All Chapters of คุณคนโปรดสุดที่ร้าย: Chapter 31 - Chapter 40

EPISODE 31ไทม์แมชชีน วันต่อมา ตลอดวันที่ผ่านมาริษาสนุกอยู่กับการทำอารมณ์ส่วนตัวให้สดชื่นผ่อนคลายจากโปรแกรมการทำสปาแบบเต็มวัน กายเหนื่อยล้าอ่อนเพลียจากการทำงานต่อเนื่องติดกันเป็นเวลานานเริ่มเกิดความกระปรี้กระเปร่า ผิวหน้าผิวกายสดชื่นมีชีวิตชีวาแบบที่ไม่ได้รู้สึกมานาน รวมถึงสภาพจิตใจก็คล้ายจะได้รับการประโลมปลอบจากอารมณ์สุนทรีที่ผ่านมาตลอดทั้งวันด้วยเช่นกัน แน่นอนว่าส่งผลให้อารมณ์ดีแจ่มใสเบิกบานชนิดหุบยิ้มไม่ลง สายลมพัดซึ่งพัดผ่านใบหน้า รวมถึงเม็ดฝนโปรยปรายชุ่มฉ่ำบางเบาระหว่างทางกลับสู่รีสอร์ตที่พัก ประกอบกับผืนหญ้าโล่งเตียนของสนามกอล์ฟยามเย็นยิ่งทำให้ยิ้มหวานซึ่งปรากฏบนดวงหน้าหมดจดชัดเจนขึ้นไปอีก เมื่อกลับมาถึงบ้านพักก็พบว่าภูริกำลังพูดสายโทรศัพท์เกี่ยวกับเรื่องงาน ริษาทอดสายตามองคนซึ่งบอกว่าจะอยู่ต่อเพื่อพักผ่อนแต่ก็ยังได้เห็นว่าเขาเอาแต่รับสายโทรศัพท์ตั้งแต่ช่วงเช้าของวัน กระทั่งตอนนี้ฟ้ากำลังจะมืดภูริก็ยังคุยงานไม่เสร็จสักที ทว่าเมื่อหญิงสาวในสภาพกายดูดีกว่าเมื่อวานอย่างเห็นได้ชัดเฉียดเดินผ่าน คนบ้างานก็วางสายสนทนาในที่สุด

EPISODE 33สัมผัสที่คุ้น หญิงสาวบิดกายทั้งนัยน์ตาสั่นปรือ มือเรียวพยายามจับท่อนแขนของอีกฝ่ายที่กำลังเกร็งกล้ามเนื้อส่งวัตถุแปลกปลอมเข้าสำรวจภายในพื้นที่สงวนที่ปิดเป็นส่วนตัวมาเนิ่นนานหลายปี ทว่านาทีนี้เสียงครางกระเส่าไม่ได้มาจากเจ้าของพื้นที่เพียงคนเดียว หากลมหายใจหนักหน่วงที่ส่งเสียงแสดงอารมณ์ของภูริก็ดังฟังชัดไม่แพ้กัน ประธานหนุ่มพรมจูบไปทั่วใบหน้าเนียนใสด้วยความลุ่มหลง สายตาอ่อนโยนไปกว่าทุกทีที่กำลังจ้องสบตาทำให้ใจดวงน้อยเต้นรัวไม่เป็นส่ำ แต่แม้เครื่องหน้าหล่อเหลาของเขาจะแลดูอ่อนโยนเพียงใด หากสิ่งที่ทำการหมุนควงกระแทกกระทั้นรีดเค้นการตอบสนองภายในความอุ่นร้อนนั้นดิบเถื่อนรุนแรง “คะ… คุณเบาหน่อย… อ๊า…” เพียงได้เห็นสายตาเว้าวอน กระทั่งคำซึ่งเอ่ยขอความเมตตา นิ้วสากก็ยิ่งกระแทกหนักหน่วง เม็ดเต่งอวบระหว่างกลีบเนื้ออ่อนนุ่มถูกขยี้บดในวินาทีเดียวกัน และการกระทำจาบจ้วงของบุรุษเพศวัยกำลังกลัดมันก็สามารถรีดเอาหยาดน้ำแห่งความรู้สึกกระฉูดพุ่งในเวลาเพียงชั่วอึดใจ “คะ… คุณ…” ริษาหอบหายใจเสียงดัง ร่างกายดิ้นพล่านด้วยความเสียดเสีย

