All Chapters of กลวิธีเปลี่ยนนางร้ายเป็นนางเอก: Chapter 41 - Chapter 50

"อื้อ... ขะ ข้าหายใจไม่ทัน"ซือเมี่ยวทุบอกประท้วงคนตัวโตที่ช่วงชิงลมหายใจของนางไปจนแทบหมด แข็งขาของนางพลันอ่อนแรงจนแทบจะยืนไม่ไหว จูบของเขาราวกับสุราที่ใช้มัวเมานางอย่างนั้นแหละ ทั้งร้อนแรงทว่ากลับรู้สึกดีจนไม่อยากจะหยุดเพียงแค่นี้ลู่เหวินเห็นเช่นนั้นก็ยอมถอนริมฝีปากออกมา ทว่าเพียงครู่เดียวเท่านั้น เขาก็กลับลงมาประกบปากกับนางอีกครั้งอย่างห้ามใจไม่ไหว ริมฝีปากของนางช่างหอมหวานนุ่มละมุนจนเขามิอาจจะต้านทานได้เลย"อื้อ... ท่านพี่เหวิน พอก่อนเจ้าค่ะ"ซือเมี่ยวดันใบหน้าของเขาให้ถอยห่าง บัดนี้นางรับรู้ได้เลยว่าริมฝีปากของนางจะต้องบวมช้ำเพราะคนไม่รู้จักพอผู้นี้เป็นแน่"อ่า... นี่ข้าล่วงเกินเจ้ามากเกินไปสินะ"คำพูดนั้นเอ่ยออกมาอย่างรู้สึกผิด ทว่าสีหน้ากลับยิ้มกรุ้มกริ่มด้วยความพอใจเสียอย่างนั้น"หึ! ท่านทำข้าปากช้ำไปหมดแล้ว"ซือเมี่ยวมองค้อนคนตัวโตด้วยความไม่สบอารมณ์ เขาหลอกกินเต้าหู้ของนางไปตั้งนานสองนาน ยังมีหน้ามาเอ่ยเช่นนี้อีก หรือนางควรยกเลิกการเป็นคนรักของเขาดีนะ"ข้าขอโทษ ข้ามีของมาฝากเจ้าด้วย

"พวกเจ้าลุกขึ้นเถอะ วันนี้ก็ขอให้กินดื่มอย่างสำราญใจ หวังว่าการต้อนรับจากแคว้นถังจะเป็นที่น่าพอใจของรุ่ยอ๋องซ่งเฟยฉีแห่งแคว้นซ่ง และฮ่องเต้แห่งแคว้นเซี่ย"รุ่ยอ๋องซ่งเฟยฉีกล่าวด้วยสีหน้าแสยะยิ้ม "กระหม่อมเองก็หวังว่าวันนี้จะได้พาสาวงามกลับไปเช่นกันพ่ะย่ะค่ะ"ฮ่องเต้ทรงตอบกลับ "รุ่ยอ๋องช่างเป็นคนตรงไปตรงมายิ่งนัก หากวันนี้ท่านถูกใจสตรีนางใดก็แจ้งแก่ข้าได้""แล้วถ้าหากกระหม่อมเองก็มีสตรีที่ถูกใจเช่นกัน ฝ่าบาทจะทรงยกให้หรือไม่"'เซี่ยลู่เหวิน' ผู้เป็นฮ่องเต้แห่งแคว้นเซี่ยเอ่ยขึ้นมาบ้าง ตัวเขาเป็นบุรุษผู้มีร่างกายสูงใหญ่มิต่างจากซ่งเฟยฉี ทว่ามิได้มีผิวคร้ามเข้มดั่งเช่นรุ่ยอ๋องแห่งแคว้นซ่ง ใบหน้าอันคมคายนั้นสามารถล่อลวงใจสตรีให้ลุ่มหลง คิ้วกระบี่ดกหนาพาดเฉียงเหนือนัยน์ตาคมดุที่ได้สบตากับผู้ใดย่อมต้องรู้สึกครั่นคร้าม"ฝ่าบาททรงถูกใจสตรีนางใดเล่า หากนางมิมีพันธะใ ข้าย่อมต้องส่งเสริมอยู่แล้ว"ฮ่องเต้เอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มกว้าง ทว่าภายในใจกลับรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากล สายพระเนตรพลันลอบสบตากับถังหนิงหลง ทว่ากลับมีเพียงการส่ายหน้ากล

