Lahat ng Kabanata ng กรงรักราชาโจร: Kabanata 81 - Kabanata 90

กรงรักราชาโจรตอนที่ 82(ล้มป่วย)"ฟาติน" เชคฮ อานัส เรียกขานภริยาที่นั่งหน้าเศร้าอยู่บนเก้าอี้"คะ?" พระนางขานรับเร็วไว"จงล้มป่วยให้สมใจซีรีนซะนะที่รัก เอาให้สมจริงที่สุด กับยาพิษที่อาบเคลือบในดอกไม้บ้านั่น" เชคฮ อานัส ว่าต่อทำเอาจาห์มาล์ผู้ที่ไม่รู้แผนการของบิดาต้องขมวดคิ้วงง ก็มัวแต่หลงจัสซีเนียจนแทบลืมเลือนสิ่งที่ตั้งใจกระทำจนแทบหมดหัวสมองไปเสียนี่"ทำไมท่านแม่ต้องป่วยขอรับท่านพ่อ" จาห์มาล์เอ่ยถามด้วยความไม่เข้าใจ"และจาห์มาล์ต้องเข้าพิธีอภิเษกสมรสกับซีรีน" เชคฮ อานัส ไม่ได้ตอบคำถามของบุตรชาย แต่แจ้งเป้าหมายในแผนการให้บุตรชายรับทราบ"ไม่นะท่านพ่อ ลูกไม่แต่งงานกับนังแม่มดนั่นเป็นอันขาด ยังไงลูกก็ไม่แต่งลูกรังเกียจ ลูกรักจัสซีเนีย" รีบปฏิเสธเสียงแข็งหัวชนฝากับสิ่งที่ได้ยิน"ทำเป็นพูดดีนักนะ ที่ให้เขาทำอย่างอื่นไม่เห็นบอกรังเกียจ" ผู้เป็นมารดาเอ่ยแทรก พูดกระแนะกระแหนบุตรชายด้วยอาการหมั่นไส้ เมื่อภาพที่โรงพยาบาลยังคงติดตาพระนางอยู่จนถึงตอนนี้"ก็ลูก...""ต้องแต่ง! นี่คือคำสั่งของผู้ครองรัฐที่เป็นพ่อของเจ้าด้วย!""ท่านพ่อ!"เชคฮ อานัส จ้องหน้าบุตรชายด้วยท่าทีน่าเกรงขาม ตะเบ็งเสียงกร้า

กรงรักราชาโจรตอนที่ 84(เด็ดขาด)การประชุมขุนนางชั้นสูงดำเนินไปเรื่อย ๆ ว่าด้วยเรื่องการทหาร เศรษฐกิจที่กำลังเฟื่องฟูของรัฐ และหัวข้อสุดท้ายที่เชคฮ อานัส ทรงประกาศกร้าวเป็นที่รับรู้ นั่นคือการอภิเษกสมรสของบุตรชาย ที่ทำเอาคนทั้งท้องพระโรงตื่นตระหนกอย่างไม่ทันตั้งตัว แต่กับนายพลนาวาฟนั้นใจเต้นระส่ำดีใจ การที่รู้แน่ชัดว่าหญิงใดจะเป็นคู่สมรส ทำให้เขานั้นยิ้มกริ่มกับอำนาจอันหอมหวานที่คืบคลานเข้ามาหา"หวังว่าพวกเจ้าทุกคนคงไม่มีเรื่องอันใดโต้แย้ง" เชคฮ อานัส ที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ด้วยความสง่า เอื้อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่น่าเกรงขาม กวาดสายตามองเหล่าขุนนางที่อยู่เบื้องล่างอย่างจับสังเกต โดยเฉพาะเป้าหมายกบฎที่ดูจะพึงพอใจกับสิ่งที่ได้รับรู้ในหัวข้อสุดท้าย ทำเอาเชคฮ อานัส ถึงกับยกยิ้มเยาะในใจอย่างเหนือกว่าความละโมบบดบังดวงตาที่ควรจะมองเห็นให้รู้แจ้ง กลับย้อนแย้งด้วยความมักใหญ่ใฝ่สูง ทั้งที่ทุกอย่างที่คิดจะทำ ไม่ได้เป็นของตัวเองตั้งแต่ต้น"ทรงพระเจริญพะยะค่ะ" เหล่าขุนนางที่เข้าร่วมประชุม ไม่อาจขัดหรือโต้แย้ง แม้บางกลุ่มที่จงรักภักดีต่อผู้ครองรัฐ หากตัดสินพระทัยไปแล้วก็ยากที่จะตอบโต้ แผนการที่น้อยคนน

กรงรักราชาโจรตอนที่ 86(คลั่ง)พิธีตามประเพณีในการแต่งงานถูกจัดขึ้นตามแผนการของ เชคฮ อานัส ที่วางแผนไว้อย่างรอบคอบตลอดเวลาหนึ่งเดือนนับจากที่มีการประชุม การประกอบพิธีกรรมกำลังจะเริ่มขึ้นในวังอีกไม่กี่ชั่วโมง แต่อีกฟากฝั่งนั้นมีทหารนับห้าร้อยนาย กำลังกระจายกำลังกันล้อมรอบบ้านของนายพลนาวาฟโดยที่ไม่ทันตั้งตัวตั้งแต่เช้ามืด รวมไปถึงบ้านของพ่อซีรีนเช่นกัน จังหวะที่นายพลนาวาฟรวมไปถึงบ้านของพ่อซีรีนที่ต้องมาร่วมพิธี ในการนั้นจะเป็นการจับกุมกบฎผู้คิดคดต่อราชสำนัก นับเป็นจุดสิ้นสุดของตระกูลนาวาฟ ณ บัดนั้น"นั่นทหารที่เฝ้าวิ่งเข้าด้านในแล้วค่ะ" ลีนาที่แอบดูต้นทาง หล่อนบอกเล่าแก่จัสซีเนียที่แอบอยู่ด้านหลัง"จังหวะนี้แหละลีนาเรารีบเข้าไปกันเถอะ""ค่ะ""ลีนา ในวังเขามีงานอะไรกัน นางกำนัลเดินกันให้วุ่นเลย ทหารก็เยอะมากอย่างกับมีคนร้ายงั้นแหละ" จัสซีเนียเอ่ยถามเมื่อแอบเข้าวังมาในจังหวะที่ทหารเผอเรอ เห็นผู้คนในวังเดินสวนกันให้วุ่น บ้างก็วิ่งอย่างกับหนีตาย ไม่มีใครสังเกตเห็นหล่อนด้วยชุดที่คลุมและปิดหน้าจึงไม่มีใครจดจำได้ ทำให้หล่อนผู้ไม่รู้เรื่องราวต้องสงสัย"เหมือนมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเลยค่ะนายหญิง"