EPISODE 35ครอบครอง 1 ปัจจุบัน ตอนนี้เป็นเวลาดึก…เข็มสั้นของนาฬิกาติดผนังบ่งบอกว่ากำลังจะเข้าสู่วันใหม่ในไม่ช้า ร่างผอมบางนั่งทอดอารมณ์อยู่ที่โซฟาตัวยาว เปลือกตาบางปิดสนิทคล้ายกับว่ากำลังหลับใหล หากแต่เจ้าของร่างกายยังคงมีสติครบถ้วนสมบูรณ์ร้อยเปอร์เซ็นต์ ในทันทีที่เสียงเปิดประตูดังขึ้น คนซึ่งตกอยู่ในห้วงอารมณ์สุดล้ำลึกก็เปิดเปลือกตาขึ้นมอง ยังไม่ทันจะได้เจอหน้าเจ้าของบ้าน คิ้วบางก็เลื่อนขมวดเข้าหากันเมื่อได้ยินเสียงเหมือนอะไรบางอย่างกระแทกชนกับเครื่องเรือนจนส่งเสียงดัง หญิงสาวผุดกายลุกเดินออกจากตำแหน่งเดิมในทันที ทว่าเพียงย่างเท้าผ่านพ้นบานประตูของห้องนั่งเล่น ร่างกายก็ต้องค้างแข็งไปทั้งตัว“พี่ภู”คนซึ่งเป็นเจ้าของบ้านในสภาพเมามายแทบจะทิ้งกายทับใส่คนตัวเล็กกว่าเกือบเท่า กลิ่นแอลกอฮอล์ฉุนกึกกับสภาพใบหน้าเถือกแดงลามไปถึงลำคอบ่งชัดว่าภูริเพิ่งผ่านการอาบแอลกอฮอล์มาอย่างแน่นอน “ไปไหนมาคะ?” “อืม” “ยืนตรง ๆ สิคะ” “อืม ริษา” “ริษาเองค่ะ” “…” “พะ… พี่ภู”

EPISODE 37เปรียบเทียบ 1 หลายวันต่อมาตึก PH GROUP“สวัสดีค่ะคุณริษา”สรชาทักทายแขกผู้มาเยือนด้วยความประหลาดใจ โดยปกติแล้วริษามักจะแวะมาที่ตึกสำนักงานใหญ่ของบริษัทในช่วงเวลาก่อนเที่ยง แต่วันนี้นาฬิกาบอกเวลาเกือบห้าโมงเย็น เลขาสาวจึงสับสนงุนงงที่ได้เจอหน้ากันนักแสดงสาวยังคงสวยชวนมองไม่ต่างจากที่เคย ทว่าระยะหลังความสดใสบางอย่างก็ยิ่งขับให้เรือนร่างสมสัดส่วนมีออร่าถึงขั้นคนมองสามารถสัมผัสได้ สรชารู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเจ้านายกับหญิงสาวไม่มากนักแต่ก็เดาได้ว่าทุกอย่างกำลังเป็นไปในทิศทางที่ดี“พอดีริษาทำขนมมาค่ะ เห็นว่าวันนี้คุณภูยุ่ง เลยไม่ได้แจ้งว่าจะมา” ริษาให้การอธิบายโดยไม่ลืมที่จะส่งต่อถุงที่เตรียมมาด้วยให้อีกฝ่าย “รอบนี้น่าจะดีขึ้นเยอะ ริษาฝึกทำมาหลายครั้งแล้วค่ะ”“ขอบคุณนะคะคุณริษา” สรชายิ้มรับด้วยความยินดี นอกจากจะเอาข้าวมาส่งให้เจ้านายทุกวัน ดาราสาวก็มักจะเผื่อแผ่ความมีน้ำใจให้เธอด้วยเสมอประธานหนุ่มกินหมดทุกวันก็จริง แต่บางครั้งบางทีก็สรชาก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ารสชาติอาหารที่ริษาทำนั้นจืดสนิทชนิดแทบกลืนไม่ลง ทว่าช่วงหลังฝีมือการทำอาหารของเจ้าตัวก็ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เล

EPISODE 39ศาลาคนเศร้า หลายวันต่อมา วันนี้ริษามีนัดออกมาทานมื้อเที่ยงกับเพื่อนรุ่นน้องคนสนิทอย่าง ณดาว ที่สนิทสนมกันตั้งแต่สมัยเรียน ในขณะที่ริษาลงเอยในอาชีพนักแสดง ณดาวเป็นตัวแทนจำหน่ายเครื่องมือแพทย์ การทำงานคนละสายงาน รวมถึงเวลาว่างที่ไม่ตรงกันทำให้สองสาวไม่มีโอกาสให้ได้เจอกันบ่อยนัก ทว่าเมื่อได้เจอก็ยังสนิทชิดเชื้อกันไม่ต่างจากวันวาน “ทำไมวันนี้มาแปลก?” ณดาวตั้งคำถาม เมื่อเห็นว่าเพื่อนที่มักจะแต่งกายสวยงามเสมอ วันนี้กลับอยู่ในสภาพชุดลำลองแขนขายาว ยิ่งริษาดึงแมสก์ออกจากใบหน้า ณดาวก็ยิ่งประหลาดใจ “แปลกจริงด้วย แกไม่แต่งหน้า?” “ช่วงนี้ฉันพักหน้า” ดาราสาวตอบแบบขอไปที พลางก็จิ้มเข้าที่รายการอาหารหนึ่งบนหน้าเมนู ก่อนพนักงานของร้านอาหารจะจดออร์เดอร์และเดินห่างออกไปเพื่อให้ความเป็นส่วนตัว “ท่าทางหมดสภาพแบบนี้ฉันเคยเห็นเมื่อไรนะ…” ณดาวตะแคงคอมองด้วยสายตาพิจารณา แม้ใจอยากจะเอ่ยสิ่งที่กำลังคิด ทว่าอีกใจคิดว่าไม่ควรไปแตะรอยแผลของเพื่อนให้ปริออก สุดท้ายจึงทำทีเปลี่ยนเรื่อง “ช่วงนี้แกเป็นไงบ้าง? เรื่องข่าวกับบีบี้” “กระแสข่าวก็ซา