All Chapters of สามี 2: Chapter 31 - Chapter 40

สามี(2)-31.2-(เตียงสั่น)"ตกลงคืนนี้ว่าไงจ๊ะที่รัก รู้สึกว่าร่างกายอยากปะทะมาก" เสียงทุ้มแสนกลของพ่อเจเอ่ยขึ้น เมื่อลูกสาวทั้งสองนั้นเดินลับสายตาขึ้นไปยังบนบ้านชั้นสองแล้ว"อะไรของพี่เจคะเนี้ย ทะลึ่งใหญ่แล้วนะ" แม่แนนต่อว่าอย่างเขินอายเมื่อสายตาของสามีนั้นส่อความเจ้าเล่ห์แสนกล"หิวเมีย" พ่อเจกระซิบลงข้างหูของแม่แนนอีกครั้ง ก่อนจะดึงกระชากแขนภรรยาให้เดินตามขึ้นไปยังห้องนอน เมื่อลับสายตาของลูกทั้งสองพ้นแล้ว"...อื้ม พี่เจ" ทันทีที่เข้ามาในห้องนอนที่แสนกว้าง ร่างกายหนาของพ่อเจโอบกอดรวบรัดร่างของแม่แนนให้แนบชิด ใช้ขาดันประตูให้ปิดลงทันที พร้อมปากอุ่นที่ปรี่บดจูบกลีบปากอวบอย่างเร่าร้อน"หื้ม...ว่าไงครับ" ปากตอบแต่มือนั้นก็หยอกเย้าตรงความสาว บดบี้เม็ดเกสรที่มันสร้างความเสียวซ่านจนเเม่แนนบิดเร้าอย่างหลบหลีก"พอ~ แล้ว อร๊า~~ มั้งคะ อ่า อื้ม~" แม่แนนพยายามร้องห้ามแผ่วเบา ทั้งที่ร่างกายไม่เคยเป็นไปตามปากว่า แค่เพียงมือหนาของสามีสัมผัสก็สร้างกระสันในกายให้ร้อนรุ่มได้ทันตา"แบบนี้ พอได้เหรอ.. ไม่ต้องการผัวคนนี้เหรอ หื้ม" คำพูดหยอกล้อในระยะประชิดกับลมหายใจอุ่นของพ่อเจที่กระทบกับผิวหน้า แม้ว่าเวลา

สามี(2)-33...หลังจากที่ไล่เจทกลับบ้านไปเรียบร้อย สิ่งที่ได้รับฟังทำให้คนเป็นพ่อไหววูบอยู่มากเคืองโกรธต่อการกระทำแม้จะพยายามเข้าใจว่ามันสามารถเกิดขึ้นได้ตามยุคและสมัย แต่พ่อเจที่เลี้ยงลูกสาวคนโตมาตั้งแต่ยังแบเบาะก็ทานทนไม่ไหว ห่วงใยลูกสาวอยู่ไม่น้อยพยายามพูดด้วยความใจเย็นด้วยวุฒิภาวะที่มากพอ แม้ในใจนั้นท้อและหดหู่เพียงใดกับสิ่งที่ได้ยิน...เย็นของวันทำงานพ่อเจรีบตรงดิ่งกลับบ้านทันทีด้วยหัวใจที่ร้อนรุ่มดั่งไฟสุมอยู่ในอก รถยนต์จอดสนิทในลานจอดรถในบริเวณบ้าน หนุ่มใหญ่วัยสี่สิบกว่าเดินย่างกรายด้วยความสุขุมเข้าสู่ตัวบ้าน มองไปยังโต๊ะอาหารที่มีภรรยาแสนดีจัดเตรียมมื้อเย็นด้วยรอยยิ้ม โดยที่ภรรยาไม่ทันมองว่าสามีนั้นกลับมาถึงบ้านแล้ว"หื้ม...ห๊อมหอม" พ่อเจที่ค่อย ๆ เดินเข้าไปใกล้ภรรยา ปรี่ประชิดโอบกอดจากทางด้านหลัง ฝังจมูกคมสูดดมแก้มระเรื่อของภรรยาอย่างรักใคร่"หืมอะไรกันคะ...มาตอนไหนแนนไม่ได้ยินเสียงรถเลย" แม่แนนที่ถูกหอมแก้มไม่ทักท้วงตำหนิยอมให้สามีกระทำแต่โดยดี หันหน้าเอ่ยถามสามีด้วยเสียงหวาน"เพิ่งมาครับ...แล้วนี่ทำอะไรเยอะแยะ" พ่อเจที่มองเห็นอาหารมากมายด้วยฝีมือของภรรยาจึงเอ่ยถาม เมื่ออาหาร

