ร่านพรหมจรรย์ (2/10)

หลังจากหญิงสาวกลับออกมาจากห้องน้ำ เขาก็มองเอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกระหายแล้วลุกขึ้นถอดชุดคลุมของตนเองเผยให้เห้นหุ่นเปลือยกำยำสมส่วนและท่อนแกร่งที่ผงาดตั้งลำเตรียมพร้อมทำศึก

หญิงสาวคุกเข่าลงที่พื้นจับท่อนเนื้อนั้นมาดูดเลียอย่างเอาใจ เป็นขั้นตอนที่ถูกแม่เล้าที่ดูแลตอนเก็บตัวสอนมา ส่วนแบ่งครึ่งหนึ่งจากการประมูลของเธอใช้ในการจัดการของคนเหล่านี้

ริมฝีปากสัมผัสอย่างชำนาญตามที่เคยฝึกให้อมมะเขือยาวก่อนออกสนามจริง

“ไปที่เตียงกันเถอะ” เขาพูดเสียงพร่าแล้วพาเธอไปยังเตียงนอนกลางห้องที่ปูผ้าสีขาวรอเอาไว้สำหรับการลงสนามในคืนนี้

เรือนร่างเปลือยและสะอาดสะอ้านนอนหงายอยู่บนเตียงภายใต้ร่างกำยำของชายใส่หน้ากาก เขาตวัดลิ้นไล้เลียซอกหูนุ่มทำให้เจ้าของร่างนวลเนียนอ่อนระทวยเพราะตามไม่ทันคนที่ประสบการณ์มากกว่า

ใบหน้าคร้ามก้มลงไปที่เนินอกแล้วงับดูดอย่างคลั่งไคล้ ดูดเลียไล้ยอดอกสีหวานสลับกันไปมาด้วยความกระหายหิว

“อ๊าส์ เบาๆ ค่ะ ซี๊ด น้ำขิงเจ็บ” เธอครวญครางเสียงหลงด้วยความเสียวกระสัน

เขายกยิ้มอย่างพอใจ มุดหน้าดูดขบต่ออย่างไม่ปรานี เลื่อนอุ้งมือหนาจู่โจมกลีบเนื้อสาวแล้วกระตุ้นจุดอ่อนไหวนั้นให้เธอยิ่งรู้สึกเสียวซ่านแทบจะขาดใจแล้วบิดตัวส่ายเร่าๆ อย่างควบคุมไม่อยู่

เขาเลื่อนใบหน้าขึ้นไปจูบที่ริมฝีปากอวบอิ่ม ซุกไซ้ขบกัดซอกคอขาวผ่องด้วยความมันเขี้ยว พร้อมทั้งใช้มือข้างที่ว่างอยู่มาบีบขยำอกอวบเต่งตึงจนเธอครางเสียงหลง

สัมผัสเร่าร้อนของเขาถึงใจหญิงสาว ตื่นเต้นกับประสบการณ์ครั้งแรกที่แสนรัญจวนใจ ชอบที่เขาไม่ลดสัมผัสเร่าร้อนหนักหน่วงลงแม้แต่น้อย

สาวพรหมจรรย์บิดกายไหวยะเยือกเมื่อเขาเลื่อนใบหน้าลงมาแล้วตวัดลิ้นสากร้อนที่หน้าท้องแบนราบแล้วลากลิ้นลงไปที่เนินอูบอย่างช่ำชอง

มือหนาทั้งสองแยกเรียวขาเพรียวออกมุดหน้าลงไปซุกไซ้ลิ้นร้อนที่รอยแยกของกลีบ ตวัดลิ้นดุนที่เม็ดเกสรเต่งตึงแล้วขบดูดอย่างกระหาย

“อ๊าส์ เบาๆ ค่ะ ซี๊ด” เธอร้องขอเสียงสั่น

ร่างของหญิงสาวสะดุ้งโหยงเมื่อเขาละเลงลิ้นกวาดเลียทุกซอกหลืบ ร้องครางเสียงสั่นกระเส่าที่เขาลามเลียปลายลิ้นสู่กลีบเกสร

“เอาเข้าไปเถอะค่ะ น้ำขิงเสียวจนไม่ไหวแล้ว” หญิงสาวร้องขอเสียงพร่า น้ำหวานไหลเอ่อชื้นแฉะตามปลายลิ้นของเขาจนปกรณ์ยิ้มชอบใจ

“ให้เอาเข้าไปลึกแค่ไหน” เขาถามเสียงพร่า มองใบหน้าที่ปรารถนาแก่นร้อนของตนแล้วยิ้มด้วยความพอใจที่ทำให้อีกฝ่ายปรารถนาอย่างแรงกล้า

“เอาเข้าไปลึกๆ กระแทกแรงๆ เอาให้น้ำขิงขาสั่นไปเลยค่ะ” เธอพูดตามที่ถูกสอนมาให้กระตุ้นความกำหนัดแก่ลูกค้าหนุ่ม เพราะหากโชคดีเขาติดใจจะได้ไปเป็นเมียน้อยคนรวยต่อก็เป็นได้