กรงรักราชาโจรตอนที่ 88(รักเดียว)"เป็นอย่างไรบ้าง เจ็บปวดตรงไหนหรือเปล่า" จาห์มาล์ที่นั่งเฝ้ารอคอยจนจัสซีเนียฟื้น ในห้องที่มีทั้งองค์ราชินีและเจ้าผู้ครองรัฐ ต่างก็ลุ้นให้จัสซีเนียฟื้นจากการสลบไสล ด้วยห่วงใยว่าหล่อนจะกระทบกระเทือน เมื่อรับรู้ว่ากำลังจะมีหลานตัวน้อยเกิดมา ทำให้องค์ราชินีและเจ้าผู้ครอบรัฐยินดีปรีดายิ่งนัก รวมทั้งบริวารที่รับรู้เช่นกันจัสซีเนียไม่ได้ตอบโต้อะไร หล่อนเปิดเปลือกตาลืมมองรอบห้องอย่างสังเกต ห้องนอนที่ไม่ใช่ที่เคยอยู่ แต่ก็ไม่ได้ทำให้สงสัยแต่อย่างใด ด้วยรับรู้ว่าคงเป็นห้องนอนขององค์รัชทายาทเป็นแน่"จัสซีเนีย หนูโอเคไหม? เจ็บท้องหรือว่าเจ็บตรงไหนบอกได้นะ" อาการที่จัสซีเนียเป็นทำให้พระนางนึกห่วงไม่น้อย เพราะมันผิดแปลกจากจัสซีเนียผู้ที่สดใสพูดเก่งเหลือเกิน ต้องเดินเข้ามาใกล้หย่อนก้นนั่งลงข้างเตียง เอ่ยถามด้วยความห่วงใยไม่ต่างไปจากลูกแท้ ๆ".........." จัสซีเนียยังคงเงียบงัน หล่อนกวาดสายตามองหน้าทุกคนที่รายล้อมอยู่ในห้อง ก่อนสายตาจะบรรจบกับใบหน้าของจาห์มาล์ หล่อนเลือกที่จะหลับตาลงเช่นเดิม นั่นทำเอาคนที่มองอยู่รู้สึกใจคอไม่ดี"อาจจะกำลังตกใจอยู่ เพราะเหตุการณ์ที่เ

กรงรักราชาโจรตอนที่ 90(สะใภ้หลวง)"ท่านพี่หายไปไหนมาหรือคะ น้องนั่งรอในห้องจนหลับ ท่านพี่ก็ยังไม่กลับมาเสียที""?!"หลังจากที่จาห์มาล์เข้าเฝ้ามารดาและเสวนากันอยู่นาน จึงกลับเข้ามายังตำหนักส่วนพระองค์ เพียงเดินก้าวขาขึ้นบันไดชั้นสองพ้น คนที่เง้างอนก็ปรี่ประชิดกอดเอว ซบหน้ากับแผงอกแกร่งจนเขาตั้งตัวไม่ทัน แถมคำพูดหวานหยดนั้นที่จัสซีเนียเอื้อนเอ่ย ยิ่งทำให้เขางุนงงจนคิ้วผูกกันเป็นโบว์ มองหน้าซัลมาและลีนาอย่างไม่เข้าใจ มีเครื่องหมายคำถามวนรอบหัวเต็มไปหมด หญิงรับใช้ทั้งสองทำเพียงพยักหน้ารับสื่อความหมายให้ตามน้ำไป"อะ เอ่อ พอดีพี่ไปเข้าเฝ้าท่านแม่มา...เห็นว่าน้องอารมณ์ไม่ดีเลยอยากให้พักผ่อน" จาห์มาล์กอดตอบทั้งที่ยังงุนงง"น้องนะหรือคะอารมณ์ไม่ดี เปล่าซะหน่อยนี่คะ น้องปกติดี""ปกติ?""ใช่ค่ะ น้องปกติทุกอย่างเลยค่ะ แล้วตอนนี้น้องก็ง่วงด้วยค่ะอยากให้ท่านพี่นอนกอด แล้วน้องก็หิวด้วยค่ะ""หายงอนแล้วเหรอ?""งอนอยู่ค่ะ ใช่ค่ะน้องงอนท่านพี่ ทำไมถึงได้หนีน้องมาแต่งงานกับคนอื่นแบบนี้ ทำไมคะทำไม ใจร้ายเกินไปแล้ว ฮึก ฮึก ฮือ" จู่ ๆ ก็เปลี่ยนอารมณ์เอาดื้อ ๆ ทั้งที่ไม่กี่นาทีก่อนหน้ายังดีอยู่เลย ตอนนี้กล