All Chapters of นางบำเรอท่านประธาน: Chapter 31 - Chapter 40

“แพรวเรื่องนี้อรพูดกับแพรวข้างนอกไม่ได้หรอกนะเดี๋ยวใครจะมาได้ยิน”มันเป็นน้ำเสียงที่บุรินทร์จำได้ว่าเป็นอิงอรนักศึกษาสาวฝึกงาน เขาไม่ได้ลุกขึ้นแต่ยังคงนั่งนิ่งอยู่ด้านหลังโต๊ะทำงานที่อยู่ด้านในสุด ตอนแรกก็คิดว่าจะลุกขึ้นและกล่าวทักทายนักศึกษาฝึกงานสาวรุ่นน้องหากไม่ได้ยินสิ่งที่เจ้าหล่อนพูดคุยทางโทรศัพท์เสียก่อน“รู้ไหมแพรวถ้าคืนนั้นท่านประธานไม่ดื่มเหล้าจนเมาแผนของอรก็ไม่มีวันสำเร็จหรอกนะ แผนการที่จะจับท่านประธานไงล่ะ ก็คิดดูสิว่าเหตุการณ์ทุกอย่างเหมือนเป็นใจ ตอนนี้ท่านประธานจะทำอะไรหรือกระดิกตัวไปไหนเขาก็จะต้องคิดให้หนักๆ เลยล่ะ ก็แน่ล่ะสิถึงยังไงตอนนี้เขาก็เหมือนลูกไก่ที่อยู่ในกำมือของอรอยู่แล้วนี่นะ รู้ไหมว่าตั้งแต่เกิดเรื่องมันมีอะไรหลายอย่างที่เปลี่ยนแปลงไปหมดเลยนะ” อิงอรหยุดพูดชั่วขณะพลางชะโงกหน้าดูว่าจะมีใครเข้ามาก่อนพูดต่อบทที่ 19“อ๋อ...แพรวอยากรู้เหรอว่าออนทำยังไงถึงได้จับท่านประธานหนุ่มสุดหล่อเจ้าของโรงแรมหรูที่มีอยู่ทั่วโลกมากมายได้อยู่หมัด รู้ไหมว่าวันนั้นท่านประธานให้อรติดตามไป

“วันนี้มีอะไรพิเศษอย่างนั้นเหรอคะพี่ธิดา”“วันนี้พี่มีค่ะคนสำคัญเราจะนัดพูดคุยกันตอนเย็นนี้จ้ะ”“คนสำคัญอย่างนั้นเหรอคะพี่ธิดา..เขาเป็นเพื่อนของพี่ดาใช่ไหมคะ?”“เป็นคนที่รู้จักกันมานานแล้วแต่ว่าพี่กับเขาเพิ่งพูดคุยกันเรื่องการร่วมทุนการทำธุรกิจเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ คือเขาเป็นนักธุรกิจที่มีความสามารถมากๆในการขยายงานธุรกิจทางด้านที่ดินและโครงการก่อสร้าง”“จริงๆ แล้วพี่ธิดาก็เป็นคนเก่งนะคะ เพราะว่าพี่ธิดาก็ทำงานทางด้านนี้มาตั้งนานแล้วทั้งทางด้านสังหาริมทรัพย์และก็อสังหาริมทรัพย์”“ใช่...พี่ก็ยอมรับนะว่าพี่ทำงานด้านนี้มานานแล้วแต่ว่าพี่อยากจะขยายธุรกิจโดยการร่วมลงทุนกับเพื่อนนักธุรกิจที่มีความสามารถทางด้านนี้เพื่อที่งานของพี่จะได้ขยายตัวออกไปมากกว่าเดิมไงล่ะจ๊ะ”“พี่ธิดาเป็นคนเก่งมากๆ เลยนะคะและเป็นเจ้านายที่ดีมากๆ สำหรับนุ่น เฉพาะธุรกิจที่มีอยู่ในมือของพี่ธิดาตอนนี้นุ่นก็เห็นว่าทำกันก็ไม่ค่อยจะทันอยู่แล้วแต่พี่ดาก็ยังจะขยายธุรกิจของตัวเองออกไปให้มากกว่าเดิมอีกขอให้

