All Chapters of รวมเรื่องสั้นโรมานซ์ By ฝ้ายสีคราม (เล่ม 6) : Chapter 11 - Chapter 20

สายน้ำที่เย็นฉ่ำราดรดกายของเราทั้งสองคน ผู้กำกับหนุ่มใหญ่กำลังถูสบู่ให้ฉันโดยการกอดเข้ามาจากด้านหลังแล้วลูบไล้ถูฟองไปที่สองเต้าท่อนเนื้อแกร่งถูไถที่สะโพกจากด้านหลังทำให้ฉันรู้สึกเกิดอารมณ์ใคร่และต้องการเขามากขึ้นหลังจากที่น้ำชำระคราบฟองสบู่ไปจนหมดเราก็ปิดน้ำแล้วหันมาสบตากันด้วยความปรารถนา แล้วอาเน็ทก็โน้มหน้าลงมาจูบที่หน้าผากแล้วไล่มาจูบที่แก้ม“ซีนแรกเราจะเอากันในห้องน้ำก่อน”“แน่ะ เลิกกองแล้วนะคะ”“อย่าดื้อสิครับ เล่นตามบทจนกว่าอาจะสั่งคัท” เขาพูดจบก็ดันฉันไปจนหลังชิดผนังห้องน้ำยกขาฉันขึ้นหนึ่งข้างแล้วย่อกายกดท่อนเนื้อหัวบานนั้นชำแหละเข้ามาในรูสวาทแล้วเคลื่อนสะโพกเข้ามาอย่างนุ่มนวล“อื้ม อาเน็ทขา....”“วันนี้อาจะทำเบาๆ เดี๋ยวข้างห้องจะได้ยิน” เขากระซิบเสียงพร่าข้างหู ฉันแอบลอบยิ้มไม่เชื่อว่าคนอย่างเขาจะเบาแรงได้นาน ในเมื่อที่ผ่านมาคุณอาไม่เคยอ่อนโยนกับเมียเด็กคนนี้อาเน็ทซอยฉันอัดเข้ากับผนังห้องน้ำ ฉันยืนขาเดียวกอดคล้องคอเขาเอาไว้รับจูบจากกลีบปากที่ร้อนผ่าวแล้วจูบแลกเกี่ยวปลายลิ้น ดื่มด่ำกับรสหวานในโพรงปากอย่างกระหายสะโพกสอบเคลื่อนเข้ามาอย่างดุดันไม่ยอมหยุดจากนั้นก็อัดสะโพกฉันเข

ร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาวที่ตนแอบรักนอนรออยู่ตรงหน้า กพลเกิดอารมณ์เป็นอย่างมากในใจเอาแต่ขอโทษเพื่อนรักอย่างอรรณพที่ตนทำเกิดกว่าเหตุเพราะทุกอย่างมันเกินห้ามใจ“เร็วๆ สิคะเดี๋ยวพี่ณพก็กลับมาก่อนหรอก”เธอเร่งเร้าเขาด้วยน้ำเสียงที่แสร้งไม่พอใจ แต่ในใจนั้นทั้งลุ้นทั้งตื่นเต้นอยากโดนกระบองนั้นฟาดที่เนินสวาทใจจะขาดแล้ว“บอกว่าเร็วๆ” เธอเร่งเขาไม่หยุด“บ่นเก่งจัง” เขาคร่อมร่างหลวมๆ ทับเธอเอาไว้ จากนั้นก็โน้มใบหน้าที่ดูมีเสน่ห์นั้นลงไปจุมพิตที่ริมฝีปากที่บ่นไม่หยุดปลายลิ้นชื้นสอดแทรกเข้าไปเกี่ยวปลายลิ้นเรียวเล็กนั้นแล้วดูดปลายลิ้นนั้นจูบอย่างดูดดื่มจนเธอครางอื้ออึงเพราะหายใจไม่ถนัดมือของหญิงสาวไขว่คว้าที่หัวไหล่กว้างแล้วแอ่นสะโพกเรียกร้องหาท่อนเนื้อที่พาดอยู่ต้นขาของตนให้เขารีบลงมือเสียทีกพลรู้ว่าเธอนั้นอ่อนประสบการณ์ถูกเล้าโลมเล็กน้อยก็เกิดอารมณ์และคงต้องการสิ่งนั้นจนทรมานด้วยความเสียวจนต้องแสดงออกมาด้วยภาษากายเขาไม่รอช้าที่จะดับความร้อนรุ่มในร่างกายของเธอด้วยแก่นกายที่แข็งแกร่งของเขาเขาหยัดตัวนั่งคุกเข่า มือหนากำท่อนเนื้อถูไถที่รอยแยกฉ่ำน้ำบริเวณช่อกลีบบัวที่แย้มให้เห็นเกสรเต่งตึงตรงหน้