สามี(2)-35...เวลามื้ออาหารเย็นทุกคนในบ้านรวมตัวกันเพื่อรอแขกที่นัดแนะ อาหารที่จัดเต็มโต๊ะด้วยฝีมือของแม่แนน อาหารที่หล่อเลี้ยงคนในครอบครัวมานานหลายปี กินตอนนี้หรือตอนไหนก็ทำให้คนในบ้านอิ่มท้องและถูกปาก"อาไฟ" ไอติมที่เดินลงมาจากบนชั้นสองของบ้าน มองเห็นคุณอาที่เธอรักเดินมาบรรจบพร้อมเธอ หญิงสาวอันเป็นที่รักเอ่ยเรียกพร้อมเดินเข้าไปใกล้ยกมื้อไหว้ส่งยิ้มด้วยความยินดี"ว่าไงหลานสาวคนสวย ยิ่งโตยิ่งสวยนะเนี้ย" อาไฟที่ยังดูดีวางมือบนหัวหลานสาวกล่าวชมดั่งที่เคยทำ แม้จะเห็นเธออยู่บ่อยครั้งก็ไม่วายพูดแบบเดิม"ไอติมเขิน...วันนี้แม่แนนทำอาหารเยอะมาก ไอติมว่าอาไฟกินข้าวอร่อยแน่ ๆ เลยค่ะ" ไอติมเดินคล้องแขนพาอาของเธอไปยังห้องรับรอง เอ่ยบอกด้วยสิ่งที่ตาเห็น ฝีมือปลายจวักของแม่แนนหากใครได้ชิมต้องหลงใหล"แบบนี้อาอ้วนแน่เลย""อ้วนอาไฟก็หล่อค่ะ" หลานสาวคนโตเอ่ยชมดั่งสิ่งที่ตาเห็น"แล้วนี่ขนมปังไปไหน?" ไฟเอ่ยถามเมื่อไม่เห็นหลานสาวอีกคน"สวัสดีค่ะพี่ไฟ ขนมปังยังไม่ลงมาคงอาบน้ำอยู่ค่ะ" แม่แนนทักทายและบอกเล่าถึงลูกสาวอีกคน"เดี๋ยวไอติมไปตามให้ค่ะ" ไอติมเสนอตัวอาสา((ขนมปังมาแล้วจ้า))เสียงแหลมแผดดังลั่นจนคนที