“งั้นผมไม่ออมมือแล้วนะ” เขาพูดเสียงพร่าสั่น

แยกเรียวขาทั้งสองออกจนกว้าง คุกเข่าประชิดสะโพกแล้วกำท่อนแกร่งลากไล้ไปตามร่องกลีบกุหลาบถูไถไปมาก่อนจะชำแรกความแข็งแกร่งเข้าไปสู่ร่องสวาทที่คับแน่นฉ่ำน้ำนั้นในกดเดียว

“อื้อ ซี๊ด” หญิงสาวครางลั่นด้วยความเสียว

เขายกยิ้มอย่างพอใจรับรู้ได้ถึงเยื่อบางๆ ที่ถูกทลายเข้าไปเพราะปลายหัวหยักวาว แล้วก้มดูเลือดที่ไหลซิบออกมาจางกับน้ำหวานที่เคลือบท่อนลำนั้นด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจ

ชายหนุ่มค่อยๆ เคลื่อนไหวความเนิบนาบ กดคลึงท่อนเนื้อแกร่งให้เสียดสีกับจุดสัมผัส แล้วโน้มตัวดูดที่ซอกคอเพื่อลดความตื่นเต้นของอีกฝ่าย

“อย่าเกร็ง ปล่อยตัวตามสบาย” เขากระซิบบอกแล้วเคลื่อนไหวสะโพกเข้าไปเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น

เสียงครางกระเส่าอย่างพอใจของเธอดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง น้ำหวานหลั่งไหลอาบท่อนเนื้อให้เคลื่อนเข้าออกได้สะดวกขึ้นแต่ยังคงความคับแน่นอยู่ และทำให้ทั้งสองได้รับความหฤหรรษ์จากความไหลลื่นนี้

“ไม่ไหวแล้วค่ะ” หญิงสาวครวญครางเสียงหอบ หน้าอกกระเพื่อมไหวเพราะการหายใจที่เหนื่อยหอบ

เศรษฐีหนุ่มเร่งระบายความกำหนัดออกไปอย่างหนักหน่วง กระแทกเข้าหาจนเกิดเสียงเนื้อตีกันดังตับๆ เป็นจังหวะอย่างต่อเนื่อง

ไม่นานนักหญิงสาวก็เกร็งสะโพกแล้วหวีดร้องออกมาด้วยความเสียวซ่าน สะโพกกระตุกเป็นจังหวะบีบรัดท่อนเนื้อที่เคลื่อนเข้าออกจนในที่สุดเขาเองก็ทนไม่ไหว

ปกรณ์ขบกรามแน่นแล้วเร่งตอกกระแทกเข้าหาอย่างเร่งเร้า ปลดปล่อยสายธารรักพ่นแผ่ซ่านเข้าไปภายในช่อเอื้องสีสดแล้วกระตุกพ่นจนหยดสุดท้ายในขณะที่มองใบหน้าแดงเรื่อที่ปรือตามองนั้น

“ไปกินยาคุมซะ” เขาบอกเธอเสียงเข้ม

หญิงสาวผละออกไปแล้วกินยาคุมกำเนิดแบบฉุกเฉินต่อหน้าเขาตามกฎที่วางเอาไว้

“เอ่อ ถ้าคุณสนใจน้ำขิง เราสามารถติดต่อกันนอกรอบได้นะคะ”

“ไม่ล่ะ ผมไม่อยากผูกมัดกับใคร” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ เดินเข้าไปอาบน้ำแล้วกลับออกมาใส่เสื้อผ้าโดยไม่แตะต้องเธออีกเป็นครั้งที่สอง

หญิงสาวได้แต่มองดูเขาเดินออกจากห้องไป ครั้งแรกของเธอมีค่ากับเขาเพียงครั้งเดียวเท่านั้น แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกแย่ เพราะพรหมจรรย์สามารถขายได้ครั้งเดียวเท่านั้น

หญิงสาวทุกคนก็รู้กฎนี้ดีขึ้นอยู่กับว่าใครโชคดีที่ลูกค้าสนใจไปต่อด้วยกันเท่านั้น และเช่นเดียวกันหากลูกค้าต้องการพวกเธอหากไม่เต็มใจพวกเธอก็สามารถปฏิเสธได้เช่นกัน เพราะทางบริษัทจะไม่มีทางเปิดเผยข้อมูลส่วนตัวของทั้งผู้ซื้อและผู้ขาย

ปกรณ์ขึ้นไปนั่งบนรถของตนแล้วถอดหน้ากากนั้นไว้ที่เบาะข้างๆ พิงเบาะรถแล้วหลับตายิ้มออกมาด้วยความพอใจ

สักพักรอยยิ้มนั้นก็ลดลงพร้อมกับแววตาที่ฉาบไปด้วยความปรารถนา แทบจะรอให้มีการประมูลในเดือนหน้าไม่ไหวแล้ว

---------------------