ่าส์..เป็นเจ้าสาวที่ร่านมาก มานั่งขย่มดุ้นพี่ชายผัว” “อูยยย..ซี้ดดดด ก็พี่ชายผัวมันอร่อยกว่าผัวนี่คะ ซี้ดดด..เสียวจัง..แน่นรูสุด ๆ ไปเลย” เสียงครางร่านสวาทพร้อมกับสะโพกที่โยกย้ายขย่มไม่หยุดอย่างเมามัน ทำเอากอหญ้ารู้สึกน้ำเดินระหว่างขาขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เธอจ้องมองลำเอ็นที่มันแข็งตรงกำลังถูกร่องกลีบสีแดงกลืนกินอย่างดุเดือด จนน้ำหล่อลื่นเยิ้มลำมันวาว เธอมองสีหน้าของพี่ชายเจ้าบ่าวที่พอใจกับการขย่มของเจ้าสาวจนเร่งกระแทกเอวอย่างเร็วถี่ กอหญ้าเฝ้ามองลำเอ็นแข็งโด่อย่างเงียบเชียบ พร้อมกับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เธออยากถูกลำเอ็นนั้นกลืนกินร่องเสียวของเธอบ้าง อยากรู้ว่าจะเสียวเท่าเจ้าสาวไหม แค่คิดร่องสวาทก็ขมิบไม่หยุดแล้ว “อะอ๊า ต้องรีบแล้ว ต้องลงไปข้างล่างแล้ว ซี้ดด” เจ้าสาวพูดเสียงกระท่อนกระแท่นออกมาด้วยความยากลำบาก เพราะท่อนเอ็นของพี่ชายเจ้าบ่าวใส่ร่องเจ้าสาวไม่หยุด “อ่าาห์ จะรีบแตกให้ ขอให้คืนนี้เข้าหอราบรื่นนะครับ” สองร่างโรมรันกระเด้าใส่กันไม่หยุด น้ำร่านแตกกระเซ็นไปทั่วจนชุ่มโหนกดุ้น ก่อนที่เจ้าสาวจะโดนเย่อแบบร้องขอชีวิตจนน้ำร่านแตกกระฉูด “อร๊ายยย..เสียวมากเลย เสียวสุด ๆ เสียวจนอยากโดนกระแทกทั้งคืน” “อ่าาา ถ้าเอากันทั้งคืนแบบนี้น้องชายผมก็เหงาสิ” “มันช่วยไม่ได้นี่คะ เขาอยากมีเมียร่านเอง ก็ต้องทำใจ” สองคนบนเตียงนอนโต้ตอบกันไปมา ก่อนที่ตัวจะกระตุกเกร็งพร้อมกันทั้งคู่ และกอดจูบกันอย่างรักใคร่ บ้าจริง ฉันแอบดูจนพวกเขาเสร็จเลยหรือนี่ กอหญ้าเดินกลับไปช่วยงานข้างใน ลอบมองเจ้าบ่าวที่ใบหน้าชื่นมื่นกับการแต่งงานในครั้งนี้ เธอกลับรู้สึกแย่แทน ที่เจ้าสาวกล้าที่จะหักหลังเจ้าบ่าวแถมคนคนนั้นดันเป็นพี่ชายร่วมสายเลือดอีก ในเมื่อทำอะไรไม่ได้ก็ทำได้แค่สงสารนั่นแหละ ชะตาชีวิตของแต่ละคนไม่เหมือนกัน พอคิดได้แบบนั้นก็สบายใจขึ้นมาทันที ก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำ และจะไม่ฟุ้งซ่านเรื่องของชาวบ้านอีกแล้ว กอหญ้าทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำเสร็จก็เปิดประตูออกมา ใบหน้าเธอซีดเผือดหัวใจแทบตกลงไปอยู่ที่ตาตุ่มเมื่อคนที่เธอเจอหน้าห้องน้ำคือคนเดียวกับคนที่เธอแอบดูเขาเล่นรักกับเจ้าสาว “ชื่อกอหญ้าใช่ไหมเรา