สามี(2)-37"สวัสดีครับพ่อ" เสียงทุ้มของเจทเอ่ยทักทายเมื่อย่างกรายเข้ามาในบ้านของแฟนสาวพร้อมกับครอบครัว"....สวัสดีครับ" พ่อเจพยักหน้าและรับไหว้เจท ตามสำทับด้วยการกล่าวทักทายพ่อกับแม่ของเขา"สวัสดีค่ะคุณเจ ไม่เจอกันนานเลยสบายดีนะคะ" แม่ของเจทกล่าวทักทายอย่างเป็นมิตร ส่วนสามีของเธอที่ยืนใกล้ชิดยิ้มทักทายเท่านั้นเพราะเป็นคนพูดน้อย"สบายดีครับ ผมว่าเราเข้าไปคุยกันในบ้านก่อนดีกว่าเดินทางมาคงเหนื่อย" พ่อเจพูดเชื้อเชิญ...การที่เจทพาครอบครัวมาเช่นนี้ ยังไม่มีใครรับรู้ และตอนนี้สามคนแม่ลูกก็ไม่อยู่ขอออกไปข้างนอกตามประสาผู้หญิง ซึ่งพ่อเจไม่คิดห้ามเพราะนานครั้งที่ภรรยาและลูกสาวจะขอออกข้างนอกตามลำพัง"ทางเราทราบเรื่องที่จะคุยวันนี้หมดแล้วนะคะ ดิฉันไม่ติดขัดอะไร ยินดีด้วยซ้ำที่จะปรองดองกัน" เป็นแม่ของเจทที่เอ่ยขึ้นก่อน เมื่อทุกคนเดินเข้ามานั่งในส่วนรับแขกของบ้าน"เจทคงเล่าให้ฟังหมดแล้วสินะครับ...." พ่อเจพูดตอบกลับและหันมองหน้าเจทด้วยรอยยิ้มที่ชื่นชม ชายหนุ่มผมสีทองเมื่อถูกจ้องมองมีความอายเล็กน้อยเหมือนถูกแซวด้วยสายตาของพ่อเจ"ค่ะ เจทเล่าหมดแล้ว ซึ่งตอนแรกที่ได้ฟังดิฉันก็ค่อนข้างตกใจและกังวล กลัวว

สามี(2)-39"คุณพ่อคุณแม่ไอติมเป็นเรียนก่อนนะคะ" เสียงแหลมแผดดังลงมาจากบนบ้านชั้นสอง พร้อมกับเสียงวิ่งลงบันได เมื่อวันนี้ไอติมตื่นสายเพราะนอนดึก สาเหตุเพราะเจทคึกคะนองโทรหาหลังจากกลับจากบ้านของไอติม คุยนานหวานหยดจนเลยเวลาเข้านอนโดยไม่รู้ตัว"เบา ๆ ลูก แล้วหนูไม่ทานข้าวเช้าเหรอคะ" แม่แนนที่กำลังเตรียมมื้อเช้า ตะโกนตามหลังลูกสาวคนโตที่รีบวิ่งไปใส่รองเท้าผ้าใบ"ไม่ค่ะคุณแม่ไอติมสายแล้ว" เธอนั่งติดพื้นสวมรองเท้าพร้อมกับพูดบอกผู้เป็นแม่"ถ้าอย่างนั้นดื่มนมหน่อย เอาแซนวิชไปด้วยแม่ทำไว้ให้" แม่แนนที่ห่วงใยลูกสาวไม่ต่างจากลูกแท้ ๆ เดินถือแก้วนมและแซนวิชมาให้ถึงที่"ขอบคุณค่ะ...อ้อคุณแม่ขาพรุ่งนี้ไอติมมีแสดงละคร อย่าลืมชวนคุณพ่อไปเป็นกำลังใจให้ไอติมด้วยนะคะ" ไอติมยกแก้วนมขึ้นดื่ม ในสมองพลันนึกออกกับกิจกรรมจึงเอ่ยย้ำกับผู้เป็นแม่ด้วยรอยยิ้มสดใส"จ้า...ลูกสาวขึ้นเวทีทั้งที่แม่ต้องไปอยู่แล้ว เจทมารับหรือหนูจะขับรถไปเอง" แม่แนนเอ่ยถามและกดจมูกหอมแก้มลูกสาวคนโต"เจทมารับค่ะ"ปี๊ด ปี๊ด! เสียงแตรรถดังส่งสัญญาณอยู่หน้าบ้าน รถยนต์ที่คุ้นตาจอดเทียบรออีกคนที่เป็นที่รักตลอดกาล"นั่นไงเจทมาพอดีเลยลูก...ตั้ง