พลันกายบางก็พยายามถอนตัวออกห่าง “ริษาขออนุญาตไปนอนที่ห้องดีกว่าค่ะ…. อ๊ะ!” ทว่าจากท่าทีไร้อารมณ์เมื่อครู่ ภูริกลับมีปฏิกิริยาตอบสนองบางอย่างที่เปลี่ยนไป เปลี่ยนชนิดที่ทำเอาหญิงสาวตกใจจนนัยน์ตาเบิกโต จากเพียงแค่นอนกอด ตอนนี้ร่างกายของเธอถูกคนตัวโตพลิกตัวขึ้นทาบทับอยู่ที่ด้านบน
EPISODE 33สัมผัสที่คุ้น หญิงสาวบิดกายทั้งนัยน์ตาสั่นปรือ มือเรียวพยายามจับท่อนแขนของอีกฝ่ายที่กำลังเกร็งกล้ามเนื้อส่งวัตถุแปลกปลอมเข้าสำรวจภายในพื้นที่สงวนที่ปิดเป็นส่วนตัวมาเนิ่นนานหลายปี ทว่านาทีนี้เสียงครางกระเส่าไม่ได้มาจากเจ้าของพื้นที่เพียงคนเดียว หากลมหายใจหนักหน่วงที่ส่งเสียงแสดงอา
ไม่มีใครคิดห้ามใคร ไม่มีเหตุผลตรรกะใดให้คำอธิบาย กระทั่งไม่มีใครสามารถสะกดใคร่ปรารถนาสุดล้ำลึกที่เข้าสู่สภาวะปะทุถึงจุดเดือด คนซึ่งเก็บกดมานานเสียดสีความแข็งขืนประดุจเหล็กกล้าในระหว่างกลีบอวบอูมคล้ายจะประกาศว่าการรีดเค้นความรู้สึกยังไม่จบเพียงเท่านี้…“คุณ… แตกให้ผมแค่คนเดียวใช่ไหม?” ภูริยังคงตั้งคำ
EPISODE 34สิ่งที่ซ่อนอยู่ หนึ่งสัปดาห์ต่อมา‘ถ้าพี่ไป เราเลิกกัน…’ ‘…’ ‘พี่ภู!’ ‘…’ ‘ริษาจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย! ถ้าพี่ไปก็ไม่ต้องกลับมา เลิกกันไปเลย!’ จบเสียงกระด้าง ใจเปราะบางก็ราวกับจะร่วงหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม เมื่อร่างสูงซึ่งยืนห่างออกไปเงยหน้า
คืนวันสุดขมขื่นเวียนวนกลับมา…ไม่มีใคร เหลือแค่เธอเพียงคนเดียว…‘หมายความว่ายังไงคะ?’‘เขาย้ายไปแล้วนะ’‘ย้ายไป…’‘ย้ายไปได้หลายวัน’‘…’‘เลิกกันเหรอหนู? ห้องเละเทะเชียว’‘…’ริษาจำได้ดีในทุกรายละเอียด เธอรู้ว่าตัวเองผิดที่ใช้อารมณ์มากเกินไป สุดท้ายจึงตัดสินใจเป็นฝ่ายตามไปง้อขอคืนดี แต่ไม่ว่าจะไปที่
เขาอยู่ที่นี่มานานแต่สภาพห้องเรียบร้อยยิ่งกว่าโรงแรมห้าดาว ในขณะที่ห้องส่วนตัวของนักแสดงสาวอย่างเธอเต็มไปด้วยเสื้อผ้าเครื่องแต่งกายมากมายชนิดหาที่เก็บที่ซ่อนแทบไม่พอติ๊ง!หน้าจอสมาร์ตโฟนที่สว่างวาบขึ้นอีกหนส่งผลให้มือเรียวต้องคว้าขึ้นดูตามสัญชาตญาณ พบว่าเป็นเจ้าของห้องที่เธอกำลังแอบใช้พื้นที่ส่วนตั
‘ริษาตื่นไม่ทัน แต่ค่ำ ๆ จะแวะมาใหม่’ ‘เจอกันที่ร้าน X ตอนหนึ่งทุ่มตรงนะคะ’ ‘คืนนี้ไปรับริษาด้วยนะคะ’‘รักพี่’ ‘รักพี่ที่สุด’‘รักพี่จัง’‘อยากนอนต่ออีกคืน อยากกอดพี่นาน ๆ’ อ่านได้ไม่กี่ชิ้นมือเรียวก็ชะงักหยุดลง กระดาษโน้ตชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่เธอเคยแปะไว้หน้าประต
EPISODE 35ครอบครอง 1 ปัจจุบัน ตอนนี้เป็นเวลาดึก…เข็มสั้นของนาฬิกาติดผนังบ่งบอกว่ากำลังจะเข้าสู่วันใหม่ในไม่ช้า ร่างผอมบางนั่งทอดอารมณ์อยู่ที่โซฟาตัวยาว เปลือกตาบางปิดสนิทคล้ายกับว่ากำลังหลับใหล หากแต่เจ้าของร่างกายยังคงมีสติครบถ้วนสมบูรณ์ร้อยเปอร์เซ็นต์ ในทันทีที่เ
