บทที่ 25คนผิดคือนาง ทุกอย่างดำเนินไปอย่างที่ควรจะเป็น รุ่ยอ๋องกลับแคว้นของตนโดยถือหนังสือสงบศึกยี่สิบปีกับแคว้นถัง ตัวเขาได้นำตัวจูหลิ่งฟางที่เพิ่งดีขึ้นกลับไปด้วยเลย โดยให้เหตุผลว่าเขานั้นอยากจะรีบแต่งงานกับนางโดยไว ทว่าแท้จริงแล้วเพราะต้องการอยากจะลงโทษนางที่กล้าดูหมิ่นเขาต่อหน้าผู้คนต่างหากเล่า"เจ้าเป็นชายารองของข้าแล้วก็จงทำตัวดี ๆ ซะ เผื่อข้าจะยอมเมตตาเจ้าบ้าง"ฝ่ามือหนาบีบลำคอระหงของจูหลิ่งฟางอย่างไม่ออมแรง นางช่างเป็นสตรีที่มีใบหน้างดงามนัก ช่างน่าเสียดายที่ตัวนางนั้นกลับโง่เขลาเบาปัญญา"ฮึก ๆ ท่านอ๋องโปรดเมตตาหม่อมฉันด้วยเพคะ"จูหลิ่งฟางตัวสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว เมื่อคืนนี้นางถูกซ่งเฟยฉีรังแกทั้งคืนจนปวดระบมไปทั้งตัว ตัวเขาแม้อายุจะมากแล้วทว่ากำลังวังชายังเหลือล้น ทั้งยังชมชอบการร่วมรักแบบพิสดารด้วย เมื่อคืนนี้เขาได้เอาเทียนมาลนกับผิวกายของนางจนปวดแสบปวดร้อนไปหมด ทั้งยังทุบตีนางขณะที่เสพสมบนกายของนางด้วย"ข้าย่อมต้องเมตตาคนงามเช่นเจ้าอยู่แล้วสิ คืนนี้ก็จงเตรียมตัวให้พร้อมด้วยเล่า ข้าเพิ
Last Updated : 2025-03-24 Read more