“ไม่ค่ะ...รุ่นไม่เคยคิดถึงคุณเลยตอนนี้ในสมองของนุ่นมีแต่เรื่องลูกเท่านั้น คุณไม่เห็นเหรอคะว่าตอนนี้นุ่นท้องกี่เดือนแล้ว”“ก็เห็นอยู่ว่าคุณท้อง 5 เดือนแล้วแต่ที่ผมอยากรู้ก็คือใครเป็นสามีของคุณ”“ไม่เห็นจำเป็นที่จะต้องบอกคุณเลยนะคะ มันเป็นเรื่องส่วนตัวของนุ่นค่ะ ขนาดเรื่องส่วนตัวของคุณนุ่นยังไม่กล้าเข้าไปยุ่งเกี่ยวหรือก้าวก่ายเลย เพราะฉะนั้นเรื่องของนุ่นก็จะต้องเป็นเรื่องส่วนตัวที่คุณไม่มีสิทธิ์ว่าก้าวก่ายด้วยเช่นกันค่ะ”เจตต์กำลังจะอ้าปากพูดต่อหากแต่เขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังด้านนอกและดูเหมือนเขาจะรู้ตัวว่าใครกำลังจะกลับเข้ามาในห้อง เจตต์ค่อยๆขยับตัวลุกขึ้นและกลับไปนั่งที่เดิมของเขาด้วยความสงบและเยือกเย็น เขาสงบเช่นนั้นหรือ?...เปล่าเลย...ภายนอกของเขาอาจจะดูเย็นเป็นน้ำแข็งหากแต่ข้างในร้อนรุ่มอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขารู้สึกได้ถึงความดื้อรั้นและถือดีของนันทินีอย่างที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน ตอนที่หล่อนทำงานเป็นเลขาของเขานันทินีเหมือนลูกแมวเชื่อง หากแต่เจตก็รู้ดีว่าระหว่างเขากับหล่อนมีสายใยผูกพันที่ร้อยรัดเอาไว้ แม้ก่อนหน้านี้เขาจะแสดงความไม่สนใจใยดีและยื่นข้อเสนอให้หล่

นันทินีกล่าวเสียงเครือดวงตาของหล่อนเป็นรอยแดงก่ำนิดๆ นั่นเองทำให้เจตต์ขยับเข้าใกล้และจับไหล่ของหล่อนเอาไว้เขาก้มหน้าลงไปจนใกล้“เรื่องเมื่อก่อนก็คือเรื่องเมื่อก่อน แต่ตอนนี้กับเมื่อก่อนมันไม่เหมือนกันแล้ว ทุกอย่างมันก็จะต้องมีการเปลี่ยนแปลงไปนี่ไม่ใช่เหรอนุ่น”“ใช่ค่ะ...ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปจนหมดแล้ว ก็อย่างที่นุ่นบอกยังไงคะว่าระหว่างนุ่นกับคุณน่ะมันแทบไม่หลงเหลืออะไรไว้อีกแล้ว” หล่อนพูดน้ำเสียงเศร้าสร้อย นัยน์ตาคอยต่จะมีน้ำรื้นขึ้นมา นึกโกรธที่ควบคุมตัวเองไม่ได้เลยบทที่ 23“ก่อนหน้านี้ตอนที่เราอยู่ด้วยกันเราสองคนก็ผูกพันกันแค่ทางกายแต่เรื่องหัวใจเราสองคนไม่เคยสื่อสารถึงกันถ้าคุณจะบอกว่าทุกสิ่งทุกอย่างมีการเปลี่ยนแปลงมันก็ใช่นะคะแต่จะบอกอะไรให้นะคะ ระหว่างคุณกับนุ่นน่ะมันไม่เคยมีอะไรเปลี่ยนแปลงหรอกค่ะ เมื่อก่อนคุณไม่ได้รักไม่ได้ใยดีนุ่นยังไงเดี๋ยวนี้มันก็ยังคงเหมือนเดิมอยู่อย่างนั้น”“ก็ถ้าผมบอกว่าความคิดของผมเมื่อก่อนกับตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้วคุณจะเชื่อผมหรือเปล่า”

นันทินีตื่นขึ้นและเตรียมตัวไปทำงานในตอนเช้า หล่อนทำอะไรได้อย่างเชื่องช้าลงมากขึ้นทุกขณะก็เพราะสรีระของหล่อนที่เปลี่ยนไป ท้องที่เริ่มยื่นออกมามากขึ้นทุกที หล่อนรู้สึกได้ถึงแรงดิ้นของทารกในครรภ์ซึ่งหลังจากการไปตรวจครั้งล่าสุดทำให้นันทินีรู้ว่ากำลังจะมีลูกผู้ชายและนันทินีนึกในใจแล้วว่าหล่อนจะตั้งชื่อลูกว่าอะไรและนั่นเป็นสิ่งที่ทำให้นันทินีมีความสุขมากที่สุดในเวลานี้นอกเหนือจากบางเวลาที่ยังนึกถึงผู้ให้กำเนิดเด็กในท้องของหล่อน นันทินีไม่ปฏิเสธว่าหลายครั้งก็ยังคิดถึงเจตต์ยังคิดถึงความสัมพันธ์ที่ผ่านมา นันทินีพยายามโกหกเขาไปว่าหลังได้งานใหม่ก็มีสามีใหม่ทั้งที่จริงแล้วหล่อนท้องก่อนที่จะลาออกจากบริษัทด้วยซ้ำและเด็กในท้องก็เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาหากแต่เมื่อเรื่องราวมันมาถึงตอนนี้แล้วจะให้หล่อนกลับไปอ้างสิทธิ์ว่าเด็กในท้องเป็นลูกของท่านประธานบริษัทใหญ่ได้ยังไง และยิ่งคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเรื่องของนักศึกษาฝึกงานสาวคนนั้นที่ไปมีความสัมพันธ์กับท่านประธานบริษัทมันก็ยิ่งทำให้หล่อนเจ็บปวดและแทบไม่อยากนึกถึงให้ร้าวรานหัวใจ นันทินีแต่งตัวเสร็จแล้วก็เปิดประตูรั้วบ้านออกไปหากแต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็