Semua Bab กลวิธีเปลี่ยนนางร้ายเป็นนางเอก: Bab 1 - Bab 10

บทนำภายในห้องนอนที่ตกแต่งด้วยเครื่องทองและเงินอย่างระยิบระยับ สตรีนางหนึ่งกำลังนั่งเขียนอักษรอยู่บนโต๊ะหนังสือด้วยท่าทางเคร่งเครียด ดวงหน้าหวานขมวดคิ้วจนแทบเป็นปมแน่น ริมฝีปากเล็กที่อวบอิ่มขบเม้มเมื่อได้อ่านตัวอักษรที่ตัวเองเขียนลงไปในกระดาษ ดวงตากลมโตที่มีขนตาเรียงเส้นเป็นแพหนาหลับตาลงอย่างคนปลงตก ก่อนจะลืมตาขึ้นมาอีกครั้งด้วยสีหน้าที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่น 'ซือเมี่ยว' เจ้าของผู้มีใบหน้างดงามอ่อนหวานราวกับอยู่ในฤดูใบไม้ผลิ บุตรีคนโตของท่านเสนาบดีกรมคลังที่สูญเสียมารดาไปตั้งแต่ยังเด็ก นางผู้เป็นคู่หมั้นของจวิ้นอ๋องโอรสลำดับที่ห้าของฮ่องเต้กับพระสนมเสียนเฟย และนางคือนางร้ายที่มีจุดจบอย่างอนาถในนิยายเรื่อง 'ลิขิตรักบุปผางาม' นางก็คือสตรีผู้นั้นนั่นเอง!!ทว่าในตอนนี้ดวงวิญญาณที่อยู่ในร่างของนี้หาใช่ซือเมี่ยวผู้เป็นนางร้ายไม่ แต่เป็นดวงวิญญาณของดาราสาวเจ้าบทบาทที่เล่นแต่บทนางเอกเจ้าน้ำตา นางคือคนที่จะมาเปลี่ยนโชคชะตาอันเลวร้ายของซือเมี่ยวให้ไปในทิศทางที่ดีขึ้น ไม่ต้องไปสนใจคู่หมั้นที่แอบพลอดรักกับสหายสนิทอีกต่อไป แต่ควรเดินหน้าตามหารักครั้งใหม่ที่ดีกว่าเดิมผู้ที่ดีคือผู้ใหม่! นั

บทที่ 1ซือเมี่ยวผู้รู้ความซือเหลียงเข้ามาหาบุตรสาวคนโตในเย็นวันนั้น ใบหน้าของเขาเต็มไปความหวั่นใจทว่าดวงตากลับมีรอยยิ้มเล็ก ๆ ซือเมี่ยวพอจะคาดเดาได้ว่าบิดาจะมาเอ่ยเรื่องอะไร เพราะหากเป็นตามในนิยายหลังจากซือเมี่ยวคนเก่ารู้เรื่องนี้จะอาละวาดใหญ่โตทันที แล้วความสัมพันธ์พ่อลูกก็จะยิ่งเหินห่างขึ้นเรื่อย ๆ"เมี่ยวเอ๋อร์ พ่อมีเรื่องสำคัญจะมาบอกเจ้า และต้องการจะมาไถ่โทษขอให้เจ้าอย่าได้ถือสาความไม่รู้จักคิดของแม่รองเจ้าเลย ต่อไปพ่อจะให้พ่อบ้านสอดส่องเรื่องนี้จะไม่ทำให้เจ้าต้องได้รับความไม่เป็นธรรมอีก และพ่อจะมอบเงิน 500 ตำลึงทองเพื่อขอให้เจ้าให้อภัยแม่รอง เจ้าจะว่าอย่างไร" ซือเหลียงมองหน้าบุตรสาวด้วยความคาดหวัง หลายวันมานี้พ่อบ้านมารายงานว่าบุตรสาวของเขาเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น เขาเองก็หวังว่านางจะมีความคิดที่เป็นผู้ใหญ่"ข้าเองก็ไม่ได้นึกโกรธเคืองแม่รองหรอกเจ้าค่ะ เพียงแค่แปลกใจกับจำนวนเงินที่ได้รับจึงเอ่ยออกไปเช่นนั้น และแม่รองมาล้มป่วยเพราะข้าอีกข้ายิ่งไม่สบายใจนัก" ดวงตาคู่สวยมองบิดาด้วยความกังวลใจ เรียกความเอ็นดูให้แก่ผู้เป็นบิดาเป็นอย่างมาก"เจ้าคิดได้เช่นนี้ก็ดีแล้ว เราเป็นครอบครัวเดี