คุยกันหน่อยนะ” กอหญ้าถูกดันเข้ามาในห้องน้ำที่เธอเพิ่งออกมานั่นแหละ ร่างกายของเธอตื่นตัวด้วยความหวาดกลัว “สาวน้อยกอหญ้า เป็นเด็กไม่ดีเลยนะรู้ตัวไหม แอบดูผู้ใหญ่เขาทำรักกัน ถ้าคุณน้ารู้ว่าลูกสาวตัวเองที่ภูมิใจนักหนา ก็ร่านเอ็นจนต้องแอบดูคนอื่นเอากันจะเป็นยังไงนะ” “ยะ อย่าบอกคุณแม่นะ ก็โดนใช้ให้ไปตามเจ้าสาวนี่คะ ไม่คิดว่าพวกผู้ใหญ่จะแอบเอากัน พี่ชายจะกล้าเป็นชู้กับเมียน้องชาย” “หึ ปากดีซะด้วย” สายฟ้าจับร่างเล็กให้คว่ำหน้าไปกับผนังห้องน้ำอย่างแรง และใช้มือล้วงเข้าไปในกางเกงและเบ็ดกลีบสาวอย่างแรงด้วยความช่ำชองก่อนจะเขี่ยติ่งเสียวที่แข็งเป็นไตเล่นเบา ๆ อย่างนึกสนุก “หยุดนะ คิดจะทำบ้าอะไร” กอหญ้าดิ้นรนสุดชีวิตแต่ก็ขยับตัวได้ไม่มากเท่าที่ควร “แฉะขนาดนี้ ยังไม่ได้ปลดปล่อยสินะ มาเดี๋ยวช่วย” “ไม่เอา อย่านะ ห้ามทำ” สายฟ้าไม่สนใจคำห้ามปรามเมื่อเจอสิ่งที่ต้องการก็แทงนิ้วเข้าไปทันทีแบบไม่ยั้ง อีกมือก็ปิดปากเด็กสาวตัวแสบเอาไว้ กันเสียงเธอหลุดรอดออกไป “อื้อ อื้อ” ใบหน้าหวานชื้นไปด้วยเหงื่อที่ไหลย้อยไปทั่วใบหน้าเธอส่ายหน้าไปมาด้วยความเสียวซ่าน ก่อนจะตาเบิกโพรงเกร็งกระตุกไม่หยุด “จิ๊ แตกไวอะไรขนาดนี้ ไม่ได้เรื่อง” สายฟ้าถอนนิ้วออกและแกล้งสบประมาทเจ้าตัวเล็ก “ไอ้ ไอ้เลว ทำคนอื่นแบบนี้ยังมีหน้ามาดูถูกอีก ถึงฉันจะไม่ได้เรื่องก็ดีกว่าคนที่เอาเมียน้องชายตนเองนั่นแหละ” กอหญ้าผลักชายหนุ่มให้พ้นทางก่อนจะเปิดประตูวิ่งออกไปด้วยความหัวเสีย สายฟ้ายืนมองตามหลัง ยกนิ้วที่หลงเหลือคราบน้ำรักสีใสแล้วเอาเข้าปากดูดเลียอย่างเอร็ดอร่อย และปิดประตูห้องน้ำลง “อ่า กอหญ้า ยัยเด็กปากดี อูยยยย” สายฟ้าควักท่อนเนื้อออกมาและชักขึ้นลงและจินตนาการว่ากำลังลงโทษเด็กปากดี ไม่กี่อึดใจก็ปล่อยน้ำสีใสที่พุ่งกระฉูดจนเต็มพื้น ก่อนจะหายใจหอบด้วยความกระสัน และทำความสะอาดพื้นกับร่างกายและเดินออกไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น กอหญ้าเดินออกมาด้วยใบหน้าบึ้งตึง และเดินเข้าไปในงาน เธอมองหน้าเจ้าสาวที่สวยเฉี่ยวและหันไปมองหน้าคนเลวที่ยืนข้างเวทีด้วยความไม่พอใจ เขาหันมายิ้มให้พร้อมกับเลียริมฝีปากเป็นการยั่วเย้าทำให้เธอหน้าหงิกงอยิ่งกว่าเดิม ไม่แปลกใจเลยที่เจ้าสาวจะยอมให้พี่ชายขนาดนั้น ก็ความหล่อเล่นกลบคนน้องมิดจนไม่เห็นฝุ่น แต่มันไม่สมควรนี่นา ทำไมไม่แคร์ความรู้สึกน้องตัวเองเลย