ทุกคนต่างมองการแสดงของซือเมี่ยวด้วยความตกตะลึง การร่ายรำนั้นพวกเขาคุ้นชินกันอยู่แล้ว ทว่าท่วงท่าร่ายรำที่หมุนตัวไปมา พร้อมกับกระโดดฉีกขาอย่างแข็งแรงของซือเมี่ยวนั้นช่างน่าตกตะลึงเหลือเกิน ซ่งเฟยฉีเหม่อมองร่างอันพลิ้วไหวของซือเมี่ยวอย่างไม่วางตา ในขณะที่เซี่ยลู่เหวินมองสตรีในดวงใจด้วยความภาคภูมิใจในตัวนางนางช่างทำให้เขาประหลาดใจได้ทุกครั้งเลย!แปะ แปะ แปะ!!"งดงามและน่าตื่นเต้นยิ่งนัก เจ้าช่างทำให้ข้ากับทุกคนประหลาดใจเหลือเกิน การร่ายรำเมื่อครู่นี้ข้าไม่เคยเห็นมาก่อนเลย ช่างเป็นท่วงท่าที่พลิ้วไหวอ่อนหวานทว่ากลับแข็งแรง โดยเฉพาะท่าฉีกขาตอนจบของเจ้านั้นทำข้าประหลาดใจนัก คนเราจะสามารถฉีกขากว้างให้ราบไปกับพื้นได้เลยหรือ"ฮ่องเต้ตรัสขึ้นด้วยความชื่นชม พระองค์ตราตรึงใจกับการแสดงของซือเมี่ยวมาก"เอ่อ... นี่เป็นการระบำที่หม่อมคิดค้นด้วยตนเองเพคะ"ซือเมี่ยวหน้าตาเลิ่กลั่กเมื่อนางรู้ว่าตัวเองพลาดไปเสียแล้ว จะอ้างว่ามีคนสอนก็ไม่ได้เพราะนางไม่รู้จักใครเลย มีแต่ต้องบอกว่าคิดด้วยตนเองเท่านั้น นางไม่คิดว่าที่นี่จะยังไม่เคยมีการร่ายรำ

“....?!”สายตาอันแข็งกร้าวตวัดมองไปยังบัลลังก์มังกรของฮ่องเต้แคว้นถัง ก่อนจะปรายตาไปทางซ่งเฟยฉีอย่างไม่นึกหวั่นเกรง"หากผู้ใดยังกล้าบีบบังคับสตรีของข้าไม่เลิกรา กองทัพเกราะทองแห่งแคว้นเซี่ยก็พร้อมจะทำศึกทันที!!"สิ้นเสียงคำประกาศนี้ของเซี่ยลู่เหวิน ทุกคนที่อยู่ตรงนี้ต่างพากันตกตะลึง โดยเฉพาะถังหนิงเฉิงกับจูหลิ่งฟางที่มองมาอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองฮ่องเต้ตรัสขึ้นด้วยสีพระพักตร์ที่เปลี่ยนไป "ที่แท้คนรักของเจ้าก็เป็นฮ่องเต้เซี่ยลู่เหวินนี่เอง ในเมื่อรู้เช่นนี้ข้าย่อมไม่ทำให้แคว้นเซี่ยต้องขุ่นเคืองใจเป็นแน่ ทั้งยังจะช่วยจัดงานมงคลนี้ของพวกท่านทั้งสองที่แคว้นถังอย่างยิ่งใหญ่ด้วย""ขอบพระทัยฝ่าบาทที่ทรงเข้าใจ แล้วรุ่ยอ๋องเล่าคิดอยากจะแต่งงานกับนางอีกหรือไม่"ซ่งเฟยฉีกำหมัดแน่นเมื่อต้องพ่ายแพ้ให้กับฮ่องเต้หนุ่มตรงหน้า ใจของเขาอยากจะแย่งชิงซือเมี่ยวมาจากอีกฝ่ายนัก ทว่าเพราะการเจรจากันครั้งก่อนนั้นทำให้เขามิอาจกระทำการอย่างไร้สติได้"ในเมื่อนางเป็นว่าที่ฮองเฮาของฝ่าบาท ข้าก็มิคิดจะแย่งชิงมาพ่ะย่ะค่ะ""ได

ซ่งเฟยฉียังไม่ยอมหยุดเพียงแค่นั้น ในเมื่อแคว้นถังหมิ่นเกียรติของเขาก่อนก็ต้องชดเชยให้เขาเสียบ้าง เพียงแค่การแต่งงานกับจูหลิ่งฟางคงไม่เพียงพอให้เขาหยุดสงครามได้! "ฝ่าบาท... ทรงไม่คิดว่าการแต่งงานครั้งนี้มีปัญหาหรือพ่ะย่ะค่ะ" "รุ่ยอ๋องหมายจะพูดว่าอะไรกันแน่" ฮ่องเต้ทรงหวาดระแวงกับสีหน้าแย้มยิ้มของรุ่ยอ๋องผู้นี้ "กระหม่อมคิดว่าเราควรจะเชื่อมสัมพันธ์ให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้นไปอีกนะพ่ะย่ะค่ะ น้องสาวของกระหม่อมเป็นถึงองค์หญิงสามที่ถึงวัยออกเรือนพอดีเลย ตัวนางเองก็ชื่นชมจวิ้นอ๋องมิน้อย มิสู้ให้จวิ้นอ๋องได้แต่งงานกับองค์หญิงสามดีหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ" "ได้! ภายในสามเดือนนี้จะมีงานมงคลคู่ระหว่างแคว้นถังกับแคว้นซ่ง" เซี่ยลู่เหวินที่นั่งมองความรื่นเริงนี้มานานก็อดจะเอ่ยขึ้นมาไม่ได้บ้าง "เห็นทีงานมงคลนี้จะไม่ได้มีเพียงสองคู่เท่านั้น เพราะหลังจากนี้ภายในสามเดือนข้าเองก็จะส่งคนมาสู่ขอซือเมี่ยวไปเป็นฮองเฮาเช่นกัน ถือเป็นการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ไปด้วยเลยดีหรือไม่ ฝ่าบาทเห็นว่าอย่างไร"