ทุกคนอวยพรวันเกิดเสร็จสิ้นแล้ว เว้นก็เพียงคนเดียวที่กำลังย่อตัวนั่งลงตรงหน้าเด็ก ๆ ใช้ฝ่ามือบอบบางกันลมเพื่อไม่ให้เทียนดับ ริษาไม่ทันได้หันสนใจคนอื่น ทว่าก็ยังไม่มีการตอบรับจากเจ้าของวันเกิดจนเธอต้องเหลียวสายตามอง พบว่าภูริกำลังจดจ้องมาที่เธอ ริษาเขินอายต่อสายตาเปี่ยมด้วยความรู้สึกของเขา
“คุณพ่อต้องชอบคุณแม่มากแน่ ๆ เดินตามหาแต่คุณแม่ทู้กวัน…” พรืด! ภูริสำลักน้ำดื่ม… หลังจากแต่งงานกันอย่างรวดเร็วในขวบปีแรกที่ได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง เขาไม่ปฏิเสธว่าเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่คลั่งรักเมียมาก คลั่งรักชนิดที่คนรอบตัวสามารถสัมผัสได้ แต่ไม่คิดว่าลูกสาวจะเอาเรื่
SPECIAL 3 หลายชั่วโมงต่อมา “แล้วลื้อรู้จักอ๊ะเปล่า?” “รู้สิคะกงขา จี้รู้ทุกอย่างค่ะ คุณแม่สอนมาหมดแล้วค่ะ” “แล้วลื้อล่ะ?” “ด้าก็รู้ค่ะ ง่ายมากเลย” “แล้วลื้อ?” “ผมก็รู้ครับอากง” “เอ้อ! เด็กสมัยนี้นี่เก่งจร
“ยังดีเท่าเมื่อก่อนไหมคะ…” ริษาตั้งคำถามทั้งใบหน้าชื้นเหงื่อ เรียวขาขาวเนียนเกี่ยวสะโพกแกร่งเข้าหาตัว ถึงภูริก็ตอกอัดเอ็นแข็งจัดแรง ๆ ตอบสนองต่อคำถามที่ว่า นาทีนี้ต่างฝ่ายต่างก็บดบี้ขยี้โหนกใส่กันด้วยความกระสันเหลือจะบรรยาย ประธานหนุ่มแสดงสีหน้าซ่านเสียวขีดสุดเมื่อคนเป็นเมียเครื่องติดแล้
SPECIAL 2 บนห้องนอนชั้นสองของบ้านซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นห้องนอนของภูริในวันวาน ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม แม้เขาจะไม่ได้อยู่อาศัยที่นี่เป็นหลัก ทว่าบางครั้งบางทีก็มักจะพาลูกพาเมียแวะเวียนเข้ามาเยี่ยมพี่ชายอยู่บ่อย ๆ ดวงตาคมทอดสายตามองร่างระหงเพรียวบางของภรรยากำลังค้นหาเสื้อผ้าที่ใช้ส
“คุณด้าคะ คุณแม่บอกแล้วไงว่าห้ามโก้งโค้งแบบนี้” เสียงของริษายังคงดัง ร่างบางเดินไปย่อกายนั่งสอนมารยาทสตรีให้ลูกอีกคน และในขณะที่เจ้าของดวงตาคมปลาบเป็นประกายยังคงทอดสายตามองทั้งเมียทั้งลูกผู้เป็นที่รัก เสียงแซวก็ดังขึ้นที่ข้างตัว “อะไรจะหลงเมียขนาดนั้นคะ ตานี่เยิ้มเป็นน้ำเชื่อ
SPECIAL 1 หลายปีต่อมา เสียงเด็กหญิงสองคนกำลังวิ่งเล่นด้วยความสนุกสนาน สวนดอกไม้หน้าบ้านร่มรื่นไปด้วยร่มเงาของต้นไม้ซึ่งเจ้าของบ้านเป็นคนปลูกไว้เมื่อนานหลายสิบปีมาแล้ว ภวิศย่อกายอุ้มเด็กคนหนึ่งขึ้นสู่อ้อมแขน ก่อนที่เด็กหญิงอีกคนจะถูกอุ้มโดยผู้เป็นพ่ออย่างภูริ จีจี้ และ ด
EPISODE 57รุ้งกินน้ำภูริซึ่งนิ่งสงบจนอีกคนสามารถจับสังเกตได้รีบเบนสายตามองไปทางอื่น ทว่าริษาก็ขยับตัวมองตาม นัยน์ตากลมฉายให้ได้เห็นถึงความข้องใจ“ทำไมริษารู้สึกแปลก ๆ คะ?”“แปลกยังไงครับ?” เขาถามกลับ ทว่าก็ยังไม่ยอมสบตา“หรือว่าพี่เป็นคนปล่อยข่าวเสียหายของริษาด้วยเหรอคะ?” ดาราสาวทำตาโต ยกมือขึ้นทา
“เมื่อเช้าใครบอกพี่ว่าจัดกันก่อนออกมา?” ริษายิ่งหน้าแดงไปกันใหญ่ ภูริชอบเอานิสัยบนเตียงของเธอมาล้อเลียนอยู่เรื่อย “ริษาไม่ได้พูดสักหน่อย” “เธอพูดทุกวัน ขอให้พี่ทำก่อนไปทำงาน” “นี่!” ริษาแหวเสียงดัง หากมารดาเธอมาได้ยินเข้าจะทำอย่างไร! “ถ้าพี่ยังพูดอีก คืนนี้ไม่ต้อง