เฮ้อ! โลกผู้ใหญ่เข้าใจยากจัง… เมื่อถึงช่วงเวลาที่เจ้าสาวจะโยนดอกไม้ กอหญ้ามองสาวสวยหลายคนวิ่งไปรอรับว่าใครจะเป็นผู้โชคดีได้เป็นคู่แต่งงานคนต่อไป ตุบ!! กอหญ้ามองช่อดอกไม้ที่ลอยตกมาใส่หน้าตักของตนเองด้วยความงุนงง ก่อนจะหน้าซีดเผือดเมื่อเห็นสายตาของคนเลวที่มองมายังเธอด้วยความพอใจ “แม่ขา” กอหญ้ารีบเรียกหาแม่ตนเองทันที “ตายแล้วลูกแม่ อีกไม่นานแม่จะมีลูกเขยแล้วสินะ” กอหญ้าปลงตกที่ผู้เป็นแม่ให้ความสนใจสิ่งอื่นแทนความกลัวของเธอ เธอมองแม่ที่เอาเรื่องนี้ไปพูดกับกลุ่มเพื่อนตัวเองอย่าสนุกปาก ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหาถังขยะและโยนทิ้งมัน “ดอกไม้สวย ๆ ก็เหมาะกับคนสวย แต่ไม่สวยสินะถึงโยนทิ้งมันอย่างไม่ใยดี” ไม่ต้องหันกลับไปมองดูก็รู้แน่ชัดว่าคนที่ปากเสียใส่เธอเป็นใคร กอหญ้านับหนึ่งถึงสิบในใจและพรูลมหายใจเข้าออกพยายามสะกดกลั้นอารมณ์ตัวเองไม่ให้พลั้งเผลอทำร้ายคนด้านหลัง “ก็อย่างว่าแหละนะ ใครจะอยากแต่งงานด้วย หน้าตาก็จืดชืด ลูกแหง่ติดแม่ ไม่รู้ว่าจะได้เมียหรือลูกสาวกันแน่” ไม่ทนแล้ว!! ฉันไม่ทนอีกแล้ว!! ปึก!! สายฟ้ารีบจับแขนเล็กที่มันบอบบางซะเหลือเกินก่อนที่จะมากระทบโหนกแก้มของเขา “รุนแรงซะจริงนะตัวแสบ” “ใครใช้ให้มายุ่งไม่ทราบ จะมีใครแต่งหรือไม่แต่งมาวุ่นวายอะไรด้วย ว่างมากนักก็ไปหาอย่างอื่นทำสิมาสาระแนเรื่องของคนอื่นทำไม” สายฟ้าขมวดคิ้วเข้าหากันกับประโยคสุดท้ายของหญิงสาวตรงหน้า “นี่!ยัยเด็กบ้า พูดอีกทีซิ” เขาเดินเข้าหาร่างบางที่ถอยหลังทุกครั้งที่ก้าวเข้ามา สายตาที่ตื่นตระหนกมองซ้ายมองขวาอย่างลุกลี้ลุกลนเพื่อหาทางหนีทีไล่ให้ตัวเอง “อย่ามายุ่งกับฉัน ไอ้ผู้ชายเฮงซวย!!” กอหญ้าพูดจบก็ผลักสายฟ้าอย่างแรงจนเซไปหลายก้าวและวิ่งหนีไป สายฟ้ามองตามด้วยความมึนงงก่อนจะหัวเราะด้วยความชอบใจ “กอหญ้า เธอมันเด็กอวดดี ไม่มีใครกล้าด่าฉันมาก่อน เธอคนแรกเลยที่ทำให้ฉันสนุกขนาดนี้” สายฟ้าเดินไปหยิบช่อดอกไม้ที่อยู่ในถังขยะ และเดินเข้าบ้านขึ้นไปยังห้องนอนของตนเอง เขาตัดกระดาษออกและหยิบดอกไม้จัดใส่แจกันทีละดอกอย่างสวยงาม แล้วเอามันมาวางบนหัวนอน เขาหยิบสเปย์ปรับอากาศกลิ่นกุหลาบและฉีดทั่วห้องอย่างมีความสุข จากนั้นก็ล้มตัวนอนบนที่นอน สายตาจ้องมองไปยังแจกันที่มีดอกไม้ ดวงตาเจ้าเล่ห์เต็มไปด้วยความอ่อนโยน “กอหญ้า กอหญ้า เธอสวยจะตาย น่ารักจนอยากเห็นเธอร้องไห้อ้อนวอนฉัน” สายฟ้าหลับตาลงและยังคงพร่ำเพ้อถึงเด็กสาวที่โดนเขารังแก ไม่รู้ป่านนี้จะหายโกรธหรือยัง หน้าตาคงจะมุ่ยน่าดู แค่คิดก็สนุกแล้ว ห้าปีเลยนะกว่าจะกลับมา เป็นเวลาไม่ใช่น้อยเลยกับความคิดถึงที่อยู่ในใจ แม้บางครั้งอาจจะทำตัวเสเพลไปบ้างแต่ก็ไม่เคยจะลงเอยกับใคร นอกจากคนที่รอคอย แต่เด็กนั่นกลับลืมทุกอย่าง กลับมาก็ลืมกัน ทำเหมือนคนไม่รู้จักกัน เด็กนิสัยไม่ดี ต้องโดนดุถึงจะให้อภัยกัน รอโดนทำโทษได้เลย จะสอนบทเรียนจนร้องไม่ออกเลย คอยดูเถอะ... ยัยเด็กอวดดีตัวแสบ
Related chapters
เมียตัวจริง บทที่ 2 ทั้งดื้อทั้งห่วยแตก
สายฟ้าเดินลงมายังห้องรับประทานอาหารก็พบกับน้องสะใภ้แสนสวย และน้องชายที่นั่งทานข้าวกันก่อนหน้านั้นแล้ว “แม่ไปไหน” เขาเอ่ยถามเมื่อไม่เจอแม่บังเกิดเกล้า “ไม่รู้ น่าจะไปหาน้องญ่าละมั้ง เหมือนจะหาคนมาดูตัวเพราะน้องได้ช่อดอกไม้” เหนือฟ้าคาดเดาไปเรื่อยเปื่อย “อืมม…” สายฟัากำหมัดแน่นจนเห็นเส้นเลือดที่มือ “สงสัยเหมือนกันใครจะมาเป็นแฟนน้อง คงโชคดีชะมัดเพราะน้องน่ารัก” สายฟ้ามองน้องชายแล้วอยากจะเตะสักป๊าบ “วันนี้เข้าบริษัทหรือเปล่า” “เข้าสิ และพี่กลับคอนโดเลยใช่เปล่า” “อืม..ไม่อยากอยู่เป็นก้าง” “ใครจะคิดแบบนั้น” เหนือฟ้าหรี่ตามองคนข้างกายก่อนจะยักไหล่เพราะไม่ได้สนใจอะไรมากมาย “คุณสายฟ้าลองชิมต้มยำสิคะ วันนี้พราวเข้าครัวเองเลย ไม่รู้จะถูกปากหรือเปล่า แต่รับรองแซ่บถึงใจแน่นอน” สายฟ้ามองต้มยำที่อยู่บนจานข้าวอย่างชั่งใจ ก่อนจะตักกินเข้าปากและชมว่าอร่อยดี จากนั้นก็เดินออกไปทันที อร่อยกับผี เผ็ดฉิบหาย แซ่บแบบนี้อย่าทำเลย ใจของชายหนุ่มตอนนี้อยู่ที่อีกคน เขากลัวว่าจะมีใครมายุ่งกับผู้หญิงที่เขาหมายปอง รีบสตาร์ทรถและขับออกไปทันที ใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงกว่าก็มาถึงหน้าบ้านของเพื่อนคุณ
Last Updated : 2025-03-16เมียตัวจริง บทที่ 3 ฉีดยาคุมกันท้อง
“ห่วยแตก แค่จูบยังไม่ได้เรื่อง ยังอยากได้นิ้วอีก” สายฟ้าสบประมาทเด็กสาวที่ต้องการแต่ทำอะไรไม่ถูกสักอย่างด้วยความชอบใจ “ก็ไม่เคยทำนี่ จะให้เก่งเหมือนคนมีประสบการณ์แบบเฮียสายได้ยังไง มีประสบการณ์มากสินะถึงเป็นชู้คนอื่นได้” “หึงเหรอไง” แม้จะโดนด่าแต่กลับไม่โกรธเลยสักนิด ขอแค่ได้แหย่เล็กน้อยก็พอใจแล้ว “ปล่อยได้หรือยัง” ใครจะบ้าโง่ไปหึงผู้ชายแบบนี้กัน “ได้สิ อยากล้างตัวไหม ขึ้นไปล้างบนห้องเดี๋ยวไปส่ง” กอหญ้ากะพริบตาไปมาด้วยความงุนงง บทจะปล่อยก็ปล่อยง่ายดาย บทจะบังคับก็เอาแต่ใจซะเหลือเกิน เธอไม่ไว้ใจผู้ชายเจ้าเล่ห์ แต่เธอเป็นคนสะอาดอยู่ในสภาพนี้ไม่ได้จริง ๆ สุดท้ายก็พยักหน้าเดินตามขึ้นไป กอหญ้าเข้ามาในห้องที่โคตรจะหรูหรา ข้าวของที่วางโชว์แม้แต่ของตกแต่งก็ยังแพงเฉียดล้าน เธอลอบกลืนน้ำลายลงคอ ไม่แปลกใจเลยที่ใช้ชีวิตแบบนี้ อิจฉาผู้ชายคนนี้ซะจริง… เธอมองไปยังครัวที่มีครบทุกอย่างก็ได้แต่หงุดหงิดในใจ เคยขอคุณแม่แล้วแต่คุณแม่ไม่ยอมทำให้บอกว่ามันยุ่งยาก เธอลอบมองผู้ชายคนนี้ที่เดินไปเดินมาเหมือนกำลังอวดสิ่งที่เขามีอยู่ในมือ “จะสำรวจอีกนานไหม ไม่อยากล้างตัวแล้ว” เสียงทุ้มที่ดังแผ่วเ
Last Updated : 2025-03-16เมียตัวจริง บทที่ 4 คนใจร้าย
เช้าวันใหม่สายฟ้าตื่นขึ้นมาอย่างสดใส อ้อมกอดมีร่างบางนุ่มนิ่มที่เขารู้ดีว่ามันน่าสัมผัสขนาดไหน เขาโน้มหน้าลงไปมอบจูบให้ประทับไว้บนหน้าผากกลมเกลี้ยงและลุกขึ้นเข้าห้องน้ำไป คล้อยหลังไปไม่นานดวงตากลมโตก็ลืมขึ้นและมองไปยังห้องน้ำที่มีชายคนนั้นอาบน้ำอยู่ มือบางลูบสัมผัสไปมาบริเวณหน้าผากที่โดนจูบ ไออุ่นยังคงอยู่จนทำให้ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงระเรื่อ ชอบกันหรือไง! จะเป็นไปได้ยังไง! ก็แค่หวั่นไหวไปตามอารมณ์เท่านั้น ใช่! เธอถามตัวเองว่าชอบเขาหรือไง มันเป็นไปไม่ได้หรอก เขาลวนลามเลยนะคอยรังแกกลั่นแกล้งกันอยู่ตลอด เธอชอบไปได้ยังไง หรือเพราะสัมผัสของเขาทำให้เธอหลงใหลไปกับมันชั่วครู่ชั่วคราวและดันเผลอคิดไปว่ามันคือเรื่องจริง แต่เธอไม่ได้รังเกียจ ไม่ได้ขยะแขยง ความรู้สึกนี้มันคือชอบหรือเปล่า ชอบคนที่คบชู้กับคนอื่นนี่นะ ไม่หรอก ไม่มีทาง กอหญ้าลุกขึ้นตรวจดูเสื้อผ้าที่ยังเป็นชุดเดิมปกติ ก่อนจะรีบออกไปจากห้องนี้ ลงมาได้ก็เดินไปโบกแท็กซี่กลับบ้านทันที สายฟ้าที่ออกมาจากห้องน้ำเมื่อไม่เห็นร่างบางก็เข้าใจทันทีว่า
Last Updated : 2025-03-18
Latest chapter
เมียตัวจริง บทที่ 4 คนใจร้าย