ผ่านไปหนึ่งเดือนแล้วที่ทั้งสองคบหากัน ในที่สุดก็เปิดเผยกับอรรณพว่ากำลังคบหาดูใจกันอยู่ และบอกให้เขารู้ว่าพวกตนเพิ่งเริ่มคบกันเท่านั้นเพราะไม่อยากให้พี่ชายไม่สบายถ้ารู้ว่าแอบคบกันก่อนหน้านี้ในเช้าวันหยุดที่ปกติสองพี่น้องจะตื่นสาย แต่เพราะวันนี้กพลจะมาที่บ้านอันธิกาจึงต้องตื่นแต่เช้าเธออาบน้ำแต่งตัวออกไปเพื่อเตรียมอาหารเช้าให้ทั้งสองหนุ่ม แล้วยิ้มให้กับกพลที่มาถึงตั้งแต่เช้าตรู่ในขณะที่อรรณพยังไม่ตื่นนอนพออาหารเช้าเสร็จเธอก็ให้กพลปลุกพี่ชาย อรรณพลุกมาเข้าห้องน้ำแล้วอาเจียนไม่หยุดและมีท้องเสียร่วมด้วย“ไหวไหมพี่ณพ” เธอถามพี่ชายที่พาร่างมานั่งที่โต๊ะอาหารด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว“ไหว” เขาบอกแล้วมองข้าวต้มตรงหน้า คิดว่ากินอะไรร้อนๆ แล้วน่าจะดีขึ้น“มาแต่เช้าขนาดนี้ เมื่อคืนไม่ค้างซะเลยล่ะ” คนป่วยหันไปประชดเพื่อนรัก“ได้เหรอ” กพลถามกวนบาทากลับไป“ไม่โว้ย เมื่อก่อนตอนจีบน้องฉันยังไม่เป็นแฟนฉันให้นอนได้ แต่ตอนนี้พวกแกสองคนเป็นแฟนกันแล้ว อย่าหวังเลยว่าจะมาค้างที่บ้านฉันได้อีก” พี่ชายทำหน้าที่หวงน้องสาวคู่รักข้าวใหม่ปลามันอมยิ้ม เพราะพวกตนมีวิธีรับมือเรื่องนี้อยู่แล้วพี่ชายขี้หวงตักข้าวต้มกิน

ภายในห้องกระจกแคบๆ จำนวนหลายห้องเรียงกัน หันหน้าไปทางเวทีเล็กๆ ที่ทำการประมูลสาวงามที่คัดสรรมาแล้วเป็นอย่างดีภายในห้องมีเศรษฐีนักล่าพรหมจรรย์นั่งอยู่ห้องละหนึ่งคนเพื่อทำการประมูลหญิงสาวในค่ำคืนนี้สาวงามที่ถูกนำมาประมูลนั้นถูกซื้อตัวมาด้วยความเต็มใจเนื่องจากภาระของครอบครัว บางคนมีอายุเพียงยี่สิบปีเท่านั้นก็ต้องรับงานนี้เพื่อสิ่งที่พวกเธอต้องการ นั่นคือ “เงิน”กฎของการขายพรหมจรรย์คือไม่มีการสานต่อใดๆ ซึ่งหลังจากการประมูลก็จะถูกส่งตัวขึ้นห้องในทันที เว้นแต่จะเต็มใจด้วยกันทั้งสองฝ่ายแล้วไปตกลงกันนอกรอบในภายหลัง“สาวงามคนสุดท้ายในค่ำคืนนี้ ชื่อน้องน้ำขิง อายุยี่สิบสองปี สถานะโสด ลักษณะเยื่อพรหมจรรย์สมบูรณ์เต็มร้อย เปิดประมูลที่หนึ่งหมื่นบาท” พิธีกรชายกล่าวแล้วให้หญิงสาวเดินไปมารอบๆ เวทีตามที่ซักซ้อมกันเอาไว้แล้วเธอทำอย่างเต็มที่เพราะยิ่งยอดประมูลสูงรายได้เธอก็จะสูงตามไปด้วย เพราะข้อตกลงคือคนละครึ่ง แม้ฟังดูไม่ยุติธรรมแต่ว่าที่นี่รับรองรายได้และลูกค้าที่ประมูลก็ระดับวีไอพีทั้งนั้น“หนึ่งหมื่นห้าพัน” น้ำเสียงที่ราบเรียบภายใต้หน้ากากปิดบังครึ่งใบหน้ากล่าวแล้วยกยิ้มที่มุมปาก พอใจกับหญิงสาวต

เพราะทนรอให้บริษัทประมูลไม่ไหว ปกรณ์จึงใช้อำนาจเงินของตนในการประกาศหาสาวพรหมจรรย์มาเป็นคู่นอนของตนโดยผ่านเลขานุการมือขวาให้จัดหาผู้หญิงให้กับตน“เรื่องหาผู้หญิงผมทำได้นะครับบอส แต่ว่าให้หาผู้หญิงที่ยังบริสุทธิ์มันยากมากเลยนะครับ” ลภัสบอกนายของตนด้วยน้ำเสียงที่เป็นกังวลเพราะเรื่องนี้มันผิดกฎหมายจะประกาศหาแบบโจ่งแจ้งนั้นไม่สามารถทำได้ และทำได้แบบจำกัดและไม่สามารถตรวจสอบได้“หามาแล้วพาไปตรวจให้หมอรับรอง ถ้าใครผ่านก็พามาไม่ผ่านก็ไม่ต้องจ่ายเงิน” ปกรณ์พูดราวกับว่ามันเป็นเรื่องง่าย แม้เขาระบายกับใครก็ได้แต่อย่างน้อยทุกๆ หนึ่งเดือนก็ต้องได้สาวบริสุทธิ์สักคน“ครับ” เลขาหนุ่มได้แต่รับปาก เพราะหน้าที่เขาคือทำตามคำสั่งโดยไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ ทั้งสิ้น ลภัสคิดหาวิธีหาหญิงสาวที่เจ้านายต้องการโดยใช้วิธีถามหาจากคนจัดหาสาวไซด์ไลน์ให้ถามหาเพื่อนๆ นักศึกษาที่อยากหาเงินใช้และพึ่งจะก้าวเข้ามาในวงการ โดยเน้นคนที่ยังบริสุทธิ์พร้อมเสนอราคาที่สูงไม่นานก็มีคนติดต่อเข้ามารับงานนี้มากมาย ลภัสนัดหญิงสาวเหล่านั้นไปตรวจภายในเพื่อยืนยันแต่ว่าทั้งสิบเอ็ดคนที่สมัครเข้ามานั้นไม่มีใครหลงเหลือเยื่อพรหมจรรย์เลยทำให้พวกเธอ