บทที่ 2นายท่านแห่งหอเฟิ่งจือซือเมี่ยวเดินทางมาที่หอเฟิ่งจือพร้อมกับมิ่งจู ทั้งสองใช้ผ้าคลุมหน้าปิดบังใบหน้าของตนเพื่อไม่ให้ผู้ใดจำได้ ด้วยเรื่องที่จะมาพูดคุยกับนายท่านหอเฟิ่งจือคือเรื่องที่สำคัญมาก มิควรให้คนนอกพบเห็นการมาเยือนของนางผู้เป็นถึงบุตรีคนโตของท่านเสนาบดีกรมคลัง"นัดไว้แล้ว" มิ่งจูชูป้ายไม้ที่คนของหอเฟิ่งจือให้นางเมื่อครั้งก่อน คนดูแลรับมาดูก่อนจะเชิญพวกนางทั้งสองไปยังห้องชั้นบน อันเป็นสถานที่ที่สงวนไว้ให้กับแขกสูงศักดิ์ของนายท่านแห่งหอเฟิ่งจือซือเมี่ยวกวาดตามองโดยรอบอย่างพิจารณา ในนิยายที่นางอ่านมิได้บอกถึงตัวตนของเจ้าของหอเฟิ่งจือ เขาเป็นแค่ตัวประกอบที่ช่วยให้จวิ้นอ๋องกับองค์รัชทายาทเอาชนะชินอ๋องผู้เป็นตัวร้ายได้ ไม่รู้ว่าตัวตนที่แท้จริงของเขาเป็นผู้ใดกันแน่"ถึงแล้วขอรับ อีกสักครู่ข้าน้อยจะไปเชิญนายท่านให้มาพบขอรับ""ขอบใจเจ้ามาก" มิ่งจูยื่นก้อนตำลึงเงินให้บุรุษผู้นั้น ซือเมี่ยวนั่งลงบนเก้าอี้ที่บุนวมอย่างดี ในขณะที่มิ่งจูยืนอยู่ทางด้านหลัง นางกวาดสายตามองการตกแต่งห้องที่ดูเรียบง่าย ทว่าข้าวของทุกชิ้นล้วนเป็นของที่มีราคาแพงทั้งสิ้น ผิดกับห้องของนางที่ตกแต่งอย่างไร้ร

บทที่ 3คนโปรดของฮองเฮาเพียงไม่นานข่าวลือก็แพร่สะบัดออกไปเป็นวงกว้าง จวนตระกูลซือมีเทียบเชิญส่งมาไม่ขาดสาย ฮูหยินตระกูลใหญ่ที่มองการณ์ไกลก็เริ่มส่งของขวัญมาแสดงความยินดีให้กับจูเลี่ยงหลิน นั่นยิ่งทำให้นางเชิดหน้าชูคอขึ้นไปอีก ทำให้เวลานี้นางไม่ค่อยสนใจซือเมี่ยวผู้เป็นลูกเลี้ยงอีกต่อไป เพราะต้องมาสนใจกับการตอบจดหมายและตรวจนับของขวัญอันล้ำค่านี้แทนซือเมี่ยวขังตัวเองอยู่แต่ในเรือนเพื่อรอเวลา นางกำลังเฝ้ารอให้ลู่เหวินติดต่อกลับมาเพื่อจะได้เริ่มแผนการขึ้นต่อไป แม้ไม่รู้ว่าตัวตนที่แท้จริงของเขาเป็นใคร ทว่าจากในนิยายที่นางเคยอ่านนั้นเขาคงเป็นผู้ที่มีอำนาจมากเป็นแน่ ดูได้จากความเกรงใจที่องค์รัชทายาทมีต่อเขาในฐานะนายท่านลู่เหวิน เช่นนี้การผูกมิตรกับเขาย่อมดีกว่าการเป็นศัตรู!"คุณหนูเจ้าคะ มีจดหมายจากนายท่านลู่เหวินเจ้าค่ะ" มิ่งจูที่ไปตลาดได้พบกับคนของหอเฟิ่งจือ"ขอบใจเจ้ามาก"มือเรียวบางหยิบจดหมายที่ถูกปิดผนึกอย่างดีขึ้นมาอ่าน เนื้อความในจดหมายทำให้รอยยิ้มหวานผุดขึ้นมุมปากเล็ก ดวงตาคู่สวยเป็นประกายวาววับด้วยความพึงพอใจ'ทุกเรื่องที่คุณหนูกล่าวล้วนเป็นเรื่องจริง ข้าจะขอนัดพบคุณหนูอีกสักครั้งไ

บทที่ 4เกรี้ยวกราดสวีฮองเฮานิ่งไปนานเมื่อได้ฟังความในใจของซือเมี่ยว คราแรกพระนางรู้สึกราวกับสตรีที่พูดคุยอยู่ตรงหน้านี้หาใช่ซือเมี่ยวที่พระนางคุ้นเคยไม่ แต่กลับเป็นคนอื่นที่พระนางไม่เคยรู้จักเลย ทว่ามันจะเป็นเช่นนั้นไปได้อย่างไรกันเล่า"การเปลี่ยนตัวคู่หมั้นที่ฝ่าบาททรงเลือกด้วยพระองค์เองมิใช่เรื่องง่ายเลย เจ้าคิดว่าแม้แต่ข้าจะสามารถเปลี่ยนพระทัยของฝ่าบาทได้หรือ""หม่อมฉันรู้ว่านี่เป็นเรื่องยากเพคะ แต่หม่อมฉันขอบังอาจเอ่ยถามฮองเฮา ทรงต้องการให้พระสนมเสียนเฟยได้ตระกูลซือของหม่อมฉันไปหนุนหลังจริงหรือเพคะ เพียงแค่จวิ้นอ๋องได้กุมกำลังทหารเกือบเรือนแสน พระสนมเสียนเฟยก็หยิ่งผยองถึงเพียงนี้ ถ้าต่อไปได้ตระกูลซือหนุนหลังเพิ่มอีกพระสนมเสียนเฟยจะไม่ยิ่งบ้าอำนาจมากกว่านี้หรือเพคะ หม่อมฉันคิดว่าฮองเฮาควรมองการณ์ไกลคิดอ่านแทนองค์รัชทายาท หากจวิ้นอ๋องได้แต่งงานกับบุตรีของรองเสนาบดีกรมพิธีการจะไม่ดีกว่าหรือเพคะ" คำพูดของซือเมี่ยวช่วยฉุกคิดให้กับสวีฮองเฮา นั่นยิ่งทำให้พระนางทรงคิดหนัก "เจ้าแน่ใจหรือว่าไม่อยากแต่งงานกับจวิ้นอ๋องแล้ว""แน่ใจเพคะ หม่อมฉันมิปรารถนาจะลงไปแย่งชิงความโปรดปรานกับผู้ใด ขนาด