เช้าวันใหม่สายฟ้าตื่นขึ้นมาอย่างสดใส อ้อมกอดมีร่างบางนุ่มนิ่มที่เขารู้ดีว่ามันน่าสัมผัสขนาดไหน เขาโน้มหน้าลงไปมอบจูบให้ประทับไว้บนหน้าผากกลมเกลี้ยงและลุกขึ้นเข้าห้องน้ำไป คล้อยหลังไปไม่นานดวงตากลมโตก็ลืมขึ้นและมองไปยังห้องน้ำที่มีชายคนนั้นอาบน้ำอยู่ มือบางลูบสัมผัสไปมาบริเวณหน้าผากที่โดนจูบ ไออุ่นยังคงอยู่จนทำให้ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงระเรื่อ ชอบกันหรือไง! จะเป็นไปได้ยังไง! ก็แค่หวั่นไหวไปตามอารมณ์เท่านั้น ใช่! เธอถามตัวเองว่าชอบเขาหรือไง มันเป็นไปไม่ได้หรอก เขาลวนลามเลยนะคอยรังแกกลั่นแกล้งกันอยู่ตลอด เธอชอบไปได้ยังไง หรือเพราะสัมผัสของเขาทำให้เธอหลงใหลไปกับมันชั่วครู่ชั่วคราวและดันเผลอคิดไปว่ามันคือเรื่องจริง แต่เธอไม่ได้รังเกียจ ไม่ได้ขยะแขยง ความรู้สึกนี้มันคือชอบหรือเปล่า ชอบคนที่คบชู้กับคนอื่นนี่นะ ไม่หรอก ไม่มีทาง กอหญ้าลุกขึ้นตรวจดูเสื้อผ้าที่ยังเป็นชุดเดิมปกติ ก่อนจะรีบออกไปจากห้องนี้ ลงมาได้ก็เดินไปโบกแท็กซี่กลับบ้านทันที สายฟ้าที่ออกมาจากห้องน้ำเมื่อไม่เห็นร่างบางก็เข้าใจทันทีว่า
เมียตัวจริง บทที่ 3 ฉีดยาคุมกันท้อง
“ห่วยแตก แค่จูบยังไม่ได้เรื่อง ยังอยากได้นิ้วอีก” สายฟ้าสบประมาทเด็กสาวที่ต้องการแต่ทำอะไรไม่ถูกสักอย่างด้วยความชอบใจ “ก็ไม่เคยทำนี่ จะให้เก่งเหมือนคนมีประสบการณ์แบบเฮียสายได้ยังไง มีประสบการณ์มากสินะถึงเป็นชู้คนอื่นได้” “หึงเหรอไง” แม้จะโดนด่าแต่กลับไม่โกรธเลยสักนิด ขอแค่ได้แหย่เล็กน้อยก็พอใจแล้ว “ปล่อยได้หรือยัง” ใครจะบ้าโง่ไปหึงผู้ชายแบบนี้กัน “ได้สิ อยากล้างตัวไหม ขึ้นไปล้างบนห้องเดี๋ยวไปส่ง” กอหญ้ากะพริบตาไปมาด้วยความงุนงง บทจะปล่อยก็ปล่อยง่ายดาย บทจะบังคับก็เอาแต่ใจซะเหลือเกิน เธอไม่ไว้ใจผู้ชายเจ้าเล่ห์ แต่เธอเป็นคนสะอาดอยู่ในสภาพนี้ไม่ได้จริง ๆ สุดท้ายก็พยักหน้าเดินตามขึ้นไป กอหญ้าเข้ามาในห้องที่โคตรจะหรูหรา ข้าวของที่วางโชว์แม้แต่ของตกแต่งก็ยังแพงเฉียดล้าน เธอลอบกลืนน้ำลายลงคอ ไม่แปลกใจเลยที่ใช้ชีวิตแบบนี้ อิจฉาผู้ชายคนนี้ซะจริง… เธอมองไปยังครัวที่มีครบทุกอย่างก็ได้แต่หงุดหงิดในใจ เคยขอคุณแม่แล้วแต่คุณแม่ไม่ยอมทำให้บอกว่ามันยุ่งยาก เธอลอบมองผู้ชายคนนี้ที่เดินไปเดินมาเหมือนกำลังอวดสิ่งที่เขามีอยู่ในมือ “จะสำรวจอีกนานไหม ไม่อยากล้างตัวแล้ว” เสียงทุ้มที่ดังแผ่วเ
เมียตัวจริง บทที่ 2 ทั้งดื้อทั้งห่วยแตก
สายฟ้าเดินลงมายังห้องรับประทานอาหารก็พบกับน้องสะใภ้แสนสวย และน้องชายที่นั่งทานข้าวกันก่อนหน้านั้นแล้ว “แม่ไปไหน” เขาเอ่ยถามเมื่อไม่เจอแม่บังเกิดเกล้า “ไม่รู้ น่าจะไปหาน้องญ่าละมั้ง เหมือนจะหาคนมาดูตัวเพราะน้องได้ช่อดอกไม้” เหนือฟ้าคาดเดาไปเรื่อยเปื่อย “อืมม…” สายฟัากำหมัดแน่นจนเห็นเส้นเลือดที่มือ “สงสัยเหมือนกันใครจะมาเป็นแฟนน้อง คงโชคดีชะมัดเพราะน้องน่ารัก” สายฟ้ามองน้องชายแล้วอยากจะเตะสักป๊าบ “วันนี้เข้าบริษัทหรือเปล่า” “เข้าสิ และพี่กลับคอนโดเลยใช่เปล่า” “อืม..ไม่อยากอยู่เป็นก้าง” “ใครจะคิดแบบนั้น” เหนือฟ้าหรี่ตามองคนข้างกายก่อนจะยักไหล่เพราะไม่ได้สนใจอะไรมากมาย “คุณสายฟ้าลองชิมต้มยำสิคะ วันนี้พราวเข้าครัวเองเลย ไม่รู้จะถูกปากหรือเปล่า แต่รับรองแซ่บถึงใจแน่นอน” สายฟ้ามองต้มยำที่อยู่บนจานข้าวอย่างชั่งใจ ก่อนจะตักกินเข้าปากและชมว่าอร่อยดี จากนั้นก็เดินออกไปทันที อร่อยกับผี เผ็ดฉิบหาย แซ่บแบบนี้อย่าทำเลย ใจของชายหนุ่มตอนนี้อยู่ที่อีกคน เขากลัวว่าจะมีใครมายุ่งกับผู้หญิงที่เขาหมายปอง รีบสตาร์ทรถและขับออกไปทันที ใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงกว่าก็มาถึงหน้าบ้านของเพื่อนคุณ
เมียตัวจริง บทที่ 1 ยัยเด็กอวดดี
บ้านหลังใหญ่ที่ถูกประดับไปด้วยดอกไม้นานาชนิด พร้อมกับเสียงไวโอลินที่ขับกล่อมผู้คนในงานให้เคลิบเคลิ้มไปกับบรรยากาศเรียบง่ายแต่แฝงไปด้วยความหรูหรา เจ้าบ่าวกำลังทำหน้าที่ต้อนรับแขกเหรื่อในงานอย่างมีความสุข แต่กลับไร้เงาเจ้าสาวปรากฏตัวข้างกาย สาเหตุเพราะเจ้าสาวหน้ามืดจึงถูกพาไปพักผ่อนในห้องรับรองชั่วคราว กอหญ้า เด็กสาวถูกแม่ของเจ้าบ่าวซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกับแม่ของเจ้าตัวใช้ให้มาตามเจ้าสาวลงไปข้างล่าง เธอเดินขึ้นมายังห้องพักของเจ้าสาว นับหนึ่งถึงสามในใจก่อนจะเคาะประตู แต่ยังไม่ทันได้เคาะประตูก็ได้ยินเสียงบางอย่างเล็ดลอดออกมาจากภายในห้องซะก่อน เสียงกระเส่าภายในห้องทำเอาคนด้านนอกหน้าแดงจัดอย่างควบคุมตัวเองไว้ไม่อยู่ อดไม่ได้ที่จะอยากใส่ใจแง้มประตูออกมาเล็กน้อยเพื่อดูสิ่งที่เกิดขึ้นภายในห้องด้วยความอยากรู้อยากเห็น ภาพที่เห็นทำเอาหน้าม้านรีบยกมือปิดปากทันที เพราะกลัวเสียงจะหลุดรอดออกไปจนถูกจับได้ จะห้ามไม่ให้ตกใจได้ยังไงกัน ในเมื่อคนที่อยู่ในห้องกับเจ้าสาว คือพี่ชายของเจ้าบ่าว สายฟ้า กิตติบดินทร์ ตับ! ตับ! ตับ! “อ่าาห์..เก่งมาก..เสียวฉิบหาย..รูเสียวกลืนดุ้นโคตรเก่ง อ่าส์..เป็นเจ้
